-Deku! - blondyn wparował do celi zielonowłosego

-Nie drzyj się tak, bo ściany się kruszą - chłopak leniwie wstał z pryczy 

-Ty pierdolony nerdzie! 

-O co ci chodzi tym razem?

-Jak ja ci przypierdolę... - chłopak rzucił się w stronę więźnia, próbując go przygwoździć do ściany. Nie przewidział, że skończy  się to dla niego kompletnie na odwrót 

-Możesz mi na spokojnie wyjaśnić co ci znowu odwala? 

-Uraraka żyje!

-Przecież ci mówiłem o tym. Przed moją rozprawą 

-Nie wierzyłem ci - zielonowłosy westchnął i wzruszył ramionami, puszczając chłopaka 

-To już twój problem. A teraz możesz mi powiedzieć, jak się przekonałeś, że jednak nie kłamię 

-Przyszła tutaj 

-Oho, co za niespodzianka - chłopak uśmiechał się lekko - I co dalej? 

-Opowiedziała, że przetrzymywałeś ją w jakiejś komnacie

-Była wygodna, ręczę za to

-Nie o to chodzi, idioto! Jak mogłeś uwięzić przyjaciółkę?! 

-Jak mogłeś ją zabić? - blondyn zamilknął. Wiedział, że chłopak ma rację

-To było dla większego dobra

-Więc tak brzmi również moja odpowiedź. Uwięziłem ją dla większego dobra 

-Doskonale wiesz, że ci nie wierzę. Siedzisz tutaj, w zamknięciu i jeszcze próbujesz mi mówić, że to dla większego dobra? Ja ją zabiłem, razem z Shoto, bo nawet ona wiedziała, że w ten sposób możemy ochronić tych ludzi

-Co kompletnie wam się nie udało, ponieważ ten złoczyńca wciąż jest na wolności - spokój w głosie zielonowłosego brzmiał w uszach Bakugo jak oskarżenie. Jak uderzenia. Cios za ciosem, chłopak niszczył go wewnętrznie

-Nic mi na to nie odpowiesz? Nie jesteś w stanie? Nie potrafisz? Wiesz, że mam rację? - blondyn zacisnął zęby i pięści i wyszedł z celi, zamykając z trzaskiem drzwi. Zielonowłosy uśmiechnął się delikatnie. Wiedział, że wygrał. Zamknął oczy. 

-Szefie? 

-Akihiro? Coś się stało? 

-Kashiko prosiła o otwarte połączenie

-Dasz radę utrzymywać to między mną a bohaterami, równocześnie z tym aktualnym?

-Bez problemu. Ne musisz się o mnie martwić - chłopak położył się na pryczy 

-Dobra. Możesz ich połączyć  - chłopak usłyszał głos białowłosej

-Izuku?

-Jestem, Kashiko. Ponoć chciałaś się ze mną połączyć

-Owszem. Chciałam usłyszeć, czy wszystko idzie zgodnie z planem

 -Jak zawsze

-To dobrze 

-Bakugo i blondynka już załatwieni. powinnaś ich widzieć na mapie

-Widzę 

-Coś jeszcze?

-Nowa się obudziła

-Ale nie wydostała się?

-Nie 

-To dobrze. Niech Sako będzie przygotowany, za niedługo zaczynamy

-Meredy oczyściła kwartał C, możemy działać 

-Jeszcze lepiej. Zaaplikuję czipy jeszcze kilku bohaterom, rozpoczniemy plan Beta za trzy dni. Niech wszyscy będą w stanie gotowości 

-Kilka naszych ma da ciebie raporty

-Niech mówią 

-Yo, szefie

-Co dla mnie masz, Kirishima? 

-Byliśmy z Tetsu na łowach. Nic ciekawego. Złoczyńcy chyba zaczęli się bać podejmować jakiekolwiek działania, jeśli nie są pewni, że nie znikną jak ich kumple po fachu

-Rozumiem. Toga?

-Jestem,jestem!

-Słyszę 

-Zgodnie z poleceniem mam oko na nasz cel. Tak jak przewidziałeś, robi regularne okręgi, zbliżając się do centrum kwartału C 

-Pilnuj go dalej

-Rozkaz! 

-Dabi?

-Jesteśmy jak jego cień

-Gdzie jest teraz?

-Dwanaście przecznic na wschód od ciebie 

-Widział was?

-Nie

-A ktokolwiek was zauważył?

-Nie, trzymamy się na uboczu 

-Co masz taki znużony głos, miej z tego więcej zabawy - chłopak uśmiechnął się, bo mógł sobie z łatwością wyobrazić minę Dabiego

-Zabawa będzie za trzy dni 

-Nie wątpię. Liczę, że to będzie największa jatka w historii

-Jeśli ty tam będziesz, to na 100% tak będzie

-Błąd. My wszyscy tam będziemy 

-Yhm. Wracam do Twice'a 

-Dzięki. Kurogiri?

-Tak, szefie? 

-Jak ci idzie? 

-Opanowaliśmy system przenoszenia w trakcie ruchu 

-Jak z twoimi siłami?

-Oszczędzam je, szefie. Nie potrzebuję tyle energii, co na początku, żeby ich przenosić 

-Ilu naraz?

-Ośmiu 

-Mam nadzieję, że nie trzeba będzie więcej. Powinno wystarczyć. Szykuj się do walki za trzy dni 

-Rozkaz

-Rose? 

-Nie znalazłam więcej dzieci

-Rozumiem 

-Sakura jest podekscytowana na wieść o zbliżających się walkach 

-Chcesz ją wziąć, Rose? 

-A nie powinnam?

-Odpowiedz mi

-Myślę, że może iść z nami. Jest jedną z nas. Jest odrzuconą. Należy jej się to 

-Wzięłaś pod uwagę, że może nie wytrzymać tego, co tam zobaczy? 

-Jestem pewna, że każdy z nas będzie ją chronił. Za cenę siebie

-Tego również jestem pewien. Więc weź ją. Zgadzam się - chłopak usłyszał dziecięcy głos

-Dziękuję ci, wujku! Nie zawiodę cię! - zielonowłosy uśmiechnął się. Nazywanie go wujkiem było urocze

-Rose, weź już ją, powinna iść spać

-Zrozumiałam 

-Kashiko

-Jestem 

-Ktoś jeszcze ma raport?

-Wydaje mi się, że nie

-Co robi Tomura?

-Próbował cię zabić

-Mam rozumieć, że robił to wtedy, kiedy mnie nie było?

-Dokładnie

-Coś jeszcze?

-Myślę, że nie. Nomu są gotowe do użycia, ale to wiesz. Nowa też powinna być gotowa. Twoi ludzie zrobili wszystko, co im kazałeś. Jesteśmy gotowi do wykonania planu

-Więc to chyba koniec tej rozmowy. Dopilnuj, żeby wszystko poszło zgodnie z planem. Za trzy dni na was czekam, dokładnie tu, gdzie jestem teraz. Ściągniemy ich do kwartału C 

-Zrozumiałam. Miłego... pobytu

-Miłego zrządzania. Akihiro, rozłącz nas 

-Zrozumiałem, szefie -chłopak przestał słyszeć głosy w głowie. A więc Uraraka wydostała się z Walii i przybyła tutaj. Więc znów wszystko poszło po jego myśli. Otworzył oczy. Zbliżała się godzina, w której wypełni swój plan.