Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Chapter 5

TRIGGER WARNING!

THIS BOOK contains MATURE CONTENT.

CHILDREN BELOW 18 YEARS OLD IS NOT ALLOWED TO READ THE STORY.

********

********

Erin has no idea what's going to happen next; all she knows is that someone yanked her hair and dragged her out of the bedroom. Natapilok pa ang dalaga at sumalpok pa ang noo nito sa pader. Natatakot ang dalaga, takot na takot sinubukan niyang hilahin ang buhok sa kung sinumang taong ito. 

"P-Please S-Sir, please I'm begging you I don't have any single penny in me." Pagmamakaawa ni Erin ngunit tila walang narinig ang taong ito dahil patuloy niya lang na hinihila ang dalaga kahit pa bumangga na sa kung saan-saan ang paa at binti nito muntik pang mapatid ang dalaga dahil sa ginagawa ng lalaki. Hindi ba nito nakikita na bulag ang hinihila nito?

"Here she is, Boss!" Tumigil lang ito nang nasa sala na sila sa bahay ng Tiyo at Tiya ni Erin. Nakapaa lang si Erin at ramdam na ramdam ang malamig na likido sa kanyang paanan.

Ramdam na ramdam niya din ang tatlong taong nasa lapag. Erin prayed silently that she would not be like them. Dinadasal niya noon na sana ay makaalis siya sa lugar na ito ngunit hindi sa ganitong paraan dahil hula ng babae ay mas magiging malala ang mangyayari sa kanya.

Erin felt someone looking at her, so she hugged herself and shielded her entire presence from him. The woman recognized his voice; he was the person she helped the night before. If he's grateful to Erin for saving his life, she hopes he'll spare hers as well.

"Bring her." Utos nito na mas lalong ikinatakot ng dalaga. Akmang may hihila na naman sa kanya nang kumaripas ang dalaga ng takbo. Tatakbo na sana upang makatakas kahit saan huwag lamang sa mga kamay nila. Alam ng babae na hindi magandang pangyayari ang dala nila sa kanya.

"F*ck!" Hindi alam ng dalaga kung kaninong boses ang narinig pero ang sarili niya ang prayoridad ngayon dahil ang mga taong ito ay pinatay ang pamilyang natitira sa kanya. Kahit pa masama ang naging trato nila sa babae hindi naman ito ang dahilan para mamatay sila. 

Sa kusina dumaan si Erin dahil may daan doon palabas nitong bahay ngunit nang alam na niyang nasa bukana na siya ng pintuan ay napasigaw ang babae dahil mas marahas ang mabigat na kamay na humila sa buhok niya kasabay nang pagkakasakal sa leeg niya. Kabisado ni Erin ang buong bahay kahit pa bulag siya ang pagkakamali niya lang mas advantage nila dahil nakakita sila.

"You dared to flee while I was still present! F*ck!" He slammed her against the kitchen wall, and she coughed from the pain in her back.

Ang lapit-lapit nang mukha ng binata sa babae ngunit mas ramdam niya ang galit nito. Napakagat ng labi ang dalaga at pinipigilan ang kahit na anong sigaw ng sakit na lalabas sa bibig nito.

"W-wala akong kasalanan sa inyo ang Tiyo ko ang may utang sa inyo. Paki-usap, wala akong maibibigay nakahit na ano sa inyo." Erin tried to begged but she doesn't know if he will accept it. Base on his breathing, she knows he won't accept it. "No." He answered and gripped her neck tightly. Mas lalong nawalan nang hangin ang dalaga. He grinned, she felt it.

He is content with her anguish. Oh, how she wishes this was over. Erin prayed more fervently every day, but the evil still managed to find her and punish her with pain. It appears that God is not on her side right now. Erin believes the Creator wants her to experience the agony over and over again.

She won't know whether he wants her to be strong or dead. She was dragged out of the house by the man she had helped the night before. Erin continues to yell for help, but everyone is terrified of him.

Erin was aware of her neighbor's presence, but they were hidden. Is being a coward a proper way to help someone in need? 

Mas matapang pa ang mga may kapansanan sa pagharap sa buhay at mga kinatatakutan nila kaysa sa isang normal na tao na walang ibang ginagawa kundi mangutya at panoorin lamang ang nangyayari sa paligid nila.

"Shut up, pathetic b*tch!" Sinigawan ng binata ang dalaga habang ipinapasok sa sasakyan ngunit kahit na ganito ang kalagayan ni Erin ngayon hinding-hindi siya magpapatalo kahit pa ganito ang kanyang kalagayan. 

Bulag nga siya ngunit hindi ibig sabihin hindi niya kayang gamitin ang ibang parte ng kanyang katawan. Alam ni Erin na baliw ang tingin sa kanya ng lalaking ito na may hawak sa kanya dahil sa pagpupumiglas kahit na bulag siya.

"Ano ba ang kailangan nyo sa akin? I've told you I don't have anything if you believe my Uncle, you're a fool. He's a blatant liar!" Sigaw ni Erin. 

'D*mn you, Tiyo! Sana sinusunog na ang katawan mo sa impyerno ngayon dahil sa pinaggagawa mo at sana makatikim ka ng isang malakas na suntok mula kay Daddy dahil sa ginawa mo sa buhay ko. How I wish what I'm thinking right now was true.' Her life had previously been miserable. And now it will undoubtedly be hell.

"Boss, walang kahit na anong mapakikinabangan sa bahay. Ang mga bangkay ay pinabayaan nalang namin. After all, the police will take care of that." Mga bangkay ng kanyang Tiyo ang pinag-uusapan nila parang wala lang sa binata ang sinabi ng tauhan nito bagkus ay parang bagay lang nito na hinagis sa loob ng sasakyan si Erin. He pulled her hair again as she was about to exit the car through the right door.

Ang sakit-sakit na ng anit ng dalaga sa pinaggagawa ng binata, wala na bang katapusang hilahang ito? "Are you trying to flee again? You want it! You will be my slave for the rest of your life! If you try again, you will face severe punishment!" He was threatening her. Erin doesn't care what he does to her; she will fight as long as she has the energy to do so. She will regain her liberty. She'll irritate him.

"No! I own myself; no one owns me; I am my own person. Hangga't kaya ko, hangga't may kamay at paa ako tatakas at tatakas ako mula sa kamay mo." Alam niyang sa pagsabi niya sa mga katagang ito ay tila sinabi niya na rin na nagdedeklara siya ng giyera sa pagitan niya at sa pagitan ng binata. Mahina man ang tingin nila kay Erin, wala man siyang kuwenta sa paningin ng ibang tao gagawin ng dalaga ang lahat ng makakaya niya.

Nakaya ng dalagang mag-isa magmula nang mamatay ang mga magulang hindi nito hahayaan ang mga katulad lang nila ang sisira ng buhay niya. Erin has dreams and she will reach it whatever it takes. Sabi nila mas malakas ang pandama nilang mga pinagkaitan at tama sila dahil ramdam na ramdam ng babae ang galit ng taong nasa tabi habang inuutuusan ang driver na madaliin ang pagbalik sa kanyang Mansyon.

"I've got you! Your body will know after what I'm about to do to you!" Nanayo ang balahibo ng babae sa sinabi ng lalaki.

Sana naman hindi ang iniisip ni Erin ang gagawin ng binata. Napilpilan ang dalaga sa sinabi ng binata sa kanya. Bakit sa tuwing malapit nang makamit ng dalaga ang mga pangarap bigla namang may dadating upang pigilan ito. Wala yatang tao na magiging masaya sa kasiyahan ng iba. Halos maputol na ang kamay ni Erin dahil sa higpit nang pagkakahawak ng binata.

Hindi alam ni Erin kung saan sila pupunta o kung saan nila dadalhin ang dalaga ngunit alam niya na mas magiging mahirap ang buhay sa poder nang taong may hawak sa kanya. Tahimik lang si Erin habang umaandar ang sasakyan. Ayaw niya ng pakiramdam na ito ngunit sa ngayon kailangan niya munang ireserba ang lakas sa kung anuman ang mangyayari sa kanya kailangan ihanda niya sarili sa pagtakas mula sa kamay nito.

"I know what you're thinking, little rabbit, but before you do it, I'll make certain to leave scars in every part of your body, including your mind." In her ears, he whispered something lethal.

Naikuyom ng dalaga ang mga kamao dahil sa tindi nang pagnanasang makaalis sa mga kamay nito. Ang buong katawan ng dalaga ay namamaga dahil sa ginawa ng binata sa kanya kanina. And she's betting he won't let her sleep once they get to his house.

When his car comes to a halt, so does her heartbeat. They're at it again. Wala na naman itong pakialam na binuhat ang dalaga na parang sako. Napa-aray ang dalaga nang tumama ang ulo ko sa kisame ng kotse. 

Nahihilo si Erin sa mga ginagawa ng lalaki, hindi alam ni Erin kung saang direksyon sila pumasok ang tanging naalala lang ng dalaga ay ang pagbukas ng pinto at ang pag-angat ng katawan papaitaas.

Nahihilo ang dalaga sa ginagawa nitong pagbuhat sa kanya. Hindi alam ng dalaga kung saan sila tumigil dahil narinig niya na lamang ang pintuang bumukas at sumara. 

The room was dark and cold; she could feel it even though her eyes couldn't see it due to her blindness; she didn't know what to feel, but fear reigned supreme in her heart. Erin is afraid of the dark because she is already there.

Dagdagan pa ba ng binata ang takot na nararamdaman niya habang nakakulong ang kanyang mga paningin sa kadiliman? She didn't hear a click of the light switch, so she's guessing he'll leave it like this.

Marahas niya ibinaba sa lapag ang dalaga sa ginawa niyang 'yon ay nagkaroon ito ng pagkakataong makatakbo kahit alam niyang hindi naman siya makakatakas dito hindi niya alam kung saan direksyon papunta ang alam niya lang imbis na kamay ang pumigil sa kanya ay hinila nang marahas ang buhok niya at sinampal siya nito.

Kapos na kapos na sa hangin ang dalaga dahil sa kuwarto kung nasaan siya. Sinipa niya ang binata ngunit hindi niya ito natamaan mas lalo yatang nagalit ang halimaw sa ginawa ni Erin.

"No one dared to fight back against me. You are the first, which is why I love to hear your voice losing at me, pleading for submission." She didn't respond.

Hindi na nakasagot pa ang dalaga dahil hindi na siya binigyan nang pagkakataon pang makapagsalita. Umalingawngaw ang pagsampal sa dalaga sa buong silid. Lumagapak ang dalaga sa sahig kasabay ng pag-untog ng binata sa babae sa sahig na siyang ikinawalan nito ng malay...

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro