Pandix pov. (Bo tak)

14:37

Niedziela

Wstałam dzisiaj dosyć wcześnie (dla mnie to wcześnie XD), wyszłam spod mojego starego, przeciekającego mostu i udałam się do Lidla kupić chleb i potrzebny mi do życia alkohol.
Niestety dopiero na miejscu zorientowałam się, że jest niedziela i sklep będzie zamknięty do poniedziałku. Wzdechnęłam i poszłam do mojego ,,domu", ale nie zastałam tam mojego kartona Henryka. Przestraszyłam się, bo on był moim głównym źródłem zarobku (dawałam dziecią do głaskania 20 kostek lodu (To waluta będzie w tym uniwersum, w skrócie KL) za jedno pat pat główki), postanowiłam to poszukać.

16:07

Kartonu jak nie było tak nie ma. Musiałam się pogodzić ze stratą ale... zobaczyłam tam pewnego demona który po prostu sobie chodził z MOIM kartonem na smyczy. Pytacie się pewnie, skąd wiem, że to był MÓJ karton. TAKIE RZECZY SIĘ WIE (był z tyłu podpisany) postanowiłam go odebrać bo dobroci, a jak nie będzie współpracować, wyzwę ją na pojedynek.

-HEJ! HEJ PANĆU!

Postanowiłam zacząć agresywnie, może od początku się wystraszy i reszta pójdzie łatwo.

-Co pani chce?

Czego ja chcę? CZEGO TY CHCESZ OD MOJEGO KARTONU!?

-oddawaj mój karton, jak nie inaczej porozmawiamy!

Nie, nie jestem agresywna, po prostu walczę o to co moje

-To nie jest twój karton.

jeszcze śmie mi tu kłamać! Mam nadzieję że w końcu wie podda

-To mój karton! Nawet jest podpisany! Nie widzisz tego?

Trzeba uświadomić wroga, że chyab ślepy jest.

- Nie ma tutaj żadnego podpisu.

Ślepy. I to jest fakt.

- Jak to nie ma! Pokaż mi t-

Nie było podpisu... właśnie wywołałam kłótnię o nie mój karton... Muszę jakoś przeprosić tego demona, bo nie chcę mieć problemów zza światów.

- No to w czym był problem?

No nie było no! Muszę wymyślić coś, by przełamać lody, serio nie chcę tych problemów

-... lubisz pociągi?

Chyba najgorszy temat do rozmów wybrałam. Pociągi. Te szatańskie istoty które zabiły mi mój pierwszy karton, nigdy nie uważają na pasach. Mam nadzieję, że jej zdanie o pociągach nie różni się tak bardzo od mojego.

- Uwielbiam pociągi

Czemu ja.

- uh huh... ja też! Pociągi są wspaniałe... eheh... tak. Fajne są

Nie umiem kłamać po prostu, dlatego zawsze mnie wyżucają od razu jak jestem impostorem (Czy coś) w among us.

- Czyli się dogadamy, bo dla mnie zdanie o pociągach jest najważniejsze w każdej przyjaźni!

Ale ona tak serio czy...? Chyba muszę polubić pociągi.

Entity pov.

17:14

Mam wrażenie, że ona nie wie, że ja wiem, że kłamie. Mimo tego wiem, że się stara. Może teraz ja spróbuje zmienić temat.

- Tak właściwie, jak masz na imię?

- Pandix

Myślałam że to imię dla chłopaka, ale może to takie uniwersalne? Jak na przykład Alex

- ja jestem Entity

To też jedno z tych uniwersalnych imion. Dla przykładu tak nazywa się jeszcze ten gościu z creepepast o Minecraft, a on chyba jest chłopem.

- To jak ta zjawa z MC!

No właśnie

- Moja mama się nią inspirowała...

Kochała minecrafta całym sercem.

- grasz w Minecrafta?

Lepszego pytania nie mogła wymyśleć! Przecież minecraft łączy wszystkich ludzi!

- A kto nie gra?

Wszyscy w niego grają i wszyscy lubią!

- No właśnie ja nie gram...

Tego się nie spodziewałam.

- jak to w niego nie grasz? Każdy w to gra!

- nie mam komputera

Przecież można na innych urządzeniach.

- A konsole, telefon czy tablet?

No telefon musi mieć

- Nie mam

Ale biedak

- Jak to nie masz?

- Z takich urządzeń mam tylko telewizor, który dzisiaj się spalił.

- Miałaś pożar!?

- Nie, musiałam się jakoś ogrzać, to dałam go jako podpałkę

Ale biedaaak

- A właściwie to gdzie mieszkasz?

- Pod mostem, tam koło Lidla.

Teraz mi jej trochę szkoda, może zaproponuję jej nocleg, tylko by się nie przywiązała zbytnio.

- Może chcesz zamieszkać ze mną I tymi dwoma debilami co się we mnie kochają?

Nie mogłam ich samych zostawić. Kuszenek i Carmel to moi najlepsi przyjaciele, ale chyba czują do mnie coś więcej

- CZY TY MI OFERUJESZ DARMOWY DOMEK?!

- Tak.

- NO TO IDĘ! A HENRYK TEŻ MOŻE?

Kto...?

- Kto to Henryk?

- Mój karton

- A ty go przypadkiem nie zgubiłaś?

- Zgubiłam zgubiłam ale mam pomysł! W nagrodę za mieszkanie ze mną, pomożesz mi go szukać!

A to nie powinno być inaczej...?

-Dobra, gdzie go ostatnio widziałaś?

Zgodziłam się tylko dlatego, że dobrze się z nią gada, inaczej by nawet mieszkać ze mną nie mogła.

- Ostatnio siedział sobie spokojnie pod moim mostem, nie był przywiązany, ponieważ nigdy nie był trzeba, zawsze był, jest i będzie grzeczny. Mam podejrzenia, że ktoś go.. PORWAŁ

Ale ona wie, że mówimy o kartonie, co nie?

- Eh... Ale... Ty tak na poważnie?

- JESTEM NAJBARDZIEJ POWAŻNĄ OSOBĄ NA ŚWIECIE JEŚLI CHODZI O HENRYKA!

- Jesteś pewna, że na 100% jesteś trzeźwa?

Kiedyś to pytanie musiało się pojawić

Pov. Pandix

17:47

Ona sobie chyba żartuje, nie mam pieniędzy na alkohol. Zbieram obecnie na nowy toster, a to, że poszłam do Lidla po chleb i wszyscy wiemy co, nie ozanacza, że było to dla mnie... może dla znajomej? Lub ktoś miał urodziny i kupić miałam? Ale na pewno nie dla mnie! Obiecałam Henrykowi, że już nigdy nie będę piła!

- Już wiem, że to ty na 100% żartujesz. Jestem trzeźwa! Ale ty na pewno nie jesteś wyrozumiała!

Chyba zaczęłam kłótnię z demonem. Cholibka.

- ALE KARTON TO KARTON! ONE NIE SĄ ŻYWYMI ISTOTAMI! W TAKIM RAZIE JAK MIAŁBY CI UCIEC?

Mówiłam, że nigdy mi nie uciekł.

- A czy ja wspominałam coś o ucieczce? NIE! Tylko o porwaniu!

- A kto i po co miałby porywać karton?!

- Um... No tak jak by mówiłam że to moje główne źródło zarobku? No to też tak jakby to moja skarbonka i... heh... Tam chowam pieniądze

Teraz chyba już widzę błąd który popełniłam

- ludzie, idiota. Ale ci pomogę! Pod warunkiem, że dostanę 50% procent tego, co znajduje się w kartonie!

To chyba jedna z moich najtrudniejszych dezycji w życiu...

- Dobra! Ale nie 50% tylko 70%!

Chyba popełniłam błąd, duży błąd... Ale może będę mogła zostać na stałe?

- pewnie!

Ona wie, że wyszłam na głupią.

- pewnie pewniami ale te 20% będzie już opłatą za dożywotni pobyt w twoim domu!

-... No dobra... Ale to ty będziesz sprzątać!

- Ale cały dom?

- Nie, mówiłam że mam jeszcze tych 2 co się we mnie zakochali? Ty sprzątasz tylko strych, a tamci całą resztę

Mam wrażenie, że właśnie na tym strychu będę mieszkać.

- To mamy układ! A teraz co z Henrykiem?

- A ile tak właściwie w nim było pieniędzy?

- To ma znaczenie?

- Tak, bo na przykład nie każdy by się odważył go ukraść

- No to były w nim 3 zł!

Wspominałam, że biznes mi nie wyszedł?

-... idiota.

Ale co mnie od razu obraża?: ( staram się jak mogę!

- Ale tu nie chodzi o pieniądze! Tylko o Henryka!

- Czyli dostanę 70% z tych 3 zł?

- dostaniesz dopiero po ich odzyskaniu!

- Czyli w sumie nic nie dostanę

- Moge zatrzymać wszystko? :D

- Tak... tylko 3zł...

- ale... wciąż z Tobą mieszkam?

- Tak... Ona tak na serio...?

ZGODZIŁA SIĘ! BĘDĘ JEJ TO WYPOMINAĆ!

- A tak właściwie... gdzie mieszkam?

- Tak...

No i się zacięła. Zauważyłam, że na coś patrzy. Był to staw... W KTÓRYM PŁYWAŁ HENRYK!

-HENRYK!

Wskoczyłam to stawu, na szczęście zdałam z wyróżnieniem wielką akademię międzynarodowego szybkiego pływania i ratowania kartonów w jednym. Henryk trochę przemoczył sobie jedno ze skrzydełek.

- MAM GO!

Powiedziałam, ale jej tam nie było, na brzegu zostawiła tylko karteczkę z jej adresem. Pokierowałam się na wskazaną ulicę i zastałam tam wielką willę o 8 piętrach, trzech piwnicach i 17 strychach (w tym jeden mój)

- Już jesteś!

Pani demon wesoło mnie powitała u drzwiach swojego domu.

Potem oprowadziła mnie po tych 8 piętrach i 17 strychach, pokazała mi mój pokój, i kazała pójść do jadalni gdzie zapozna mnie z domownikami.

Hajo! Tutaj ja Marcyś Bajeczna w tej jakże wspaniałej książce, gdzie opisuje życie rodzinki z discorda.

Dzisiaj było poznanie Pandix i Entity!

Jeśli chcecie odzielny rozdział na oprowadzaniu po domku, napiszcie (jeśli nie będziecie chcieli po prostu będę opisywać pomieszczenie po pomieszczeniu gdy będzie się pojawiać)

A teraz Sayonara kochani

Słowa:

1305