- Richard ! to serio ty ? Nie poznałam cię !- krzyknełam uradowana. Chłopak jednak patrzył na mnie zły

- serio ?! też się zmieniłaś a cię poznałem - powiedział zdenerwowany

- dobra rozumiem jesteś zły - stwierdziłam udając się w stronę kuchni.

- tak ? kiedy się zoriętowałaś ? Wiesz jak ja się czułem po twojej "śmierci "? obwiniałem się ! mogłem zareagować , ale byłaś za szybka ! cały ten czas myślałem że to moja wina ! - krzyczał idąc za mną do kuchni. Nalałam sobie herbaty do szklanki

- słuchaj Dick , nie chciałam niczyjej krzywdy , to lekarz stwierdził zgon , nie moja wina , potem musiałam coś zrobić i miałam wrucić wcześniej ,ale nie chciałam wam niszczyć życia , przyjechał Roy , sprowadził mnie spowrotem więc jestem - powiedziałam spokojnie- chcesz się wściekać ok , będziesz się ze mną kłucić też ok , ale wiesz co ja nie zniknę znowu - dodałam

wypiłam szybko herbatę i minełam w drzwiach skołowanego i totalnie zdezoriętowanego Grayson'a . Udałam się do mojego pokoju. Wyjełam z pod poduszki moją piżamę . Następnie poszłam do łazienki. Szybko się umyłam i przebrałam w piżamę . Rozczesałam mokre włosy i wyszłam z pomieszczenia. Pod drzwiami mojego pokoju stał oparty o ścianę Dick.

- przepraszam że się uniosłem , nie powinienem

- dobrze zrobiłeś ,zasłużyłam

- ale ...

-koniec tematu - urwałam mu agresywnie , tonem niewznoszącym sprzeciwu. Dick podniusł ręce do góry w geście poddania się . - no dobra a teraz cię przepraszam ale idę spać

powiedziałam otwierając drzwi do pokoju .

- w takim razie dobranoc

- dobranoc Dick , Dobranoc Roy ! - krzyknełam do chłopaka siedzącego w kuchni

- Umrzyj ! - odkrzyknął , na co się zaśmiałam . Weszła do pokoju zamykając za sobą drzwi. Usiadłam na łóżko i wyjełam telefon i napisałam SMS do brata . " to na wypadek gdybyś myślał że ci się przyśniłam ". Następnie położyłam telefon na parapecie nad łóżkiem a potem położyłam się spać.

- Nie kłam doskonale wiesz gdzie są - powiedział wysoki mężczyzna chwilę po tym jak przywalił mi z liścia w twarz .

- nie mam pojęcia - powiedziałam wypluwając krew z rozciętej wargi. Znowu wziął zamach ,ale tym razem przywalił mi z pięści w brzuch . Skuliłam się na krześle do którego zostałam przywiązana . Podniosłam wzrok na faceta. patrzyła na mnie z wyższością . Splunełam mu pod nogi- możesz mnie bić dalej i tak ci nic nie powiem , przeżyłam bombę , to też przeżyję

- widzę że jesteś wygadana ... masz mi coś jeszcze do powiedzenia ?- zapytał przykładając mi nóż do policzka . Uśmiechnełam się chytrze

- mam , możesz mi kebaba przynieść - powiedziałam i poczułam pieczenia na policzku ,a pochwili po mojej surze pyneła strużka krwi . Nieprzejełam się tym za bardzo . Zostałam uderzona jeszcze kilka razy po nogach . Bolało jak cholera ,ale nie krzyknełam ani razu. Nie dam mu satysfakcji .

Nagle drzwi otworzyły się z hukiem i do pomieszczenia wszedł wysoki czarnoskóry facet ok. trzy dych na karku mógł mieć . Zaczął rozmowę z tym frajerem co mnie torturował w nieznanym mi języku. Chyba po chińsku ale nie jestem pewna . Po chwili rozmowy ten czarnuch dał jakiś znak ręką i do pomieszczenia weszło jeszcze dwuch gości trzymających ... O kurde Roy'a . Rudzielec był pół przytomny i nie był w stanie sam utrzymać się na nogach . Jeden z tych kolesi przystawił mu lufę do czoła .

- sprawa prosta księżniczko , powiesz nam gdzie jest nowa baza a nic mu nie zrobię - powiedział ze zwycięskim uśmiechem . Zaczełam kręcić przecząco głową

- Nie nie zrobisz mu nic - powiedziałam łamiącym się głosem . Czułam jak łzy napływają mi do oczu

- założymy się ? - zapytał strzelając mu w kolano . Wzdrygnełam się wystraszona

- nie , nie !przestań ! - krzyknełam . Musiałam wyglądać żałośnie, ale mało mnie to obchodziło

- to powiesz nam gdzie jest tak kryjówka czy nie ?- zapytał zły

- tak jak mówiłam , nie powiem czegoś czego nie wiem ! - krzyknełam. Facet wzruszył ramionami

- tudno - powiedział i strzelił prosto między oczy mojego przyjaciela . poczułam jak łzy spływają mi po policzkach

- Nie !!!!!! - wydarłam się przez płacz .

Gwałtownie podniosłam się do pozycji siedzącej, biorąc kilka głębszych wdechów .Rozejżałam się po pokoju i odetchnełam. Byłam w domu. Położyłam się spowrotem, po czym zakryłam twarz dłońmi. Zaczełam cicho szlochać . Nienawidzę takich koszmarów . Dotego to straszne uczucie straty kogoś bliskiego . Tak Roy jest mi bliski mimo iż się do tego nie przyznam.

Usłyszałam otwieranie drzwi . Spojżałam przez rozszerzone palce w stronę wejścia do pokoju. Stał tam Roy w stroju czerwonej strzały . Wytarłam łzy z policzków .

- wszystko ok ? - zapytał opierając się o framugę drzwi

- tak wszystko w porządku - powiedziałam siadając

- napewno ?

- tak to tylko zły sen - powiedziałam siląc się na lekki uśmiech .- idziesz gdzieś ?

- Wodnik potrzebuje pomocy w jednej z misji , reszta jest zajęta , ranna lub na innej misji , więc ...

-jasne rozumiem - powiedziałam patrząc w ścianę - mogę iść z tobą ? raczej i tak już nie zasnę - dopowiedziałam patrząc na niego .

- napewno się przydarz , jak szybko się wyzbierasz? - zapytał .

Uśmiechnełam się do niego i za pomocą prędości przebrałam się i związałam włosy . Stanełam przed nim już gotowa na co on prychnął

-szpanerka - mruknął wychodząc . Ruszyłam za nim i udaliśmy się do platformy Z.E.T.A. . Po drodze układałam wyjaśnienia. Ech ... ale sobie piwa nawarzyłam . Teraz tylko je wypić . W sumie jak dla mnie to dziwna ta metafora . W szczególności ze mnie się nie da upić . Czasem szkoda ...

Po chwili byliśmy w strażnicy . Rozejżałam się i zagwizdałam z zachwytu. Nigdy tu nie byłam. Ładnie tu ... biało .

- idziesz ?

- idę idę

Udaliśmy się do sali odpraw . W środku stali Megan , Wodnik i jakiś trzech chłopaków. Z czego jeden był zielony i to dosłosnie. Jak tylko wpadłam i ich pole widzenia przestali rozmawiać ,a Megan zareagowała podobnie do Artemis. Miałam ochotę się śmiać w szczegulności z miny Wodnika ,ale się powstrzymałam. Po chwili Megan podleciała w moją stronę i przytuliła. Aż za mocno

- Megan ... dusisz...- wybełkotałam a kosmitka niemal odrazu mnie puściła.

- przepraszam , po prostu cieszę się że żyjesz - powiedziała na co na ułamek sekundy posmutniałam ,ale szybko się uśmiechnełam

- też się cieszę, cześć Kaldur - powiedziałam machając ciemnoskuremu . Widziałam jak kręci głową.

- jesteś niemożliwa , dobrze cie widzieć

- ciebie też - powiedziałam z uśmiechem. Podszedł do nas Roy

- wyściskani ? Jeśli tak to mówiłeś o jakiejś misji - powiedział na co obie z Megan przewruciłyśmy oczami

- tak czekamy tylko na Barta ....

- kto to Bart i kim są oni ?- powiedziałam wskazując na patrzących się na nas dziwnie chłopców

- hello Megan , chłopaki chodźcie bliżej - powiedziała ,a oni zrobili to o co prosiła - to Tim , Garfield i Jamie - powiedziała wskazując na karzdego po kolei. - chłopaki to Wera

- cześć - powiedziałam na co chłopaki wymruczeli coś na wzór przywitania. Spojżałam na nich z nijaką miną.

- nie przejmój się jeszcze się nie obudzili- powiedziała Megan nachnełam na to ręką

- luz wiem co czują też nielubię być budzona w środku nocy

- a kto lubi ? - mruknął Jamie

- pewnie Nightwing - odpowiedział mu Tim . Wszyscy zaczeliśmy się z nich śmiać. Wodnik stwierdził że szkoda czekać na Barta i wszystko nam wytłumaczył, a jemu później ktoś to streści.

Mniej więcej w połowie omawiani przez pomieszczenie ,olbrzymią prędkością , przebiegł jakiś chłopak. W pierwszej chwili myślałam że to Wally , ale był za niski.

- kto to był ?

- to był .... - wodnik nie zdążył dokonczyć ,gdyż ktoś do mnie podbiegł i mocno przytulił. Zdezoriętowana spojżałam ma osobnika który mnie przytulał. Był to rudy chłopak .

- Wera West kuzynka z pokolenia do tyłu ... ej ale ty nie byłaś martwa - powiedział szybko i na mnie spojżał . Położyłam mu ręce na ramiona i odsunełam od siebie .

- po pierwsze to do tyłu , po drugie jak widać nie po trzecie kuzynka ? - zapytałam a chłopak trochę się odsunął

- Bart jest wnukiem flasha , przybył z przyszłości - powiedział niebieski żuk.

- dobra potem skończmy to wreszcie i chodźmy na tą akcję - chciałam coś powiedzieć ,ale wtrącił się widocznie zirytowany Roy.

Machnełam na to ręką i skoczyliśmy omawiać plan. Następnie udaliśmy się do bio rakiety. Usiadłam na moim stałym miejscu i wystartowaliśmy. W trakcie lotu wytłumaczyłam co się działo ze mną . Potem dowiedziałam się czegoś o chłopakach i pogadałam z Megan przez co podróż mineła nam szybko.

Gdy wylądowaliśmy ja i Bart , którego chcąc nie chcąc musiałam zabrać ze sobą i pilnować by nie rozrabiał , niemal odrazu zajeliśmy pozycję na dachu magazynu ,który ponoć mają okraść. Megan ,niebieski żuk i robin są w środku a Roy stoi po drugiej stronie ulicy i obserwuje. Impuls prubował do mnie rozmawiać ,ale uciszałam go i kazałam się skupić co szczerze ciężko mu szło .

- nudyyyyy nic się nie dzieje... nikogo nie ma chodźmy do domu 

- BART STARCZY ! -  krzykneliśmy na niego w myślach

-  ała ! nie krzyczcie wystarczy powiedzieć -  powiedział masując skronie. Pokręciłam głową z niedowierzaniem 

- niesądzę - mruknełam pod nosem i podeszłam bliżej krawędzi dachu -  Roy widać coś podejżanego ?- zapytałam w myślach  patrząc na chłopaka z góry 

-  podejżane jest właśnie to że niema nic podejżanego , jak sytuacja w środku ? 

- poza nami nie ma żywej duszy  -  usłyszeliśmy w głowie Robina.  Westchnełam zirytowana . stoimy tu od godziny i nic się nie dzieje

- Kid zobacz - podeszłam do Impulsa który stał na drugim końcu dachu .

- co jest ?- zapytałam półszeptem . Chłopak wskazał palcem krzaki niedaleko tylniej bramy. Spojżałam tam i dokładnie się przyjżałam. Stała tam Cheshire. Niemal natychmiast chwyciłam Impulsa za ramię i odsunełam się od krawędzi

-  mamy Cheshire , będzie prubowała wejść tyłem lub dachem 

- jasne już idę do tyłu  -  powiedział Roy .  

Jak przewidywałam Cheshire zmierzała w stronę  tylniego wejścia .  Założyłam na oczy gogle i przygotowałam się do ataku . Kontem oka widziałam że Bart robi to samo . Uśmiechnełam się pod nosem , ale natychmiast spowarzniałam . 

-  Wera o czym ty mówisz nikogo tu nie ma -  powiedział z wyrzutem Czerwona Strzała. zmarszczyłam brwi.

-  jak to ? przecież chwilę temu jeszcze tam szła -  powiedział za mnie Impuls .

-  ale jej nie ma 

- nie ma bo  jest w środku !  Potrzebujemy wsparcia ! -  prawie krzyczała marsjanka . Szybko zbiegłam z dachu i wbiegłam do budynku .  Po kilku sekundach znalazłam się w drzwiach  hali w  której znajdował się bardzo cenny transport do Waszynktońskiego muzeum  . Nawet nie wiem co to jest . 

Jak tylko stanełam w drzwiach w moją zauwarzyłam że w moją stronę leci drewniana skrzynia . Szybko się schyliłam a ów przedniot roztrzaskał się na ziemi spory kawałek za mną . Wyprostowałam się i obok mnie stanął Impuls

- już prubują cię uszkodzić ?- zapytał i w tedy zauwarzyliśmy kolejną skrzynię lecącą w naszą stronę 

- jak widać - mruknełam i pobiegliśmy w przeciwnych kierunkach by nie oberwać .

Zaczeliśmy walczyć z Cheshire . Podczas walki skupialiśmy się na wymierzaniu ciosów i nie wchodzeniu w sobie w drogę . oczywiście niebyła bym sobą gdybym nie wpadła na ścianę przynajmniej raz .   W końcu kiedy prawie udało nam się ją złapać to uderzyła w ziemię granatem dymnym i rozpłyneła się w powietrzu , a z nią jakaś walizka , którą także wieziono do muzeum.

Do strażnicy wracaliśmy w ciszy . Po pierwsze dlatego że wszyscy byli zmęczeni , a po drugie to misja niebardzo nam się udała.  Gdy zdawaliśmy raport Wodnikowi zdałam sobie sprawę z tego że jest już 5 rano. Nie jadłam nic od więcej niż czterech godzin . Postanowiłam spytać się Wodnika o dwie rzeczy 

- Kaldur mam pytanie, a właściwie dwa - powiedziałam a Atlant odwrucił się w moja stronę - jest tu gdzieś kuchnia i nie wiesz czy Flash jest już w strażnicy ?

-  kuchnia jest korytarzem prosto , potem w lewo , a co do Flasha to stoi za tobą - powiedział na co przełknełam  ślinę .  Odwruciłam się powoli w stronę mojego mentora , a raczej byłego mentora ... chyba ... nie wiem ... No to teraz sobie pogadamy ...

 hejka ! 

zapomniałam na początku wyjaśnić kilka rzeczy a lubię jak wszystko jest jasne więc po kolei . Akcja rozgrywa się po drugim sezonie Ligi Młodych . Była ta całą akcja ze sjenganami , Wally przeżył , a Nightwing i tak postanowił zrobić sobie wolne.  Wogóle mam nadzieję że rozdział nie jest za długi , ale chciałam koniecznie przedstawić tą pierwszą po latach misję ;P