15 lenia Laura weszła do domu uradowana tym że zobaczy swojego ukochanego brata Rafała który opiekuje się nią od śmierci ich rodziców. Jej starszy brat Rafał już dawno był po lekcjach i teraz siedział przy komputerze montując odcinek na jutro.

-Rafał! Już jestem!!- krzyknęła młoda kobieta

-W lodówce masz obiad, podgrzej go sobię!- odpowiedział jej

-Dobra!- odkrzyknęła Laura, od jakiegoś czasu ukrywa ona że zakochała się we własnym bracie, ale te jego ciemne blond włosy i szarozielone oczy za okularami. Każda dziewczyna w ich szkole się za nim uganiała,sam Rafał miał już kilka partnerek więc rudowłosa była przekonana że nie ma u niego szans. On doświadczony a ona nie miała nawet chłopaka, do tego są rodzeństwem to tym bardziej jest to nie właściwe.

Stojąc w kuchni pogrążona w myślach Laura nie wiedziała że jej brat stał opierając się o framugę i przyglądając się jej.

-Jak było w szkole?- spytał, Bazyliszek podniosła gwałtownie głowę i spojrzała się na Rafała z zaskoczeniem po czym się zarumieniła.

-D-Dobrze- zająknęła się

-Ej co się stało?- spytał

-Nic na prawdę!- upewniła go

-Nie wciskaj mi kitu Laura- mruknął rozdrażniony- wiem że coś jest na rzeczy

-Nie ważne okey?!- krzyknęła dziewczyna i wyszła z ich mieszkania trzaskając drzwiami. Usiadła na klatce schodowej przyciągając swoje kolana do siebie próbując się uspokoić.

Rafał stanął na ich klatce schodowej patrząc sie na nią.

-Dlaczego mnie unikasz?- spytał

-Nie ważne- oznajmiła

-Dla mnie ważne- odpowiedział, zszedł po schodach na pół piętro i usiadł obok niej przytulając ją-słuchaj mała, zależy mi żebyśmy mieli dobry kontakt-zaczął delikatnie- nie chce kłótni

-Nie trudno o nie kiedy jedno jest starsze od drugiego- mruknęła Laura

-Obiecałem mamie że się Tobą zajmę, i to właśnie mam zamiar robić do końca mojego życia- oznajmił

-Obawiam się że nie rozumie...- zaczęła mówić jednak Rafał przeszkodził jej całując ją, po chwilowym szoku dziewczyna odwzajemniła pocałunek. Rafał pociągnął ją za rękę sprawiając że usiadła na jego biodrach.

-To nie właściwe- mruknął- ale jakoś mnke to nie obchodzi- oznajmił i wstał z dziewczyną na rękach

-Zdecydowanie lepiej ukrywasz emocje niż ja- oznajmiła rudowłosa uśmiechając się.

-Faceci nie są zbyt uczuciowi więc wiesz- uśmiechnął się otwierając drzwi i wchodząc do środka. To co się działo potem niech lepiej pozostanie w ich własnych czterech ścianach.

Jest przed dwudziestą rafałku ;) nie jestem pewna czy ma rude włosy ale tak napisałam więc tak jest