Wracałam lasem z Smile'm i Grinny w doskonałym humorze. Pozbycie się mojego rodzeństwa było jak spełnienie marzeń. Marzeń z dzieciństwa. Szkoda tylko, że nie było w domu ojca ani matki. Do domu to raczej nie wrócą po zobaczeniu trupów. Ale ja ich znajdę i zrobię z nimi to samo. Może zwierzaki znowu będą mi towarzyszyć? Fajnie by było.

- Avril? - wyrwali mnie z zamyśleń.

- Hmm?

- Nad czym tak myślisz? - spytała Grinny.

- Aż tak widać?

- No wiesz... Przed chwilą prawie walnęłaś w drzewo... Gdyby nie ja to byś już miała bliższe spotkanie z ziemią - zaśmiał się Smile.

- Dziękuje, mój Ty bohaterze - też się zaśmiałam - Myślę nad tym co zrobiliśmy - spoważniałam i patrzyłam się na gwiazdy. Tak, gwiazdy. Tak ten dzień szybko minął - To było... piękne. Co Wy na to by to powtórzyć? - spojrzałam na maluchy. Uśmiechnęły się psychopatycznie.

- Z Tobą? Zawsze! - Smile pomachał radośnie ogonem.

Nagle coś zobaczyłam. A raczej kogoś.

- Stójcie! - rozkazałam.

- O co chodzi?

Pokazałam na postać stojącą pod drzewem.

- O kurde... - zwierzaki pociągnęły mnie za drzewo. Schowani za nim, wpatrywaliśmy się w postać.

- Kto to? - spytałam zdezorientowana.

- Skroll - odpowiedział Smile.

- Kto?

- Podobno znasz creepypasty - zaśmiała się Grinny.

- Nie mówiłam, że wszystkie!

- Nie, wcale.

- No nie!

- Dobra, cicho! - uciszył nas Smile - Czy baby zawsze muszą się tak kłócić?!

Spiorunowałyśmy go wzrokiem, ale nie zdążyliśmy nic powiedzieć, bo ktoś podszedł do rzekomego Skroll'a.

Jest późno, ciemno i w dodatku jesteśmy w lesie, ale mogę przysiąc, że to Nemesis!

Widać, że się kłócili, ale byliśmy za daleko, żeby coś usłyszeć.

- Dobra, idziemy. Nic ciekawego - powiedziała Grinny i już ze Smilem chciała odejść, ale ich zatrzymałam.

- Czekajcie! Ja chcę zostać.

- Po co?

- Bo... No sami chcieliście go podglądać, a teraz chcecie iść?!

- Ale nic nie słychać.

- A... A co powiecie na... śledzenie ich?

- Nie mieszaj się w to - powiedział z niezadowoleniem pies - To może się źle skończyć. Lepiej wracaj do willi.

- Dobrze - powiedziałam z udawanym rozczarowaniem, bo tak naprawdę nie zamierzałam nigdzie wracać - Dogonie Was.

- Coś mi mówi by Ci nie ufać... - spojrzała na mnie podejrzanie kotka.

- Mi nie ufać? No wiesz...

Zaśmiała się i gestem głowy pokazała Smile'owi, że wracają. Gdy zniknęli z pola widzenia, cichaczem podeszłam bliżej Nemesis i Skroll'a.

Cherry Pau

Leżałam w swoim pokoju, bawiąc się nożem. Nudno, ale nie będę przebywać z pijanymi creepypastami. Zabije L.J'a. I pewnie ja będę musiała to wszystko sprzątać... A jak on na serio ich otruł? Chociaż w sumie... Kilku debili mniej. Mówiąc kilku mam na myśli całą willę.

Wtedy do pokoju wpadł Jeff, przez co się wystraszyłam i prawie dźgnęłam nożem.

- Jeff, idioto! Puka się!

- Musimy znaleźć Avril!

- Hmm, to dziwne. Impreza, a Ty jesteś trzeźwy.

- Paulie, ja mówię poważnie!

- O kurde... Aż tak źle?

- Bardzo śmieszne... Chodź!

- Ale o co chodzi?

- Później Ci wytłumaczę!

Avril

Nemesis ze Skroll'em zaczęli iść głębiej w las. Ruszyłam za nimi. Trochę się boję. W końcu to mordercy, którzy raczej nie byliby zadowoleni z tego, że ich śledzę.

Szliśmy długo błądząc po ciemnym i gęstym lesie, ale w końcu dotarliśmy do jakiejś jaskini.

Nagle zaczął padać deszcz i rozpętała się burza. Super... A ja jeszcze stoję bezpośrednio pod drzewem.

Próbowałam nie przejmować się pogodą i skupić na tej dwójce, ale gdy piorun błysnął straciłam ich z oczu. A właściwie z oka...

- Czyżbyśmy się zgubili? - usłyszałam głos za sobą. Przeszedł mnie dreszcz i powoli się odwróciłam. Skroll.

Potem poczułam uderzenie w tył głowy. Ostatnie co usłyszałam przed zemdleniem to śmiech Nemesis.

________________________________

Wróciłam! ^^ Kto się cieszy? XD