Chapter 8
Traverse looked at his Boss, his friend. Hindi siya makapaniwala sa ginagawa nito ngayon. The man wanted to slap himself for watching his boss's nervousness and panic. Ni minsan ay hindi niya nakitang ganito ang kaibigan dahil mas sanay siyang nakikitang nagbabanta, nanakot o may pinapatay ito.
Seeing him like this makes him wonder what is so special about the girl that Lorenzo can't take his gaze away from her. "Is she okay?" Traverse exhaled a sigh.
Pang-ilang beses na itong tanong ni Lorenzo kahit na nakukulitan na ang Residence Doctor nila ay wala itong magawa kundi sagutin ang tanong ni Lorenzo dahil natatakot itong gugulong ang ulo nito sa lupa.
"She's not okay, Boss, ang sabi niyo sa likod siya may tama pero bakit may tama siya sa balikat niya?" The Doctor asked confusedly. Lorenzo frowned. Nilapitan niya ang Doktor at tinignan ang sinasabi nito.
Mabuti nalang at naagapan ang sugat ng dalaga dahil kung hindi ay baka namatay ito sa kakulangan ng dugo. Hinawakan ng Doktor ang sinasabi nitong sugat. Nangunot ang noo ng binata dahil tila ang sugat na ito ay hindi katulad ng sugat nito sa likod.
"Natanggal ko na ang mga bala sa sugat niya. Ang isang nasa balikat ay naimpeksyon dahil sa hindi agad pagtanggal dito pero nagawan ko na ng paraan Boss," paliwanag ng Doktor. Lorenzo gripped his fist tightly.
Then, when he entered at the store, this girl must be suffering from pain. Bakit hindi niya nahalata agad ito? Napahamak pa ang dalaga bago niya nakitang may sugat pala ito. "Boss, hindi lang 'yon ang nakita ko." Suddenly, the Doctor said seriously at Lorenzo.
Nakita ni Lorenzo at Traverse ang kaseryosohan ng Doktor nila na nangyayari lang kapag may nakita itong malalang bagay. Nilihis ng Doktor ang hospital gown ng dalaga muntik pang sakalin ng binata ang Doktor kung hindi lang ito napigilan ni Traverse.
Ayaw na ayaw niyang may humahawak sa dalaga at mas malala talagang nilihis pa ng Doktor ang damit nito na siyang ikinainit ng ulo niya.
"F*cker! I'll ruin your face the next time you pull my woman's dress without my permission!" When the Doctor confronted him, he spat. When he saw his Boss' murderous face, the Doctor gulped.
Akala niya kasi normal na babae lang ang dinala nila sa Mansyon ni Lorenzo na walang espesyal dito kaya magagawa niya ang gawain ng mga normal na Doktor dito hindi naman inakala na pagmamay-ari pala ito ng Boss niya.
For the nth time, Traverse sighed. Lorenzo is taking good care of this girl, but calling her his woman will be difficult for both them and Lorenzo. He is well aware of his numerous enemies. He just declared a new war, and the girl is in big trouble.
May tenga ang lupa at may pakpak ang balita. Kapag nakarating sa mga kalaban ni Lorenzo na may pinapahalagahan itong babae sigurado siyang hindi mangingimi ang mga ito na patayin ang dalaga upang makaganti kay Lorenzo. And by that, it's another war for them.
"I -I'm sorry, boss," paghingi nang paumanhin ng Doktor. Lorenzo gritted his teeth and nodded at him. Sinenyasan niyang mag-umpisa na itong magpaliwanag or else hindi totohanin ni Lorenzo ang banta niya.
Halos mawalan ng ulirat ang Doktor, nanuyo ang kanyang lamunan pati ang pawis niya ay natuyo ngunit inumpisahan niya ang pagpapaliwanag bago pa maubos ang pasensya ni Lorenzo at malibing siya ng buhay.
"So, I -I was saying Boss, hindi lang ang tama ng baril ang nakita kong sugat sa kanya. She had lot of bruises in her neck, s -stomach, legs, hands, and ankle -" Hindi na natapos ng Doktor ang pagpapaliwanag nito ng humandusay nalang itong bigla sa sahig at butas ang bao ng ulo nito.
"P*tang-ina!" Gulat na mura ni Traverse nang matalsikan ng dugo mula sa ulo ng Doktor at dahil na rin sa gulat nito.
May gagawin pala si Lorenzo hindi man lang nag-inform sa gagawin nito muntik pang tumalon siya sa gulat hindi na siya nasanay kapag ginagawa ng kaibigan niya ito. Lorenzo raised his brows coldly at him.
"What!?" Lorenzo yelled at him. Traverse smirked and pointed to the girl in Lorenzo's bed.
"Anong what-what ka dyan?! Sino na ang gagamot sa babaeng 'yan?" Naiinis na wika ni Traverse na animo'y may dalaw.
Lorenzo scoffed and seriously warned him. "Isang sabi mo ba ng babae dyan ikaw ang susunod sa Doktor na ito," banta ni Lorenzo na siyang ikinatakot ni Traverse. Napalunok siya at nagkamot ng ulo.
"Pasensya naman, ang akin lang naman. Sino ang gagamot sa kanya?" Buntonghininga ni Traverse na halos takasan na yata ng kulay sa mukha. For the record, Lorenzo looked at Traverse as if he were the most stupid person he had ever met.
"Nabagok ba ang ulo mo o naalog? Did you forget that I have a freaking degree in Medicine?!" Sigaw ni Lorenzo sa kanya na ikinatalon niya. 'F*cking hell! Papatayin yata talaga ako ng taong 'to!' Sigaw sa isipan ni Traverse.
Nakahanap lang ng lovelife ang Boss niya kinakawawa na siya. He was known for being cold and hot-tempered, but Lorenzo looks like a f*cking child when he's like this. Dinadaan niya nalang sa biro at pagiging tanga ang lahat dahil mukhang kakainin siya ni Lorenzo sa tuwing makakagawa siya ng pagkakamali.
He was f*cking nervous that's why he forgot that Lorenzo has a degree in Medicine. Masyadong talented ang Boss niya, bored yata sa buhay kaya pati pagdodoktor ay pinasok nito. Hell! Lorenzo is a freaking Pilot slash Doctor slash Businessman slash Mafia Boss!
Malamang kung walang trip ang binata ay uungusan pa nito si Jose Rizal sa dami ng trabaho at lengguwaheng alam. Lorenzo can communicate in seven languages: Italian, Tagalog, English, Russian, Mexican, Japanese, and Korean.
Ganoon ka-talented ang taong ito pero hindi lang halata dahil mas inuuna pa nito ang pangpapatos sa mga babaeng tila mas mabilis niyang palitan kaysa sa underwear niya.
Paano kaya ngayon baka agad din itong magsawa sa babaeng nasa kama nito kahit pa sabihing wala itong pinapapasok na babae sa silid nito at ang dalaga palang ang una.
Napakainosente pa naman ng dalagang nasa kama kung masaktan man ito ni Lorenzo baka takasan ito ng bait. Huhubadan na sana ni Lorenzo ang dalaga upang gamutin ang mga natitira pa nitong sugat sa katawan nang makitang nakatitig rito si Traverse.
He dislikes men staring at his property. What he owns is his and his alone.
At sa nakikita niyang pagtitig ni Traverse sa dalaga kahit pa wala itong gusto dito nag-iinit ang ulo niya at tila nais niyang pugutan ng ulo si Traverse at ipagulung-gulong ito sa labas ng Mansyon.
Walang ibang titingin sa dalaga kundi siya lang. Bawat parte ng katawan nito ang kanya at wala ng iba. "G*go! Huwag kang tumunganga dyan! Labas!" Doon lang nagising si Traverse nang makita niyang nag-aapoy ang mga mata ni Lorenzo.
Nanlaki ang mga mata niya at hindi pa naman nakakapagsalita ulit si Lorenzo at patalon siyang lumabas sa silid ni Lorenzo para siyang palakang-tanga na napalundag dahil sa kaba.
"Next time, you'll look at her. Pasasagasaan kita sa pison! This girl is only mine!" Natigilan si Lorenzo sa kanyang tinuran. He just declared the girl his, and he has no regrets.
Kinapa niya ang dibdib baka sakaling may makapa siyang pagsisi ngunit ni katiting ay wala. Everything happens so quickly when he looks at the girl lying in his bed that he knows he can't let her go. He gazed at her for a few moments, admiring her beauty and aura.
Gusto niya ang awrang bumabalot sa dalaga, wala itong halong kasamaan man lang. She smells so sweet. Ito yata ang amoy na hindi hahayaan ni Lorenzong mawala sa pang-amoy niya.
Nakapagkit na sa kanya ang amoy, awra at ang buong mukha ng dalaga hindi niya hahayaang mabura ito sa isipan niya. That will be his personal treasure, which he will bury and keep in his mind. "Your beauty is exquisite, my doll, and it appears that my entire being is very fond of you," Lorenzo murmured in her ears.
Ang dalaga naman ay tila nasa isang malalim na panaginip at habang tumatagal na nanatili si Lorenzo sa tabi niya ay mas lalong nakampante ang buong pagkatao ng dalaga.
As her soul traveled into the deepest part of her sweet dream, her unconscious mind and heart sighed deeply.
Hopefully, sa tabi ng binata ay maging masaya at makaramdam ng kapanatagan ang dalaga. Inipit ni Lorenzo ang mga nagkalat na buhok ng dalaga sa gilid ng tenga nito. Parang wala lang sa binata ang bangkay na nasa paanan nito habang pinagmamasdan ang dalaga.
He's making himself at ease with the girl whose name he doesn't even know, but just looking at Lorenzo makes him feel whipped.
Kinuha niya ang mga gamit ng Doktor dahil siya na mismo ang gagamot sa dalaga, unti-unti nitong inalis ang lahat ng damit ng babae habang nagpipigil siya ng hininga. Habang inaalis isa-isa ang damit nito si Lorenzo naman ay minememorya ang bawat parte ng katawan ng dalaga.
Hindi niya alam ang dapat maramdaman, hindi siya nagnanasa sa dalaga at lalong hindi siya nasiyahan sa nakikita niya. She is beautiful in his eyes, but seeing those scars and bruises on her body enrages him.
"Sh*t! Who hurt you my doll?!" Madiing sigaw ni Lorenzo na kinakausap ang walang malay na dalaga. Napahawak ang binata sa gilid ng kama at mahigpit na hinawakan ito. Nakunot ang kobre kama dahil sa ginawa ng binata.
Napapikit si Lorenzo, kalmado pa siya sa oras na ito ngunit sa loob niya tila isang katauhan ang nabuo para magwala. Itim, berde at lila ang mga nakikita niyang kulay mula sa iba't-ibang parte ng katawan ng dalaga may mga bakas din na parang pinahirapan ito.
He can't keep an eye on the girl or care for her wound, especially since she's as fragile as glass.
Natatakot si Lorenzo na kapag nahawakan niya ang dalaga ay baka masugatan ito ng kanyang magaspang na mga palad. He's not perfect, he also had flaws.
Ang lalumunan ng binata ay parang may nakabikig na malaking bato habang nakikita niya ang mahinang katawan ng dalaga pati siya ay nanghihina rin. He stopped believing in love but he seems learning again.
Napahawak siya sa kamay ng dalaga nang umungol ito na tila nasasaktan agad siyang napabalik sa puwesto nito.
"Shh... shhh... my delicate doll, I'll find out who hurt you. I'll track them down and burn them alive!"
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro