TRIGGER WARNING!

THIS BOOK contains MATURE CONTENT.

CHILDREN BELOW 18 YEARS OLD IS NOT ALLOWED TO READ THE STORY.

********
********

"Ti amo! Ti amo tanto per favore, sposami in futuro." Erin asked as he walked down the corridor. Everyone is staring at her strangely, and some are laughing at her for looking like an idiot while kneeling in front of someone.

He gave Erin a cold stare. She'd been stalking and liking him for a year and is convinced he's the one. He's a transferee who caught Erin's eye when he first arrived at the Academy. He is very attractive, despite the fact that he is cold and dislikes having people near him. Erin still likes him, really likes him.

Kahit pa magmukha tanga na ang dalaga sa harapan niya o sa harapan ng iba mapansin niya lang okay na para sa dalaga imbis na pansinin niya ang babae at sakyan ang pagiging tanga nito, nilampasan niya lang ito.

She sighed. Sanay na siya dito, sanay na sanay na. Ilang beses na nga ba ng binata na ginanito sa ang dalaga sa harapan ng ibang tao?

Hindi na mabilang minsan nga ay pinahiya niya at tinulak ang dalaga pero sige pa rin ito. Determinado at hinding-hindi mapapasuko si Erin hangga't hindi pinapansin ng binata. Buntonghininga si Erin. Pinagpagan ang tuhod at tumayo na, napanguso nalang ang dalaga habang nilalapitan ng mga kaibigan.

Tuwang-tuwa pa sila habang pinanonood si Erin, lahat sila ay mga Italyano at siya lang yata ang Pinay na nag-aaral sa Akademyang ito. She was born and raised in Italy, and she has lived in Italy for nearly fifteen years since she was born. Erin's mother and father both work here. Her mother is a well-known painter, and her father is a physician who owns a hospital.

"Sai che quell tizio ignorera', qualunque cosa tu faccia." Alam mong hindi ka papansin ng lalaking 'yon kahit na ano pa ang gawin mo. Sabi ng isa kaibigan ni Erin sa wikang Italyano. Bakit ba hindi nalang nila suportahan ang dalaga porke't ba may masamang imahe ang binata hindi na siya pwedeng magustuhan?

Tsaka, bakit ba huhusgahan ang isang tao hindi naman nakita na ginawa ito ng binata at hindi naman nakita ng iba kung totoo ang sinasabi nila. "Conosci le voci per cui e' qui Erin, haucciso sua madre, e' un assassin." You know the rumors why is he here Erin, he killed her mom, he is a killer. Nangunot ang noo ni Erin sa sinabi ng isang pang kaibigan dahilan upang matigilan silang lahat.

Napailing nalang ang dalaga, hindi inakala na magkakaroon siya ng mga mapanghusgang mga kaibigan. Pinalaki si Erin ng mga magulang na huwag husgahan ang isang tao hangga't hindi mo alam kong ano ang tunay na pinaggalingan nito hangga't hindi mo alam kung ito ba ay totoo.

They looked at her strangely when she stepped back away from them; she can't stand the thought of having phony friends.

Erin doesn't require such companions. Mas mabuting wala kaibigan kaysa naman sa mayroon nga ang pa-plastic naman sa basurahan sila nababagay dapat sa kanila ni-re-recycle para naman mapakinabangan kaysa sa pakalat-kalat sila nakakatoxic lang sila at nakakasira sa kapaligiran.

"Sei molto dispiaciuto giudicare che non sapevi cosa e' successo veramente. Sono deluso sa tutti voi," Masyado kayong mapanghusga hindi niyo muna alamin ang tunay na nangyari. Nadidismaya ako sa inyong lahat.

Magmamartsa na sana paalis ang dalaga ng hallway at papasok na sa klase.

Erin overheard them laughing and scowling at her. She glared at them again, unable to stop herself from speaking in Filipino. Pambawi ng dalaga sa mga ginawa nila sa kanya at sa labidabs daw nito.

"Tse, ang sarap niyong pagbubuhulin! Ang sasama ng mga ugali niyo hindi naman kayo kagandahan." Pinalakpakan ni Erin ang sarili habang naglalakad. Iniwanan niya silang naguguluhan at nagtataka syempre hindi nila naiintindihan ang sinabi nito buti nga sa kanila bahala nga sila wala nang pakialam dalaga sa kanila.

Papanget lang siya hindi pa siya magustuhan ni labidabs niya, bugnutin pa naman yon hindi hahayaan ng dalaga na sirain lang ng mga bruhang yon ang mood niya.

Napangiti si Erin nang papasok ako ng classroom, kaklase niya pala ang mahal niya.

Wala pa naman ang teacher nang pumasok siya, maglalakad na sana si Erin papuntang likod ng makita may katabi ang lalaking minamahal sa upuan nito at mukhang enjoy na enjoy pa siyang makipag-usap dito gayong sa dalaga halos hindi niya tapunan ng tingin.

Napahawak si Erin sa dibdib dahil mukhang magkakasakit yata siya imbis na puntahan ang binata doon upang tabihan bumalik nalang siya sa dinadaanan at pumwesto nalang sa unahang row ng mga upuan. Nang makaupo roon ay agad na yumupyop ang dalaga upang pahidan ang luhang tumulo dito.

Dalawang taon na niyang minamahal ang binata, dalawang taon na din niyang hinahabol ito mula ng magtransfer ito dito. Erin was in Grade 9 at the time when she first admired him and later fell in love with him. Everyone knows how desperate she is, and how she follows him wherever he goes.

Alam ng dalaga na hindi nga alam ng binata ang kanyang pangalan pero pagkatapos na niya mang lumuha sandali. Alam ni Erin na babalik na naman siyang muli sa paghabol sa binata.

Palilipasin niya lamang ang ilang oras bago muli itong habulin at kulitin. The whole day when wherever he went, he's with their classmate. Malungkot nalang siyang pinapanood ni Erin habang nakangiti ang binata nakikipagtawanan roon.

'Akala ko ba aloof siya sa iba? Akala ko ba ayaw niyang may lumalapit sa kanya? Bakit sa babaeng yon ay masayang-masaya siya mas maganda naman ako sa babaeng yon pero bakit ayaw niya akong pansinin.'Bulong ng dalaga sa sarili.

Buong maghapon ay sinusundan lang ni Erin ang lalaki at kasama nito na hindi pumasok ng mga klase nila ganoon na rin ang dalaga narito lang ang mga ito hardin sa loob ng Akademya at nagtatawanan.

Tahimik lang silang pinanonood ni Erin habang nasasaktan. 'Why are you smiling with her when you not giving me any glances?'She asked herself while watching them. Napangiti si Erin nang umalis ang kaklase nilang babae. Now, it's her chance.

Mabilis pa sa alas-kuwatrong nilisan niya ang pinagtataguan at lumapit sa binata agad naramdaman na may papalapit sa kanya kaya naman napatingin ito sa dalaga hindi pa man siya nakakalapit ay nangunot na ang noo ng binata habang ang dalaga naman ay nakangisi nang malapad.

"Come stai?" Kamusta ka mahal? Erin cheerfully asked him but he ignored her and looked in the direction where the girl went.

"Non mi ignori?" Hindi mo ba ako papansinin? Nakangusong tanong ni Erin dito ngunit tila hindi nag-eexist ang dalaga sa harapan nito. Gusto sanang umupo ni Erin sa tabi nito ngunit baka mas lalo lang mainis ang binata sa kanya kaya naman hindi niya nalang ginawa.

"Haist, hindi mo ba talaga ako papansinin? Ang gwapo mo naman kasi hindi ko tuloy mapigilang mainlab sa'yo tsaka sa mga titig mo palang tunaw na tunaw na ako sa'yo." Wala naman itong maiintindihan kapag nagtagalog si Erin hindi ba mas mabuti na rin yon kaysa maintindihan niya ang dalaga.

"Noon una palang kitang nakita, alam ko na sa sarili ko na ikaw ang lalaking pinapangarap ko kaya lang ang snob mo." Mukhang tanga ang dalaga habang kinakausap ang taong hindi naman nakakaintindi sa kanya pero mas tanga pala ang ginawa ni Erin dahil nagulat ang dalaga sa sinagot ng binata.

"Pwede ba, umalis kana! You're ruining everything here! I will tell you this once and for all. Wala kang aasahan sa akin, hinding-hindi kita magugustuhan." He said harshly to Erin while glaring at her.

Erin is speechless, and hearing these hurtful words spoken to the person she chooses to love is heartbreaking. He looked at her with cold eyes, then walked away without looking back.

Nakita nalang ng dalaga ang papalayo nitong pigura habang ang batang puso ni Erin ay unti-unting nababasag. Ang taong pinili niyang mahalin ay walang pakialam na umalis sa kanyang harapan at iniwan siyanng luhaan...

Napahinga ng malalim ang dalaga nang bumalik siya sa reyalidad, ilang taon na pala mula nang mangyari ang una niyang sakit mula sa unang lalaking minahal.

Napangiti nalang ng mapait ang dalaga habang inaalala 'yon. Sana nasa mabuti itong kalagayan at sana maligaya ang kanyang buhay.

Tama lang pala na hindi niya tinanggap ang pag-ibig na inialay ni Erin sa kanya noon dahil baka marahil ay maawa lang ito sa sitwasyon ng dalaga o hindi naman kaya ay layuan siya ito.

Napakagat nalang ng labi si Erin habang nalalasahan ang dugo mula sa bibig. Napakaswerte ng babaeng minamahal nito hiling niya lang sana matapos na ang nangyayari sa kanya hindi man lang napansin ng dalaga na nakatulog siya na ilang araw nang pinipigilan.

And that's the worst she ever done. Ang makatulog ang isang pagkakamali yatang nagawa ng dalaga. Erin felt his eyes. She trembled with disgust and fear.

Nawalan nga siya nang paningin ngunit ang pandama ay mas lalong lumakas maging ang pandinig ay mas lalong lumakas.

He is watching Erin, staring at her nakedness while he is masturbating. Erin felt awful if breaking her is his punishment for her Uncle's debt, he is slowly winning. Habang tumatagal na naririto si Erin ay mas lalong ayaw na niyang mabuhay pa dahil sa kahihiyan at dahil sa awa sa sarili.

"D*mn! No one can't touch you! You are mine to break and mine to possess," ani ng lalaki na umuungol. Nag-pe-play pa sa utak ni Erin ang boses nito.

This entire room is surrounded by CCTVs, cameras, and a microphone that, according to him, is linked to his room, which is why she doesn't know how to escape.

She's hopeless. Aantayin niya nalang yata kung kailan silang magsasawa sa kanya. Ganito ba ang mundo porke't na may kapansanan ka at pagsasamantalahan kana nila? Ganito ba ang pakikipagkapwa tao bawat mahina ay mas lalo lamang nilang pinapahina?

"Just kill me already, please..." Erin pleaded. He already succeeded in his plans. Ano pa ang kailangan niya sa dalaga?

She wants to rest, she's tired already, she wanted to close her eyes, this time she wanted it forever...