Chapter 47
Damien studied the ultrasound image of their child. He had no idea that a Mafia boss became emotional when he saw his son's picture, despite the fact that he is as small as a jelly bean.
Kakakuha niya palang sa larawang ito sa opisina ng asawa ni Karlos habang ang huli ay nagbabantay sa kanyang asawa. Sa tuwing lalabas si Damien upang may asikasuhin ay hindi nila iniiwanang mag-isa si Alyssa kahit pa may sarili itong private nurse.
Isang oras nalang ang natitira sa dalawampu't-apat na oras na palugit ni Karlos at ang asawa niya upang hindi ideklarang comatose si Alyssa. Damien was asking for a miracle even though he's a sinner.
Sana lang ay magising ito upang masabihan sa napakagandang balitang dumating sa kanila. He hasn't stopped talking to his wife in the last few hours. He wanted her to open her eyes, so he's doing his best, even if it's not enough.
Bumuntonghininga si Damien at mahigpit na hinawakan ang larawang nasa kamay niya.He requested this to ensure the health of both his baby and his wife. 'I promise you, kiddo, I will not let anyone hurt you or your Mama again.' He thought to himself.
Itinago niya pang mabuti sa bulsa ang larawang nakuha niya. His son and his wife are his treasures now. Mga kayamanang hindi niya kahit kailan ipapamigay sa iba. Mga kayamanang poprotektahan niya kahit na sa kanyang huling hininga.
'Hold tight to your mother's womb, my child, and I'll do the rest to protect you both.' Anas pa ni Damien sa sarili bago nagsimulang bumalik sa silid ng kanyang asawa. He ran into someone as he was about to turn right.
He was about to yell at the person for being careless when he realized who it was. Nagkatinginan silang dalawa at nagkatanguan. "What exactly are you doing here, Adam?" He asked casually, his hand in his pocket.
Inayos ng matanda ang kanyang baston at tinignan si Damien. "I'm taking my monthly check-up Damien, you know I'm getting old." Pagbibiro pa nito na siyang ikinatango lang ni Damien.
Kilalang-kilala niya ang matanda dahil ito ang nag-iisang kamag-anak na natitira ni Charmaine. He is her Uncle. "How about you, how are you?" The old man asked. Alam nito ang nangyari noon kaya naman labis itong nalungkot sa sinapit ng mga ito.
"Actually, I'm fine; I'm here with my wife. She is confined due to her health." Hindi na sinabi ni Damien ang buong kuwento ayaw niyang makisali pa ang iba sa buhay niya gayong matagal ng tapos ang sa kanila ni Charmaine noon.
He also accepted that what happened was not his fault, and he has already moved on because of his lovely wife, whom he adores. "Do you have a wife?" Gulat pang tanong ng matanda. "I met her four months ago and we got married." He responded casually.
Habang kaharap niya ang matanda, alam niyang tanging simpatya nalang ang nararamdaman niya sa nag-iisang kapamilya ni Charmaine. Tumango-tango pa ang matanda at ngumisi sa kanya. Tinapik siya nito.
"Mabuti naman kung ganoon, atleast makakamove-on kana sa buhay mo at hindi ka mababaon sa alaala ng aking pamangkin," sabi pa nito na tumango-tango pa ito habang mahigpit na hinawakan ang baston.
Hindi nagsalita si Damien dahil alam niyang hindi naman talaga iyon ang nais ng matanda para sa kanya. Alam niyang may galit sa kanya ang matanda dahil sa nangyari kay Charmaine noon kahit pa hindi nito sabihin noon ay alam ng lalaki na sinisi din siya nito sa pagkawala ng pamangkin nito.
Tumikhim ang matanda para kunin ang atensyon ni Damien. "Aalis na ako baka mahuli pa ako sa check-up," anito kay Damien na naglakad na papaalis nang hindi na siya nililingon. The old man walked away while grinning.
Habang si Damien ay tinignan lang ang papaalis na matanda. Damien didn't saw the old man grins. Masyadong okyupado ang isipan ni Damien sa kanyang anak at asawa. He shrugged and walked back into his wife's room.
Karlos was still there and talking to sleeping Alyssa. Tumayo ito nang makita si Damien at tinapik sa balikat. "Wala pa ding reaksyon mula sa kanya. Babalik ako mamaya dito para tignan muli ang kalagayan niya kapag wala pa din. We will declare her in coma." Karlos informed him and leave.
Mag-ra-rounds pa ito sa ibang mga pasyente nito kaya siya na naman ang naiwang muli. Ang paligid nitong ospital ay napapaligiran ng mga tauhan niya maging ang labas ng pintuan ay may nakabantay na mga tauhan niya.
Mas delikado ngayon lalo pa at sa mga oras na ito alam niyang alam na ng mga kalaban niya na nagdadalang-tao ang asawa niya. Sigurado si Damien, gagawin nila ang lahat upang makuha ang asawa niya at pahirapan ito upang mawalan siya ng lakas.
Sa mga nangyayari ngayon, tanging si Alyssa nalang at ang anak niya ang nais niyang maging priyoridad habang ginagawa niya ang lahat upang maging masaya at buo ang kanilang magiging pamilya.
Ang mapunta sa kanya si Alyssa at ang mahalin niya ito ay isang malaking biyaya na habang-buhay na tatanawing utang na loob ni Damien sa Maylikha.
He knows he doesn't deserve such happiness because he is a sinner, but look at him now, he has the most beautiful and pure woman in his life. Bonus pa at magkakaroon na sila ng anak, magiging isa na silang pamilya.
Naupong muli si Damien sa tabi ng asawa at hinawakang muli ang kamay nito. Sa mga nakalipas na oras ay hindi niya mabitaw-bitawan ang kamay ni Alyssa. Bubulungan niya lamang ito ng mga masasayang mga alaala nila.
"Sinusulit mo yata ang pagiging Sleeping Beauty, dove." Sa mga nakalipas na oras ay hindi mapalagay ang binata dahil sa sinabi ni Karlos. He wanted her to opened her eyes but he won't forced Alyssa.
Kung ang nais nito ay matulog pa at magpahinga ay pagbibigyan niya. Gagawin niya lang ang lahat bilang asawa nito para mailigtas ang kanyang mag-ina pareho. Hindi naman pinapabayaan ni Karlos at asawa nito ang asawa niya.
"Your back will hurt, dove, if you'll sleep too much." Pagbibirong turan ni Damien kahit pa hindi naman talaga nakakatawa iyon. Ang hindi alam ng lalaki ay kanina pa gising si Alyssa at pinakikinggan ang mga hinaing ni Damien pati ang mga malalambing nitong mga salita na tanging siya lamang ang pinag-aalayan.
Alyssa informed her private nurse not to tell anyone. Kanina nang binabantayan siya ni Karlos ay nagising na siya kanina pero hindi niya lang pinahalata kay Karlos. She wanted to surprise her husband.
"W –Why would my back hurt when I am already awake." Malakas lamang sa bulong na sabi ni Alyssa sa asawang nakayuko at hinahalikan pa ang kanyang mga kamay.
Natigilan si Damien at hindi pa tumingin sa kanyang mukha dahil parang hindi ito naniniwala sa narinig. Alyssa was amused by her husband's reaction. He was stunned and slowly adjusted his position before turning to face his wife.
Muntik pa siyang mahulog sa upuan nang makitang gising na gising ang asawa at mulat na mulat ang mga mata. As his wife awoke, he jumped into his chair, overcome with joy.
Tumalon-talon ang lalaki sa saya at nilapitan ang asawa. Hinalik-halikan niya ito sa ulo, sa pisngi, sa ilong at sa labi nang paulit-ulit. The happiness he felt was overflowing.
Hindi siya makapaniwalang gising na ang asawa mula sa pagkakatulog nang mahigit dalawampu't-tatlong oras. "F*ck! Thank you goodness, you are awake, dove! I'm so happy." Niyakap ni Damien ang asawa.
He doesn't care if she's in bed as long as he feels his wife's presence. Tinanggal ni Alyssa ang oxygen na nasa ilong niya dahil naalibadbaran na siya dito at niyakap pabalik ang asawa.
"I promise I won't leave again..." Alyssa responded by whispering into her husband's ear. Nagyakapan ang dalawa nang matagal hanggang sa kusang naghiwalay ang kanilang mga bisig.
Nagkatitigan pa silang dalawa habang kitang-kita sa mga mata ang kasiyahan nila. Hindi na nagpaliguy-ligoy pa si Damien dahil nais na niyang magpaliwanag sa nangyari ngunit hindi pa naman siya nakakapagsalita ay pinutol na ni Alyssa ang sasabihin niya.
"Don't explain, husband; I already know you love me and I trust you. What happened that day will be forgotten kagaya ng paglibing ko sa hindi pagtitiwala sa iyo," aniya sa asawa.
Damien looked at his wife with pride and love in his eyes. Hinawakan niya ang pisngi nito. "I will always love you, don't ever forget that. The past is the past, and it will be buried in the past."
Lahat ng sinasabi ni Damien ay totoo dahil nang naging kanya na si Alyssa lahat ng mga iyon ay nailibing na niya. Ang dalawang kamay ni Alyssa ay hinalikan ni Damien.
"I love you and I'm sorry for doubting you, Damien. Si Mama at Papa pa ang nag-pa-realized sa akin nang lahat." Sabi niya sa asawa na siyang ikinakunot ng noo ni Damien. "Your Mom and Dad?" He asked gulping.
Alyssa nodded and told him what had happened in her dreams. "Sh*t, looks like your mom and dad won't let me off the hook if we ever argue about something again," sabi niya habang namumutla.
"Hindi talaga." Natatawang wika ng babae habang naiiling nalang si Damien. Hinalikan niyang muli sa labia ng asawa at inayos ang buhok nito. Marami pa silang napagkuwentuhan nang naghikab si Alyssa.
Damien looked at the time. It's already ten in the evening. Hindi pwedeng mapuyat ang asawa. "You have to sleep now, dove. Makakasama sa inyo ni baby ang pagpupuyat." Ani ni Damien na siyang ikinagulat at ikinalaki ng mga mata ni Alyssa.
"W –Wait, what?!"
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro