"Don't you dare! Don't you dare touched my woman!" Nagngangalit sa sigaw ni Lorenzo. Sabog na sabog na ang binata, wala nang pasyensyang natitira pa dito habang nakikita ang katawan ng dalaga na nakahantad sa lahat.

Madilim na madilim ang anyo ng binata tila isa itong gutom na halimaw na anumang oras ay sasakmalin si Hiroshi.

Walang nangahas kina Hellion na tignan ang katawan ng dalaga. Ang mga mata nila ay tanging nasa iisang tao lamang, sa taong may hawak sa dalaga. Saito and Ushi took action, enraged by what had happened to their people.

Binalian ng leeg ni Saito ang mga pumapaibabaw pang mga tauhan ni Hiroshi na tuloy-tuloy lang na ginagahasa ang mga dalagita ng Clan. Mga hayok ang mga ito at ni walang pakialam kahit pa nasa mismong harapan na sila ng mga kaaway.

Ushi removed each parasite from the bodies of the young women one by one. Inutusan nila ang mga dalagita na pumunta sa ligtas na lugar ganoon na rin ang mga buhay pa. Nilapitan din nila si Hitouri  at tinulungang itabi ito upang hindi madamay.

Saito and Ushi rescue their people as Lorenzo battles Hiroshi. "Your prince has arrived! What a delightful surprise! He also associates with the infamous Mafia Bosses!" Hiroshi teases Lorenzo as he licks Heronisa's cheeks while making a joke.

Kinakabahan ang matanda, alam iyon ni Lorenzo. Habang pinapanood ni Lorenzo na hinahawakan ng madumi nitong kamay ang dalaga ay mas lalo lang dumidilim ang paningin ng binata. Nanginginig din ang katawan nito.

Napalayo ng konti si Alejandro na nasa tabi ni Lorenzo, kilala niya ang kapatid. Wala itong pakialam kapag galit ito kahit na sino pa ang madamay. Naglakad si Lorenzo na tila walang pakialam papunta sa kung nasaan ang kanyang Heronisa.

Napaatras ang matanda at idiniin ang katana sa leeg ng dalaga. "Huwag kang lumapit!" Anito sa wikang tagalog na hindi man lang pinansin ni Lorenzo.

"Surrender the woman, Hiroshi, you won't escape here. All of your allies are dead." Si Damien ang nagsalita kaya napatingin dito ang matanda. "Shut up! You, traitor!" Sigaw nito kay Damien na siyang ikinatagis ng bagang ni Damien.

Akmang lalapitan ito ni Damien nang tapikin ito ni Hellion at umiling. "It's his fight, huwag kang makialam kung ayaw mong mas lalong magalit siya sa'yo," seryosong saad ni Hellion nang patigilin si Damien.

Natahimik ito at nanatili sa kinatatayuan.  Ilang hakbang nalang ang lapit ni Lorenzo sa kanyang baby doll. Abot-kamay nalang ni Heronisa si Lorenzo. Ang ilang araw na pangungulila ay hindi basta matutumbasan lamang ng kanilang pagkikita.

They must feel each other. They need to feel each other's warmth just to get over what they're going through right now. "Don't take another step, Dizionario; you'll see what happens next." Hiroshi spat, causing Heronisa to scream in pain.

Hiroshi crushed Heronisa's wound like paper. Kitang-kita ang pagbukas ng sugat ni Heronisa habang idinidiin ni Hiroshi ang kuko roon. Napahinto si Lorenzo. When he looked into the dull sunken eyes of his baby doll, he couldn't help but cry silently.

He can't stand seeing her in this state. He needs her now. Immediately! He made another move without looking Heronisa in the eyes. Sinenyasan ni Hiroshi ang mga tauhan na patayin ang mga nasa harapan nila ngunit hindi lang si Hiroshi ay may balak na ganito lalo pa at apat na Mafia Boss ang narito.

Napapabibutan ng mga tauhan nila ang buong teritoryo ni Hiroshi at kahit isang tauhan nito maliban na lang sa loob ay wala ng buhay. Mali ang kalabanin ang magkakapatid dahil hindi iisa lang ang makakalaban mo kundi pati ang lahat.

Hiroshi stiffened when he saw Lorenzo and other's men are surrounding the area. Namutla ito at hindi nakapagsalita bago tumawa at hinarap ang mga tauhan. "Sorera o subete korosu! Watashi o mamotte!" Patayin silang lahat! Protektahan niyo ako! Utos nito sa mga tauhan ngunit ni isa ay walang gumalaw mula rito.

They know where they stand in this game. Sa bilang nila at sa bilang ng mga tauhan ng mga Mafia Boss na narito ni wala sila sa kalingkingan ng mga ito. Umatras ang mga tauhan ni Hiroshi at lumayo sa kanya.

"Nanishiteruno!? Sorera o subete korosu!" Anong ginagawa niyo?! Patayin silang lahat! Hiroshi said insanely. Nababaliw na ata ito lalo pa at alam nitong katapusan na nito. Umiling ang mga tauhan nito at sabay-sabay pang lumuhod sa harapan ni Hiroshi.

Gamit ang kanilang mga katana, sila na mismo ang kumitil ng sarili nilang buhay. They cut their own throat. Hiroshi was stunned; he had no one now, but instead of retreating and accepting defeat.

He actually laughed. He laughed hysterically and crazily. Hindi pa rin nito binibitiwan si Heronisa.

"Watashi wa sonotoki anata no ryoshin o korosu koto ga dekimashita. Watashi wa ima anata to sore o suru koto ga dekimasu! Nagawa kong patayin ang mga magulang niyo noon. Magagawa ko din ito sa inyo ngayon! Itinalikod nito si Heronisa at sinakal nito patalikod ang dalaga gamit ang braso ito.

"Stay back!" He's holding Heronisa as his hostage. Ang dalaga nalang ang susi niya upang makatakas at mabuhay pa yon ay kung mangyayari pa ang pinaplano niya.

"You!" Turo nito sa isang tauhan ni Lorenzo. "Give me your gun or else I kill her!" Sigaw at utos nito sa tauhan ni Lorenzo. Napatingin ito sa binata na siya namang tumango. Kinuha nito ang baril at itinutok kay Heronisa tapos kay Lorenzo.

Lorenzo's looking at Heronisa's eyes. Kinakausap niya ang dalaga sa mga mata. He wanted her to stay put and wait for his move. Ngunit, matigas ang ulo ng dalaga at gumawa nang sarili nitong galaw.

Kinagat nito nang madiin ang braso ni Hiroshi dahilan upang mapasigaw sa sakit ang matanda at mabitawan ang dalaga. Nakatakbo si Heronisa kay Lorenzo ngunit bago yon ay nagpaputok ng baril si Hiroshi.

"Bullsh*t!" Mura ng binata at agad na sinalo ang patalon na lumapit na dalaga. Niyakap niya ito, tumalikod ang pinrotektahan ang dalaga.

Everyone is shouting because of that sudden move. Natamaan si Lorenzo sa likod ngunit mabilis din ang galaw ng binata bago pa man makabawi si Hiroshi ay binitiwan niya ang dalaga at nilapitan si Hiroshi. Tinadyakan nito ang matanda ng ilang beses.

Lorenzo was punching the elderly man. Even when Hiroshi begged him, he never stopped. Kinuha rin niya ang maliit na kustilyo sa bulsa. Bumalik sa binata ang lahat ng ginawa nito sa pamilya niya. Ang taong nasa likod ng paghihirap ng kalooban niya at ang pagpatay nito sa magulang ng kanyang baby doll.

Lahat ng iyon ay ibinuhos ni Lorenzo. Ang galit niya ay hindi lamang natatapos sa isang pagsuntok. No one tried to stop him. Pinabayaan nila si Lorenzo, walang nagtangkang lapitan ito kahit na si Heronisa ay nanatiling nakaupo. Sinaksak niya ang matanda at pinagsusuntok.

Tinanggal ni Damien ang coat at ibinigay ito sa dalaga upang matabunan ang kahubadan nito habang si Lorenzo ay hindi pa din tapos sa ginagawa nito kay Hiroshi. Ang galit ng binata ay hindi yata nauubos hindi nito tinantanan si Hiroshi kahit na anong ungol at pagmamakaawa nito dahil sa sakit.

"Bakit naawa ka ba nang pinapatay mo ang mga magulang namin?! Naawa ka ba ng ipinag-utos mong gahasain at pagpira-pirasuhin ang kapatid ko sa harapan ko?! Naawa ka bang animal ka?! No! You never did! Ipapalasap ko sa'yo ang paulit-ulit na sakit na dinanas ko at ni Heronisa!" Lorenzo punched Hiroshi's nose.

Sinubukan ni Traverse na takpan ang mga mata ni Heronisa upang hindi makita ang ganitong side ni Lorenzo ngunit tinanggal lamang ito ng dalaga at umiling. Gusto niyang makita kung paano bumagsak at pahirapan ni Lorenzo si Hiroshi.

Gusto niyang makita kung paano ni Lorenzo hindi kaawaan ang matanda dahil sa loob nang tatlong araw na pagkuha nito sa kanya hindi lubos maisip ng dalaga kung ano ang pinagagawa nitong kademonyohan.

Nais makita ni Heronisa kung papaano ihahanda ni Lorenzo si Hiroshi papuntang impyerno. "N –No, I can handle it," nanginginig na sabi ni Heronisa. Kung kaya niya lang pumatay ng tao si Hiroshi ang una-una niyang magiging biktima.

Kulang pa ang buhay nito bilang kabayaran sa mga utang nito sa kanila. Hiroshi screamed when Lorenzo punched his face for the millionth time this day. Tumigil ang binata sa pagsaksak sa matanda nais niyang buhayin ito upang makalasap ng mas mahirap na paghihirap.

The kicks and punches had left the old man's abdomen aching and churning, his face was burned from the countless punches, his lips were busted, his suit was stained with his own blood, and his eyes were swollen shut. Tears stream down his cheeks as he feels pain throughout his body.

Ngayon lasap na lasap nito ang tatlong araw na sakit na naramdaman ni Heronisa habang pinapahirapan at pinaglalaruan niya ito. Itinayo ni Lorenzo ang matanda at pinahawakan sa dalawang tauhan ni Hellion na nanonood. 

"Hold him close." Lorenzo stated coldly. He kicked the old man in the stomach. He kicked Hiroshi's leg until it hurt. Lorenzo ripped his belt from his pants, folded it, and proceeded to walk around Hiroshi.

The crack of the old man's belt echoed throughout the room, and a painful pain escaped from his mouth. "You conceited jerk! Don't you just want to die here? Your game may be over, but I'm not done with you!" Mahigpit na hawak ng mga tauhan ni Hellion ang matanda habang marami pang hagupit mula sa sinturon ng binata ang narinig sa buong lugar bago sinipa ang matanda.

"Bring him. Hindi pa ako tapos sa kanya." Tumigil ang binata sa ginagawa at hinarap si Heronisa na maaliwalas na ang mukha. Nagningning ang mata ng dalaga. 

Finally, they were separated for three f*cking days, which was torturous. How long do they stare into each other's eyes? Nobody knows. Love was in the air again or not as long as the couple reunited. Heronisa leapt into Lorenzo's embrace. She wrapped her arms around Lorenzo.

Mabilis naman ang galaw ng binata at sinalo ang dalaga. Niyakap niya ito at hinalikan sa labi, walang pakialam kahit napapanood sila ng lahat. "I –I miss you so much. Ren," Heronisa softly said after their kiss. Hinagod ng binata ang likod ng dalaga at inilapit ang noo nito sa noo niya.

"I miss you so much, baby doll. I can't be away from you for too long. Mababaliw ako ng sobra." Bulong na sagot ng binata at mahigpit na hinawakan ang bewang at pang-upo ng dalaga. 

He was about to pull his woman back into his body when he noticed what Heronisa was wearing. He glared at Damien, who was completely unaware. Lorenzo felt a pang of jealousy.

Mabilis niyang ibinaba ang dalaga at hinubad ang sarili niyang coat. Tinabunan niya ng katawan niya ang kahubadan ng dalaga at mabilis na tinanggal ang suit na suot ni Heronisa at ipinalit ang kanya. Itinapon niya sa nakatalikod na si Damien ang suit nito.

"The next time, ask me first." He lashed out at his long-lost brother. Damien simply frowned. Nasa lupa pa din si Hiroshi at hindi napapansin na pilit nito inaabot ang baril na natapon nito. Nobody saw what Hiroshi was up to this time.

Binuhat ni Lorenzo si Heronisa na hinalikan nito sa noo. "Let's go home, baby do –" Hindi na natapos ni Lorenzo ang sasabihin nang binata dahil napaluhod ito at nabitawan ang dalaga. Dahan-dahang nilingon ni Lorenzo ang matanda.

"Watashi ga shinu to, watashi wa koseidenakareba narimasen!" Kung mamatay ako dapat maging patas tayo!  He choked while saying it then he pointed the gun in his own head and shot himself.

Napasigaw si Heronisa, napatakbo ang iba pa sa kanila. "Ren! Don't leave me!" Iyak ng dalaga habang ipinapatong ang ulo ni Lorenzo sa kandungan nito. Mas maraming luha ang pinakawalan ng mga mata ni Heronisa.

She can't live in this world without Ren. Her heart rate had tripled from before. Nanlalamig ang dalaga habang hinahawakan ang mukha ni Lorenzo. Hilam ng mga luha ang dalaga mas nasaktan pa siya ng makitang ganito si Lorenzo kaysa sa mga pananakit ni Hiroshi sa kanya.

Hindi sanay na makita ni Heronisa si Lorenzo na walang sigla ang mga mata. "Shhh, baby doll... I'm not dying. Hindi pa ako mamatay, malayo ito sa bituka." He wiped her tears and slowly stood up.

Itinuro niya ang sugat, dalawang daplis lang sa balikat ang natamo nito. Napaluhod ang binata hindi dahil malala ang tama nito kundi dahil sa pagod at gutom. Ngayon lang yata nag-sink-in ang mga bagay na iyon sa katawan ng binata.

"A –are you sure?" Paninigurado ni Heronisa. Tumango si Lorenzo. Inalalayan ng dalaga ang binata. Parehas na pagod ang mga katawan nila pero hindi nila iyon alintana basta ba magkasama na sila ngayon.

Malalim na buntonghininga ang pinakawalan ni Heronisa, hindi na siya nagpabuhat pa kay Lorenzo dahil may tama ito. Inakbayan ng binata ang dalaga mas malapit ito ay mas napapalagay siya.

They were all exhausted from what happened today. Hindi makakalimutan ang araw na ito, apat na Mafia Boss sa iisang lugar habang binubura sa kasaysayan si Hiroshi na wala naman talagang lugar sa kasaysayan nila.

Inalalayan ni Lorenzo na makapasok sa sasakyan ang dalaga ngunit hindi na ito umabot sa loob ng kotse dahil nawalan na ito nang tuluyan nang malay na siya namang ikinabigla ni Lorenzo.

"F*ck!"