Tinapon ni Lorenzo ang sigarilyo matapos niyang mapanood ang nangyari sa lumang gusali. Sumabog ito at tinupok ng apoy at si Traverse ang gumawa nito. Saan nga ba natutunan ito ni Traverse?

Eh' 'di, sa kapatid ni Satanas mismo. Traverse learned everything from Lorenzo. Nang matulungan siya ng kaibigan noon ay hindi na siya humihiwalay dito kahit pa si Lorenzo mismo ang nagpapaalis sa binata hanggang sa tuluyan nalang na nasanay si Lorenzo sa presensya nito at naging pinagkakatiwalaang tao ito ng binata.

Lorenzo warned the police in this area. Hindi pwedeng lumapit pa ang mga ito hangga't nandito sila syempre sa ilang bag ng perang dala nila para sa mga ito siguradong pinaghahatian na nila 'yon.

"Now, let's go home, I'm so tired," Lorenzo said to his men as Traverse photographed his artwork.

Napaikot ng mata si Lorenzo at inutusan ang isang tauhan na sapakin ang lalaki na animo'y manyak na pinagmamasdan ang kanyang gawa.

"What the hell –Si Boss ang may utos niyan hindi ako." Ani ng tauhan ni Lorenzo na sumapak kay Traverse. Sinamaan niya nang tingin ang kasama samantalang inirapan niya lang ang Boss niya at lumapit sa sasakyan nito.

Akmang magrereklamo ito ng unahan agad ni Lorenzo. "Don't say anything just hop in and let's go home." Walang nagawa si Traverse dahil kapag si Lorenzo ang nagsalita ng tapos ay dapat masunod ito. Lorenzo was satisfied for this night.

Now, he can go home peacefully at least one died from his list. Makakauwi na siya para makasama ang kanyang si Heronisa. He will gladly spend time being with his woman. "Uuwi na ba agad tayo Boss?" Tanong ng driver.

Usually, diretso agad sila sa isa sa mga Club ni Lorenzo para magparaos at magsaya ngunit iba ngayon. Ibang-iba ngayon, mas pipiliin pa ng binata na umuwi at yakapin ang dalaga at amuyin ang nagpapakalmang amoy nito.

"Idiretso mo ako sa bahay, ang iba sabihan na pwede silang magsaya ngayong gabi." Nagulat ang nagmamaneho sa sinabi ng Boss ngunit hindi na ito nagsalita pa dahil baka mapahamak lang ito.

Ang katabi nito na nasa passenger seat ay lihim na nakanganga pero hindi din nagsalita at tinext ang mga kasama. "Are you sure, Boss?" Tanong ni Traverse na nakakunot ang noo. "I'm very sure." Sagot nito.

"Mukhang seryoso talaga si Boss sa babaeng 'yon 'ah?" Napahawak sa sentido si Traverse. This will be good and bad for their part.

"How about the ladies. Boss?" Traverse asked Lorenzo. Ang sinasabi nito ay ang mga babaeng nag-aantay sa Club para parausan ni Lorenzo. Lorenzo shrugged. Wala naman siyang pakialam sa mga yon. It was purely sex nothing more.

That was due to boredom, but when he's with Heronisa, he doesn't feel that way. Kahit siguro buong araw niyang titigan ang dalaga hindi siya mabobored kung noon pagpatay at pambabae ang pampalipas oras niya ngayon tila ang mukha na ng dalaga ang nagpapasabik ng mga araw niya.

"Tell them f*ck-off." Maikling pahayag ni Lorenzo pagkatapos ay kinuha sa bulsa ang cellphone nito at binuksan ang application kung saan konektado ang mga CCTV's sa loob ng kanyang silid.

He waited for minutes before his room appeared on the screen. Agad nitong tinutukan ang kama kung saan sana naroon ang dalaga. Zinoom in iyon ni Lorenzo pero wala siyang mahanap na Heronisa Blythe sa kama.

She's nowhere to be found! "Bloody f*ck! Bilisan mo ang pagmamaneho. My baby doll is gone!" He shouted at his driver. Nataranta ito sa biglaang pagsigaw ng Boss kahit na si Traverse na naglalaro ng mobile legend sa tabi nito ay nahulog ang cellphone.

"Holy sh*t!" Mura ni Traverse habang pinupulot ang cellphone niya sa lapag. Kitang-kita niya ang panginginig ng paa ni Lorenzo habang panay ang sigaw sa driver na magmadali.

"F*cking hell! Wala na bang ibibilis 'yan?!" Sigaw nito ulit. Kahit pa patigilin ni Traverse ang kasama niya hindi ito makikinig lalo pa si Heronisa ang  dahilan nito. Mukhang baliw ang kaibigan niya habang hinihila ang buhok nito.

Lorenzo's keep on cussing his driver. Ang pobreng driver walang nagawa sa sinasabi ni Lorenzo. Hawak-hawak pa din ng binata ang cellphone at hinanap sa buong kabahayan ang dalaga sapamamagitan ng CCTV's na naka-install sa buong Mansyon.

Walang mahanap na dalaga si Lorenzo kahit saan na siyang kanyang pinangangambahan. He was so worried to death. Hindi alam ng dalaga ang pasikot-sikot sa Mansyon at baka sa takot nito ay umalis ito nang kanyang teritoryo na siyang iniisip ni Lorenzo.

Hindi, hindi pwedeng umalis ng Mansyon ang dalaga dahil siya na ang magiging sandalan nito, ayaw niyang mapahamak ang dalaga dahil lang lumabas ito ng bahay niya. Tila gusto ng kainin ni Lorenzo ang driver siya sa inis dito dahil sa bagal nitong magmaneho.

"F*ck! Just beat that f*cking red light and I will handle it!" Sinipa ng binata ang upuan ng driver seat sa inis nito. Kulang nalang ay barilan niya ang driver at siya na mismo ang magneho para lang makarating sila nang mabilis.

"Chill man, patience okay? Sa kakaisip mo ng negatibo dyan mas lalo ka lang kakabahan." Payo sa kanya ng katabi na inirapan lang ng binata at panay ang tingin sa daanan.

Mahigpit na nakakuyom ang kamay ng binata sa kinauupuan nito ni hindi ito makahinga sa nalamang wala ang dalaga sa silid niya ni ang isipin na tuluyan itong mawawala ay mababaliw na siya.

'F*ck! I don't care if they call me p*ssy or scaredy-cat as long as I have my baby doll with me; she is all that matters to me.' Bulong ni Lorenzo sa isipan at napapikit pa ito habang iniisip kung saan hahagilapin ang dalaga. He knows his woman is inside the Mansion, and she hasn't left.

I hope she didn't leave. Lorenzo is hoping to find her. He'll do it. He will undoubtedly find his woman.

"Boss, nandito na tayo." Pagkasabing-pagkasabi pa lamang ng tauhan niya na nasa passenger seat na nakauwi na sila nang hindi niya namalayan.

Patalong lumabas sa sasakyan ang binata at nagtatakbo agad sa loob ng Mansyon. Sinalubong siya ng mga aligagang mga tauhan niya mukhang alam nila kung ano ang nangyayari.

"Boss, the lady in your room was miss –Find her! Find her! Halughugin niyo ang buong Mansyon!" Hindi na pinatapos pa ni Lorenzo ang sinabi ng tauhan niya at agad na inutusan ang mga ito.

Natataranta na sinunod nila si Lorenzo kahit hindi alam nila kung bakit nalaman nito na nawawala ang dalaga. They didn't know he installed CCTV's inside this Mansion.

Ayaw na malaman ng binata na nagpalagay siya noon para sa kaligtasan ng dalaga, hindi niya mapagkakatiwalaan ang kahit na sino lalo na sa kaligtasan ni Heronisa.

Trully, the girl was missing right now. Anong ginawa ng mga nagbabantay sa labas ng bintana at sa labas ng kuwarto?

Bakit nawawala ang dalaga? "Pag hindi siya nahanap sa loob ng isang oras, ihanda niyo na ang mga libingan niyo." Banta ni Lorenzo at niluwagan ang suot na neck tie. Pinaputukan nito ang paanan ng mga tauhan.

Ang baril ni Lorenzo ay may silencer sinigurado niya muna iyon bago gawin baka pag nasa tabi-tabi lang ang dalaga ay mataranta ito dahil sa baril niya. He will not jeopardize Heronisa's safety for his own satisfaction.

Una muna ang dalaga bago ang kanyang sarili. "F*cking move, idiots!" Singhal niya sa mga ito nang hindi pa din gumagalaw at tila yata gusto nang isa pa mula kay Lorenzo. Mainit ang ulo ng binata, kanina lang ay okay ito ngunit nang malamang nawawala ang dalaga bigla itong tinubuan ng sungay.

"O –Okay, boss," sabi ng mga ito at natataranta pang hinanap ang pinapahanap nang Boss nila. "Bullsh*t! Bullsh*t!" Bulong ni Lorenzo sa sarili. Pinabantayan niya nga ang dalaga upang hindi ito mapahamak pero ang mga gagong ito hindi binantayang mabuti ang kanyang si Heronisa.

Anong ginawa ng mga bwisit na 'yon at bakit nawala sa paningin nila ang dalaga samantalang iisa lang naman ang pasukan at labasan?

"The heck! Malaman ko lang kung anong ginawa nila at hindi nila binantayang mabuti si Heronisa. I'll make sure they got what they deserved." Itinupi ni Lorenzo ang manggas ng suot na suit at ginulo ang buhok.

"Baby!" Inumpisahan niya din ang paghahanap, hindi siya mauupo lang dito at pabayaan ang kanyang mga tauhan na maghanap gayong nagkamali na nga sila sa pagbabantay sa dalaga.

Lahat ay abala sa paghahanap sa dalaga, si Traverse na kasama ni Lorenzo kanina ay naghanap nalang din. Postpone muna ang pagliliwaliw nila dahil mas worst si Lorenzo kapag galit siguradong damay ang lahat kahit walang kinalaman sa pagkawala ng dalaga.

Isa o dalawang beses lang sisigaw si Lorenzo ngunit kapag nanahimik ito ng galit mas malala ito kaya kailangan ng tumulong nilang lahat. They couldn't imagine what Lorenzo would do when he was angry.

Ilang beses man na pagsabihan ni Traverse ang kaibigan na kumalma hindi ito kakalma dahil sa tingin ng binata ang dalagang hinahanap nila ang magpapakalma dito.

'D*rn it, bakit hindi binantayan ng mga lokong 'yon ang babae? Alam naman nilang naha-highblood agad ang Boss kapag si Heronisa ang usapan,' bulong ni Traverse sa sarili habang hinahalughog ang Mansyon ganoon din ang ginagawa ng iba.

Si Lorenzo ay pumanhik ng silid niya marahil makakita siya nang palatandaan kung saan niya mahahanap ang dalaga.

He's very worried about her. She's not yet healed. Dalawang sugat ang kailangang paghilumin sa dalaga. Inilibot ni Lorenzo ang mata sa buong silid.

He checked the bathroom and even his walk-in closet, but there was no sign of Heronisa. He's irritated. Bakit ba niya kasi iniwanan ang dalaga gayong wala siya dito marahil ay maiisip nitong iniwanan niya ito?

He discovered something under his bed just as he was about to leave to check the other rooms.

Napamulagat ang binata nang makitang ang kumot niya iyon at tila gumagalaw ito. Wala na iyon sa kama agad niyang tinignan kung ano ang bagay na 'yon.

Lorenzo gasped when he saw his baby doll under his bed. Mahigpit nitong yakap ang kumot habang umiiyak at nagtatago.

"Baby doll..." He called her. Hindi pa ito gumalaw ngunit narinig nito ang boses niya tila sinisigurado muna nito na siya nga ang nagmamay-ari ng boses.

Nakatalukbong ang kumot sa dalaga at talagang nagtatago ito. "Baby doll, come out... it's me Lorenzo." Mahinahong tawag niya ulit sa dalaga. Dahan-dahan nitong inalis ang kumot at sinilip siya.

Nakilala siya nito kaya mabilis itong umalis sa ilalim ng kama at niyakap ng mahigpit ang binata. "A –Afraed... ato tatot," bulong nito kay Lorenzo. When she told him she was afraid, Lorenzo's heart clenched with pain.

"Don't be afraid, baby... I'm here, I'm here, I'll protect you." Alo niya sa dalagang tumutulo ang mga luha habang pinapahiran niya ito at binuhat pabalik sa kama. "I heald bang," she said she heard a bang.

Nagtagis ang bagang ng binata. Alam niya kung ano ang ibig sabihin ng dalaga may tauhan niya ang nagpaputok habang narito ang dalaga at natutulog! 'F*cking useless, idiots!' Sigaw nito sa isipan at mahigpit na niyakap ang dalaga.

Alam niyang takot ito, takot na takot ito sa mga bagay-bagay na pamilyar dito. Hindi maaring ganito ang dalaga, hindi maaring mabuhay ito ng puno nang takot.

No, hindi pwede. She is his baby doll. Inayos niya ang pagkakahiga ng dalaga at binulungan ito.

"You deserved the entire world, baby doll."