Chapter Four

Unibersidad De Buenavista

Maaga akong nagising kinabukasan dahil sa gutom. Sa pagbaba ko ay sakto namang tapos na silang magluto. Pinabayaan nila akong kumain ng payapa sa hardin.

I don't feel like eating alone in the dining room. Hindi lang dahil malungkot na mag-isang kumain, kundi tingin ko rin ay ilang taon nang hindi iyon nagamit. I don't want to dine with my dead relatives. This house had a lot of history. Bago man ang halos lahat ng mga kagamitan ay alam kong sinubok na ng panahon ang bahay at kalupaang ito. Their spirits were probably still roaming around the property. I'm sure of it.

Tahimik akong kumain habang tanaw ang mga bulubundukin sa hindi kalayuan. The view gave me peace. It's a really peaceful town.

I never really asked my father about his life, his work or anything. Ni hindi ko na nga maalala kung kailan kami nakapag-usap ng matino. I bet I was still young when that happened or maybe it never happened at all. I am basically a stranger to my father and to my own ancestral town.

Pagkatapos kumain ay nilibot ko ng mag-isa ang buong kabahayan. It was bigger than I thought. May sariling swimming pool, library, office, and even movie room. Sa likurang bahagi ay naroon ang malawak na farm. Doon ko nakita ang ilang mga kambing na ipinapastol sa malayo.

Ang sabi ni Lita kanina ay mayroong niyugan at ilang ektarya ng maisan sa lugar namin at ang lahat raw ng ito ay produkto ng pagsusumikap ng Don Anthonius De Valentin.

My great-great grandfather was famous here. Maging si Daddy ay kilala rin kahit na sa Manila ito naka-destino at matagal nang hindi nakakabisita sa lugar.

Napangiti ako ng makita ang ilang mga tauhang nangangabayo. I never tried horseback riding, but I'm interested. Parang masaya iyon. Napangiwi ako at agad na naipilig ang ulo.

Am I really being intrigue by this town now? I should be bored, right? It's a boring town. I mean, do they even have night life here?

Inalis ko ang tingin sa mga nakikita at naglakad pabalik sa loob ng bahay.

Buong araw akong nagkulong sa kwarto. Sa mga sumunod na araw ay gano'n pa rin ang ginawa ko at halos mabaliw na ako lalo na sa tuwing nakakausap ko si Orie na ang buhay ay masayang-masaya sa Manila.

"I missed you so much, Cali! Sobrang nabigla ang lahat dahil hindi ka na lang pumasok pagkatapos ng nangyari! You didn't even told me about it! Hindi ko in-expect na agad-agad kang ipapatapon ni Tito sa lugar na 'yan! Kung hindi ko pa nakita si Kuya Sage sa party kagabi ay hindi ko pa malalaman! Ni hindi ko matawagan ang cell phone mo."

Napanguso ako. Ilang araw iyong low batt at talagang iniwasan ko ring makibalita kaya nakapatay. Aside from familiarizing myself of this new town, I'm also thinking of ways how to get out of here.

Kahit na may mga bagay na nagpapa-kuryoso sa akin sa matumal na probinsiyang ito ay hindi ko pa rin gustong manatili rito. At mas lalo ko iyong nararamdaman ngayong kausap ko si Orie sa kabilang linya!

"Alam mo bang sa akin ka palaging hinahanap ng boyfriend mo?!"

"I don't have a boyfriend, Orie."

"Oh, you guys had a formal break up? Nag-usap na kayo?"

Napairap ako sa kawalan.

"We're done the moment he inserted his penis to another woman's vagina. Hindi ko na kailangan pang klaruhin sa kanya 'yon dahil siya na ang pumili ng kahihinatnan ng relasyon namin. He cheated on me," natawa ako ng sarkastiko, naiirita pa rin talaga kapag naiisip ko 'yon. "The audacity of him, Orie."

"Right! Pero nakakaloka ang balita. Ang sabi ay pinagbantaan mo raw si Dawn at natakot ka sa ganti ng pamilya nito kaya ka nagtatago."

I never laughed so hard in my life, but I was laughing my ass off when I heard that. Orie laughed awkwardly on the other line, too.

"Sinong tangang nagsabi ng fake news na 'yan? Ako matatakot?!" I exclaimed dramatically.

"I know right!"

"Kahit saan kami magharap Orie wala akong pakialam. Isa pa, baka siya ang dapat matakot sa sarili niyang mga magulang kapag nakita nila ang kalandian niya? You still remember Brix's socmed password, right? It's still the same Orie. You'll be the judge."

"Oh my God! I'm scared! Baka nagbura na rin si Brix?"

"Maybe. I don't care, but everything was there. Hindi ko binura at wala na rin talaga akong pakialam. Tell him to fuck off. Tigilan na niya ako dahil kahit mag-lipat planeta lahat ng tao rito sa mundo ay hinding-hindi ko na siya kakausapin kahit kailan. He can fuck any woman that he likes, I don't fucking care. I'm done."

"Noted. Ako nang magsasabi."

"I'll update something later and I'll tag that bitch. Dapat ay magpasalamat na lang siyang wala na ako diyan dahil baka hindi lang bote ang ipasak ko sa bunganga niya!"

"I'm sure she learned her lessons now!"

"She's stupid, she won't learn anything aside from being a whore."

"Right!" humalakhak si Orie. "How's that place anyway? Ready ka na ba bukas?"

Inihiga ko ang sarili sa aking kama. Buong araw lang akong nasa kwarto pero mas gusto ko pa ring magkulong doon kaysa tumanaw-tanaw ng kung ano-ano. Bumuntong hininga ako.

"Ano pa nga bang magagawa ko? I'm here to finish my studies. Mabait naman si Manang Lita at nag-aaral rin sa unibersidad na 'yon ang isang anak niya kaya may aalalay sa akin kapag naligaw ako."

"You're friends with your maid now?" she asked, hindi makapaniwala.

"Do I have a choice? Isa pa, I've been friends with a lot of people. There's nothing wrong being friends with my maid. She's nice so, I don't think magkaka-problema kami. Everyone here is nice to me."

"Because they are paid to do that."

"Shut up," kahit na gusto kong ma-offend ay tinawanan ko na lang siya. "I got to go. Maaga pa kami bukas."

"Alright! Be nice there. Huwag kang magkalat ng lagim dahil baka kung saan ka na ipatapon ni Tito Arnulfo!"

"Gago kahit sa impyerno niya ako ipatapon makakapag-adjust ako. I'd definitely replace satan and I'll ask all the demons to bring you to me so we could run hell together."

"Who run the hell, girls. Who run the hell, girls!" kanta niyang dahilan ng sabay naming pagtawa bago tuluyang matapos ang aming usapan.

Ang tuwa ko ay mabilis ring napawi nang mawala siya sa kabilang linya. Sa unang pagkakataon pagkatapos ng ilang araw na pananahimik ay nagkaroon ako ng amor na bisitahin ang mga social media accounts ko.

Ang lahat ng texts ni Brix ay pinagbubura ko kaagad ng hindi man lang binabasa. I blocked his number, too. Nang mapunta sa messenger ay halos mapuno rin iyon ng mga litanya niya. Parang gusto kong masuka sa mga sorry na nabasa ko.

His friends sent me photos of him while in the hospital. I reacted heart on the photo and sent like with a lot of happy emojis before I finally left their group.

I visited his profile. There were lots of tagged photos from the party, but one of his status made my stomach churned.

Nakakasukang isiping nakapag-post pa siya ng tungkol sa second chance gayong hindi niya man lang ako naisip sa ilang beses niyang pagloloko. I bet Dawn wasn't the first girl. Tingin ko kaya siya nakakapagtiis sa akin ay dahil nagagawa niya naman iyon sa ibang babae.

Witty si gago. Napairap ako sa kawalan.

Fuck him for making that a reason to cheat. Kahit kailan ay hindi iyon naging sapat na rason para magloko. For damn sake, anong akala nila sa lahat ng babae tanga? Pwes kung akala niyang makukuha niya ako sa mga copy paste niyang status about second chance sa social media ay nagkakamali siya!

I blow out a breath. I still couldn't understand why men cheat. Oo nga't iba ang sitwasyon namin dahil hindi pa naman namin nagagawa 'yon kaya siguro sa iba niya hinanap, pero marami pa ring kababaihan ang niloloko araw-araw kahit kaya naman nilang ibigay lahat ng pangangailangan ng isang lalaki lalo na pagdating sa sex.

I mean, vagina's do the exact same thing, right? Pare-parehas lang ang use no'n. Whatever its shape and size, I'm sure iisa lang ang pakiramdam so kung may girlfriend ka namang may sariling pagkababae, bakit ka pa maghahanap ng iba?

I just don't get why a lot of women suffered from being cheated. It sucks because most of them were even married. May mga babae rin namang nagloloko pero seriously? Why do men cheat?

I wanted to understand Brixton because I was starving him of sex, but it still wasn't a good reason to fuck somebody else. We were in a relationship for fucks sake. We both invested time and effort and he was the one who pursued me. I wasn't even ready to commit, but he did everything to prove me he was worthy so I gave him a chance. Turned out, I just wasted all my effort, time and emotions for a whole year.

I smiled bitterly.

Hindi ko pa rin mapaniwalaan na ang lalaking araw-araw sinasabi at ipinapadamang mahal ako ay nagawa pa rin akong lokohin sa pinaka-sagad na paraan. I didn't even see it coming.

Well, I guess men cheat because they're simply created as fuck machines who can be easily lured with pussy. Mga mahihinang nilalang.

I hate men before and now I wanted to cursed them all after what Brix's did. Ipinilig ko ang aking ulo at nagtipa na lang ng status.

I posted it and tagged their accounts, too, I did not care.

Ilang minuto lang ay sumabog na ang notifications ko dahil sa dami ng reactions, comments and shares ng post ko. Mabilis iyong kumalat sa university dahilan para ilang minuto lang ay tawagan na ako ng haliparot para magmakaawang burahin ko.

Imbes na iyon ang gawin ay binuksan ko na lang ang accounts ni Brixton. Kinuha ko lahat ng mga kalandian niya at in-email iyon sa business e-mail ng kanyang mga magulang. Hindi na ako nag-aksaya pa ng panahong makigulo sa comment section.

Orie was the one answering people who are against my post. Sa huli ay walang nagawa ang mga ito. My wall, my rules. Kung ayaw nila ay malaya silang umalis, tangina nila.

Kahit paano ay malaya akong nakatulog ng gabing iyon. Nagising akong may ngisi sa mga labi lalo na ng makitang naka-deactivate na si Dawn. Siguro ay nakita na ng kanyang mga magulang ang e-mail ko.

Kung gano'n lang rin ang magiging anak ko ay baka ipunas ko na lang sa pader.

Tumayo ako at nag-inat ng katawan. I did some jumping jacks before I went down for breakfast.

Gusto kong baguhin ang takbo ng utak ko ngayon. Kahit pa tutol pa rin ako sa gagawing pag-aaral sa lugar ay wala na akong magawa.

I don't want to go back to where I came from. Sa ngayon ay wala na akong pwedeng puntahan kundi ang lugar na ito kaya pagta-tiyagaan ko na lang.

Si Lita ang sumama ang sumama sa akin sa pag-aasikaso ng mga papeles ko sa UDB. I was expecting a small college, but boy it was big! Ang isang building ay bago rin at maraming estudyante!

Ang nasa utak ko dahil nga probinsiya ay kakaunti lang ang mga nag-aaral rito pero nang ipaliwanag ni Lita na ito pala ang sentro ng probinsiya ay naintindihan ko.

I decided to continue business management. Available naman ang kurso at dahil kilala ng mga tauhan ng unibersidad si Daddy ay mabilis lang ang naging proseso.

Nang matapos sa trabaho si Lilibeth ay sinundan niya kami. Ito na ang naglibot sa akin sa lugar.

It was a nice school. Medyo weird lang ang mga estudyante dahil hindi nawala ang titig nila sa akin simula pa lang sa gate at lahat talaga ay napapalingon sa akin. Kung sabagay, ako lang naman kasi yata ang may kulang abong buhok rito.

Everyone was plain and boring. I never saw someone wearing expensive clothes or having branded stuff. Lahat ay simple. Mukhang kahit na maraming estudyante ay tahimik rin. Well, it's too early to judge.

"Ito ang locker mo. Nasa lumang building rin na ito halos ang lahat ng klase mo kaya hindi ka mahihirapan," ipinaintindi sa akin ni Lili ang mga nakasulat sa hawak kong papel.

"Sana ang sa 'yo? Hindi mo ba ilalagay ang mga gamit mo?"

Umiling siya at nahihiyang ngumiti.

"Wala akong pang-locker. May bayad kasi 'yan tsaka hindi naman kailangan. Sayang lang ang pera."

Napabalik ang tingin ko sa locker ko. This one? Expensive? Binalingan ko ang papel sa kamay ko pero hindi na nakapagsalita ng maglakad siya palayo.

Sumunod ako. She toured me around the old building. Kahit na naiilang ako sa mga matang pumukol sa akin at hindi kaagad naaalis ay nagpatuloy kami.

It was a decent place. I still think it's boring, but I can deal with boring now. Okay na iyon kaysa sa magulong pinanggalingan ko.

"Hey!" tumaas ang isang kilay ko nang magulat sa paghinto niya sa aking harapan, muntik na niya akong matapakan dahil sa kung anong makakasalubong namin kaya siya nahinto, pero gano'n na lang rin ang pagtulala ko't pagiging lutang nang lumipad ang aking mga mata sa apat na matitikas na bultong parating!

Oh... hello, strangers...

I've never been interested in good-looking boys, but damn... wala sa sariling napaawang ang bibig ko lalo na ng awtomatikong lumihis ang mga mata ko sa lalaking nasa likuran.

Sure, they all looked like God's favorite, but I think I found mine... ang lalaking tanging may suot na salamin.

His curly hair, dimples, and god damn eyes struck me. Halos mahigit ko ang aking paghinga nang mapalapit sila sa amin ni Lili. Hinila ako ng huli para patabihin sana, pero tinampal ko lang ang kamay niya para salubungin ang mga ito at harangan sa daan.

Bumagal ang paglalakad ng mga lalaki. Nangunot kaagad ang noo ng lalaking katabi ng mayroong naka-exposed na tattoo sa buong braso.

I did not care. I didn't even budge. My eyes were still locked at the guy behind them. Ang lalaking nawala na rin ang ngiti at natigil sa pakikipag-usap sa isa pang lalaking parehas kong kulay abo ang buhok nang tuluyang huminto ang dalawang nasa harapan nila dahil nakaharang ako.

"C-Cali–"

Lumayo ako kay Lili at mas lumapit sa mga ito. Wala sa sariling inilahad ko ang kamay sa harapan ng mga nasa unahan.

"I'm Belcalis, I'm new here."

Akala ko ay mapapahiya ako dahil mukhang walang amor ang lalaking may tattoo pero nakahinga kaagad ako ng maluwag nang paunlakan ako ng katabi niya.

"Well, hi Belcalis!" nakangising tinanggap ng naka-man bun na lalaki ang kamay ko. "I'm Nicolaus, I'm old here and this is Seidon, he's taken so don't waste your time."

"Gago." Singit ng lalaking may kulay abong buhok sa likod sabay tawa.

Hindi ko iyon pinansin. Kahit na ang Nicolaus ang nakahawak sa kamay ko ay nananatiling nasa lalaking tahimik at nakasalamin ang mga mata ko.

He's more gorgeous up front. Mas kita ko ang mga ukit ng dimples niya sa magkabilang pisngi na kahit hindi nakangiti ng malawak ay halatang mayroon.

"Riggwell, Riggs for short." nakangising pakilala ng tumawa sabay hawi kay Nicolaus.

Tinanggap ko ang kamay nito pero gaya kanina, nanatili ang mga mata ko sa huli.

Naglaro ang ngisi sa aking labi nang makita ang pag-aayos niya ng kanyang salamin. Agad kong binitiwan ang kamay ni Riggwell at pagkatapos ay hinawi siya para ilahad ang kamay sa huli.

"Belcalis, Cali for short, ikaw? What's your name?" I said while smirking, hindi ko mapigilan.

I know I hate all men, but when he held my hand... I felt like more than floating.

Can I hate everyone, except him? I mean, he can't be bad, right? It's a bad news for someone so gorgeous. Besides, he looks decent and regal. He's perfect.

God damn, since when did I compliment a man so much?

"Achilles." tipid niyang sabi na nagpabalik sa akin sa katinuan.

Akmang babawiin na niya ang kamay sa pagkakahawak ko, pero imbes na bitiwan ay mas hinigpitan ko ang hawak doon.

Napatikhim ang mga lalaking kasama niya. Si Lili ay nasimento na sa kinatatayuan at hindi makapaniwala sa ginagawa ko gano'n rin ang mangilang mga estudyanteng nakakakita sa amin ngayon. Ang iba ay talagang huminto at naki-chismis pa!

"Uh, my hand." untag niya.

"Oh..." saglit na bumaba ang mga mata ko doon pero agad ring ibinalik sa kanya ang mga mata, mas lalo akong napangisi ng makita ang pamumula ng kanyang mukha ng hindi ko pa rin siya bitiwan.

He's an innocent adonis indeed. Mukhang hindi sanay sa mga ganitong interaksiyon.

"You have the softest hand," I complimented. Mas lalong nangisi. "What's your nickname?"

Pilit niyang ginalaw ang kamay pero sa kada galaw niya ay mas humihigpit lang ang kapit ko. There's no way I can let that hand go. No way.

"Uh, Archi."

"Oh, alright, but baby is shorter so I'll call you that." I said before finally letting his hand go.

Napaawang ang kanyang bibig, hindi makapaniwala.

"Damn, that was smooth..." Natatawang komento ni Riggwell habang abot tenga ang ngisi, aliw na aliw maging si Nicolaus.

Tumabi na ako para paraanin sila. Napakamot sa ulo si Archi habang si Seidon ay naiiling lang at nauna nang naglakad. Agad silang nagsisunuran.

Narinig ko ang asaran ng dalawa kay Achilles pero kahit na nakalayo na ng ilang hakbang ay nakasunod pa rin ang mga mata ko sa kanya.

I was so amazed by his regal bearing. Matikas siyang naglakad palayo habang ang mga kamay ay nasa bulsa.

They were all tall and gorgeous, but I had my eyes locked on him... God damn, he has the roundest butt, too! How can he be so perfect?!

"Achilles!" sigaw ko, sabay-sabay silang napalingon. Lumawak lalo ang ngisi ko nang magkatitigan ulit kami. "See you around, baby!" I said before winking at him, making his cheeks finally turned red.

Oh, so innocent.

~~~~~~~~~~~~

What do you think about this story so far? Let me know in the comment section below. 🙂

—

Follow all my social media accounts if you want to be updated.

Facebook Page : Ceng Crdva

Facebook Group : CengCrdva Wp

Instagram : CengCrdva/Cengseries

Twitter : CengCrdva