Onieśmiela mnie pragnienie

By być w życiu całkiem sama.

Bo ja nigdy się na zmienię,

Jest ze mnie chujowa dama.

Serce na przedramieniu

Wytatuowane z wielkiej miłości.

Zadedykowane jednemu istnieniu.

Najukochańszej samotności.

Przechodząc obok lustra

Widzę twarz, tak inną

Może wina jest po stronie rany i plastra.

Temu, że są sama jestem sobie winną.

I chociaż w życiu osób wiele

Mówi : Kocham cię nad wszystko!

Tej miłości niestety nie dzielę.

Bo w mych oczach płomyk zgasnął.

W ciele pompa co pompuje

Krew do wszelkich zakamarków,

Uczuć żadnych nie produkuje,

Mimo tych cudownych poranków.