Chapter 19
This Chapter is Dedicated to:
itsmeAliyah
Lorenzo is gripping Heronisa's hands tightly as they walk into the Mall. Men are staring at Lorenzo's baby doll, while women are looking at Lorenzo.
Nagkandabuhol ang kilay ng dalaga habang inis na tinitignan ang mga babaeng tumitingin sa binatang kasama niya.
Some are silently wiping their drooling while staring at Lorenzo. Naiinis ang dalaga, alam na nga nilang may kasama ang lalaki pero tila yata mas nag-eenjoy pa ang mga ito na tignan si Lorenzo.
Kaninang papunta sila sa Mall ay bigla nalang iniwanan ng binata ang dalawang tauhan nito na nasa harapan ng kotse na naging dahilan upang magtaka ang dalaga pero hindi ito nagtanong.
Kitang-kita din sa mga mata ng binata kanina na asar na asar ito habang lumipat sila ng puwesto. When they left two of Lorenzo's men on the road, they occupied the driver's and passenger's seats.
Iniwanan ni Lorenzo ang dalawa imbis na baunan ng bala ang mga ulo nila. Ayaw nitong makita ni Heronisa ang pagiging marahas niya kaya naman ganoon nalang ang ginawa ng binata. He would deal with them later.
Binigyan niya din ng mensahe ang mga nakasunod sa kanila na huwag na huwag pasasakayin ang dalawa. Later, he will teach them lessons. He'll teach them that staring at his woman will lead to their demise.
"Just tell me what you want, baby doll, and I'll get it for you." Ani ni Lorenzo habang tinitignan ang mga store na dinadaanan nila. He'll take Heronisa to the ladies' store first, then to the footwear store.
Lorenzo desired that his baby doll wear expensive clothing.Habang naglalakad sila ay hindi pa din naalis ang mga mata ng mga tao sa kanila. Heronisa hates crowd so, she holds Lorenzo's hands tightly. They walked hand in hand.
Naglakad ang dalawa nang hindi pinapansin ang nasa paligid nila. Ang mga tauhan naman ni Lorenzo ay agad na pumwesto at naglakad din pero medyo malayo-layo sa dalawa pero kitang-kita nila ang binabantayan nila.
Lorenzo came to a halt in front of the Forever 21 Store. Heronisa hesitated, but Lorenzo drew her in. Agad silang sinalubong ng isang Sales Lady na si Lorenzo agad ang tinignan. She gave Lorenzo a seductive smile. Heronisa gave the woman a frown.
"What can I do for you, Sir?" Kagat-labing tanong niya kay Lorenzo imbis na: how may I helped you? ang itanong sa binata iba agad ang nasa isipan nito.
As if namang magpapatinag si Lorenzo habang hawak ang kamay ng dalaga. Isipin niya palang na nakipagtalik siya sa ibang babae noon maliban sa kanyang si Heronisa pinanayuan na siya ng balahibo. Why did he do it out of his boredom?
Pwede namang parusahan niya nalang ang mga may kasalanan sa kanya pero iyon talaga ang nagawa niya. He believes he cheated on Heronisa despite the fact that he had not met his woman at the time.
Ewan niya ba, basta 'yon ang nararamdaman niya kaya nga kahit hindi niya pa nakikilala ang dalaga noon habang ginagawa niya iyon pakiramdam niya ay may pananagutan pa din siya na kailangan niyang bayaran.
Indeed, everything he's doing right now has only served to alleviate his guilt. He promised not to touch any woman other than his baby doll.
"Stop flirting with me; I'm with my fiancée. Back off or I'll burn this place down." Banta ng binata na siyang ikinagulat nitong Sales Lady at napaatras nang namumutla.
"I –I'm sorry, how may I help you, Sir? Ma'am?" Lihim na napatawa si Heronisa nang makitang nagbago ang tono ng boses ng Sales Lady. Heronisa was a little naughty, but she kept it hidden.
Hindi niya pa kabisado ang mga tao sa paligid niya kaya mabuti na ang ganito kaysa naman masaktan na naman siya. Ang hindi niya alam ay nabasa ito ni Lorenzo ngunit napailing at napangisi nalang ang binata.
'D*rn, maybe my baby doll is a feisty vixen inside her body,' sabi sa isip ni Lorenzo habang pinagmamasdan ang dalaga bago nagsalitang muli pero hindi tumitingin sa kausap niya.
"Ilabas niyo ang mga magaganda at dekalidad niyong mga damit, my baby doll will try it," aniya sa kausap na tumango nalang.
"How lucky," bulong pa nito na narinig ni Lorenzo pero hindi nalang binigyan ng kahulugan ng binata. Mahirap na baka maligo pa sa dugo ang bastos na Sales Lady na iyon. "Waya ato pela," bulong ni Heronisa sa binata nang mawala sa paningin nila ang Sales Lady.
Hinalikan lang ni Lorenzo ang ulunan ng dalaga bilang sagot rito. Bakit ba namomoblema ang dalaga sa pera gayong gaya nga ng sabi ni Lorenzo kung anong meron siya at pag-aari na rin ng dalaga.
"Just try it and I will pay for it." Muli ay nag-atubili ang dalaga nang iginaya sila ng Sales Lady sa harapan ng fitting room. Hindi na ang Sales Lady ang nag-aasikaso sa kanila nang makarating roon dahil ang mismong Manager.
Nagulat pa ito ng makitang si Lorenzo ang customer nila. Sinukat lahat ng dalaga ang mga damit na ipinapasukat ng binata dito at kapag sa tingin nito na bagay sa dalaga agad niya itong kinukuha.
Dalawampung damit ang napili ni Lorenzo at agad na binayaran iyon sapamamagitan ng black card niya. Pagkatapos noon ay sinunod nila ang mga t-shirts, jeans, shorts, shoes, sandals at ang iba pa.
Napapangiwi nalang ang dalaga habang iniisip ang babayaran nila. Nakokonsensya ang dalaga dahil hindi niya naman pera iyon at ni singko ay walang ginagastos ang binata para sa sarili nito.
"Are you okay, baby doll?" Tanong ng binata nang mapansing nawalan ng gana ang dalaga habang naglalakad sila. Ang ipinamili nila ay idiniretso na ng ibang mga tauhan ni Lorenzo sa kotseng sinasakyan nila.
"I –I feey bud," bulong na sagot ng dalaga sa binata. Nangunot ang noo ni Lorenzo kaya tumigil sila at tumabi sandali doon sa walang masyadong tao. Hinawakan niya ang baba ng dalaga at itinapat ito sa kanya dahil iniiwas ni Heronisa ang tingin sa binata.
"Baby, lahat ng binili ko para sa'yo ay iyo iyon. Hindi mababawasan noon ang kayamanang meron ako atsaka diba kung anong mayroon ako sa'yo rin 'yon." Hinalikan ng binata ang tungki ng ilong ni Heronisa.
He wanted her to know that what he has is also hers. Ayaw niyang mag-isip ito na habang nabubuhay ito ay kailangan nitong magpakahirap. Kaya niyang ibigay ang kung anong naisin ng dalaga. All she needs is to ask.
"Don't feel bad, okay? I'll assure you, this is nothing." Ang tinutukoy ng binata na wala lang ay ang gastos nito kahit ilang milyon pa ang gastusin dito ng binata hindi mauubos ang yamang meron si Lorenzo.
Kumikita ang binata ng milyones kada-araw mula sa iba't-ibang kompanyang pag-aari niya hindi pa kasama ang negosyo niya sa Mafia pati na ang mga ari-ariang nakamkam niya sa mga taong sinisingil niya ng mga utang nila kay Lorenzo.
"Lahat ng gusto mo, ituro mo lang o may makita akong tinitignan mo. Babayaran ko iyon agad." Nasa boses ni Lorenzo ang kaseryosohan. Hindi ito nagbibiro sa sinabi nitong kapag ay nagustuhan ang dalaga titigan lang nito ay babayaran agad nito.
Gusto niyang maranasan ng dalaga ang pagkuha sa isang bagay nang hindi hinihingi at kusa lamang binibigay.
"Let's continue shopping, okay?" Mukhang wala na talagang magagawa si Heronisa kundi ang sundin ang binata dahil kahit anong tanggi niya hinding-hindi magpapadala si Lorenzo.
Inayos ni Lorenzo ang buhok ng dalaga at hinalikan muli ito sa labi hindi alintana ang mga taong nakapaligid sa kanila na puno nang paghanga ang kanilang mga mata dahilsa dalawang pares.
Heronisa grabbed Lorenzo's hands and hugged him tightly when he attempted to walk. This is Heronisa's way of thanking you. "You're very welcome, baby doll." Aniya nang nakangiti.
Natabunan ang kung anumang selos na namumutawi sa binata dahil sa mga lalaking nakapaligid sa kanila at panay ang tingin sa kanyang Heronisa.
Ang dalaga ang dahilan nang pag-init ng kanyang ulo ngunit ito din ang dahilan kung bakit kumakalma ang binata. Pumasok muli sila sa isang Store ngunit hindi na sa mga damit o sapatos kundi sa Apple Store.
He will bought gadgets for his baby doll. Kapag dumating na ang napili niyang therapist para sa dalaga nais ni Lorenzo na turuan nito si Heronisa nang sa ganoon ay hindi ito mahuli sa kahit na anong teknolohiya.
"Utom ato," bulong na sabi ni Heronisa nang matapos si Lorenzo sa pagbili ng gadgets para sa dalaga. Napangiti ang binata, unti-unti nang natuto ang dalaga na dumepende sa kanya na siya namang ikinasasaya ng binata.
He's also alert for any danger coming to them. Oras-oras ay tinitignan niya kung ang nagbabantay ba ng maayos ang mga tauhan niya.
"Of course, baby. Kakain na tayo." Nang akmang papasok na sila sa isa sa mga sikat na restaurant dito sa Mall ay bigla namang may mga dumating na kababaihan na agad na nilapitan si Lorenzo.
Nabitawan niya ang dalaga, naitulak ng mga ito si Heronisa dahilan upang matumba ang dalaga. "Lorenzo honey, kailan ka pupunta ng apartment ko?" Sabay-sabay na tanong ng mga ito.
Sinubukan ni Lorenzo na tanggalin ang mga kamay nila pero may lahi yatang linta ang mga babaeng 'to. Hindi pa nakikita ng binata kung anong nangyari sa dalaga dahil sa mga babaeng nakapalibot sa kanya.
Napaigik ang dalaga nang matapakan nang takong ng kung sino ang kamay ng dalaga. Heronisa looked at her hands. May kaunting dugo ito marahil dahil matalim ang takong ng sapatos ng kung sinong 'yon.
She looked at Lorenzo, waited for him, and then looked at her hands. Naiiyak ang dalaga, ang bu-bully ng mga ito. Ito ang kinatatakutan ng dalaga sa tuwing lalabas palagi na lamang siyang nasasaktan. Tatayo na sana ang dalaga ngunit may tumayo sa kanya.
"Hoy! Mga walanghiya! Hindi niyo man lang nakitang may tao dito na nasaktan, tuloy pa din ang kerengkeng niyo!" Sigaw ng babaeng umalalay kay Heronisa.
Yumuko si Heronisa matapos makita ang mukha ng babae, sa tingin niya ay matanda lamang ito sa kanya ng tatlo o apat na taon. Tumigil ang mga babae at tinaasan ng kilay ang babaeng tumulong kay Heronisa.
"Mall ito, hindi club para sa mga hitad na tulad niyo!" Asar na sabi ng babae pagkatapos ay tinignan ang kamay ni Heronisa.
When Lorenzo saw it, he snapped and glared at those sl*ts. Akma pang lalapitan ng mga babae sina Heronisa nang si Lorenzo na mismo ang napatigil sa kanila.
"Try to hurt my baby doll, I'll swear I blow all your heads," madiin na banta ng binata at marahas na inalis ang madudumi nilang kamay sa binata.
Inaamin ni Lorenzo na ang mga babaeng ito ay nagalaw niya pero hindi niya inaakalang lalapitan siya ng mga ito dito pa mismo sa Mall. He glared at their shoes.
"B*tches, out of my sight before I changed my mind not to hurt all of you," malamig na turan ng binata. Isa sa kanila ang nakapanakit sa dalaga kaya may sugat ang kamay nito.
Umingos ang mga ito at nagmartsa na parang kanila ang Mall. Akala yata nila ganoon-ganoon lang iyon. Makukuha nila ang dapat sa kanila pagkatapos nito. Lalapitan na sana ni Lorenzo si Heronisa pero napakapit lang ito sa kamay ng tumulong sa kanya.
Nangako siya sa dalagang hindi niya ito bibitawan ngunit hindi man lang agad nito dinaluhan ang dalaga nang matumba ito at masaktan.
Heronisa felt she's useless because of that. Napamura ang binata nang makita iniiwasan ng dalaga ang mata niya.
And when she spoke, she didn't say them directly to him.Nag-aalalang tinignan siya ng binata at bumuntonghininga.
"Uwe na."
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro