pełne mam ręce

w diamentowy piasek

i blade me lico

mimo złotych refleksów

pieszczących co dnia

a cienie wokół

porywają liście do tańca

rdzawa kompania

zbyt wczesnej jesieni

a ty stoisz

migoczesz porankiem

pachniesz polaną

i lukrem

smakujesz niczym lato

i matczyne placki

w twoich oczach pomarańcz

i zieleń

wieczność

i ulotność

teraz

i jutro