"Hoy Rome Montague bakit mukha kang namatayan ng goldfish diyan?"  Puna sa akin ni Ethan.

Sino ba namang hindi? Nakakainis ang Paris na iyan! Akala mo kung sinong kagwapuhan eh mas 'di hamak na lamang naman ako ng sampung paligo,sampung pabango, sampung hotness, sampung kain, sampung ka-coolan and a total of one hundred percent of kagwapuhan at kakisigan sa isang iyun! Bakit may payaka-yakap pa sila ni Julie? Kailangan talagang ipakita iyun sa akin?

"Kung ang goldfish mo kaya ang patayin ko?!"

"Huwag! Mahal ko iyun, spare my fish men!"

"Then shut up!" Ganitong mainit ang ulo ko.

"Ethan Yu huwag mo ng asarin at baka masipa ka pa niyan sa labas."

"Wow Kai?! Akalain mong aware ka pala sa mga happenings sa mundo? Akala ko kasi naging-presidente ka na sa mundo mong puro pera at ginto."

"Kahit nagtitipa ako sa laptop ko aware parin ako sa kagaguhan mo Ethan Yu."

"Kailangan pa bang e-complete name ninyo pa ang name ko?"

"Kung may problema ka sa trip ko face my lawyers."

"Trip na Trip!"

"Hoy kayong dalawang kuto bakit kayo nandito?!"

"Sorry hindi na tatahimik ang kaluluwa namin sa kapangitan ng pangalan mo Ethan Yu, diba Kauro?"

"Tama ka Hikaru, ang pangit nga."

"Bwesit! Huwag ninyo ngang lait-laitan ang pangalan ko."

"I need silence!" Sigaw ko sa kanila. Ano bang ginagawa ng mga ito dito? "Pwede ba huwag kayong mag-usap sa harap ko."

"Haring Rome and Gobernador Heneral Kai," nag-bow ang dalawang kambal sa harap namin ni Kai. Bakit ba ang weirdo ng dalawang ito? "Praise our highnesses."

"Umayos nga kayo diyan para kayong temang!"

"Hala! Si Haring Rome ay bad mood. Ano kaya ang problema niya Hikaru?"

"Pera?"

"Nah! Ang yaman niya eh. Money is not a problem."

"Pagkain?"

"Nah! Maraming ref iyan. Food is not a problem."

"Appliances?"

"Nah! Marami sa bahay nila iyan. Appliances are not a problem."

"Hmm, Alam ko na! May problema siya, iyan ang problema niya Kauro"

"Nah! Ang rami niyan sa utak. Problem is not a problem."

I swear makakapatay na talaga ako ng dalawang kambal ngayon. Bakit ba ang kukulit ng dalawang ito? Umiinit lang tuloy ang ulo ko sa kanila.

"Eh ano ba talaga ang problema niyang si Rome?"

"Love life,"

"Kai paano mo naman nalaman na iyun ang problema ni Rome?"

"Ka chat mo ba si Bro?"

"Nakalagay ba iyan sa status ni Haring Rome sa facebook, twitter, tmblr at sa blog niya?"

Isinarado ni Kai ang laptop niya. "Rome loves only one girl." Kahit laging busy si Kai sa laptop niya ay marami pa din siyang napapansin. Si Kai ang perfect example ng isang taong hindi manhid. Pwedeng magpalit kayo ni Julie minsan?

"Huh? Sino? Si Chichay?"

"Si Dyesebel?"

"Si Yoona ng Girls Generation?"

"Hey Kauro, bakit hindi ko alam na Kpop ka?"

"Hindi ko rin alam Hikaru, shock nga rin ako? Kilala mo ba si Suzy?"

"I don't think so,"

"Ano ba naman kayong tatlo saang mundo ba kayo nagpupunta at parang wala kayong balita sa buhay ni Rome?"

"Bukod sa bahay ko ay wala naman ng iba, so sino nga?"

"It's Julie," ako na iyung nagsabi sa kanila. "At naiinis ako! Kailangan ba talagang magyakap sila? Bakit mas masaya siya kapag kasama niya si Paris? Anong bang meron sa lalaking iyun na wala sa akin?"

"In love pala si Haring Rome kay Juliet, Hikaru?"

"At hadlang sa pag-iibigang wagas nila si kontrabida Paris, Kauro"

"Darn! Ang manhid-manhid kasi ng babaeng iyun. Bakit ba hindi niya ma gets na mahal ko siya? Bakit ba 'di niya makita na ako ang lalaking para sa kanya?" Nabato ko pa tuloy ang hawak kong planner kay Ethan.

"Aray! Ano ba?!"

"Sorry,"

"Haring Rome may naiisip kami ni Hikaru na paraan para mapansin ka ni Juliet."

"Kauro, Julie hindi Juliet."

"Ah okay, salamat sa correction Hikaru, as I was saying –"

"Naku huwag ninyo ng ituloy baka kung ano na naman iyan. Bagong problema na naman ang ibibigay ninyo kay Rome."

"Ikaw ba si Rome, Ethan Yu? Kinakausap ka namin?"

"Why do you always say my name in full?!"

"Kasi nga trip namin. Bakit ba ang hirap mong kausapin Ethan Yu?"

"Ano ba," saway ko kina Ethan at sa kambal. "Huwag na nga kayong mag-away. Pinapasakit ninyo lang lalo ang ulo ko. Ano ba iyang naiisip ninyo Kauro at Hikaru?"

"Naisip namin na you should treat Julie the other way around. Huwag mo muna siyang asarin o gawin iyung dating ginagawa mong pagpa-cute sa kanya."

"Effort iyun at hindi pagpapa-cute," I corrected them. Iyun ang tinatawag na buhis buhay na effort para lang mapansin. "Oh tapos?"

"Simulan mo sa pagiging Rome the super bait and the Rome that never call her Julieta, then let's see what happens."

Hmm, bakit nga ba hindi ko naisip iyun. "Oh well, wala namang mawawala sa akin kung gagawin ko nga iyun."

"Hai!"

"I have a feeling that it would work and at the same it won't."

"Minsan ka na nga lang mag-salita Kai sobrang nega mo naman."

"I see the future," he shrugged.

"Bakit ka kambal mo ba si Alice in Wonderful?"

"Sino si Alice in Wonderful?" Tanong ko kay Ethan?

"Kapatid ni Edward Lincon."

"Baliw! Si Alice Cullen iyun at hindi Lincon si Edward."

"At wala namang Alice in Wonderful," ni Kai. "Tanga."

"Arggh! Basta, magkapareho lang naman sila."

"Feeling mo lang iyun Ethan Yu!"

"I hate Sushi Twins!"

"We love you Ethan Yu!"

****

"Julie!" Tumigil ako sa paglalakad nang tawagin ako ni Paris.

"Oh Paris may kailangan ka ba?"

"May itatanong lang ako sayo."

"Ano naman ang itatanong mo sa akin?"

"Bakit tinanong ako ni Rome kung may abs ba daw ako?"

Nagtanong sa kanya si Rome kung may abs siya? Ano na namang trip ng isang iyun at pinag-iinitan ang abs ni Pa-  wait. "May abs ka?"

"Wala," Ahh, pareho lang din pala sila ni Rome. "Masyado pa akong bata para magpaganda ng katawan." Sa bagay tama naman siya. "Okay, gotta go Julie." He tapped my shoulder, then go.

"Speaking of Rome, may practice nga pala kami ngayon."

Dumiretso na ako sa auditorium at naabutan ko doon si Rome na nag-uutos sa mga kaklase namin about sa design ng stage. Lumapit ako sa kanya sa stage.

"Rome!"

"Julie," ngumiti sa akin si Rome. Wait, did he just called me Julie? "Practice na tayo?" Inabot niya saken ang kopya ko sa script. Peru hindi ko iyun kinuha at napatitig lang ako sa mukha niya. Bakit Julie ang tawag niya sa akin? "Hey, Julie?" He snapped his fingers on my face.

"Rome bakit hindi mo ako tinawag na Julieta?"

"Diba ayaw mo namang tinatawag kitang Julieta? Wish granted!" Nakangiti paring inabot niya ang kamay ko at ipinahawak na niya sa akin ang script. "Don't worry 'di na ulit kita tatawaging Julieta." Lumapad pa yung ngiti niya sa akin. "Practice na tayo Julie."

Ehh! Bakit hindi ko gustong tinatawag niya akong Julie? Bakit parang ayokong bumait siya sa akin. Hindi ko gusto yung ugali niyang parang santo! May taning na ba itong si Rome? Hindi tuloy ako maka-concentrate sa mga linya ko. Arggh! Bakit ba kasi pabago-bago ang ugali niya. Parang gusto ko siyang patayin hindi dahil inaasar niya ako peru dahil sobrang annoying ng kabaitan niya.

"Ayoko na!"

"May problema ba Julie?"

"Ikaw!" I glared at him. "Ano bang problema mo ha?"

"Problema? Wala naman akong problema ah."

"Ay! Hindi ka kasi normal ngayon."

"Abnormal ba ang tingin mo sa akin araw-araw?"

"Hindi, peru, aish! Hindi mo kasi – ay ewan ko!" Itinapon ko na yung script sa ere. "Pass na muna ako sa practice natin dahil hindi kita maintindihan." Umalis na ako ng auditorium at makakalbo ko lang sa inis iyang si Rome.

Pumunta na lang ako sa canteen at ikinain ang inis ko sa kanya. Habang inis na sinisipsip ko ang juice mula sa straw ay tumabi naman sa akin si Ethan.

"Hi Julie,"

"Anong kailangan mo?"

"Wala," tinignan ko siya ng masama. "Makiki-join lang ng table, so what's up? Kumusta ang play ninyo ni Rome?"

"Ethan may alam ka ba kung bakit ang bait-bait ni Rome ngayon?" Hindi ko maiwasang tanongin iyun sa kanya. Si Ethan lang kasi ang nakikita kong kasama ni Rome lagi. Baka alam niya ang pabago-bago ng ugali ng isang iyun. "Kasi ang weird niya talaga ngayon."

"Hmm," nakamot niya ang dulo ng ilong. "Diba mabait naman iyun talaga?"

Tinaasan ko siya ng kilay, "Nababaitan ka pa sa kanya eh kung ihampas niya naman ang notebook sa mukha mo masyadong brutal at sinisigawan ka pa niya. Okay ka lang?"

"Eh act of love lang naman iyun. At saka ganyan talaga ang mga magka-kaibigan, nagsasakitan."

"Masokista ka ba?"

"Hindi, at saka bakit ang big deal naman yata sayo na mabait si Rome? Don't you like it? Hindi ka na maiinis sa kanya 'cause he changed himself into someone you want him to be. Dapat ngang maging thankful ka pa sa kanya dahil siya na ang naga-adjust for you."

I sighed, "Ewan ko nga rin nga eh. Bigla-bigla ay hindi ko na gusto ang mabait na Rome." I looked at Ethan. "What is wrong with me?"

"Maybe you're beginning to like the real Rome, Julie?"

Isinubsob ko ang mukha sa table. "Eh ano nga ba ang totoong Rome?"

"Ewan ko, hindi ko din naman gaanong kilala si Rome. Ang alam ko mainit ang dugo niya sa akin. Peru malakas ang loob kong mahal niya rin ako." Naiangat ko yung mukha ko sa kanya. Dapat nga siguro talaga sa kanya ang sensitive award dahil masyado siyang ma drama sa buhay. "Ikaw, feeling mo mahal ka ni Rome?"

"Mahal ako ni Rome?"

"Oo, feeling mo mahal ka niya?"

"Hmm," napakamot ako sa ulo. "Anong klaseng pagmamahal?"

"Yung klase na pagmamahal na naiiba."

Sumimangot ako. "Anong pagmamahal na naiiba?"

"Julie ha? Grabeh na, grabeh na talaga ang ka bobohan mo sa department na iyan." I glared at him. "Hindi ko talaga alam na may nag-e-exist pang katulad mo dito sa lupa."

"Eh ano ba kasing gustong mong iparating sa akin ha?!" Singhal ko sa kanya. "Linawin mo kasi at nang hindi ako malito! Baliw ito." Iniwan ko na nga siya. "Bahala ka na nga sa buhay mo!"

"Bahala ka din!"