Hoofdstuk 38
P.o.v Mikky

De deurbel gaat en ik kijk uit het raampje en zie familie de Ligt voor de deur staan. "Yaartje doe jij open?" Ik loop achter Yara aan die op haar tenen gaat staan om bij de voordeur te kunnen. Ik doe de voordeur open en Yara rent in de armen van Matthijs. "Ome Matta ik heb twee broertjes." Verteld ze trots. "Wow echt waar?" Speelt Matthijs mee alsof die het nog niet wist. "Kom maar kijken." Ze pakt zijn hand beet en trekt hem mee naar binnen. Matthijs heeft geen tijd om me te begroeten dus stort ik me op Annekee en Sean.

"Hey meis." Ik geef der een knuffel. "Kom snel binnen het is koud buiten." Zeg ik tegen haar. Annekee loopt naar binnen met kleine Sean in der handen. Binnen trekt ze het jasje uit en lachend kijk ik naar het shirt. "He die hebben Mattie en Sep ook aan." Giechel ik. "Oh ja die hadden we samen gekocht hé." Herinnert Annekee mij weer aan ons dagje shoppen.

Ondertussen heeft Frenkie Matthijs ook begroet en ze komen er ook bijstaan. "Ome Matta waar is jou baby?" Yara kijkt naar Sean denkend dat het een van haar broertjes is door het shirt. "Hier." Matthijs wijst naar de baby. "Nee mijn baby." Zegt Yara. "Niet waar. Jou baby's liggen daar." Matthijs wijst naar de box waar de jongens inliggen. Yara loopt naar de box en kijkt erin. "Huh." Roept ze verbaast als ze haar broertjes daar ziet liggen. Ik schiet in de lach. "Dat is Matthijs zijn kindje , Yaar." Legt Frenkie uit. "Oh. Maar ze hebben het zelfde shirtje." Roept Yara verbaast. "Ja mama en tante Annekee hebben die samen gekocht." Antwoord Frenkie. "Ik wil ook dat shirt." Roept Yara. Iedereen schiet in de lach en de bel gaat nogmaals. "Ik doe wel open." Bied Frenkie aan. Frenkie doet de voordeur open en achter hem aangelopen komt de rest van de bende van ellende. Nadat iedereen elkaar begroet heeft neemt iedereen plaats en drinken we met z'n alle wat koffie en thee. Yara en Sienna spelen samen in de speelkamer en Matthijs heeft Mattie vast , Donny heeft Sep vast en Carel heeft Sean in zijn handen geduwd gekregen.

"Wat gaan we zometeen eigenlijk doen?" Vraag ik aan de jongens. Ze beginnen te grijzen. Ik kijk naar Naomi , Sev en Annekee maar die weten ook niet wat de bedoeling is. "Zeg asjeblieft." Smekend kijk ik ze aan. "Gaan we het zeggen?" Vraagt Carel. "Alleen waar de kinderen laten." Stelt Joël voor. "oké is goed." Zegt Carel. "zometeen brengen we alle kinderen naar jou ouders en gaan wij wat leuks doen met z'n alle?" Hij wijst naar Matthijs. "Arme ouders."  Grinnikt Naomi. "Nou het zijn schatjes hoor." Zegt Donny terwijl hij kijkt naar hoe Sep slapend in zijn armen ligt. "Kom jij hem vannacht een flesje geven dan?" Vraagt Frenkie lachend. Donny schud zijn hoofd. "Daar zijn z'n ouders voor." Donny geeft mij een knipoog en ik kijk snel weg. Die opmerking was niet slim.