Araw at gabing binabantayan ni Lorenzo ang dalaga at himala yatang hindi sumagi sa isipan nito ang magliwaliwan upang maging pampalipas oras nito. Maging ang mga tauhan ni Lorenzo na hindi nakasama noon sa kanilang operasyon ay nagtataka lalo na at walang ibang pinapapasok na tao ang binata sa silid nito bukod sa sarili nito at si Traverse.

Puno nang kuryusidad ang mga isipan nila sa kung anong mukha at kung ano ang nakita ni Lorenzo sa babaeng buhat-buhat nito noon papaakyat sa silid nito. Alam din nilang maging ang Doktor na nagtatrabaho kay Lorenzo ay wala ng buhay dahil sa pagpatay ni Lorenzo dito.

Ang atensyon nilang lahat ay nasa dalagang nasa silid ni Lorenzo at mapagsa-hanggang ngayon ay hindi pa rin nagigising. Lorenzo's knows the girl needs rest.

Tiim-bagang ang mukha nito ilang araw na magmula nang gamutin nito ang dalaga. He saw how the girl's fragile body battered and bruised. Hindi niya mapapatawad ang mga gumawa nito sa dalaga.

He made sure it is his top priority. Walang makakapigil sa kanyang hanapin ang mga ito gaya ng paghahanap niya sa mga taong pumatay at nang-alipusta sa kapatid niya.

Ang ayaw sa lahat ay ang mga nanakit ng babae kahit pa sabihing pinaglaruan niya lang ang iba sa kanila at hanggang sa kama lang ang nais niya kahit kailan hindi naman niya sinaktan ang mga ito.

But, if ever someone hurt this girl lying in his bed again. Babae man o lalaki, walang siyang palalampasin.

Maging sa sarili niya ay hindi niya alam kung bakit nagkakaganito siya pero alam niya sa sarili niya na inaalam na niya kung ano ang damdaming ito na nais kumawala sa kanya at nais angkinin ang dalaga mula ulo hanggang paa maging sa puso at kaluluwa.

Kaya ilang araw na ding hindi lumalabas ng silid ang binata dahil hanggang ngayon ay nanginginig pa din ito sa galit at tanging ang paghawak sa kamay ng dalaga siya kumakalma.

"Wake up. limang araw ka ng natutulog hindi ka ba nangangalay?" He asked while his nose is buried into the girl's sweet neck. Hindi niya pa kilala ang dalaga ngunit para sa kanya ay tila kilalang-kilala na niya ito.

Lorenzo has trouble sleeping every night because the girl is constantly screaming in her sleep. Kitang-kita ni Lorenzo kung gaano ito nahihirapan sa paghinga habang tila hinahabol ito.
Kahit na ganoon, kahit na ilang beses niyang gisingin ang dalaga ay hindi ito nagigising.

Wala siyang magagawa kundi pabayaan itong bumawi ng lakas nito kaysa naman tuluyan itong hindi huminga mas nakakatakot 'yon para sa kanya.

Even if he doesn't know her name, her desires, her favorites, everything about her, and even if he doesn't confirm his true feelings. He believes they were meant to be together.

Ginawa ng tadhana na magkita sila sa lugar na iyon, sa lugar kung saan una niyang nasilayan ang mukha nito, sa lugar kung saan nagpapasalamat siya at niligtas siya ng dalaga dahil kung hindi, hindi niya magagawa ang mas malaking misyon niya.

Iyon ay ang protektahan at pasayahin ang dalaga. Ang mga sugat at pasa sa buong katawan ng dalaga ay nakita niya. Bilang niya din kung ilan ang lahat ng mga 'yon. Tinandaan ni Lorenzo ang mga parte ng katawan ng dalaga na may pasa at sugat.

Sa mga parte ding iyon makakatikim ng kalupitan ni Lorenzo ang mga taong nanakit sa dalaga. Habang patuloy napinagmamasdan ni Lorenzo ang dalaga mas lalong lumalalim ang hindi niya nakikilalang damdamin rito.

He's not aware that he fall in love with the girl. Naging mas priyoridad ni Lorenzo ang trabaho at pagtugis sa mga may utang sa kanya kaya marahil nakalimutan na rin niya ang salitang pagmamahal at pag-ibig.

Ngunit, heto at may nakatakdang magpaalala sa kanya ng mga bagay na iyon sa ayaw at sa gusto niya man. Hindi makatulog ang binata hangga't hindi niya nakikitang maayos ang dalaga dahil sa tuwing susubukan niyang pumikit o kaya naman ay siya'y makatulog ang dalaga ay bigla na lamang iiyak at sisigaw kagaya nalang ngayon.

Tarantang napatayo si Lorenzo mula sa kinauupuan nito at lumapit sa dalaga. "U-wag! Sa-kit! Tamaha na!" Hindi man masyadong maintindihan ni Lorenzo ang sinasabi nito pero nakikita niya sa galaw ng mukha nito ang sakit at paninibugho.

Sa tuwing nakikita niyang ganito ang dalaga ay maging siya ay nasasaktan tila winawasak ang puso niya. He wiped her tears. Patuloy ang pag-iyak ng dalaga habang si Lorenzo ay napayuko nalang.

He's blaming himself even though he's not to blame. Kung sana lang nakita niya agad at nakilala niya ang dalaga hindi magiging ganito ang kalagayan nito hindi siya pumasang Doktor kung hindi niya alam ito.

He's a multi-talented and skilled person, he can do many jobs. Aanhin niya ang pagiging matalino kung hindi niya magagamit ito? And seeing his girl act like this made him realize that she is traumatized by what happened to her.

Sa ilang beses na binangungot ito halos lahat doon ay sinisigaw ng dalaga na huwag siyang saktan. He was furious until now. Whoever hurt his girl will face severe consequences.

Pinakalma niya ang dalaga sapamamagitan ng pagkausap dito habang natutulog. "Cara mia, don't worry too much. You are safe here, you are safe here with me... I won't let anyone touch you." Inayos ng binata ang ilang hiblang buhok ng dalaga.

Malalim itong napabuntonghininga habang natutulog at sa tuwing gagawin ito ni Lorenzo himalang kumakalma ang dalaga at bumabalik ito sa malalim na pagtulog.

Tila ito'y si Sleeping Beauty na mahimbing na natutulog ngunit hindi Prinsipe ang nakabantay dito dahil alam ni Lorenzo sa sarili niya hindi siya isang Prinsipe ngunit alam niya naman kung paano protektahan at pangalagaan ang taong importante sa kanya.

"I am not a Prince who will kiss you awake to wake you up, but I am a beast who will lay down his life to protect you." He kissed her forehead and whispered in her ears. He's certain he'll sacrifice himself to protect his girl and make her happy.

He knows that when he first looked into her eyes, all he saw was sadness. Ang kalungkutan na yon ang nais tanggalin ni Lorenzo mula sa mga mata ng dalaga. He smelled and caressed his woman's hair.

Nakita na niya ang lahat sa dalaga kaya naman, siya na ang nag-aasikaso dito lalong-lalo na sa pagpunas sa buo nitong katawan at sa pagbihis dito.

Wala siyang hinahayaang mga katulong na pumasok sa kanyang silid tanging nasa labas lamang ang mga ito ng pintuan at doon ibinibigay sa kanya ang pagkain.

Palaging may nakahandang pagkain para sa dalaga nang sa ganoon paggising nito ay makakain agad ito. He knows his woman were malnourished. Hindi niya hahayaang magutom ang dalaga, lahat ng bagay na salat ito ay bibigay niya.

"You will live like a Princess, Cara mia. You are my Princess. What's mine is yours but you are only mine and mine alone. Ibabaon ko ang bala nitong baril ko sa mga taong mangangahas na kunin ka mula sa akin!" Bawat mga salitang lumalabas sa bibig ni Lorenzo ay may kaakibat na pangako.

Wala pang salitang lumalabas sa bibig ni Lorenzo na hindi niya tinototoo. Gagawin niya ang lahat matupad lang ito kahit sino pa ang nakaharang.

"Sleep tight, cara mia, I'll be waiting... take your time." Lorenzo kissed his girl on the cheek.

Ipinatong niya ang kanyang noo sa noo ng dalaga, tinitigan niya muna ang mukha nito at minememorya bago niya masuyong hinalikan ang labi ng dalaga. Pinipigilan ni Lorenzo ang ipasok sa loob ang dila nito dahil baka masira niya ang tulog ng dalaga.

"I love how your lips taste like an apple, Cara mia." Bulong niya sa tenga nito at umalis sa puwesto niya. Iiwan niya muna sandali ang dalaga upang asikasuhin sandali ang mga naiwan niyang trabaho.

He's licking his lips as he walks out. His favorite fruit is the apple, and when he tastes his woman's lips. It was electrifying and addictive for him. Hindi yata siya magsasawang paulit-ulit iyong halikan, napakalambot ng labi ng dalaga at napabango nito.

Natural na natural ang amoy hindi katulad ng ibang mga babae na halos naliligo na ng pabango upang maging kaaya-aya lang pero ang dalaga kahit na wala itong pabango ay napakabango nito.

Ang bango nito ay tila mansanas na masaray amuy-amoyin. Kahit pa seryoso si Lorenzo dahil sa mga nangyari sa dalaga hindi pa ring mapigilang ngumiti nang mahalikan ang dalaga.

"Well, if you are smiling like that then something good happen," pang-aasar ni Traverse kay Lorenzo. 

Nakasandal ang binata sa pader malapit sa silid ni Lorenzo. Kanina pa nito pinapanood ang kaibigan na parang timanang na nakangiti sa kawalan.

Alam ni Traverse na ang dalaga sa loob ng silid nito ang dahilan. Ilang araw na ding nagkukulong sa silid nito si Lorenzo kasama ang dalagang natutulog at mukhang nahuhulog na ang loob nito sa babae.

Nakakatakot lang dahil habang inoobserbahan ni Traverse ang galaw ng Boss nila ay sa tingin niya magiging madugo ang pangyayari oras na magalaw ang dalaga ng iba.

Tumigil si Lorenzo sa paglalakad at napalingon sa matalik niyang kaibigan. Napataas ng kilay si Lorenzo at sinamaan ito nang tingin.

"It's none of your business, f*cker!" Lorenzo hissed and snapped at his best friend. Umakto namang tila nasasaktan ang binata at kunyaring nagdadrama. 

"Awts, you are so cruel bro, dumating lang ang babae mo hindi muna ako pinapansin," Traverse said.

Lorenzo rolled his eyes and gave Traverse the f*ck you sign, prompting a loud laugh from his best friend. "Yah, harder bro!" Anito na umuungol pa. Kung hindi lang ito kaibigan ni Lorenzo malamang ay natumba na ito sa kinatatayuan nito.

Lorenzo mumbled like an old man as he walked towards his office. Hindi na niya pinansin ang kaibigan dahil baka mapikon lang siya dito at mawalan pa siya ng mga pinagkakatiwalaang tao mahirap pa naman ngayong makahanap ng mga kaibigang hindi ka tatraydorin.

When you find people you can trust, treasure them and don't let them think you don't want them. "Sus, may love life lang nang-iiwan na," bulong pa nito habang nakasunod kay Lorenzo.

Mabuti nalang at iisang tao ang pinagkakatiwalaan niya sa loob ng kanyang Mafia kung hindi baka nauna pang maging puti ang mga buhok niya kaysa sa ibang matatanda. He's lucky. Hindi siya katulad ni Hellion na may tatlong baliw na mga alalay.

Pumasok sa opisina niya si Lorenzo at agad na hinarap ang mga papeles na nasa harapan niya upang agad siyang matapos pumasok naman sa loob si Traverse at naupo sa upuang nasa harapan ng office table ni Lorenzo.

"Nga pala, Boss, tumawag si Alerina at Silver galit daw sila sayo. You broke your promise daw." Sa sinabing iyon ni Traverse at nanlaki ang mata niya. He promised those two girls, two human-size dolls and he forgets it.

Bago pa siya ulit makapagsalita ay dinagdagan pa ni Traverse ang sinabi niya.

"And Boss, marami akong nalaman sa babaeng nasa silid mo. I don't think you'll gonna like it."