Po raz kolejny wziełam na ręce płaczącą Lian . Zattana i Karen pomagają przygotować się pannie młodej a ja miałam przygotować siostrzenicę . Właśnie miałam . Na moje nieszczeście malutka cały czas płacze i nie chce spokojnie siedzieć. Dopiero co udało mi się ją ubrać w beżową sukienkę a ona już płacze .

-sssssss już spokojnie Lian .... no już nie płacz....

- EJ !!! TAK SIE NIE ROBI !!! - usyszałam krzyk mojego męża na co zarówno ja jak i Lian zamilkłyśmy . W mojej głowie pojawiło się jedno pytanie : Co on znowu zrobił ?

Chwilę później drzwi się otworzyły i stanął tam Wally dosłownie zawiązany w krawat . Lian odrazu zaczeła się śmiać a ja stałam z nią na rękach jak oniemiała .

- Wally ... - zaczełam spokojnie sadzając dziecko na łóżku - coś .ty. zrobił ! - nie wykrzymałam krzyknełam .

- ja ? Nic , to Zatanna żuciła we mnie jakimś zaklęciem gdy szukałem krawatu - westchnełam zrezygnowana i podeszłam bliżej  by go rozwiązać . 

Zadanie z pozoru łatwe okazało się niemal niemożliwe do zrealizowania. Po pierwsze śmiech Lian sprawiał że niemogłam się skupić na tym co robię , a po drugie Wallace straszliwie się wiercił twierdząc że go łaskocze.

Gdy skończyłam siłować się z krawatem męża , wykorzystałam dobry  humor dziecka i związałam jej kiteczkę z przydługiej grzywki. Jestem pewna że nie zostanę fryzjerem ale zawsze coś .

- Kochanie... - wywruciłam oczami słysząc jak przeciąga samogłoski .

- coś chcesz ? -zapytałam odwracajac się do niego przodem .

- zawiążesz mi krawat ? -zapytał prosto z mostu .

-  gożej niż z dzieckiem - mruknełam podchodząc bliżej.   Szybko i sprawnie zawiązałam mu krawat a następnie odsunełam sie trochę - no ty już jesteś gotowy ? - zapytałam podchodząc do Lian i wziełam ją na ręce

- no ... tak  a -

- to świetnie , teraz ty zajmiesz sie Lian - powiedziałam przekazując mu dziecko - a ja idę się uszykować - skoczyłam całując go w policzek

Wyszłam i skierowałam się do pokoju w którym szykowały się dziewczyny oraz panna młoda. Zapowiada sie piękny dzień...

***

- z powodów oczywistych Wera pić nie będzie  za co bardzo przepraszamy ... aleee postaramy się to nadrobić

- Wally złaź ze stołu ! - krzykneła Wera przechodząc obojętnie obok stołu na którym stał mój mąż.

- ale Wera ....

- złaź bo cię zrzucę - zagroziła siadając obok Roy'a ,zabierając od niego śmiejącą się Lian   i sadzając sobie ma kolanach

Niezadowolony rudzielec zeskoczył ze stołu i usiadł obok mnie obrażony. Spojżałam na niego z uniesioną brwią jednak on nic nie powiedział , jedynie mruknął coś obrażony .  Zaśmiałam się cicho i zabrałam się za jedzenie rosołu.

Gdy wszyscy kończyli jedzenie dotarł mnie wybuch śmiechu panny młodej .  Jak chyba wszyscy obecni odwruciłam głowę w tamtą stronę i pierwsze co żuciło mi się w oczy to Roy karmiący Lian rosołem i robiący przy tym dziwne miny , a obok Wera leżała na stole i schowała głowę w zagienciu łokcia śmiała się z niego.

Sama zaczełam się podśmiewać ,jak większość osób na sali które jeszcze nie wybuchneły śmiechem . Pozostałe  osoby które wybuchneły nie pochamowanym śmiechem ( czytaj Oliver , Barry  i Bart ) oraz podśmiewający się Tim zostały zganione wzrokiem przez pozostałych . Widziałam nawet jak Iris zdążyła trzasnąć Barry'ego torebką w ramię .

- tak bo karmienie dziecka jest bardzo zabawne ... - mruknął pod nosem Roy , robiąc przy tym głupią minę na co reszta gości już nie wytrzymała i wybuchneła śmiechem.

- oczywiście że to nie jest zabawne - powiedziała Wera gdy już się trochę uspokoiła - to jest urocze ...

I to zdanie rozpoczeło długą kłótnię . Byłam tak pewna tego że po tej kłutni Wera zarząda natychniastowego rozwodu że to aż niemożliwe iż faktycznie tego nie zrobiła. Po skończonej k ok utni zaczeła się tylko śmiać i po chwili wszystko znowu było w porządku .

Po pierwszym tańcu ( któremu towarzyszyła Lian bo gdy tylko młodzi zaczeli tańczyć zaczeła płakać )  zaczeła się ogólna zabawa . Wszyscy jedli, rozmawiali , tańczyli ...  nastoletnia część gości kłuciła się o to który z chłopców się popłakał ma ceremoni .

Ja niestety nie mogłam się zbytnio przemęczać , więc zatańczyłam jedynie z moim mężem i panem młodym .

- no najwyższa pora na rzut bukietem i krawatem !! -krzyknął Barry  do mikrofonu , dokładnie gdy ma zegarze pojawiła się godzina 22.

Wera jak poparzona wstała od stołu i podbiegła do mentora wyrywając mu mikrofon. Wszyscy spojżeli na nią rozbawieni .  Panna młoda poprawiła włosy i lekko się uśmiechneła.

Rudo włosa rozejżała się po sali i jej wzrok spoczął na chwilę na Oliverze ,któremu chyba zamierzała podać mikrofon.  W ostatniej chwili jednak rozmyśliła się i podała go stojącej za mężczyzną Dinah .

Oszołomiona Canary chwyciła niepewnie mikrofon a następnie wymieniła z Werą kilka uwag szeptem.   W końcu chyba przekonana argumętacją sprirterki wyszła na środek i zajeła miejsce obrażonego Barry'ego.

- dobrze prosimy wszystkie panie na środek - powidziała radośnie do mikrofonu - ale tym razem prosimy Lady Bellę by nie wtrącała się do zabawy

Bart prychnął oburzony na jej słowa. Nic jednak nie powiedział co chyba było dobrą wróżbą .

Wszystkie dziewczęta obecne na przyjęciu ustawiły się za plecami Wery . No ja nie mogłam niestety stanąć z nimi więc rozsiadłam się wygodnie odbok mamy Wally'ego i Wery .

Po świetnym rzucie bukietem który złapała  Megan , oraz równie dobrym rzutem krawatem pana młodego, który złapał  Kaldur . Przyszła pora na kolejną spokojną część przyjęcia.

Razem w Wally'm podeszłam do stolika młodej pary i usiedliśmy po obu ich stronach . Zarówno Wera jak i Roy byli tacy szczęśliwi i uśmiechnięci . Wiele razy jak oglądałam film z naszego wesela widziałam że też się tak uśmiechałam. Po chwili przyszła do nas również reszta starej drużyny : Dick , Kaldur ,Conner i Megan .  Dick położył rękę na ramieniu pana młodego a Megan uwieciła się na ramionach moich i Wery .

- i co ? Macie w końcu swój Happy End ? - zapytał Conner z lekkim uśmiechem .

Młodzi spojżeli na niego a następnie wymienili zgodnie spojżenia

- właściwie jest jeszcze jedna rzecz którą musimy zrobić

***

Stałam opatulona szczelnie kurtką na starym opuszczonym lotnisku razem z Wallym , Barrym , Bartem i Roy'em . Artemis dwa dni temu udała się do szpitala . 

Spojżałam lekko zawiedziona i smutna zarazem na Bart'a . Chłopak był trochę zniecierpliwiony ale i zdenerwowany . Położyłam nu rękę na ramieniu.

- nie denerwój się , będzie dobrze - powiedziałam spokojnie na co chłopak niepewnie skinął głową .

Trzej sprinterzy byli ubrani w swoje stroje gotowi do biegu . Westchnełam tylko i spojżałam na Flash'a . Ten jedynie skinął głową.

- pora ruszać Bart - rzekł smutno .

Chłopak uśmiechnął się do mnie przepraszająco i jednocześnie pocieszająco .

- uwarzaj na siebie w tej przyszłości , przykro mi że nie mogę pobiec z wami ale wiesz że w ciąży bieganie kończy się zawrotami głowy  - powiedziałam przytulając chłopaka

- wiem ... i będę uważał - zapewnił idąc w stronę mojego brata i wujka .

Pokiwałam z niedowierzaniem głową. Wszyscy trzej skineli głowami i zaczeli biegać w kółko . Po chwili pojawiło się przejście do Speed - Force którym Bart miał wrucić do przyszłości.

Po chwili chłopak wbiegł do środka i zniknął. Uśmiechałam się smutno i patrzyłam w miejsce w którym zniknął chłopak . Mój mąż położył mi rękę na ramieniu .

- no to wszystkie sprawy załatwione ? - zapytał Flash stając obok nas . Kiwneliśmy zgodnie głowami i spojżałam na Wally'ego

- teraz możemu uznać  naszą historię za zakończoną Happy End'em ...

I bum !
A oto i ostatni rozdział Rudego Duetu 2 .  Mam nadzieję że się podobało

Linkusia12