29: "duygularım"

Aklımdaki düzenbaz biraz olsun sussun diye Yoshinori'ye akşam geleceğime dair mesaj attıktan sonra evinin yolunu tutmuştum.

Ona ne diyeceğimi bilmiyordum. Uzun zaman görüşmemiştik. Bir hafta kısa bir süre değildi, en azından benim için, belki o da benim gibi mesaj atmak istemişti. Rahatsız etmekten çekinmişti. Elbette ki sebebi buysa ona bir şey diyemezdim ama sadece kendimi fazla yalnız hissetmiştim. Yeniden düşüncelerimde boğulmaya başlıyor gibi hissetmeye başlamıştım ve çıkış yolu bulamıyordum.

Zili çalıp kısa bir süre bekledikten sonra Yoshinori beni fazla bekletmeden kapıyı açmıştı. Beni gördüğü gibi gülümserken ben de ona gülümsedim ve içeri geçtim. Bu gülümseme sadece içtendi, numara yapmamıştım. Buna sevinmeli miydim acaba?

"Evi anca toparlayabildim." dedi bir elini belime koyup beni salona geçirirken. Evi dağınık değildi ama hakkında yeni öğrenmiştim, çok titiz ve düzenli biriydi sanırım. Benim aksime düzen bağımlısı olabilirdi.

"Kahve mi içersin yemek mi yersin?"

"Sadece seninle oturmaya geldim Yoshinori, bırak da yanıma otur. Film izleriz belki."

Yoshinori bu açık teklifime şaşırmış olacak ki kaşları havalandı, sırıtmaya başladığında koltuğa yerleşmiştim bile. "Müstehcen bir teklif yapmadım Yoshinori, ne bu bakış?"

"Eh, ona da sıra gelir artık." Yoshinori keyifle yanıma kurulup kolunu omzuma attığında gülümsedim ve televizyona baktım. Bir yemek programı oynuyordu ekranda, pek de ilgimi çeken bir program türü değildi çünkü yemek yemek bile çok uzak bir kavramdı bana.

Yoshinori saçlarını karıştırdı ve üzerindeki mavi tişörtü düzelterek bana baktı. "Film izleyeceksek mısır patlatmak lazım, on dakikaya gelirim."

Beni beklemeden ışınlanırcasına mutfağa gittiğinde arkasından bakakaldım. Cidden onun hakkında ne diyebilirim bilmiyorum, hiperaktif biriydi sanki.

Ben odayı incelemeye devam ederken köşedeki kitaplıkta duran defter ilgimi çekmişti. Ayağa kalkıp kitaplığa ilerlerken yapmamam gerektiğini biliyordum ama engel olamamıştım kendime. Yoshinori'nin yazısıydı üstündeki, duygularım yazıyordu sadece.

Merak etmeden duramadım. Mutfağın kapısına sırtımı dönüp parmaklarımı sayfalar arasında gezdirirken gergindim ve neyle karşılaşacağımı bilmiyordum.

29

arkadaslar finali yaziyom cok mutsuzum