
Chapter 11 : Baik
Ji Sung: //terkejut// Yah!! Ong Seungwoo ah!? Kau buat apa!?
Aku mendonggakkan kepala aku ke atas
Seungwoo: Kweanchana?
Aku memandang wajahnya
Dia membuka baju sekolahnya lalu memakaikan aku baju sekolahnya. Dia berdiri
Seungwoo: Cukup Ji Sung
Eunra: Huh? Kenapa tu?
Ji Sung: Bwoyah? Kau tiba-tiba jadi baik ni? Kenapa tiba-tiba berubah ni? Huh,cinta monyet?
Semua ketawakan Seungwoo
Seungwoo: Aku tak nak buli siapa-siapa lagi. Jadi,cukup!
Ji Sung: Kau fikir aku takut dengan kau?
Seungwoo tolong aku bangun
Ji Sung menarik bahu Seungwoo lalu menumbuk muka Seungwoo
Aku terkejut
Seungwoo jatuh
Ji Sung: Kau siapa nak halang aku!!? Hah!!?
Seojung: Yeonhee ah!? Kweanchana?
Aku memegang tangan Seojung
Seungwoo: Bla..
Yeonhee: Nae?
Seungwoo: Pergi
Yeonhee: Wae?
Seungwoo: Aku kata bla!!!
Dia menjerit pada aku dengan pandangan tajamnya tu
Aku terkejut
Seojung: Jom Yeonhee!
Aku memandang wajahnya begitu jugak dia.
Seojung menarik tangan aku
Aku ikut Seojung
Ji Sung: Bangunlah! Lembik dah ke!?
Daniel menghalang Ji Sung
Ji Sung: Yah!! Lepaskan aku! Biar aku belasah budak mentah ni!!
Daniel: Cukuplah Ji Sung!
Ji Hoon: Kau okay Seungwoo?
Seungwoo bangun dan mengelap darah dibibirnya
Ji Sung: Asal tak lawan balik!? Pengecut!?
Seungwoo: Aku tak nak gaduh sebab seorang perempuan je. Macam budak-budak kau tahu?
Ji Sung: Yah!! Kau yang macam budak-budak sial! Lawanlah balik!!
Dia terus pergi sambil membawa begnya
Ji Hoon: Kau ni tak habis-habislah Ji Sung.
Daniel: Betul tu cukuplah..
Ji Hoon terus pergi dari situ
Daniel mengeluh
Ji Sung menolak tangan Daniel
Daniel: Sorry
Ji Sung: Hmm,kau tunggulah budak. Korang semua sama je! Haish! Sial ah!
Daniel: Aku pulak?
×××
Yeonhee: Kenapa dia tiba-tiba tolong aku?
Aku memeluk tubuhku
Pintu bilik aku diketuk
Yeonhee: Masuklah
Seojung membuka pintu
Yeonhee: Nae?
Seojung: Kau okay?
Yeonhee: Hmm,sakit lagilah..
Seojung: Kat mana? Kau dah sapukan luka kata kaki kau tu?
Yeonhee: Dah.. tangan,kaki aku,muka aku. Semua kulit aku sakit! Sakit yang teramat
Seojung: Itu pun aku berlari tadi. Takut apa-apa jadi kat kau. Haish! Si Ji Sung tu kan! Lepas ni,jangan lupa ambik jaket kau! Nanti jadi macam ni!!
Yeonhee: Yelah tapi kenapa dengan Seungwoo tu? Aku peliklah dengan dia tu?
Seojung: Entahlah tapi dia mana pernah tolong perempuan macam kau. Untunglah Seungwoo tolong~
Yeonhee: Untung apa? Huhh,menyampah aku dengan mamat tu..
Seojung: Aku rasa dia suka kau kot
Yeonhee: //terkejut// Hah!? Eww! No! No!
Seojung: Kalau betul?
Yeonhee: Ish! Kau ni janganlah fikir macam tu!
Seojung: Aku bagi tahu je. Mana tahu betul? Kau pun suka dialah tu
Yeonhee: Huh! Tak akan punya! Aku tak tahu pasal cinta ni semua
Seojung: Hmm,biar aku ceritakan
Yeonhee: Huh?
Seungwoo POV
Aku campak kasut aku dan aku terus menolak pintu rumah
Puan Ong: Omo!? Kenapa dengan muka tu!?
Omma aku memegang tanganku tapi aku menolak tangannya perlahan
Seungwoo: Saya okay
Puan Ong: Siapa pukul kamu ni? Bagi tahu omma!
Seungwoo: Saya kata saya okay!
Encik Ong: Appa tahu kamu benci perempuan tapi takkan kamu nak benci omma kamu?
Aku mengeluh
Dia ada kat rumah? Aku fikir dia tak ada. Aduh,aman kalau dia tak ada
Seungwoo: Mianhae omma
Puan Ong: Aniyo,kweanchana..
Encik Ong: Kamu bergaduh lagi ke?
Aku hanya diamkan diri
Encik Ong: Appa tanya jawablah!!
Dia menolak bahu aku
Puan Ong: Yeobu!!?
Seungwoo: Nae!! Wae!? Ada masalah ke!!?
Appa menampar muka aku
Puan Ong: Huh! Yeobu! Cukuplah!
Encik Ong: Appa hantar kamu pergi sekolah untuk belajar! Bukan bergaduh!!
Seungwoo: Appa bencilah kan dapat anak macam ni?
Aku memandang wajahnya dan air mata aku berair
Puan Ong: Aniya,Seungwoo ah..
Seungwoo: Yelah,Seungwoo ni kan bukan anak appa. Kerja tak ingat anak kan. Balik bukan nak tenangkan Seungwoo! Tapi marah Seungwoo! Appa pentingkan diri sendiri! Appa tak risaukan tentang Seungwoo dengan Omma! Kalau boleh appa tak nak balik pun kat rumah ni kan!? Mana tanggungjawab appa sebagai seorang suami!?
Encik Ong: Kamu tak tahu apa-apa tentang tanggungjawab seorang suami jadi kamu diam!
Seungwoo: Appa cuma tahu kerja,kerja dan kerja!! Saya tahu appa penat tapi saya pun penat appa! Saya malas nak cakap banyak dah.. Appa memang tak sayang Seungwoo pun kan? Appa memang tak nak anak macam Seungwoo ni kan?
Aku terus keluar rumah
Puan Ong: Seungwoo ah! Jangan pergi!
Encik Ong: Huh,itu ke cara anak awak bercakap?
Puan Ong: Cukup! Awak patut layan dia dengan baik! Awak marah dia selalu sebab tu dia jadi macam tu!
Encik Ong: Dia dah besar! Tak perlu nak dimanja lagi!
Puan Ong: Dialah satu-satunya anak kita! Masa depan kita! Fikirlah sikit! Bukannya selalu manjakan dia! Awak tak ada perasaan ke!? Awak tak kesian ke tengok anak kita jadi macam tu? Dia nak kasih sayang dari seorang bapak. Awak kenalah faham perasaan dia!
Aku hanya dengar apa yang omma katakan. Air mata aku jatuh dan aku terus lap air mata aku. Aku menaiki motosikal aku lalu aku memakai helmet dan terus pergi
Readers POV
Yeonhee: Aku keluar kejap!
Seojung: Nae! Hati-hati! Beli barang yang aku suruh tu!
Yeonhee: Nae!
Aku jalan menuju ke kedai serbaneka. Aku menolak pintu tersebut
Pekerja: Annyeonghasaeyo
Yeonhee: Annyeong
Aku jalan masuk dan cari barang
Yeonhee: Huh,mana satu keropok yang dia nak?
Aku tengok kertas yang Seojung tuliskan.
Pekerja: Annyeonghasaeyo
Aku menggaru kepalaku
Yeonhee: Aduh,mana satu ni?
??: Kau cari apa?
Aku menoleh ke arah kanan
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro