Siedzę na parapecie i patrzę na ulice oświetlone przez lampy, widać w nich spadający deszcz. Po tym jak kolacja się skończyła mój ojciec przyszedł do mnie, aby odbyć kłótnie, której nie chciał robić przy rodzinie królewskiej.

*

Usłyszałam pukanie do drzwi, więc odpowiedziałam krótkie "Proszę" mimo tego, że nie miałam ochoty na jakiekolwiek wizyty.

-Charlotte, chciałbym z Tobą porozmawiać-powiedział mój ojciec i stanął naprzeciwko mojego łóżka, na którym siedziałam.

-Ja naprawdę nie chciałam tego zrobić, ja przeproszę za wszystko, naprawdę-powiedziałam.

-To zapewne, ale chciałbym wyjaśnienia tego co zrobiłaś.

-Po prostu chciałam się oddalić i potrąciłam kieliszek, co mogę więcej powiedzieć?

-Więc dlaczego wyglądaś na taką rozstrzęsioną, Charlotte? Nie jestem ślepy, jako twój ojciec mam prawo wiedzieć.

-Nic, naprawdę-patrzę w pościel, nie chcąc spojrzeć w pełne zawodu oczy mojego taty.

-Charlotte!-podnosi głos.

-Nic się nie stało!-krzyczę w zamian,a w moich oczach pojawiają się łzy-Wyjdź proszę-mówię.

-Zawiodłem się na Tobie-informuje mnie zanim wychodzi z pokoju.

*
Jutro będzie ciekawiej, obiecuję :)