"Bobo!"

"Panget"

"Ampon!"

"NO!" Nagising na hinihingal ang dalaga mula sa bangungot nito. Sa ilang linggo, ngayon lamang muling bumalik ang mga panaginip niyang iyon. Naging malaking parte nito ang nangyari nitong nagdaang gabi sa dalaga at hindi umaalis ang binata sa tabi nito.

Pagkatapos ng nangyari ay nilagnat ang dalaga at ngayo'y natatabunan ng  kumot ang buong katawan. Lorenzo abruptly called Karlos for help. At kahit na abala si Karlos sa ospital ay pinuntahan niya agad ang Dizionario Estate dahil mas mahalaga ang pasyenteng narito. 

Agad din itong umalis matapos tignan at bigyan ng reseta si Lorenzo para sa gamot ng dalagang may lagnat. Nahamugan ng ilang oras ang dalaga at dahil sa lamig ay nilagnat ito. 

"Are you okay, baby doll?" Agad na lumapit ang binata sa dalaga kahit may hawak pa itong ilang mga pipirmahang papeles ay itinigil muna nito ang ginagawa.

He noticed his wife screaming and crying in her sleep. And he's now with her. He hugged Heronisa and spoke soothing words to her. "I'm here, baby, I'm here, shhh... shhh. I'm not going anywhere." He soothed her.

Kumalma ang dalaga habang yakap niya ito at unti-unting muling ipinikit ang mga mata. Lorenzo guess, she's tired and let her. Hinagod niya muna ang likod ng dalaga at muli itong inihiga sa kama.

Tinapik-tapik niya muna ito na parang sanggol upang makabalik sa mahimbing na pagkakatulog. Mainit na mainit ang dalaga at tanging ang hawak lamang ni Lorenzo at nagpapaginhawa sa pakiramdam ng dalaga.

He hummed as he put her to sleep. Who would have guessed that cold-hearted Lorenzo could hum a lullaby?

Except for the girl in his arms, no one knows. He's humming a lullaby song that his mother used to teach him and his sister when they were kids. When he and his sister are young and about to sleep, the song soothes them.

"Oh, veni, sonnu, di la muntanedda... Lu lupu eats the picuredda..." It's a Sicilian lullaby song that his mother used to sing before they went to bed. The song was frightening, but it did not frighten him or his sister.

Kapag kasi kinakanta ito ng kanilang ina imbis na matakot ay nakakatulog sila. Napakalmado ng boses ng kanyang ina kaya naman yon ang nangyayari sa kanila ng kapatid niya. He's now singing it for his baby doll.

He had a lot of work to do, but when it comes to Heronisa, he's willing to put it aside. "Sleep tight, baby doll, sleep tight." Hinalikan nito ang ulunan ng dalaga at tinignan ang tray ng sopas at gamot na nasa bedside table hindi pa rin iyon nagagalaw dahil muling nakatulog ang dalaga.

Tinignan ng binata ang oras at napamura. Maghahapunan na ngunit hindi pa kumakain kahit na anong pagkain ang kanyang baby doll pero wala siyang magawa dahil tila tanging pagtulog lamang ang nais nito ngayon.

He sighed and get off at the bed. Inayos niya muna ang kumot sa dalaga. He looks creepy when he stared at Heronisa. Ngunit, nagawa na niya ito ng makailang beses kaya wala na iyong problema sa kanya.

As much as he wanted to laid beside his woman, he needs to finished some things. Ayaw niyang magkaproblema sa Yakuza Clan na kanegosyo niya dahil wala namang naging problema ang pag-uusap nila ng Clan leader pero ginagawa niya ang lahat para matapos kaagad ang Casino-Hotel na pinapagawa niya sa Japan at dahil ang lupang yon ay isa sa pag-aari ng Yakuza kailangan niyang bilhin at kailangan nilang makihati sa kita.

Iyan ang batas ng mga Yakuza sa Japan para na rin ito sa proteksyon ngunit hindi niya naman kailangan 'yon dahil kilala ang Mafia Group niya pero kilala niya ang Clan leader dahil naging kaklase ito ng ama at kanyang ina noon sa kolehiyo.

"I hope this goes well," Lorenzo grumbled as he looked at his laptop and then back at his woman.

Mino-monitor niya ang ginagawang gusali bago pa man may mangyaring hindi kaaya-kaaya.

His father once told him that this Yakuza leader had a bit of a twisted mind. Bigla nalang nagbabago ang isip nito at bigla ka nalang iiwan sa ere matapos kunin ang gusto nito.

Hindi nga lang umepekto ang ugali nito sa kanyang ama dahil mas tuso ang matandang Dizionario noon. 

Paano pa kaya ang anak? The firstborn is the exact replica of his father. He is unpredictable. Kaya ang Yakuza Clan dapat ang maging mapagmatyag kay Lorenzo.Someone needs to be smart and cunning in this world of business and illegal activities.

Walang nakakaalam sa mangyayari ngunit kapag nabasa ng isa ang galaw ng lahat. Beware, he can do whatever he wants. Matalino si Lorenzo at kayang-kaya niya basahin ang bawat galaw ng isang tao.

That's why he's here, typing away on his laptop while his Goddess sleeps. He called one of his men in Japan and inquired about any developments. "Report." Maikling wika ni Lorenzo sa cellphone habang pinapanood si Heronisa.

"Boss, the building is doing good. Mabubuksan na siya sa susunod na buwan pero bago noon nais makipag-usap sa inyo ni Mr. Hiroshi." Alam ng tauhan ni Lorenzo na nasa kabilang linya na ayaw ng boss niya ng mga pasakalye kaya naman diniretso niya agad ito.

Nangunot ang noo ng binata. Nilinaw na niya sa matandang yon ang mga kondisyon nila pati ang kondisyon nito ano pa ang gusto niyang pag-usapan? Walang oras si Lorenzo para sa kahit na anong mga mabulaklak na mga salita ng matanda.

"What is his intention?" Lorenzo asked sternly. Bumuntonghininga ang nasa kabilang linya pati ito ay parang stress na stress mabanggit lang ang pangalan ng matanda.

"I don't know, boss; that old man is up to something, and I can't figure it out." Sa tingin ni Lorenzo ay nangungunot na ang kilay ng kanyang tauhan na nasa Japan dahil lamang sa lider ng Yakuzang 'yon.

"Fine. Tell him to meet me in the Philippines before our building opens." Ani ng binata pagkatapos ay pinatay ang tawag. 

The argument left no room for what he said. He wanted to meet him back then, and now he'll meet Lorenzo in his territory.

Alam naman ng binatang mas makapangyarihan ang mga Yakuza sa teritoryo nila kaya nais niyang makaramdam din ng takot ang matandang yon dito sa Pilipinas. Inihagis ni Lorenzo ang cellphone sa dulo ng couch kung saan siya nakaupo at itinabi muna ang laptop.

He rested his neck at his couch. Ninanamnam ng binata ang amoy ng dalaga na humahalimuyak sa buong silid. Pinapakalma nito ang kahit na anong nerve cells ng binata sa buong katawan nito.

Ipipikit na niya sana ang mata dahil sa stress at pagod  niya nitong mga nakaraang araw ay siya namang biglaang pagsigaw ng dalaga.

"Bullsh*t! Ilang beses ba nilang dadalawin ang cara mia ko sa panaginip niya?!" Bwis*t na bwis*t na si Lorenzo dahil sa mga bangungot ni Heronisa na siyang mas lalong nagpapahirap sa pagtulog ng dalaga.

Halos talunin na ni Lorenzo ang pagitan ng mini living room niya dito sa silid niya at ang kama. Dinaluhan niya agad ang mas mainit na si Heronisa. Ang temperatura nito ay tila mas mainit kaysa kanina.

Tinignan ni Lorenzo ang aircon, alam niyang hindi mababa ang temperatura noon dahil siya mismo ang nagset dito. Nanginginig sa lamig ang dalaga kahit pa mainit ito. She feels so cold yet she is so hot.

Nag-aalala si Lorenzo sa nangyayari sa dalaga. Binuhat niya ito at iniupo sa kanyang kandungan. "C –Cold." Nanghihinang turan nito. Napamulagat ang binata at niyakap nalang ang dalaga.

Ilang beses na niyang pinunasan ang buong katawan nito para mabawasan ang init ngunit ang hindi niya maintindihan bakit ito nilalamig. She needs to feel normal heat. Ngunit hindi naman ito maibibigay ng aircon o kahit ng heater.

Wala nang pagpipilian ang binata kundi hubadin ang damit sa katawan. Tanging boxer shorts nalang ang natira dito at nakabuyangyang ang matipunong katawan ng binata. Kung kaya lang ni Heronisang buksan ang mga mata niya siguradong namumula na ang mukha nito at naglalaway ang dalaga sa walong pandesal na nakadisplay sa harapan niya.

Lorenzo is giving his woman his own heat. Sana kahit papano ay matanggal nito ang nararamdamang panlalamig ng dalaga. Hindi nga nagkamali ang instinct ni Lorenzo. Heronisa is now snuggling into his warmth.

Yumakap sa kanya ang dalaga at siniksik ang mukha nito sa dibdib ng binata. Lorenzo laughed. "Okay, I think it's okay to lay down first," sabi ng binata habang pinipingot ang ilong ni Heronisa. Humiga ang binata at nasa ibabaw niya ang dalaga.

He was playing with Heronisa's hair when he felt her hardened nipples dig into his chest. Lorenzo came to a halt in whatever he was doing. Heronisa wore no bra, and he felt her bare breast against his. He was undeniably attractive.

Puro pagpipigil lang ang ginagawa niya kapag kasama ang baby doll niya pero bakit iba ang nangyayari ngayon? Ramdam na ramdam ng binata ang unti-unting paninigas ng pagkalalaki niya sa ibaba.

Heronisa's abdomen was being poked by Lorenzo's junior. The girl is awake, but her eyes are closed. Heronisa became addicted to Lorenzo's warmth and desired more. Lorenzo stopped himself, but what can he do when Heronisa's moaned turns on?

Hindi niya hahayaan ang kalibugan niya na dungisan ang respetong ibinibigay niya sa dalaga pero tila inaakit yata siya ni Heronisa sa mga ungol nito hindi lang alam ng binata kung siya lang ba ito at nababaliw na siyang angkinin ang dalaga o talagang si Heronisa ang nagbibigay sa kanya ng motibo.

Maraming kawalan si Heronisa pagdating sa aspeto ng pag-unawa sa mga bagay-bagay pero may instinct pa din ang dalaga at ito ang nagtuturo sa kanya. 

"D*rn it, baby doll, don't move." Heronisa isn't ready for Lorenzo yet, but she is for the woman she is.

Sa mga nakaraang kanyang pinagdaanan baka kapag nakuha pa ng iba ang kanyang pinakaiingatan ay mas lalo lang siyang manibugho sa sarili kaya naman imbis na may mangyaring masama pa sa kanya. 

She'll gladly give up her innocence for the sake of her savior. Heronisa's sword and shield was Lorenzo. Whatever happens, he will fight for and protect Heronisa. Ang binata ang lumalaban para sa dalaga at ito rin ang panangga ng babae sa kahit anumang masasamang nangyari sa kanya.

Hindi ito kabayaran ni Heronisa sa utang na loob niya kay Lorenzo, ito'y bukal sa kanyang loob anuman ang gawin ni Lorenzo alam niyang pananagutan siya ng binata.

"Baby doll..." Nahihirapang turan ni Lorenzo habang tila mas nagiging mapangahas ang kamay ng dalaga na  humaplos sa matigas na tiyan ng binata. She consciously did it on purpose. 

"Stop it, baby, I'll wait... just argh... F*ck it!" Lorenzo is baffled by himself.

Sa simpleng hawak lang ng dalaga sa kanya ang buong katawan niya ay nag-aapoy at tila nilalabanan ang apoy sa lagnat ng dalaga. He can't take it anymore, staring at his woman's face. He is going to do it. He will now be the sole owner of his woman!

Ibinalot at itinapon muna ni Lorenzo ang katiting na pagpipigil sa sarili para tuluyang angkinin ang dalaga. He's finished with controlling himself. He snatched Heronisa's face and kissed her passionately.

"F*cking hell! I'll have you all to myself tonight, baby doll! I'll have you all to myself! I will possess both your body and your soul."