-Będziesz dzwonił?-pytam Harry'ego, trzymając go za ręcę.

-Będę-kiwa głową.

-Codziennie?

-Codziennie. To kilka miesięcy damy radę, kochanie. Obiecuję-całuje mnie w czoło-Gdybym coś się działo to dzwoń, postaram się wtedy przyjechać.

-Tak bardzo Cię kocham-szeptam.

-Ja Ciebie też, Charli-całuje mnie mocno w usta. Wkłada w to całe uczucie, a ja to odwzajemniam. Jeżdzę dłońmi po jego plecach,torsie, policzkach i wplątam dłonie we włosy. Oddaję każdy pocałunek, zatracając się w nich-Kochanie muszę już iść-odsuwa się ode mnie. Zaraz będzie oficjalne pożegnanie na sali. Nie chcę tam być, nie chcę patrzeć na niego i Katherine, a jeśli tam zostanę rozkleję się przy wszystkich, bo nie wytrzymam tego pożegnania.

-Dobrze, idź-mówię, kiedy łzy spływają mi po policzkach.

-Nie płacz, Charli-patrzy na mnie smutnym wzrokiem-Kocham Cię-przytula mnie do siebie-Będę za Tobą tęsknić, kochanie-całuje mnie w usta.

-Ja za tobą też. Idź już-wzdycham.

-Wyganiasz mnie?-uśmiecha się.

-Nie mogę patrzeć jak odchodzisz tak długo.

-Kocham Cię, pamiętaj-całuje mnie po raz ostatni i znika za drzwiami mojego pokoju.

*

Siedzę na parapecie mojego okna i widzę jak wchodzą do auta. Najpierw matka Harry'ego, potem on sam. Tłum fotografów ich otacza, torując im drogę, przez co wszystko trwa dłużej.

Kiedy drzwi od samochodu się zamykają i odjeżdżają z pałacu, chwytam swoją komórkę i wybieram znany mi numer:

-Halo?-słyszę znajomy głos, za którym już tak bardzo tęsknie.

-Harry, mówiłeś, że mam dzwonić jeśli coś się dzieje-ocieram łzy z oczu.

-O co chodzi?-słyszę zmartwienie w jego głosie.

-Tak bardzo tęsknię za Tobą.

Mimo wszystko lubię ten rozdział :D Jutro kolejny x