Chapter 4
TRIGGER WARNING!
THIS BOOK contains MATURE CONTENT.
CHILDREN BELOW 18 YEARS OLD IS NOT ALLOWED TO READ THE STORY.
********
********
Tahimik na umiiyak ang dalaga habang nakatali siya sa isang upuan. She sensed her cousin's presence and realized she was guarding Erin. Takot silang makawala ito dahil binabalak nilang ipambayad sa mga utang nila sa isang kinakatakutang Mafia ang kawawang dalaga. She doesn't understand their reasoning; they are well aware that Mafias are heartless.
Bakit doon pa sila umutang para lang igasta sa mga luho nila? "Palalabasin naming kinidnap ka tapos pinatay. Ang saya ano tapos mapupunta sa amin lahat ng yaman mo kanino pa ba mapupunta ang mga 'yon kundi sa amin lang, kami lang naman ang nagtyaga sa'yo." I-ne-enjoy ng kanyang pinsan ang ginagawa ng mga magulang nito sa dalaga.
Ano pa ba ang aasahan ni Erin? Magkakadugo sila, magkakapamilya kung ano ang puno siya namang bunga. Kung sakali mangyari ang plano nila siguradong mas maghihirap pa ang buhay ni Erin mas magiging kawawa pa ang kalagayan nito kung talagang gagawin nilang pambayad utang ang dalaga mas mahihirapan itong gumaling mas mahihirapan itong tumakas sa madilim nitong mundo.
While she is busy feeling sorry for herself, her so-called family is spending Erin's money on frivolous things. Erin had always wondered why money was the most powerful thing in the world. Bakit hindi nalang ang pag-ibig? Iyon naman ang nararapat iyon naman ang universal law.
Love God above all. Mahalin ang Panginoon higit sa kahit anupaman. Ano ang kalakip ng pagmamahal sa Diyos hindi ba ang pagmamahal sa kapwa? Napakalupit ng mundong ginagalawan ni Erin dahil bilang isang bulag, walang puwang ang opinyon niya ukol dito.
"Don't you know that my parents are excited to get rid of you? Excited na kaming gastahin ang milyones mo." Her cousin said without knowing that Erin already told their family lawyer na kung may mangyari man sa sa kanyang hindi maganda. Lahat ng meron ang dalaga ni isang kusing walang mapupunta sa kanila.
I-do-donate ni Erin ang lahat ng iyon sa mga Orphanage na napili nito imbis na ibigay sa kanila. Wala naman siyang nakuha sa kanila kundi ang sakit lamang. Bulag man ito, hindi naman siya bobo, hindi siya tanga. Oo, mahina si Erin ngunit kung pautakan man lang mas matalino pa ito sa kanila.
'Don't you realize you'll never spend a penny in my accounts?' Nais ng dalagang sanang isigaw yon sa pagmumukha ng pinsan niya. She's getting into her nerves. Sa simula palang ay inis na ito kay Erin hindi na sila magkasundo dahil napaka-spoiled-brat nito. Gustong sumigaw ni Erin para humingi nang tulong ngunit may makakarinig ba sa kanya kung ang sasabihin nila ay nagdadrama lang ang dalaga.
Sinungaling daw ito kahit na bulag ang dalaga ngunit alam niya namang sa sarili niya na hindi niya magagawa yon dahil palalain pa ba niya sitwasyon mas malaki yatang kasalanan yon. Tahimik lang si Erin habang nagmamalaki ang pinsan niya sa gagawin nito daw sa pera ng dalaga. Kung gaano ito kayabang ganoon naman kahina ang kukote nito.
When they heard commotion downstairs, she kept blabbering and Erin kept listening. Erin gulped; she knows exactly what is going to happen next, and this will determine her future. Erin continues to pray about how much she wants to live and how much she wants to see her future. She hopes that whoever this Mafia Boss is isn't as heartless as some claim.
May usap-usapan noon na naririnig ng dalaga sa mga malalaki ang bibig na may iilang Mafia Boss ang kinakatakutan sa Pilipinas dasal lang niya na ang makakaharap ay hindi kasama sa kanila kung hindi wala ng aasahan pa.
"I'm only interested in my money!" Erin shivered with fear as she heard someone yell angrily. The voice is dangerous, and she is one of the unfortunate people who hears it.
Pagkatapos marinig 'yon ay nakarinig ang dalaga ng mga kalabog at mga nabasag na bagay sa baba. Rinig din ang pagtayo ng pinsan nito sa kinauupuan maging ang pagsinghap nito. Namamawis si Erin nang malamig sa kinauupuan kung takot sila sa taong nasa baba ibig sabihin lang noon ay nakakatakot ang taong ito.
At siya bilang bayad utang daw ng mga kamag-anak ay mas nakakatakot ang gagawin nila sa kanya. "S-Sir, hindi po kita mababayaran ng pera pero ang pamangkin ko nasa kanya ang perang pambayad namin sa inyo. You can take her and asked for the money." Nagmamakaawang turan ng kanyang Tiyo Armando.
Napakagat ng labi ang dalaga, talagang itutuloy nito ang plano nitong ipambayad si Erin. "M-maawa kayo Sir, totoo ang sinasabi ng asawa ko nasa pamangkin niya ang pera nasa kanya ang bayad namin sa utang," dagdag na sabi ng asawa ng kanyang Tiyo Armando.
Nakasadlak na nga siya sa kadiliman mas lalo pa nila isinasadlak roon. Her tears are falling into her eyes again. Nang magsimula mabulag ang dalaga. Nagsimula din itong umiyak nang umiyak. Akala niya noon ang mata ay para lamang makitang masaya ang isang tao ngunit nagkamali si Erin isa din pala itong daan upang malamang nalulungkot ang isang tao.
"Do you think I do human-trafficking, fools?!" Mas lalong lumakas ang boses ng taong 'yon. Why does she feel that she know the voice? It is very familiar to her. Parang kailan lang ay narinig niya iyon ngunit hindi alam ng dalaga kung saan at kailan.
"S –Sir, kahit patayin n'yo kami wala kaming ipambabayad sa inyo nasa pamangkin ko. Mayaman yon kahit bulag, magaling din yon sa mga gawaing bahay. You can make her your maid, Sir." Kahit kailan talaga hindi siya itinuring na kapamilya ng asawa ng Tiya ganoon din ang Tiyo Armando niya.
"She's upstairs Sir, you can get her now if you want." Hindi man lang napansin ni Erin na wala na pala sa loob ng kuwarto ang pinsan.
Marahil, dahil na rin sa nasa panganib ang mga magulang nito naroon ito sa baba at sinusulsulan din ang taong nasa baba.
"Boss, mukhang wala nga talagang pambayad ang mga taong ito, wala kaming nakuha sa loob ng buong bahay." Hindi pala nag-iisa ang lalaking tinatawag nilang Boss. Ano ba ang aasahan ni Erin?
Syempre, magsasama talaga ito ng mga tauhan. Napayuko nalang ang dalaga, gutom na gutom na ito at ang sakit-sakit ng bisig at paa ni hindi man lang nila pinainom ng tubig o ng gamot si Erin. Katahimikan ang namayani sa baba na mas lalong ikinatakot ng dalaga. Kasunod ng katahimikan ay putok ng mga baril na sinundan nang malalakas na tilian at hiyawan.
Napatakip ang dalaga sa bibig at nangitla sa iniisip na nangyari. Erin is aware of what occurred, but she is at a loss for words. The person downstairs is most likely a powerful man. Erin isn't sure she can handle this; it's too much for her.
Hindi alam ng dalaga kung anong sasabihin kahit pa panay lang ang buka ng bibig nais niyang sumigaw ngunit hindi niya magawa dahil alam niyang siya ang pagbabalingan nila.
Alam nilang narito ang dalaga at hindi nga nagkamali ang dalaga dahil mga yabag naman ng mga paa ang narinig nito na papaakyat ng hagdan. 'Lord, whatever happens please be with me always. Please, let me be at peace. Huwag niyo po akong pabayaan, huwag n'yo po akong hayaang masira nang tuluyan ang buhay ko. Sa'yo, isinusuko ko ang aking buhay.' She doesn't know if God hears her. She believes in him.
Palapit na ang kung sinuman mas lalong lumakas ang mga yabag nila at hindi nga nagkamali ang dalaga dahil ilang segundo lang ay tumilapon na ang katawan ni Erin sa pader.
Someone kicked the chair, causing her to collide with the wall. Erin let out a surprised yelp. When she felt her right waist hurting, she groaned. Someone yanked her hair as she bit her lip. Erin whimpered, not knowing who these people are.
There are five sets of eyes on her. Erin senses it; one of them is their Boss, and his presence causes her to bow down and hide beneath the bed. "What happened to the money your fc*king relatives promised me?" Erin now knows who the man was who was pulling her hair so tightly. He is the same man she assisted the day before. Erin recognizes his voice because he is the one who caused her heart to race.
Wala ba siyang utang na loob sa ginawa ng dalagang pagtulong sa kanya? The man is impatient, he gripped her neck and choked the girl. "Answer me!"
Napaiyak si Erin, wala nga pala siya sa mundo kung saan lahat ng tao ay tumatanaw nang utang na loob. Hindi man lahat ganoon pero parang ganoon na rin 'yon.
Umiling si Erin, bakit niya ibibigay ang pinaghirapan ng magulang para sa utang ng Tiyo para sa luho nila? "S-Sir, I'm not sure what my Uncle said to you, but I'm blind and have nothing valuable with me other than my walker stick." True, this walker stick is valuable, but she must lie. It's for her benefit. Nararamdaman ng dalagang mas lalong humigpit ang pagkakasakal at pagkakahawak nito sa kanya.
He's angry and Erin is his willing victim. "F*ck! that piece of sh*t! Naisahan ako!" Dumagundong ang buong sigaw ng lalaki sa buong kuwarto hindi lang yata magkakapasa ang dalaga baka magkasugat pa ito.
And Erin is certain now that he knows the money will never be paid to him. He's not going to let her go. Erin felt his rage in his eyes, and what he said next made the girl think she had just given him her inheritance.
"Bring her with you! Her foolish f*cking relatives will pay for her! She will be tortured and scream the names of all the Saints!"
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro