When Alyssa opened her eyes, she whimpered. She shuddered as she remembered what had happened the day before.Mabuti nalang at nasa tabi niya si Damien na agad siyang niyakap.

"You are safe, dove, you are safe." Bulong ng binata sa dalaga habang hinahagod ang likod nito. Dahan-dahang binuksan ng dalaga ang kanyang mga mata tila sinisigurado nitong wala na siya sa pinangyarihan nang kaguluhan.

Pigil-hininga pa ang dalaga sa pag-aakalang sa mga oras na ito ay nangyayari pa din ang pagbabarilan. Napakapit pa siya kay Damien habang inimumulat ang mga mata. Nang mabuksan niya ito ay ang mukha ni Damien na nag-aalala ang bumungad sa kanya.

Damien was staring at her with teary eyes. Hindi niya hindi mapigilan ang sarili na yakapin ang binata nang mahigpit. They were both lying on the bed, and Alyssa was hugging Damien.

Nasa tabi niya sa higaan si Damien na nakaharap ang harapang bahagi sa kanya at ganoon din siya nang yakapin ang binata.

"I'm terrified. I thought I was going to die. That is not going to happen. Ayokong iwan ka." Damien clenched his jaw in anger and hatred as she sobbed in his chest. Takot na takot ang dalaga hindi para sa sarili nito kundi ang maiwan na naman siyang nag-iisa.

"That will not happen, dove. You'll be by my side for the rest of my life." While patting her back, he whispered into her ears. Alyssa sniffed and sobbed while crying. She is unable to overcome her fear.

Ang maiwang mag-isa si Damien ay isang bagay na hindi niya kayang gawin. She can't let Damien live alone again after what he's been through. Tanging ang dalaga lamang ang nakakaintindi at nakakaalam sa nararamdaman ng binata.

Nag-aalala siya dito at hindi niya maiwasan yon lalo na sa nangyari ngayon. "Nothing bad is going to happen to me, baby. We live together. For all eternity, you and I." He kissed her on the cheek and smelled her scent.

Inamoy-amoy niya ang buhok at ulunan ng dalaga habang ang babae naman ay hinalik-halikan ang dibdib ni Damien. Hubad-baro ang binata na nakayakap sa dalaga, nataranta pa ito nang magising kanina mula sa pagsigaw ni Alyssa kaya dali-dali siyang humarap dito at inalo ang dalaga.

"I'm not going to die, my dove. I'm not going to die." Damien's chest received a nod from Alyssa. Damien hugged Alyssa even tighter. Right now, his dove is his top priority. The f*cker has returned, and he intends to ruin Damien's life once more by physically and emotionally torturing Alyssa.

"Don't be afraid, my little dove, as long as I'm alive and you're healthy. We're going to get through this; just leave it to me." Determinadong turan ni Damien kay Alyssa habang kinikintalan ng maliliit na halik ang dalaga sa ulo nito.

Damien used to be a jerk to Alyssa, but that was in the past.Mas lalo lang lumalalim ang pagtingin niya sa binata, mas lalong tumataas ang tingin niya rito dahil sa mga ginagawa nito sa kanya.

He is truly displaying his affection for the girl. Inalis ng dalaga ang mukha sa dibdib ni Damien at tinignan ito sa mga mata. They were looking each other in the eyes. Damien leaned in close to Alyssa's cheeks.

Ang ilong nito ay nasa pingi ng dalaga at hinahagod nito ito dito. He kissed Alyssa while his nose was soothed by her scent. "With every fiber of my being, my baby dove, I will protect you." He pecked her cheeks once more and smelled it.

Paulit-ulit iyong ginagawa ng binata na tila ba uhaw na uhaw siya sa amoy ng dalaga. Alyssa sighed deeply, her entire body trembling with tingles, and small electricity emanated from Damien's skin.

Hindi lang ang buong katawan niya ang nakakaramdam ng mga maliliit na kuryenteng dumadaloy sa kanyang katawan dahil napakagat ng labi pa ang dalaga dahil habang mas nagiging intense ang ginagawa ni Damien ay mas namamanhid sa excitement ang dalawang pribadong parte ng kanyang katawan.

Her breast and p*ssy are both excited by whatever Damien is giving her body. "Damien... " Napaungol bigla ang dalaga nang ang bibig ng binata ay naglakbay sa kanyang leeg at dinilaan ito.

He's playing with Alyssa's body. He wanted her to be obsessed with him. Nais niya ang katawan ni Alyssa mismo ang mangailangan sa kanya. His elbows lightly touched her breasts, but his other hand rests on the side of her cheeks.

He knows Alyssa's not ready. Hindi pa ngayon dahil ang nais niya lang ay ang maging excited ang katawan ni Alyssa sa mga mangyayari sa susunod na araw. Isa pa hindi niya sisirain ang tiwalang ibinigay sa kanya nito sa sandaling panahon lamang nais niya munang mas patunayan pa dito na lahat-lahat ng ginagawa niya ay para lang sa dalaga.

Bumalik ang labi ni Damien sa pisngi ng dalaga at hinalikan itong muli doon. Nagtagal doon ang labi ng binata ngunit nakapalapat lang ang labi nito doon. Alyssa on the other hand feels hot and bothered. Hindi niya pinahalata ito sa binata.

Ramdam niya ang seguridad at kasiguraduhan sa binata. She never felt this kind of emotions back then. Tanging pandidiri at pagkadismaya lamang ang nararamdaman niya lalo na sa mga humahawak sa katawan niya noon.

And with that thought, Alyssa disappointedly became silent and Damien didn't saw it. Umayos ng upo ang binata sa higaan matapos halikan ang dalaga sa labi mas nadismaya si Alyssa dahil tumigil ang binata.

Hindi niya pinahalata ito at tahimik lang na nag-antay sa gagawin ni Damien. "You're not ready, dove; we'll do it later." Alyssa smiled quietly, knowing that Damien didn't think she was disgusting and that he expected her to be ready soon. "Thank you very much, Damien." Nakangiting sagot niya rito.

Wala na ang takot. Wala na ito lalo pa at nasa tabi na niya ang binata kahit hindi man oras-oras basta ba nararamdaman niyang nasa tabi niya lang ito. "You're welcome, dove." He smiled at her.

He actually smiled at her! Himala lang ang na makikita ang ngiti ni Damien at tangin sa dalaga lang pala niya ito ibinibigay! Nadala ang dalaga sa ngiti ni Damien kaya maging ito ay napangiti na rin.

"Now, my dove, I must feed you, and I will never say no. It's for your own good." He ordered sternly, wanting to be serious, but failing when Alyssa only giggled and nodded at her. Tatayo na sana ang dalaga nang napaigik siya dahil sa sakit na lumitid sa paa niya.

Nanlaki ang mga mata ng dalaga nang matandaang nabaril siya. Damien caught her gaze. "I was shot yesterday." She said. Damien nodded indifferently. He's still upset about what happened, but she remained calm for his dove.

Alyssa holds Damien's jaw. Malaking tao ang binata at napakaliit niya kumpara dito pero pilit niya pa ding inabot ito. "Hindi mo 'yon kasalanan, okay?" Aniya sa binata. Damien sighed. Wala siyang laban kapag ang dalaga na ang nagsalita.

He worships the land where she walked. Luluhudan niya pa kung kinakailangan ang daang tinatahak ng dalaga. Nabaling ang tingin ni Alyssa sa kanyang paa at tinignan ito nang nakanguso.

Paano siya makakalakad at makakababa para kumain ngayon? Before, she could answer her question. Dalawang kamay ang nakita niyang bigla na lang siyang binuhat. "Hey!" Nabigla ang dalaga ngunit tumawa lang si Damien.

"You don't have to think dove because I'm here. I am your slave, and I will do whatever you ask." Anito habang natatawa at buhat siya papalabas ng silid nila. Napatawa ang dalaga habang buhat-buhat siya nito.

Damien's lips twitched slightly, but when his men approached, he quickly changed his emotions. Natahimik ang dalaga sa bagay na iyon, alam niyang ganoon talaga ang mga katulad ni Damien.

They must maintain this posture in order for others to be afraid of them. Upang nang sa ganoon ay hindi sila pagsamantalahan. She relaxes as Damien leads her and himself to the garden behind Damien's Mansion.

Ngunit nangunot ang noo ng dalaga nang makita ito dahil wala naman ito dito noon. Napatingin siya sa binata na nakatingin din pala sa kanya. "It was made three days ago, dove, and you've slept for three days as well." Damien explained to her that her body was tired as a result of the shock and that she needed to rest.

Binigyan siya ni Karlos ng gamot upang makatulog nang tatlong araw. "Then, why we are here? I prefer to eat inside if you really want me to." Bumalik sa kanya ang nangyari sa hardin sa harapan ng Mansyon at hindi niya yata makakalimutan 'yon. Worry filled Damien's mind when he saw Alyssa is afraid.

"I understand you enjoy gardens, flowers, trees, and birds. I made certain that no one would harm you here." Dahil mahilig magpinta ang dalaga sa labas ito ang naging solusyon niya. The entire estate was surrounded by security measures and traps.

Mahigpit ang seguridad kung nasaan ang dalaga mas marami ang nakabantay na tauhan. "If you say so." Tanging sagot ng dalaga pero naroon pa din ang takot. Hinawakan na lamang ni Damien ang kanyang kamay nang pumasok sila sa isang maliit na kubo-kubo sa loob ng hardin.

Naroon ay ang nakahandang almusal nila sa kawayang lamesa.He sat Alyssa in his lap instead of his girl on the right side of the chair. "I'm sure you're safe here now," sabi ng binata na siyang ikinatuwa ng dalaga.

She is perfectly safe here. Damien's presence keeps her safe. Inayos ni Damien ang buhok ng dalaga bago kumain. Ipinusod niya ito kahit hindi niya alam kung paano. Girls admire men who can tie their hair.

"Done, let's eat," he said. Nanagugulat ang dalaga sa ginagawa ni Damien. Alam naman nito na may dalawang set ng breakfast ang nakahain pero mas gusto yata nito ang naiisip niya. Damien feed her.

Ang binata mismo ang sumusubo sa dalaga ng mga pagkain na agahan nila. He even let her drink with milk. Iisang kutsara at tinidor lang ang gamit nito. Mostly, ang subo ni Damien ay sa dalaga lang.

Alyssa filled with happiness at least for now. Ito lang ang nararamdaman niya at sana hindi na ito matapos agad. She wanted this life with Damien and she wanted this lifestyle. Para sa kanya, si Damien ay isang Prinsipeng napakahirap maabot pero tignan mo nga naman ngayon, ayaw na siyang bitawan ng lalaki.

Alyssa wished it wouldn't end so soon but, the scene did. Alyssa's eyes were filled with worry. Damien and one of his men, who had entered the hut with worry in his eyes, caught her gaze.

"Boss, I apologize for bothering you and Miss Alyssa, but we have a serious problem."