DIRE-DIRETSO ANG PAGPASOK NI MAXIMILLIAN sa pribadong opisina nang matapos ang meeting sa conference room. He was itching for a puff of cigarette, kaya naman ganoon na lang ang pagmamadali niyang mapag-isa.

Lumapag ang pinto pasara. Umupo siya sa gilid ng desk, bahagyang nakaharap ang katawan sa glass wall na nasa likuran ng swivel chair. He pulled out a cigarette stick from the chest pocket of his coffee-colored suit, followed by a silver Zippo lighter that he flipped the lid open. Then he let the flame touch the end of his stick. Pagkapatay ng lighter, sinimulan na niya ang paghithit.

Smoking had become his habit since he turned eighteen. Hindi na siya noon masyadong mino-monitor ni Samuel Hawthorne, ang kumpadre ng kanyang namayapang ama, kaya naman malaya niyang na-explore ang mga bagay-bagay tulad ng kanyang bisyo.

Sa ngayon, mas nagiging in-control na si Maximillian sa paninigarilyo. He stopped taking it out of whim. Kaya lang, hindi mapigilan ang nakasanayan na humithit pagkatapos kumain. Saglit lang kasi siya nakapag-lunch at dumiretso na agad sa meeting. Heto tuloy siya at nanigarilyo agad nang matapos.

The sunlight illuminated against the white building across theirs, bouncing the light back to the glass wall and to his features. Nagmistulang ginto ang dark blonde nitong buhok. Humaplos ang liwanag ng araw sa kanyang tanned complexion at suot na suit. His eyes seemed bored but greyish-blue and clear with relief now that he can finally smoke. Naramdaman niya ang pag-vibrate ng cellphone sa bulsa ng blazer na suot. Binaba niya ang kamay na may nakaipit sa mga daliri na sigarilyo, ang isa naman ay mabilis na sinagot ang tawag.

Mabilis dahil nasulyapan niya na si Samuel mismo ang caller.

"Hi, Sam," balik niya ng tingin sa labas ng glass wall. His eyes squinted at such blinding illumination.

Max, bungad nito sa kabilang linya, You have to pick-up Sondra today at the airport.

Kumunot ang noo niya, kaunti lamang ang pagguhit ng gulat sa kanyang hitsura at tono.

"Today? I thought she's arriving on Friday?"

I don't know with that girl. She suddenly decided to book an earlier flight back here. Just get your ass up and be there.

Oh, yes. Typical Sondra. Malamang, hindi na nito natiis ang magtagal pa sa Paris. Masyadong madaling mabagot ang babaeng iyon. At sa isipin na ilang beses na ito noon nagpabalik-balik sa France, malamang, hindi na nito naisipan pang mamasyal. Kahit na iyon pa ang dahilan nito noon kaya balak mag-extend ng ilang araw ng stay sa bansang iyon. Sondra was actually there for a photo shoot.

"I'm on it. She'll have to wait for quite a while," he murmured, lowering his gaze at the cigarette between his fingers. "I might catch a traffic since I just found out about this just now."

Thanks, Max.

Pagkatapos ng phone call na iyon, nagsisigarilyo pa rin na nilisan ni Maximillian ang opisina. Inabisuhan niya ang sekretarya na hindi na siya babalik pa ng opisina at i-record na lang anuman ang kailangan ng mga maghahanap sa kanya. Mahigpit niya ring ibinilin dito na ayaw niyang makatanggap ng anumang tawag sa cellphone.

Sumandal siya sa gilid ng nakaparadang kotse sa basement parking lot para upusin ang kanyang sigarilyo. Nang matapos, binagsak lang niya ang upos niyon sa sahig at tinapakan. Binuksan niya ang pinto at may hinalughog sa glove compartment. Sinara ulit ni Maximillian ang pinto at nag-spray ng pabango. He sniffed and made sure the scent would dominate the smell of his cigarette's smoke. Pagkatapos, sumakay na siya ng kotse at nagtungo sa airport.

Pinarada ni Maximillian ang sasakyan sa parking lot at nagmamadaling tinungo ang arrival area ng airport. He did not make much effort to look at the faces of the newcomers one by one. Alam niyang mangingibabaw sa mga iyon si Sondra.

Kakahakbang pa lang ng dalaga palabas ng arrival proper ay nakita na agad ito ni Maximillian.

Sondra stood taller than her usual height because of her flesh-colored platform shoes. Nakasimangot ang dalagang naka-ponytail ang kulot at mahabang buhok na may pink-diamond studded crown clip habang hila-hila ang kulay pink nitong maleta. The colors of her outfit demanded so much attention-- from the pink tight skirt that hugged her sexily to the purple tube top with a neck line that followed the shape of her breasts. Wala sa loob na inayos ni Maximillian ang suot na neck tie habang sigurado ang mga hakbang palapit sa dalaga.

He drew in a deep breath. Sanay na siya sa ganito, pilit na nilulunok ang intimidasyong lumalamon sa kanya sa tuwing nakakaharap ang dalaga. It was the kind of intimidation that made him wish for a place to hide. Emotions were stirring in him.

Nagtatalo ang imahe ng cute na bata noon na naging katauhan ni Sondra at ang imahe ng pagiging dalagita nito na nasobrahan sa pagkakikay. Heto nga at tuluyan nang naging dalaga ang babae. His eyes helplessly dragged its gaze back on her form, on the clothes she was wearing, on the shape of her breasts.

Oh, those breasts are sooo fine.

When she turned sixteen, they looked fine too. When she turned twenty, it was more than fine. He sharply inhaled. Mahirap para kay Maximillian ipaliwanag kung ano ba ang magulo sa mga iyon para hindi siya makapag-isip nang tuwid.

He felt himself between the thighs and got his answer.

Damn.

Doon na siya nito nalingunan. Her eyes widened in shock. Akala yata nito hindi siya makakarating dahil biglaan ang naging pag-uwi. Nang makabawi ito mula sa pagkagulat, tumalim ang titig nito. His heart pounded at such immediate change of her reaction.

Nag-taas noo ito at akmang lalakad na pero naabutan ito ni Maximillian.

"Hey, where are you going?"

"Bakit nandito ka?" masungit na lingon nito sa kanya.

"You obviously had an uncomfortable trip," malumanay na lamang niyang saad, pilit na inuunawa ang dalaga. "Nagmadali ka yatang umuwi kaya economy flight ang available na nakuha mo."

Binitawan nito ang handle ng maleta, hudyat na pinapaubaya na sa kanya ni Sondra ang paghila roon bago ito nagmamadaling humakbang. Maximillian adjusted the handle and pulled the bag, catching up with her pace.

"Biglaan yata ang pag-uwi mo?" usig niya rito.

"I'm bored of Paris, that's all," mayabang nitong saad, diretso lang ang tingin. "Ikaw? Paano mo ako napuntahan dito kaagad?"

"I made the car fly."

She scoffed. "Is that the new model of Gold Gears?"

Gold Gears was one of the companies he was handling. It was specialized in automotive.

"Not yet, but you gave me the idea," ngisi lang niya rito.

Kahit lumaking sakit ng ulo si Sondra, it was always refreshing for him to see her. Maximillian had always been fond of her since they were young. Ah, nasanay lang yata siya sa sweetness nito noon. She used to be a sweet and innocent girl back then.

Natitiyaga pa ni Maximillian ang ugali nito ngayon dahil alam niyang hindi iyon ang tunay na pagkatao ng dalaga. She must be preoccupied with the stresses of her career, and also having a late reaction with the death of her mother ten years ago. Not late reaction, actually, she just probably misses her mother more this time.

But most of all, malaki ang kasalanan niya rito...

She interrupted his thoughts.

"Baka naaabala kita sa affairs mo sa office," lingon nito sa kanya nang makalabas na sila ng airport. "I can call for a cab. Just go back to G & C."

Then she looked away. Her neck craned, obviously in search now of a taxi to ride on. It's weird that Sondra did not bother to book one before her flight. She does that always when no one was available to pick her up. Minsan kasi pinagda-drive ni Manong ang ama ni Sondra, at siya naman ay may mga appointments.

"There's already an agreement that I'll pick you up, right?"

"If you have so much time to pick me up during business hours," mataray na lingon nito sa kanya pagkahablot sa handle ng maleta, "why don't spend it for your wedding preparations?"

His jaws tensed. Ayaw na ayaw niya talaga kapag napupunta sa kasal ang usapan nila ni Sondra. Nakakaramdam siya ng hindi maipaliwanag na inis dahil parang pinagtutulakan siya ng babae na magpatali na agad. Was it because she thought he was too old to be single now?

Getting married was out of his mind. Nagsisimula pa lang siya sa pagma-manage ng mga negosyo ng kanyang ama tapos sinalpakan na naman siya ni Sam ng panibagong responsibilidad.

And to think that old man was still expecting him to babysit his own daughter...

"It's not a man's job to get busy about the wedding preparations. I trust Yrina's abilities so she is handling that alone, thank you," he scoffed and stole back her bag. "Doon nakaparada ang kotse ko," patiuna niya sa dalaga at nang malingunan ito ay nakalingon pa rin sa mga nakapilang taxi.

Her body twisted, facing that direction. Alam na niya kung ano ang balak nitong gawin kaya naman sinugod ito ni Maximillian at hinablot sa baywang. He had no time to tolerate her irrational mood swings. Parang bagahe na binuhat niya ang babae sa ilalim ng kanyang braso, walang pakialam sa pagkawag ng mga paa nito habang binabalikan ang naiwang maleta.

Hinila na niya iyon para tunguhin ang kotse.

"Put me down!" sigaw nito, kumakawag ang mga paa. "You're embarrassing me!"

"Why do you have to be so immature and difficult?" he harshly said, securing his arm's hold around her waist, tucking her closer to him.

"Ugh!" she made face. "Nanigarilyo ka na naman!"

Pinanlakihan niya ito ng mga mata. "I did not!"

"Ang tapang ng amoy mo! That fucking blend of smoke and perfume! You're using old tricks to cover up your cigarette smell, Millian!"

He let out a groan. Wala talaga siyang takas sa talas ng isip at pang-amoy ng dalaga.

Binaba na ito ni Maximillian nang marating ang kotse. He opened the door for her and then the back door for the bag. Hindi pa rin sumasakay ang dalaga nang maisara na niya ang pinto ng backseat.

"Ano? Itutulak pa ba kita papasok diyan?" mahigpit at maawtoridad niyang wika rito.

"I'm getting in, okay?" suko nito at umupo na sa loob.

Malakas ang naging pagsara ng pinto bago siya umikot para okupahin ang driver's seat sa tabi ng dalaga. Umupo siya at nilingon ito.

"Put on that seatbelt," utos niya na sinunod nito na may pag-rolyo pa ng mga mata. "Stop rolling your eyes, that ain't cute, miss," he muttered then started the engine.

Naging tahimik na sila sa umpisa ng biyahe. Maximillian just coolly broke the ice.

"May pupuntahan ka ba?"

Nakasandal lang ang dalaga sa bintana, sa labas nakatuon ang paningin.

"I suppose you're in the mood to rest at home instead of going off somewhere," he continued.

"So what if I go somewhere?"

"Kadarating mo lang!" sulyap niya rito.

"I'll just visit Renante," mahina nitong wika.

Humigpit ang kamay niya sa manibela ng sasakyan.

"Can't that wait? Isa pa, wala ka man lang bang jet lag?"

.

.

SONDRA DRAGGED HERSELF INSIDE THE BEDROOM. Hanggang ngayon lumulukob pa rin sa kanya ang panlulumo sa isiping kahit anong iwas ang gawin niya ay hindi ganoon kadaling takbuhan si Maximillian.

It's not a man's job to get busy about the wedding preparations. I trust Yrina's abilities so she is handling that alone, thank you.

Binitawan niya ang maleta at dumapa na lang sa kama. Her hand tenderly caressed the soft bed sheet.

He really trusts Yrina that much...

Pinikit niya ang mga mata.

.

.

HINUBAD NI MAXIMILLIAN ANG BLAZER at iniwanan iyon sa sasakyan. Habang sinasabayan ang katulong sa pag-akyat sa hagdan, niluluwagan naman niya ang pagkakatali ng suot na neck tie sa leeg. Tapos na niyang irolyo hanggang sa mga siko ang sleeves ng suot na polo.

Nilingon niya ang matanda at kinuha mula rito ang bitbit na tray ng sandwich at orange juice. He was hoping that would lighten up Sondra's mood after a long flight.

"Ako na ho rito," paalam niya sa katulong at tinungo ang kwarto ng dalaga.

Sondra left the door of her room open. Naiwan din sa gitna ng silid ang maleta nito. Nilapag ni Maximillian ang tray sa ibabaw ng dresser table habang nagnanakaw ng sulyap sa dalaga na nakadapa sa kama at natutulog.

Mabigat ang naging pagbuntong-hininga niya habang pinagmamasdan ito.

I know you're tired. Why the fucking effort to see that Renante, for fuck's sake? Inikot niya ang kama para abutin ang nakatiklop na kumot sa dulo nito. You see, Sonny? There's nothing bad with listening to me. What I say is always for your own good.

Niladlad niya ang kumot na ipapatong sa katawan ng dalaga nang matigilan siya at pasadahan ng tingin ang likod nito na bahagyang na-expose. She was wearing a tube-style of top after all. Her skin was smooth and fair, Sondra really took great care of it.

His eyes followed her shape, from her back, lowering to the hollow of her waists, then her hips.

Then that goddess ass.

Naalala niya tuloy ang nangyari sampung taon na ang nakakalipas...

Ilang buwan pa lang noon ang nagdadaan mula nang mamatay ang ina ni Sondra. Mayroon itong scheduled na photo shoot. Nagkakagulo sa mansyon ng mga Hawthorne dahil hindi raw bumabangon si Sondra sa higaan. Nag-aalala na ang manager nito na si Alisha at sa pagkakagulo roon ay humingi na ng saklolo sa kanya ang mga katulong.

He was fuming mad as he arrived there. Una sa lahat, nasa kalagitnaan siya ng isang importanteng business deal nang walang humpay na mag-vibrate ang cellphone niya. He told them off a lot of times, even suggested to just give it up. Kung ayaw ni Sondra pumunta sa photo shoot, hayaan na lang nila. Pero may kontrata nang napirmahan at ilang beses na raw ni-reschedule ang photo shoot na iyon. Isa pang strike daw ng dalaga at baka mademanda na sila.

Kaya namumula na siya sa galit nang marating ang kwarto nito.

Nagtipon doon ang manager ni Sondra, ang assistant nito at ilan sa mga katulong. Kita niya ang pasasalamat sa mga mata nito dahil sa wakas, matutulungan niya ang mga ito na kumbinsihin si Sondra na gumayak na.

Sondra, on the other hand, was slightly curled on the bed. Nakatalikod ito sa direksyon nila. Fit na t-shirt ang suot nito at boyleg panties na pink. Namimintig na siya noon sa galit sa istorbong dinulot nito kaya naman binangga lang niya ang manager na kakausap dapat sa kanya.

"Sondra!" sigaw niya rito.

She stretched, her curves at the age of eighteen was close to as womanly as she could be. Nakataas pa lang ang mga kamay nito ay hinablot na niya ang babae sa baywang pabangon at lumagapak ang palad niya sa puwitan nito.

"Get the fuck up!" galit na palo niya rito.

"Millian!" gulat na iyak nito. She squirmed in his hold as he hit her arse relentlessly. "Stop! Millian! Nakikita nila tayo!"

"You asked for it!" angil niya, dinidiin ang ulo nito sa kama para hindi makapalag.

Napapahiyang tinaas nito ang mga kamay para takpan ang mukha. "I'm so embarrassed, M-Millian... P-Please!"

Patuloy ang pagpalo niya rito. He must be insane for feeling quite satisfied with the kind of power seeping through him at this dominance.

"What about me? Don't you think I am embarrassed from leaving my meeting abruptly?"

"I'm not a kid anymore," panlalaban nito, "stop hitting me!"

"Then stop acting like one!" galit na layo niya nang mapansin ang pamumula ng mukha nito. "Get the fuck up and get changed! You cost me a business deal because of your immature bullshits!"

Umiiyak na bumaluktot ang katawan ni Sondra. He pulled her up by the arm.

"Bumangon ka na!"

Ayaw makisama ng nanlalambot nitong katawan kaya binitawan na niya ang dalaga.

He tried to understand Sondra during those times. Pero ilang buwan na ang nakalipas! Sa pananaw kasi ni Maximillian, siya nga ay namatayan din ng ina. At sa mas mura pang edad kaysa sa dalaga, kaya para saan ang pag-iinarte nito? And if he tolerated it more, he knew that Sondra would just grow up to become a wimp. Sa mundong kinagagalawan nila, lalamunin ito panigurado ng buhay ng mga kakumpitensya ng pamilya sa negosyo kapag namatay ang ama nito.

Then Maximillian turned to the maids and her manager. All of them were too stunned to move or speak. Karamihan ay nakaawang ang mga labi at may panghihilakbot o takot sa mga mata.

"Help her get dressed," marahas niyang hakbang patungo sa mga ito, minamasahe ng isang kamay ang nanginginig at parang nangangapal na balat ng kanyang palad na pinampalo sa dalaga.

Doon na nagkukumahog ang mga ito para lapitan ang dalaga. Nanguna si Nanay Fely, ang matandang katulong na nag-alaga rito mula pagkabata, para aluin ito sa pag-iyak. Naabala naman ang manager at assistant nito sa paghahanda ng mga damit na ipapasuot sa dalaga. Ang isang katulong ay inihanda na ang banyo para sa pagligo nito.

Nanginginig pa rin siya sa galit. Pero nung huminto siya sa pinto at nilingon si Sondra, nakaramdam siya ng pagkadismaya sa sarili. Paano niya nagawang pagbuhatan ito ng kamay?

Marahil sobrang pressured lang siya na patunayan kay Sam na nag-improve siya mula sa mga training nitong nakaraang mga taon. It was his first business deal to seal and Sondra's childish outlook because of her mother's death was adding to his stress.

He puffed out a breath and stole one last glance at Sondra. Kita niya ang pagyakap nito sa sarili habang umiiyak. His features softened.

You have to be tough, you know. Even I, have no capacity to protect you from you self-destructing yourself.

Nagulat siya nang mabungaran si Sam. Bahagyang nagdilim ang anyo ng lalaki na matiim ang pagkakatitig sa kanya. Inimbita siya nito sa hardin, magkatabi silang sabay naglakad-lakad.

"She's not a kid anymore," paalala nito. "What you did there was an eye-sore, Max. You can't do that to my daughter anymore, given the common sense that you're a grown ass man and she's already about to become a woman."

Parang naparalisa siya sa realisasyon na iyon. Kung ganoon... kakaiba ba ang naging dating niyon sa mga katulong kanina at sa manager ni Sondra? Kaya ba ganoon na lang ang klase ng mga tingin na nakuha niya mula sa mga ito?

"You know how dirty that appeared to the maids, don't you?"

Her plea seemed to echo in his head. I'm not a kid anymore! Stop hitting me!

And for an odd reason, it awakened something in Maximillian that stifled his breath.

It was something that lingered in his mind when Sondra was sixteen... when she turned eighteen... when she wore that golden gown... Shit. Nababaliw na ba siya?

"Sorry, I just lost my shit." Marahas siyang napabuntong-hininga. "I just lost a business deal negotiation because... because of this."

"You shouldn't tolerate Sondra that much. I know you just want to avoid any mess she can get into for being difficult at this time, but she has to learn how to get out of the troubles she makes for herself. And you are avoiding that to happen by protecting her from the possible consequences of her actions." Napailing-iling ito. "Oh, God, that's the reason why I am having problems with Jessica," banggit nito sa ina ng dalaga. "She spoiled my little princess too much."

"I am not tolerating her in that way. I just want her to get the fuck up and just get her shit together."

Then he looked away from Sam and continued his thoughts. All I want is for Sondra to be the same sweet girl that she used to be...

Pero sa paglipas ng mga taon, palayo nang palayo ang loob ng dalaga sa kanya...

Kinumutan ito ni Maximillian. Hinila niya ang upuan sa may dresser at pinihit iyon sa direksyon paharap sa dalaga. He just sat there with legs parted wide and watched her sleep as he slowly emptied the tall glass of juice. Mataman niya lang na pinanood ang pagkawala ng hibla ng hininga sa mapupula nitong mga labi. Bumagsak ang ilang hibla ng buhok ni Sondra sa maganda nitong mukha.

You have to grow up, Sondra...