Czekam aż cała sala uczniów opustoszeje, żeby spokojnie z niej wyjść.

-Gotowa na ostatni rok?-pyta mój przyjaciel Will.

-Niezupełnie-mówię cicho-Ciągle żyję wakacjami-Dwa miesiące to zdecydowanie za mało-dodaję.

-Na wyrwanie wszystkich lasek? O masz rację-mówi, poprawiając blond grzywkę.

-Oh przestań-śmieje się i żartobliwie trące go łokciem.

-Nie mów, że Ty nikgo nie wyrwałaś! Czyżby ktoś odebral dzie...-zakrywam jego usta swoją dłonią.

-Cicho bądź, William!-krzyczę i czuję jego ciepły język na mojej dłoni-Fuuuj-mówię z obrzydzeniem.

-To za to, że nazwałaś mnie William'em-wystawia swój język w swoją stronę.

-Schowaj go już-kręcę z rozbawieniem głową.

-Chodź młoda, musimy być dzisiaj wcześniej-kiedy wstaję, on zarzuca swoje rąkę na moje ramię i kierujemy się w stronę wyjścia.

-Dlaczego wszyscy byli dzisiaj tacy podenerwowani?-pytam, licząc na odpowiedź mojego przyjaciela.

-Ktoś ważny przyjeżdża dzisiaj do pałacu, po prostu mamy tam być i godnie się zachowywać-naśladuje głos mojego ojca, a ja wybucham śmiechem-Osiemnaście lat i nadal się nie nauczyli. Rozmawlimy to miejsce!-śmieje się chłopak.

-Rozwalisz osiemnastowieczny pałac? To ciekawe, William'ie. Jak tego dokonasz?-pytam.

-Powalę go moim blaskiem-zarzuca włosami, a ja głośno wybucham śmiechem.

Słyszę jak mój telefon odzywa się w mojej czarnej kopertówce. Wyciągam go i widzę jedną nową wiadomość:

Od: Tata

Przyjdźcie jak najszybciej możecie.

Wzdycham, a Will patrzy przez moje ramię na ekran telefonu.

-To chyba bardzo poważna sprawa-mówi.

-Dla Ciebie nawet koronacja królowej nie jest poważna.

-Tak masz rację, więc to serio musi być poważne, skoro ja to mówię.

I jak Wam się podoba? Dziękuję za komentarze i votes x

twitter: @awlarreh