Bakit palaging ganito ang buhay ng dalaga? Magiging masaya siya tapos magiging mesirable ulit. Magiging mesirable siya tapos magiging masaya ulit.

Punung-puno nang paghihirap ang buhay ni Alyssa may nagawa nga siya pero mukhang kulang pa iyon para tuluyang maging masaya ang pamumuhay niya. She did something for her life.

Binigyan niya naman nang tsansa si Damien upang patunayan ang sarili nito sa kanya, hindi pa ba sapat iyon? Hindi pa ba sapat ang inaalay niyang pagmamahal para sa iba? Hindi pa ba sapat ang maging isang mabuti siyang tao para lamang bumuti ang buhay niya?

All she did was do a good deed, and in exchange she received pain. All she gets is unending sadness and loneliness. She found her way home, but no one was there or nearby. She made it home, but her family was not there.

They gone, they are already gone. And again, she's all alone. Nahanap niya nga pero wala na naman siyang nadatnan. Nahanap niya nga ang bahay nila ngunit pero wala naman itong laman ni isa.

Nasa loob ng bahay ang dalaga at nasa silid na alam niyang ginawa ng mga magulang niya para sa kanya. Nasa silid siya kung saan nakahanda na para sana sa pagdating niya.

Nakayuko lang ang dalaga sa gilid at nag-aantay nang katapusan niya dahil para sa kanya wala na ang buhay niya dahil wala na ang mga totoong nagmamahal sa kanya. 'Lahat ng minamahal ko, iniiwan ako.' She's weak and tired.

Walang kinain at walang ininom. Hindi na naman bago sa kanya ang bagay na ito kapag tumagal siya ditong walang iniinom o kinakain, alam niyang sa tabi ng mga magulang ang kahahantungan niya.

Her anorexia nervosa kick-in and take over her body. Ang kamatayan niya ang inaantay niya dahil yon din naman ang hinihintay niya, 'yon din ang nais niya. Hiniling niya ito mula nang dumating siya sa pamamahay ng mga magulang.

She have seen her parents tracing her, their tears as they miss her, their sad smiles as they stared at her pictures, and their love as they realized their child was still alive. The entire house was filthy and broken.

Isang malakas na bagyo nalang ay siguradong magigiba na ito. Butas-butas na ang kisame pati na ang mga dingding ngunit hindi pa din umalis ang dalaga. Anim na araw, umulan man o umaraw narito siya.

Mababasa at matutuyo siya ngunit hindi pa din siya umaalis. She wanted to stay here until the end of her useless life. Wala namang maghahanap sa kanya, wala namang makakaalala sa kanya.

'Did he ever love me?' Her parents love her so much. Ang tanong na palaging nasa utak ngayon ni Alyssa ay kung mahal ba siyang talaga ni Damien o laro lamang iyong lahat para sa lalaki?

Alinman doon ay sagot ay hindi na nais pang alamin ni Alyssa, kontento na siyang makakapagpahinga na rin siya sa wakas at makakasama ang mga magulang niya. She's isn't enough for someone, she's isn't enough for them.

Hindi siya nababagay roon dahil ang buhay niya ay matagal na palang tapos noon palang kinidnap siya ng mga halang ang kaluluwang 'yon. Doon din pala natapos ang laban niya sa buhay, wala na pala siyang dapat balikan noon pa lang.

For how many times, she fight with all those challenges and losing all of them. Ngayon palang napagdesisyonan niyang tama na, husto na, hindi na niya kaya pa. Alyssa can't fight back anymore.

If she does, the worst will happen again, and she will be broken. The woman is losing consciousness and fantasizing about her death.

Nanaginip siya sa kanyang katapusan at kung paano niya haharapin ang mga magulang.

However, as she closed her eyes and drifted into darkness. A hand supports her and will fight for her. He hugged her and held her tightly. "What have you done, dove! What did you do to yourself?!" Sigaw ni Damien sa asawa.

Hinubad niya ang coat at sininuot kay Alyssa habang binubuhat ito nang maayos papalabas ng lumang bahay. Umuulan ng malakas nang bumiyahe ang lalaki papuntang San Mateo at upang hanapin ang asawa. He had Alyssa's parents information that's why he knows where it is.

Unang-unang pinuntahan ni Damien ang sementeryo kung saan nakalibing ang mga magulang ng asawa.

He searched for her there but he found no one. Mabilis niyang nilisan ang sementeryo at pinuntahan ang tahanan ng mga namayapa nitong mga magulang. He thought, he won't find her there but his gut is telling him that she is there.

Pinasok niya ang bahay kahit na trespassing ang ginagawa niya. He almost yelled hallelujah when he found his woman. Atlast, he found her, but she is in bad shape. He came across her and one of those rooms.

Pinakinggan niya ang pintig ng puso nito sa dibdib nito pati na rin ang paghawak sa pulsuhan nito. Mabagal ang paghinga nito.

"Sh*t!" He cussed nervously. He mentally noted to fix the house for Alyssa.

Maraming-marami siyang ipapaliwanag sa asawa, hindi niya hahayaang umalis itong muli sa kanya. He will tell her everything and explain that everything that happened was a misunderstanding.

Being away from her almost made him insane. Umuulan at malakas ang hangin, binibilisan ni Damien ang mga galaw niya nang dahil roon. Bahala na siya ang mabasa, huwag lamang ang asawang maputlang-maputla at malalim ang mga mata.

Damien begged her not to give up as he looked at her. Damien is terrified because her face appears to be dead. Ang puso niya ay tila lalabas na sa kanyang ribcage sa sobrang kaba at nerbyos. He knows that if Alyssa dies, he will follow.

Susundan niya ang babae sa kahit na saan. Mahal na mahal niya ito higit sa inaakala niya. Kaya niyang pumatay sa isang utos lang ni Alyssa. Kayang-kaya niya ang magpakamatay, masundan lang ito.

Wala nang hihigit pa sa asawa sa puso niya sigurado ang lalaki roon. "Hang on, dove, please... hang on. Don't do this to me." Bulong niya habang isinasakay si Alyssa sa sasakyan nila.

Napapamura pa si Damien dahil sa kamamadali niya ay nasagi niya ang pintuan ng sasakyan habang ipinapasok ang asawa roon at nang hindi niya mahanap-hanap sa bulsa ang susi ng sasakyan.

"F*ck! F*ck!" He cursed and then sat in the driver's seat. He located his key and inserted it into the ignition. Mabilis niyang pinaharurot ang sasakyan. Apart from the hospital, this location was too far from the city center.

Tanging klinika lang ang mayroon dito ngayon at mukhang hindi nila magagamot si Alyssa base na rin sa tingin ni Damien. Wala nang pakialam ang lalaki kung magmukhang eroplano ang sasakyan dahil sa sobrang bilis nito.

Ang unang-unang ospital na makita niya ay siyang pagdadalhan niya sa babae. Nagpadagdag pa sa kalbaryo ni Damien ang malakas na ulan at hangin mabuti na lang at nakaalis na sila sa walang sementadong daan kung hindi ay titirik ang kanyang sasakyan at ang malala baka hindi sila makaalis roon na hindi pwede dahil sa kalagayan ni Alyssa.

Sa nakalipas na araw na walang gamot si Alyssa at alam ni Damien na ang sakit na naman nito ang isa sa mga dahilan ng pagbagsak ng katawan ni Alyssa bukod pa sa mga nangyari dito.

Damien bites his lower lip tightly, his knees trembling with nervousness. He doesn't feel well now that he's found his wife. Hindi siya mapapanatag hangga't hindi ito nakikitang maayos at bumalik ang balat nito sa dati nitong kulay.

Habang binabaybay nila ang kalsada ay hawak-hawak ni Damien ang kamay ni Alyssa. Bulong siya nang bulong na sana ay hindi sumuko si Alyssa. Bulong siya nang bulong na sana ay humawak pa si Alyssa sa kamay niya.

"Don't ever let go, little dove... nagmamakaawa ako sayong huwag na huwag kang bibitaw at huwag na huwag mo akong iiwanan." He pleaded. Si Alyssa lang ang nakakaalam na si Damien ay marunong ding magmakaawa.

Hinalikan niya ang kamay ng asawa at tila nagdilang-anghel ang mga sinabi niya at nakakita siya nang ospital. Walang pakialam na nilabas ni Damien ang sasakyan, bago binuhat ang asawa ay inayos niya muna upang hindi mabasa ng ulan.

Tinakbo ni Damien ang ulan habang buhat-buhat ang asawang walang malay ay mabagal na ang paghinga. The hospital wasn't large, but that was fine for now because Alyssa would be taken care of.

"Emergency! My wife is unconscious!" Nagulat pa ang mga nakaantabay na mga Nurse sa biglaang pagsigaw ni Damien. They remained motionless until Damien yelled again.

"Bullsh*t! What are you waiting for? The Christmas is already done! Now, take care of my wife!" He ordered them. He was bossy at the moment because his wife's life depends on it. Agad na gumalaw ang mga Nurse dahil sa sigaw na iyon.

Bihira lang ang mga ganitong pasyente at sa kailaliman pa nang gabi. Lumapit ang isang Nurse at pinalagay roon si Alyssa na agad namang hininga ni Damien roon. When they are working on his wife, Damien holds his breath.

He kept holding his woman's hand and whispering soothing words to her while kissing her lips. "My dove, you are strong... please don't sleep too much. I'm not going to stop pleading for your life until I see your eyes open."