- dawaj dawaj Wera ! -krzyczał Wally gdy biegłam na bierzni.

On ,Barry i Bart ubzdurali sobie że ostatnio biegłam szybciej niż zwykle i chcą to sprawdzić . Oczywiście mówiła bym że czułabym , gdyby tak było ale nie . Oni są mądrzejsi. Zachwilę osiągnę maksymalną prędkość  .

- no dawaj jeszcze trochę ... dasz radę !-  krzyknął Bart . Opierający się o ścianę . Z trudem zmusiłam się by mu nieodpowiedzieć złośliwie.

Wziełam głęboki wdech i rozpędziłam się jeszcze bardziej.  I w tej właśnie chwili słabo się poczułam.  Poczułam pot na plecach , dostałam lekkiej zadyszki i zakręciło mi się w głowie. Z tego wszystkiego prawie spadłam z bierzni.

Zwolniłam i po chwili zatrzymałam się  ciężko dysząc. Chyba jednak nie biegłam szybciej.  Wszyscy trzej spojżeli na mnie zmartwieni

- Wera co ci ? - zapytał Barry na co wzruszyłam ramionami

- trochę mi słabo  - odparłam siadając na krawędzi bierzni

- najlepiej też nie wyglądasz ... może Caitlin powinna cię przebadać - mruknął Wally podchodząc bliżej

- może to ta tygodniowa zapiekanka ? - zapytałam na co mentor pokręcił przecząco głową

- nie , nie z twoim metabolizmem - powiedział

- no dobra pójdę ... - westchnełam wstając , ale wtedy znowu zakręciło mi się w głowie , więc spowrotem usiadłam by nie upaść. - może jednak posiedzę ...

- dobra soedź tu i się nie ruszaj, ja pójdę po wózek ... - westchnął mój brat a ja natychmiast chciałam wstać ale zotałam przytrzymana przez Barta . A to mały zdrajca!

- nie jestem kaleką mogę iść sama ! -niemal krzyknełam

- owszem ale nikt niebędzie być cie niusł ... a na wózku będzie szybciej - skończył dyskusję mój arcy kochany wujaszek  ,a Wally zniknął za drzwiami .

Westchnełam i zaczełam rozmasowywać skronie palcami w nadzieji że zanim rudy imbecyl (czytaj Wally ) wruci z wuskiem , przestanie mi się tak kręcić w głowie.  

Ani flash , ani jego wnuk nie odezwali się  w czasie gdy mojego brata niebyło. W sumie to po drugiej minucie jego nieobecności zaczełam się martwić. Chwyciłam się ramy bierzni i wstałam pomału. Bart odrazu chciał mnie posadzić ,ale dałam mu ręką znak by mnie zostawił. 

- co on się zgubił ? - zapytałm retorycznie  ruszając do przodu trochę chwiejnym krokiem. 

Wyszłam z sali do ćwiczeń i (cały czas opierając się ręką o ścianę) skierowałam się w stronę sali głównej  . Taka nasza sala odpraw .   Po chwili dogonili mnie Barry i Bart , którzy postanowili poczekać aż wyjdę za drzwi.  Szli w ciszy parę kroków za mną.  Albo chcą mnie obserwować z odległości by wrazie co odpowiednio zareagować , albo się mnie boją . Bardziej prawdopodobna pierwsza opcja.

Gdy doszliśy do sali głównej  zastaliśmy to czego wolała bym nie oglądać. Na ekranach wiszących przy suficie szła puszczona jakaś telenowela , a Cisco siedział na nogami na biurku  i wcinając popcorn zewał się łzami. Wally natomiast siedział obok niego na wózku i oglądał razem z nim.

Spojżałam w stronę "kącika medycznego" w którym dr Catlin robi nam badania. Właściwie to jest takie bardziej laboratorium. No więc pani doktor mieszała zawartoś jakiś probówek , a zeby niemusieć słuchać ich szlochu zamkneł sobie szklane drzwi.

Czułam się już lepiej ,ale chłopaki i tak mi nie odpuszczą więc ruszyłam w stronę "gabinetu" tym razem już przez środek sali

. Gdy tylko weszłam do środka opowiedziałam Caitlin co się stało. Ona zrobiła wszystkie badania które uwarzała za słuszne , a następnie powiedziała że analiza i wyniki badań będzie miał dopiero za kilka dni a do tego czasu mam się nie przemęczać. Zalecenie niby banalne ale dla kogoś z mocą jak moja ,jednak nie do końca.

Po opuszczeniu  "gabinetu" chłopaki ( tym zarem wszyscy ) dalej oglądali telenowele rycząc jak bobry . Mruknełam coś na kształt porzegnania i udałam się do wyjścia.

W sumie to jestem głodna . Może skoczyła bym gdzieś na hot-dog'a ? Chociaż nie wiem czy mam ochotę... może jak wrucę do domu to zamówię sobie pizzę.

Wyciągnełam telefon i go odblokowałam. Powinnam chyba powiedzieć Roy'owi co się stało ... chociaż ... jest sęs go martwić ? Może faktycznie to tylko tygodniowa zapiekanka? A jeśli nie to będzie miał wyżuty że mu nie powiedziałam. Pozatym ... i tak musi po mnie przyjechać. 

Oparłam się o ścianę i wybrałam numer chłopaka. Odebrał dopiero po kilku sygnałach, co jest rekordem do zwykle muszę dzwonić co najmniej dwa razy żeby odebrał.

- halo ? - uśmiechnełam się lekko słysząc głos mojego narzeczonego

- cześć kotek... Roy przyjedziesz po mnie ? - zapytałam prosto z mostu ,ale za to mocno przesłodzonym głosikiem.

- gdzie jesteś ? - zapytał niemal odrazu.

- pod bazą Flasha ... no ale mogę podejść pod twój ulubiony sklep sportowy dla ciebie bliżej a dlamie żaden kłopot z dojściem tak - mruknełam spokojnie , ale chyba za szybko bo przez dłuższą chwilę nie otrzymałam odpowiedzi

- Wera...

- za szybko ?

- trochę ...

- dobra  po prostu spotykamy się  pod tym twoim ulubionym sklepem sportowym - powidziałam znowu masując skroń jedną ręką

- ok ... wszystko wpożądku ? - zapytał zatroskany

- powiem ci w domu ... - westchnełam zmęczona

- ok czekaj na mnie zaraz będę - powiedział

- dobra - odparłam i rozłączyłam się.

Powoli ruszyłam w stronę  sklepu który był trzy ulice dalej. Miałam zamiar tam pobiec , ale stwierdziłam że lepiej nieryzykowaćtego że zasłabnę , bo nie ma nikogo kto by mnie z chodnika zbierał.

Szłam więc powoli , uwarzjąc by się niepotknąć o własne nogi.  Do sklepu dotarłam po 10 minutach.   Roy'a jeszcze niebyło. Oparłam się więc o ścianę i wyciągnełam z kieszeni telefon.   Włączyłam internet i zaczełam przeglądać wadomości na internecie.  

- Wera ? - słysząc moje imie instynktownie podniosłam głowę .

Przedemną stał wysoki chłopak , o brązowych włosach , tego samego koloru oczach , na nosie miał zielone okulary . Ubrany był natomiast w zwykłe czarne spodnie i granatową koszuklę z białym nadrukiem music  .

Zmarszczyłam zdziwiona brwi . Znam go ! Znam go napewno ! I głos też kojażę !  I wiem że za nim nie przepadałam ... myśl ruda myśl... kto to jest ....   wysil się trochę od czegoś masz ten swój muzg .

- Robert ? -zapytałam niepewnie na co chłopak się uśmiechnął ,a ja wręcz przeciwnie pozostałam obojętna .

- szmat czasu co rudziutka ? Co robisz w Central City ? Słyszałem że mieszkasz w Gotham - odparł wesoło

- nawet jeśli to co ? -zapytałam chłodno - jeśli naprawdę musisz wiedzieć to dowiedziałam wujka

- spokojnie tylko chciałem się zapytać... jak się czujesz  śliczna - ocho ! Tylko tego brakowało !

- bywało lepiej - powiedziałm znowu patrząc w telefon

- a coś się stało ? Jesteś chora ? -zapytał przejęty ... ojej .. przejął się jak mi się zrobiło miło miło... (sarkazm)

- tak stało się , mój były prubuje mnie podrywać i  to dotego żałośnie - powiedziałam głosem wręcz przesiąkniętym ironią . Niestety to go nie odstaszyło. Chyba wręcz przeciwnie , bo cmoknął z dezaprobatą i oparł się jedną ręką o ścianę obok mojej głowy . Postanowiłam go olać pod tym względem

- no gdzie ten cham stoi piękna ?  Takie śmieci powinno się wrzucać do kosza - rzekł chcąc zapewne brzmieć jakoć uwodzicielsko ,al nie dla mnie

- tam jest kosz zrób mi tę przyjemność i się wynieś będę miała mniej roboty - mruknełam pokazując kciukiem śmietnik

- bardzo zabawne , zawsze miałaś ogromne poczucie humoru - powiedział chwytając mnie za podbrudek i zmuszając bym na niego zpojżała . Zmarszczyłam groźnie brwi - co ty taka niedostępna skarbeczku ?

- dla ciebie i wszystkich innych już nigdy nie będę dostępna , i dobrze radzę mnie puścić puki jestem miła - mruknełam zła

- ta jasne ... a co masz chłopaka ? -zapytał zbliżajac się jeszcze nardziej . Napiełam jużchyba wszystkie mięście by być gotowa do uderzenia gi

- nie narzeczonego - odparłam pokazując mu pierścionek na palcu

- ta jasne bo jeszcze uwierzę ! -krzyknął wybuchając śmiechem - ty ?! Zaręczona ?! Niby z kim ?! - krzyknął

- ze mną i dobrze radzę ci się od niej odsunąć ,chyba że nie rozumiesz mam to zrobić sam  - głos Roy'a idącego w naszą stronę odrazu mnie uspokoił ale jednak mój były chłopak nie zamieża mnie puścić

- heh ... żałosny jesteś ...  a może ona nie chcę bym ją puszczał co ? -zapytał z miną cwaniaka

- już ci powiedziałam żebyś mnie zostawił więc o co chodzi ? -zapytałam zła .

Obaj na mnie spojżeli , mój narzeczony z czymś co było kieszanką troski , ulgi , spokoju i gniewu skierowanego na  ciemnowłosego  , a natomiast wzrok Roberta wzkazywał tylko złość.  Wiedziałam że jak mnie zaraz nie puści to Roy'owi w końcu puszczą nerwy i poprostu mu przywali. Prubowałam więc wyrwać głowę ,ale wtedy chwycił mnie jeszcze mocniej ,na co się skrzywiłam.  I wtedy anielska , jak na tę chwilę , cierpliwość monego narzeczonego wyczerpała . 

Chwycił za nadgarset chłopaka w taki sposób iż był zmuszony mnie puścić , co wykożystałam odrazu odsuwając się a masując lekko miejsce w którym mnie ściskał , a Roy wykrcił mu rękę do tyłu. 

Znowu zakręciło mi się w głowie ,ale tym razem towarzyszyło temu jeszcze nieprzyjemne uczucie ,gdy żołądek ma zamiar zwrucić całą swoją zawartość . Oparłam się o ścianęby nie upaść i spojżałam na chłopaków . Roy właśnie tłumaczył coś swojemu nowemu "kumplowi" , po czym kopnął go z kolana w brzuch i puścił.

Ciemnowłosy spojżał na mnie ze wzrokiem mówiącym jeszcze się policzymy, po czym otrzepał się z niewidzialnego kurzu i ruszył w swoją stronę.

Roy natomiast odprowadził go wzrokiem  ,a następnie odwrucił się w moją stronę . Tym razem w jego wzroku widziałam tylko troskę.

- wszystko wporządku ?nic ci nie zrobił ? -zapytał podchodząc do mnie. Kiwnełam twierdząco  głową czego pożałowałam , bo żoładek podskoczył mni do gardła.

- tak , nic mi nie zrobił - potwierdziłam w miarę spokojnie

- jesteś strasznie blada , napewno wszystko w pożądku? - dopytywał się obejmując mnie ramieniem

- trochę , mi niedobrze i w głowie mi się kręci ,ale poza tym jest ok - powiedziałam  opierając się   na rudowłosym - chodźmy jużdo domu ...

-   dobrze ... chyba powinnać odpocząć - powiedział i skierował się w stronę samochodu.  Oczwiście cała czas szłam równo z nim.  Gdy usiadłam już na siedzeniu w samochodzi trochę mi ulżyło. Wreszcie wrucę do domu i odpocznę ...