Luceeeeek , ale mnie się nie chce tego pisać

~pisz i nie marudź !!!

Nie zmusisz mnie

~zakład ?

NIE !!! Po przedwczoraj się z tobą nie zakładam

~ piszesz już ?

Yyyyy najpierw te pięć faktów o których ostatnio zapomniałam dopiszę ....

1 śpiewam w scholi

2 gram na keyboardzie

3 kocham kebaby

4  lubię jak jest ciepło

5 obecnie jest u nas śniegu po kostki i jeszcze sypie 😭😭😭😭😭😭

~ nie rycz tylko pisz już ten rozdział!!! Mam dość twoich humorków ! Piszesz to dzisiaj i kropka nienawisci na końcu !!!

Help !!!

Chodziłam nerwowo w te i spowrotem po całej jaskini . Pięć grup szukających już rozbroiło swoje bomby i wruciła by odpocząć chodź na chwilę . Jedna już ruszyła pomóc w szukaniu .  Ja też mogła bym już iść pomagać ale Nightwing cały czas karze mi tu siedzieć i trzymać się jak najdalej od bomb . Sprawdzamy jeszcze dwa kontynenty . Australia i Azja .  A najgorsze jest to że zostały tylko cztery godziny .

- Wera usiądź w końcu !!!! - krzyknął na mnie Mal  , gdy przeszedłam przez salę odpraw po raz kolejny dzisiaj . Westchnełam  i spojżałam na niego

- ale jak mam usiąść skoro do wybuchu bomb zostały tylko cztery godziny a Roy'a nadal nie ma ! -krzyknełam na co chłopak westchnął

- rozumiem że się martwisz ale nie masz czym , za chwilę znajdą bombę rozbroją ją i wrucą cali do jaskini tak ? - powiedział łagodnie .

- tak ... tak masz rację - powiedziałam przykładając palce do skroni - powinnam się trochę uspokoić ... przecież co mu się może stać  ? -zapytałam prubujc przekonać do tego samą siebie i skierowałam się do salonu .

Szłam powoli mrucząc co chwilę pod nosem "myśl pozytywnie " .  Szłam blisko ściany w sumie to nie wiem czemu . Tak poprostu .  Weszłam do salonu i usiadłam na sofie

- Wera wszystko w porządku ? - zapytała Megan robiąca coś w kuchni . Spojżałam na nią pytająco - boli cię głowa ? Chcesz jakiejś leki ?

Dopiero po chwili zdałam sobię sprawę że cały czas trzymałam palce na skroni . Odsunełam od głowy ręce i pokiwałam przeczco głową. 

- jest ok Megan - powiedziałam posyłając jej uśmiech . Kosmitka spojżała na mnie smutno.

- Wera , nie muszę czytać ci w myślach by wiedzieć że się martwisz , ale pamiętaj mówimy o Roy'u....  wruci  - powiedziała pewnie. Westchnełam i położyłam się na kanapie

- Wiem ... - westchnełam zakrywając twarz dłońmi . 

Megan wruciła do gotania a ja prubowałam wygonić z mojej głowy wszystkie złe scenariusze . Wszyscy mają racje to przecież  Roy  , poradzi sobie , lada chwilia znajdą bombe , rozbroją ją i wrucą do domu cali.

Po chwili wstałam i pobiegłam do sali odpraw . Jestem pewna że usłyszałam jak ktoś przechodzi przez platwormę.  Wbiegłam do pomieszczenia a moją uwagę przykuli lekko poturbowani Wodnik i Roy ,oraz Superboy który gdyby nie poszarpane nogawki wyglądał by jakby bez szfanku.

Pierwszą rzeczą jaką zrobiłam było rzucenie się mojemu narzeczonemu  na szyję .  Chłopak w pierwszej chwili stał zdezoriękowany ,ale gdy ogarnął co się stało odwzajemnił uścisk .

- dobrze że wruciliście ... Kid już zaczynała świrować - powiedział Mal podchodząc do nas

- aż tak się martwiłaś ? -zapytał gdy się od niego odsunełam i obiął mnie ramieniem

- nie miałam czym ... wcale nie wruciliście prawie trzy godziny orzed wybuchem bomb i wcale nie mogłeś tam zginą ,ani wogóle żadnego niebezpieczeństwa nie było - powiedziałam z ironią a  chłopak pocałował mnie w czubek głowy

- zrozumiałem ironię - powiedział i ruszyliśmy w stronę części szpitalnej . 

Gdy lekarka opatrzyła rany mojego narzeczonego  poszliśmy do salonu . Usiedliśmy wygodnie obok Megan i Connera po czym zaczeliśmy rozmawiać . Po chwili jednak usnełam ze zmęczenia .

Obudził mnie dość głosny huk i  trzęsienie. Cała jaskinia się trzęsła . Cała góra się trzęsła! Szybko skoczyłam na równe nogi co było błędem gdyż pod wpływem trzęcienia upasłam na ziemię . Mój biedny kręgosłup.  Po chwili to całe trzęsienie ustało . Chciałam się podnieść ale coś bardzo mnie bolało , tym cosiem była jeszcze nie dokońca zagojona rana po walce z Heleną .

Po chwili przez salon przebiegał Garfield , który na widok mnie leżącej na ziemi podbiegł do mnie i wyciągnął rękę w moją stronę. Skorzystałam z pomocy i chwyciłam jego rękę.

- nic ci nie jest ? -zapytał gdy już wstałam

- nie chyba nie  - powiedziałam po czym spojżałam na niego - co się stało ?

- siódma bomba ... nie zdążyli jej rozbroić ... - powiedział patrząc na mnie . Westchnełam i ruszyłam w stronę  sali odpraw a chłopak za mną

Gdy dotarłam wszyscy już byli . Omawiali już straty . Na szczęście Nightwing się pomylił i bomba nie zrównała  połowy kontynętu z ziemią. Mimo wszystko straty są dość duże . A no i jakby tego było mało niemamy żadnycj wieści o  Barcie , Lagannie i  Cassie .

Zupełnie nagle włączyły się wszystkie ekrany , a na nich pojawił się ten sam blondyn co ostatnio.

- witajcie ziemianie , jeśli myśleliście że bomby to największe zagrożenie jakie mogło was spotkać to jesteście w błędzie . To była wasza szansa na szybką i bezbolesną śmierć , teraz zostaje wam się zmierzyć z nami . Zostaje nam już tylko zrobić tu piekło na ziemi ...