- ... NIE ! mam dość Roy ! ja rozumiem jakbyś jeszcze nie wiedział...!

- ALE JA NAPRAWDĘ NIE WIEDZIAŁEM ŻE MAM CÓRKĘ! i TO DO TEGO Z NIĄ ! - krzyknął wskazując drzwi . Prychnełam zdenerwowana jeszcze bardziej zdenerwowana

- I JAK TY SOBIE TO TERAZ WYOBRAŻASZ ?! ŻE JAK TO BĘDZIE CO ? -  krzyknełąm i syknełam z bólu chwytając się za brzuch

- Wera ...- powiedział zmartwiony i chciał do mnie podejść jednak zatrzymałam go drugą ręką

- mam dość - syknełam- idę sie położyć ,a ty zajmij się tym dzieckiem - wskazałam dziewczynkę bawiącą się ze Skarpetką.

-Wera ...

- Śpisz w salonie !- krzyknełam z korytarza .

Weszłam do naszej sypialni i położyłam się na łóżku . Westchnełam głęboko i spowrotem położyłam rękę na brzuchu . I jak to teraz będzie ?  Siostra mojej bratowej będzie nas odwiedzać raz w miesiącu ,by dziecko jej i mojego byłego męża mogło się zobaczyć z tatusiem ? Nawet jeśli to co ja powiem naszym dziecią ? że siostrzyczka z nami nie mieszka bo gdy tatuś nie był z  mamusią to znalazł sobie inną dziewczynę z którą spędził jedną noc i bo był pijany i zapomniał się zabezpieczyć ?

Mam nadzieję że Jade faktycznie przyjdzie po nią za godzinę , bo jak nie to sama wstanę ,  jeśli będzie trzeba to obiegnę całą ziemię , znajdę i przywlokę  za kłaki.  Ok  Wera spokojnie ... ni możesz się teraz denerwować .

mój telefon zaczął wibrować. Wyciszyłam go by na zakupach z dziewczynami nikt nam nie przeszkadzał ... właściwie  to Artemis mi kazała. Spojrzałam na wyświetlacz przewracając oczami. Wally . Sorry braciszku ale jesteś ostatnią osobą z którą chciała bym rozmawiać. Odrzuciłam połączenie i odłożyłam telefon obok siebie na łóżku. Po chwili telefon znowu zaczął dzwonić . Zignorowałam go po raz drugi . Gdy telefon przestał wibrować napisałam SMS do Wally'ego i odłożyłam telefon.Powoli zaczełam zasypiać . Ostatnią rzeczą którą zapamiętałam było  jak ktoś kładzie cię obok moich nóg .

obudziłam się  i było już ciemno. Sięgnełam po telefon i sprawdziłam godzinę . Na wyświetlaczu pokazywała się godzina 22:24 . Westchnełam i powoli usiadłam na łóżku.  Przy okazji obudziłam naszego kochanego pupilka , która odrazu się rozbudziła i podeszła do mnie bliżej . Pogłaskałam mrówkę po głowie a następnie wstałam i skierowałam się do kuchni.

Po drodze przechodziłam obok  salonu . Mimo woli zatrzymałam się w drzwiach  i wychyliłam się do środka opierając rękami o framugę. Roy leżał na kanapie zasłaniając oczy przedramieniem . Obok niego na ziemi siedziała jego córka i bawiła sie pilotem od telewizora . Zmarszczyłam brwi . To według Jade jest godzina ? 

dziewczynka gdy tylko mnie zobaczyła , zaśmiała się cicho i pomachała mi swoją małą rączką. Podeszłam do niej bliżej i wziełam  na ręce jednocześnie zabierając jej pilot . Położyłam go na stole i spojżałam na dziewczynkę. W sumie byłam dość podobna do Roy'a, jedynie oczy miała ciemne . Uśmiechnełam się do niej lekko i poprawiłam jej włoski które spadły jej zabardzo na twarz . Dziecko uśmiechneło sie troszkę szerzej .

- No cześć malutka - powiedziałam cicho  - jesteś głodna ? - zapytałam kierując się do kuchni .

posadziłam dziewczynkę na krześle i podeszłam do szafki. wyciągnełam z niej tarkęi mały tależyk . następnie starłam jabłko i sięgnełam po łyżeczkę. Nakarmiłam dziecko siedzące na krześle przy okazji sama przegryzałam  drugie jabłko.  Gdy skończyłam karmić małą wziełam ją na ręce i skierowałam się do pokoiku gościnnego który zamienił sięw pokoik dla dziecka ... dzieci w naszym przypadku .

Skąd u nas pokoik dziecięcy tak szybko ? No cóż ... Oliver jako dobry przyszły teść stwierdził że skoro za pięć miesięcy zostanie dziadkiem to  w naszym mieszkaniu powinien znaleść się pokoik dla naszych przyszłych dzieci .  Nawet Dinah nie udało wybić się mu tego z głowy . A naprawdę doszło nawet do rękoczynów . 

Położłam Lian do jednego z dwóch łóżeczek i przykryłam kocykiem .  Dziewczynka niemal odrazu się położyła  i zamkneła oczy. Uśmiechnełam się lekko . Odwruciłam się i ruszyłam w kierunku wyjścia. w momencie kiedy miałam zamknąć drzwi  dziecko leżące w łóżeczku zaczeło płakać . Odwruciłam się i podeszłam spowrotem do łużeczka . Lian siedziała z kocykiem odrzuconym gdzieś z boku i płakała . Wziełam ją na ręce i zaczełam lekko kołysać nucąc przy okazji melodię jakiejś kołysanki. Po chwili dziewczynka przestała płakać a  kilka minut później zasneła.  Ponownie ją położyłam i przykryłam kocykiem .

- wiesz że ślicznie wyglądacie ? - zapytał opierający się o framugę drzwi Roy. wyprostowałam sięi spojżałam na niego zła

- znowu chcesz mnie zdenerwować ?- spojżałam na niego z ukosa i ruszyłam w stronę drzwi .

gdy miałam go minąć w drzwiach , złapał mnie za łokieć i nie pozwolił zrobić nawet kroku dalej . westchnełam zirytowana i zatrzymałam się ,ale mimo wszystko nawet a niego nie spojżałam. Staliśmy tak w ciszy ,przez dość długą chwilę 

- zamierzasz mnie puścić ? - warknełam , dopiero teraz na niego patrząc . 

mój narzeczony patrzył na mnie z mieszanką smutku ,obojętności i zawziętości co znaczyło tylko jedno. Szybko sobie nie od puści. Znowu staliśmy tak chwilę, aż w końcu szarpnełam ręką chcąc się wyrwać . Jednak to nic nie dało .

- Wera ... pogadajmy ... proszę ...

- Roy ! ogarnij się ! Nie mamy o czym rozmawiać ! Stało się i tyle ! - krzyknełam niezbyt głośno nie chcąc obudzić dziecka

- to o co ci chodzi !- krzyknął trochę za gośno ja na mój gust

- Zamknij się bo ją obudzisz - syknełam wyrywając łokieć , który natychmiast zaczełam rozmasowywać - poza tym ten chwyt to mógłbyś zluzować ,  jestem twoją narzeczoną a nie złoczyńcą 

- chcę poprostu wiedzieć o co ci chodzi - powiedział chwytając mnie za ramiona i pochylając się trochę nade mną . prychnełam zirytowana 

-żebym to ja wiedziała ,byłam w szoku Roy ... no bo jak być się czół na moim miejscu ? wchodzisz do domu a tam twój narzeczony któci się z jakąś dziewczyną  i do tego dowiadujesz się że ma dziecko.. no jak być się poczuł ?

tym razem to on westchnął . Zamiast odpowiedzieć przytulił mnie do siebie . Z początku tylko stałam ,ale po chwili i tak do przytuliłam. Staliśmy tak aż ja nie przypomniałam sobie o jednym , dość istotnym szczególe

- Jade miała po nią przyjść za godzinę - warknełam odsuwając się od niego 

- wiem dzwoniłem już do niej ale nie odbiera - powiedział na co zmarszczyłam brwi . Już miałam się zapytać skąd ma ten numer ale mnie uprzedził - nie ! nie będziesz mi o to robić awantury ! mam ten numer bo zostawiła go obok butelki leżącej na stole  

- dobra jestem zmęczona ,a jutro idę jeszcze z mamą i Dinah na zakupy- powiedziałam idąc do sypialni .

Pzebrałam się w moją trochę za dużą jednoczęściową piżamę i położyłam się do łóżka by po chwili zasnąć snem kamiennym .

***

- ... no i nie zdenerwowałybyście się? - zapytałam kończąc opowieść z wydarzeń wczorajszego dnia . Dinah pokręciłą przecząco głową, a mama szła myśląc nad tym co powiedziałam

- Wera  a nie uwarzasz że dla niego to też jest trudne ?- zapytała po chwili Canary 

- pomyślałam i mi na chwile przeszło ,ale potem zdenerwowałam się  bo Lian miała u nas zostać na godzinę a ta cała Jade nie zabrała jej do tej pory ..- westchnełam upijając łyk kawy 

- zaraz skąd wiesz że nie zabrała jej do tej pory skoro na zakupach jesteśmy od co najmniej trzech godzin ? - zapytała moja mama na co wzruszyłam ramionami

- piszę do Roy'a , wolę mieć pewność żeto dziecko nic sobie nie zrobi ...

- Wera ...- przerwała mi Dinah

- Roy lubi zostawiać ostre i dziwne rzeczy na wierzchu więc to chyba normalne że się martwie 

- no dobrze jesteśmy , chodźmy do środka bo w rzyciu nie znajdziemy tej sukni - westchneła moja mama przepuszczając blondynkę w drzwiach 

- nie moja wina że we wszystkich wyglądam grubo - mruknełam wchodząc do środka ...