— Robert, nic Ci nie jest? — zapytałem, wyciągając dłoń do leżącego na chodniku mężczyzny.

— Nic. — Z moją pomocą wstał i otrzepał się. — Tyłek mnie tylko boli i obtarłem kolano.

Odetchnąłem z ulgą.

— To dobrze.

— Kochanie, nic ci nie jest? — Usłyszałem pełen troski głos matki. Biegła w moją stronę razem z ojcem i bratem. — Wyglądało to groźnie...

Ścisnąłem dłoń Roberta z całej siły. Z trudem przełknąłem ślinę i czekałem na najgorsze.

— Może zjesz dzisiaj z nami obiad — zaproponował mężczyzna, który uważał się za mojego ojca.

Pokręciłem głową.

— To może jutro? — dopytywała się mama.

Czy oni nie rozumieją, że nie chcę ich znać?

— Manu jest zajęty — oznajmił Robert. — Będziemy...

Ojciec spojrzał na niego jak na zawszonego kundla.

— Co będziecie robić? Pieprzyć się jak króliki? — kpił Marcel. — Manu jest taką dziwką...

Nie dokończył.

Po moich policzkach spłynęły łzy.

Robert się z całej siły na niego zamachnął. Słychać było tylko szczęk łamanych kości.

Moja rodzina z niedowierzaniem Spojrzała na Polaka.

— Manu nie jest dziwką — wycharczał, posyłając im nienawistne spojrzenia.

— To jeszcze nie koniec — oznajmił mój ojciec i cała trójka odeszła.

— Złamałeś mu nos — szepnąłem z niedowierzaniem.

Wzruszył ramionami.

— Chciałem mocniej.

— Złamałeś mu nos.

— Wiem. Idziemy coś zjeść?

— A przebrać się...

— Później.

Pociągnął mnie ze sobą. Kupił hot-doga i zaciągnął na ławeczkę do parku.

— Opowiedz mi — kazał.

— Ale co?

— Wszystko. — Otarł kąciki ust z ketchupu.

— Nie.

— Tak.

— Nie.

— Jestem już w to zaangażowany — powiedział, patrząc mi w oczy. — Chciałbym wiedzieć, w co się wpakowałem.

— To nic istotnego...

— Nic! Cały się trzęsiesz, kiedy ktoś do ciebie podejdzie...

Uciekłem.

Nie byłem gotowy na rozmowę. Jeszcze nie teraz.

Kiedyś... Może...

----------------------------
Krótki, bo zamieniam się w Polsat i TVN w jednym. Ogólnie taki mam zamiar pisać krótko i na temat, a nie owijać w bawełnę. Może kiedyś powstanie z tego coś dłuższego, bo potencjał jest.
Mam nadzieję, że Wam się podoba.

Pozdrawiam.