Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Chapter 12

TRIGGER WARNING!

THIS BOOK contains MATURE CONTENT.

CHILDREN BELOW 18 YEARS OLD IS NOT ALLOWED TO READ THE STORY.

********
********

Tahimik na pumasok si Danica sa silid kung nasaan si Erin bawat galaw niya ay dahan-dahan may kasama pa itong pag-ingat upanh hindi magising ang iba. Pagkatapos nilang magtalo ng kapatid ay umalis ito at bumalik ang babae rito ulit.

Walang pakialam kung mapatay man siya ng kapatid niya. Ang importante ay may nailigtas siya sa kamay ni Alejandro doon man lang ay mabawasan ang kasalanan ng kapatid niya dahil sa mga ginagawa nito. Dahil sa sanay na siya na umuwing malalim na ang gabi noon sa Italya kahit na madilim ay alam niya kung ano ang mga bagay na nasa paligid niya.

Maingat ang galaw ng kanyang mga paa. Alam niya ang posisyon ni Erin kanina bago siya umalis ng silid na ito. Sinadya ni Danica na gawin ang bagay na ito ngayong gabi dahil alam niyang karamihan sa mga tauhan ni Alejandro ay sumama sa lalaki para sa isa nilang negosasyon sa mga illegal na mga armas at bala.

Tila pusa si Danica na gumapang sa sahig at kinapa-kapa kung nasaan si Erin. When she found her leg. Bumuntonghininga ng malalim si Danica.

"I-I'm sorry Erin," mahina niyang bulong sa dalaga na wala na namang damit. Napaungol lang si Erin bilang sagot kay Danica. Napakagat nalang ng labi ang dalaga bago hinaplos ang buhok ni Erin.

Nilalamig ang dalaga at posibleng magkaka-hypotherma ito dahil palagi nalang itong iniiwang hubad ng kapatid niya. Tinutulungan ni Danica ang dalaga dahil hindi siya naawa dito sa katunayan ay bilib na bilib siya kay Erin dahil nakaya nito ang paghihirap sa kamay ng kanyang kapatid.

Tinutulungan niya si Erin dahil nais niyang pagbayaran ang kasalanan ng kapatid niya. Dasal niya lang na sana oras na ma-realize ng kapatid niya na mali ang lahat ay naroon pa ang mga taong naniniwalang hindi man ito maging mabuting tao atleast magkaroon siya nang awa sa puso nito.

"I'll let you free tonight Erin, run as fast as you can," aniya sa dalaga habang binabaklas ang ang tali nito sa mga kamay at paa.

Alejandro's men were knocked out because she put something in their drinks while they weren't looking at the pitcher. Ang dapat niya nalang gawin ay ang ituro ang daan kay Erin pagkatapos ay ang magkunyaring maging siya ay pinatulog din.

"T-thank you." Erin responded haltingly. When she felt the the rope was removed at her hands and legs, she shivered. She also had the impression that Danica was acting solely to liberate her.

Nag-antay siyang matapos si Danica. Patuloy siyang nagdadasal na sana ay magtagumpay sila at habang-buhay siyang magpapasalamat sa babae.

Ang una-unang nasa isipan niya oras na makatakas dito ay ang pagpapaopera sa mga mata upang hindi siya mahirapan oras na may manakit sa kanya ulit.

Oo, takot na siya. Takot na siya sa mga hawak ng kahit na sinong lalaki, ang mga bakas nang ginawa ni Alejandro ay nasa isipan niya pa.

"Wait a minute, Erin; fifty steps from here are the stairs, and sixty steps after the stairs are another one hundred for you to exit. Walang mga bantay kaya tumakbo ka lang nang tumakbo pag nahawakan mo na ang bakal na gate itulak mo ito agad para makalabas ka. Nag-aantay ang isa sa mga kaibigan ko sa labas para alisin ka dito," Danica instructed Erin.

Na-gets naman ng dalaga ang sinasabi nito kaya tumango siya bilang sagot. Naluluha siya habang unti-unting natatanggal ang mga tali sa paa niya. Nakahinga siya ng maluwag nang maramdamang tuluyan ng nakalaya ang kanyang paa pagkatapos noon ay dahan-dahan niyang inayos ang pagtayo.

Niyakap niya agad si Danica at nagpasalamat dito ng makailang ulit. "No problem Erin, gagawin ko ang lahat para makaalis ka dito. Now, brace yourself hindi ako pwedeng sumama sa inyo. You have to do it on your own, my friend will help you." Sinuotan ni Danica ng asul na bestida si Erin.

Masakit man at namamanhid ang binti ni Erin ay sinubukan niyang maglakad kahit paika-ika at nang magtagumpay siya ay muli niyang niyakap si Danica. "Thank you so much!" Masaya at nakangiti niyang wika kay Danica.

Malungkot na ngumiti si Danica. Alam niyang hindi abot hanggang tenga ang ngiti ng inosenteng si Erin dahil sa mga nangyari pero sana kung makakatakas ito ngayon nais niyang makitang magtagumpay si Erin na maging masaya.

"Huwag ka sanang magbago at sana makakita ka na." Pamamaalam ni Danica kay Erin. Kung wala ang atensyon ni Alejandro kay Erin, si Danica ay pumapasok at nakikipag-usap kay Erin. Ayaw ni Danica na maramdaman ni Erin na nag-iisa siya at wala ng pag-asa.

Tumango si Erin sa sinabi ni Danica kahit hindi niya nakikita ito. Maganda ang kalooban ng kapatid ni Alejandro iyon ang napagtanto ni Erin hindi ito katulad ng kapatid nito na nakapalupit.

"Tandaan mo ang sinabi ko," dagdag ni Danica.

Muling tumango ang dalaga sabay pa silang lumabas sa silid na pinaglagakan ni Alejandro kay Erin. Inalalayan muna ni Danica si Erin. Magkaiba sila ng dinaanan ng dalawa.

Sinunod niya ng utos ni Danica habang naglalakad ay naroon ang kaba na sana ay makaalis siya dito nang hindi nakikita ng mga tauhan ni Alejandro. Pinatulog ni Danica ang mga ito pero sana huwag silang magising.

She counted her steps exactly as Danica instructed, and she felt the breeze of the wind when she was outside. She's weak, but when she felt the cold ground on her feet, she realized how much she misses being outside. She misses the freedom that has been taken away from her.

Pakiramdam niya pagkatapos ng huling numero sa kanyang mga hakbang ay ang kalayaan niya. Indeed, it is her freedom. Ngunit sa bawat paghakbang ay kalakip ng takot ito, buong sistema niya pa rin ang naiwan sa loob ng pleasure room ni Alejandro.

Naroon pa din ang presensya ng silid na iyon pati ang kay Alejandro. Hindi na iyon maalis sa kanya, hindi na yata hangga't nabubuhay siya. Napakalakas ng tibok ng kanyang puso habang pilit na nilalakasan ang loob upang mabilisan siyang makaalis sa lugar na ito.

Nobody knows how she will face the future with these nightmares, how she will face the future when nothing is in place. Everything will be fine, but it will not be satisfactory.

"I can only hope," she muttered to herself. She's been harmed, but she's still fighting for her life.

Nang matapos ang kanyang pagbibilang at ang kanyang paghakbang. Napangiti siya nang mapait sa kanyang sarili.

Hinawakan ng dalaga ang malamig na bakal ng gate at hinihingal na nagpahinga sandali dito. She's waiting for someone –Danica's friend. Inalerto niya ang kanyang sarili ng may narinig siyang papalapit sa kanya agad niyang dinipensahan ang sarili ng kanyang mga bisig.

When someone grabbed her, she flinched and was about to scream when the person stopped her. "Shhh, I'm Danica's friend. I'm Abby Grace, and she asked me to help and get you."

Muntik ng atakehin sa puso si Erin ngunit naalis din ang kanyang kaba dahil kaibigan pala ito ni Danica. Narinig niyang napasinghap ito marahil ay nakita nito ang itsura niya.

"God! Anong kawalangyaan itong ginawa ni Kuya Alejandro sa'yo?!" ani ng kaibigan ni Danica kay Erin.

Walang maisasagot roon si Erin kaya naman nanatili nalang siyang tahimik. Nagpupuyos ang kalooban ni Abby Grace hindi niya inaakalang totoo pala ang sinasabi ng kaibigan. Akala niya ay nagbibiro lamang ito ngunit sa nakita niya ngayon hindi na siya magdadalawang-isip pa na tulungan ito.

Someone will be drawn to Erin because of her innocence. Iyon yata ang espesyal na kakayahan ng dalaga dahil sa tuwing may nais na tulungan siya agad nila itong tutulungan. Ang kanyang kainosentehan at kanyang mala-anghel na mukha na sadya yatang pinag-iinitan ni Alejandro.

"Come, I'll get you far away from here," determinadong turan ni Abby Grace at inalalayan si Erin.

Napakagat nalang ng labi ang babaeng tumulong kay Erin dahil sa kalagayan ng dalaga. Nnapailing siya at mabilisan itong isinakay sa kotse niya.

"T-thank you my angel," mahinang sabi ni Erin nang makaupo sa passenger seat.

Tumango si Abbby kahit pa hindi ito nakikita ni Erin, dali-daling lumipat si Abby sa kabila upang makaalis agad sila sa teritoryo ni Alejandro.

Pumasok ito sa driver seat pagkatapos ay pinaharurot ang sasakyan nang mabilis. Wala namang pakialam si Erin kahit halos lumipad na sila sa sobrang bilis, inihiga niya ang ulo sa upuan dahil sa pagod.

Yes, Abby Grace and Danica are her angels that were sent from above. She can't believe she's finally free. Erin has successfully escaped!

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro