Even as I tell myself to make this hard for him, his persistence scraped the ice of my resolve. Kaya nandito ako muli't sumama sa kanya. I have in my mind every possible ways to run, but I chose this instead.

Sinalubong kami ng Corgi ni Rouge pagkarating sa kanyang condo. Yumuko siya upang haplusin ang aso bago pumagilid upang ako'y makapasok.

Natawa ako sa pagsunod ng aso kay Rouge papuntang kusina. Kumekembot ang pwetan nito na may bilugan na buntot habang inaamoy ang paa ng kanyang amo.

Nilagay ko ang aking blazer sa sandalan ng dining chair kasunod ang aking bag. Ramdam kong huminto si Rouge kaya binalingan ko siya.

Tinango niya ang kanyang ulo sa direksyon ng kwarto sa baba, katapat ng entrada ng kitchen. "Follow me."

Alinlangan akong sumunod. Hinaplos ko ang aking balat upang pahupain ang paninindig ng aking balahibo sa hindi malaman na dahilan.

Wala namang kaibahan ang kwarto rito sa taas. Maliban lang sa puting blinds na tinatakpan ang glass windows. Padulas na binuksan ni Rouge ang pinto at bumuhos sa'kin ang bulong ng hangin at ang ingay ng siyudad kasabay ang pagdapo ng tingin ko sa balcony.

"I'd be back." aniya, lumabas ulit ng kwarto.

Paharap akong sumandal sa balustrada. Nasa pinakataas ang unit ni Rouge kaya kitang kita ang city lights mula rito. Dumungaw ako sa baba, marami akong nahahagip na linya ng mga sasakyan dahil sa traffic. Among those cars could be dad's or Lauris's.

Isang buwan nalang, then I would be able to live independently. Nag-usap na sina dad at Lauris tungkol sa kukunin na unit para sa amin. Binanggit ko rin kay dad ang gusto kong loft style unit at ni-rekomenda ang building ng condo ni Rouge. I hope he'll consider.

Inaamin kong na-excite akong lumipat ng tirahan, though I'm torn between the dilemma's again. I want to be away from Antonia but at the same time ayokong mahiwalay kay dad. It'll take a lot of getting used to.

Maginhawa akong napabuntong hininga sa pagpulupot ni Rouge sa braso niya sa'king baywang. Umikot ako't hinarap siya. Tinukod niya ang kanyang mga kamay sa handrails habang kinukulong ako.

Hinalikan niya ang gitnang espasyong nakalukot kung saan nagsalubong ang kilay ko. "What's with the frown?"

His face etched with concern. Tinanggal niya ang pagkaka-ponytail ng aking buhok kaya sumabog ito sa ihip ng hangin. I don't have to worry dahil naaamoy ko pa rin ang bango ng aking conditioner. That means Rouge can smell it, too.

"Naisip ko lang na next month na akong ga-graduate. I'll miss dad kahit hindi kami masyadong malapit ngayon. Me and Lauris were his world before Antonia."

Hinawi niya ang takas na hibla sa'king mukha't inipit sa'king tenga. Sinikop niya ang buhok ko saka nilagay sa kaliwa kong balikat.

"You're adjusting. Maybe next year you'd be able to accept her. I'm sure she's good, kaya nga siya pinakasalan ng dad mo, di ba?" nakaangat ang dalawa niyang kilay, umaasang sasang-ayon ako sa kanya.

Nagbaba ako ng tingin at pinaglalaruan ang butones ng kanyang button downs. "I know but I can't bring myself to like her. I really tried..."

I'm not sure though if my efforts were enough, o ayaw ko lang talagang itulak ang sarili ko na magustuhan siya. Either way, wala namang improvement so maybe I'm not really meant to like her. Just like how other people were not meant for someone they prefer to end up with.

Ayaw ko nang pilitin kung ayaw pa ng pagkakataon. I don't understand some circumstances, though. May ibang todo effort na and it paid off in the end. But there are others who died trying. I don't want the latter.

Kung hindi pa ngayon then maybe someday. I just have to wait for that time to occur. So I'll let myself dislike her for now. Her being too good at a fault just doesn't buy me.

May inabot ang isang kamay ni Rouge sa isang maliit at bilog na mesa sa gilid.

"Cheval Blanc..." I stated pagkakuha niya sa wine bottle.

May arte ang pagsalin niya ng inumin sa kopita. He's like used to this kind of gesture. Gesture of a debonair. Binigay niya sa'kin ang kopita saka nagsalin ng sa kanya.

"I told you...not all desserts can be food." binalik niya ang bote sa mesa. Tinitigan niya ako habang sumisimsim sa kanyang wine.

"But we're having wine, mister." sabi ko.

"A wine is not a food. It's a drink."

"Okay." uminom na ako, iniisip na matutunaw ng wine ang taba ng mantikain na fries na kinain ko bilang dinner.

"It is." pinainog ni Rouge ang kopita sa kanyang kamay. Kita ko ang pagsayaw ng likido sa loob dahil sa ginawa niya. "Wines came from food though, which is a grapefruit. Then manufacturers made them into a drink—"

"Oo na nga! Cut it out! Wine is not a food. Period." asik ko na ikinahalakhak niya.

Sinalinan niya muli ang aming mga kopita at tahimik na umiinom habang pinagmamasdan ang tanawin. Hindi ko ramdam ang lamig dahil sa panunuot ng epekto ng wine. Nakatatlong servings na ako at ganon din si Rouge.

Nilapag ko ang kopita sa katabing mesa saka sumandal sa kanyang balikat. I could feel him tense, na agad din namang napawi. Mas bumalot ang init hatid ng kanyang katawan sa pagpulupot ng isang braso niya sa'king baywang.

I don't know if I should go clingy on him. Tatlong gabi ang lumipas simula nang inaya niya akong lumabas. He kissed me that same night. And tonight we're hanging out at his condo. We only had random encounters before all of these. Should I bother to worry?

Nilingon ko siya, pinagmasdan ang paglapat ng malambot niyang labi sa bibig ng kopita. Binakas ko ang silweta ng matangos niyang ilong. Pinadaan niya ang dulo ng kanyang dila sa labi niya saka ako dinungaw.

Nagtaas siya ng kilay sa pagtatanong.

"We're too fast, right?" pag-aalinlangan ko.

Matagal siyang tumitig, mukhang nag-iisip. Pansin pa rin ang matapang na kulay ng mga mata niya sa gitna ng kadiliman sa balcony.

Napahilig siya sa'kin upang mailapag ang kopita. Hindi siya umayos ng tayo imbes ay dumiretso siya sa pagyakap at bumulong sa tenga ko.

"I don't do slow, Lory."

Bago pa ako maka-react ay binuhat na niya ako ng paharap.

"Rouge!" mahigpit akong kumapit sa kanyang leeg.

Tawa siyang naglakad palabas ng kwarto. Hindi manlang huminto nang magsilaglagan ang sapatos ko. Hindi ako makawala dahil mahigpit ang pagkakahawak niya sa'kin at animo'y manika lang ako na binubuhat nang walang kahirap hirap!

Maingat ang paglapag niya sa'kin sa sofa. Natawa siya sa maginhawa kong paghinga. Naipit yata ang buong harap ko sa matigas niyang katawan. Damn the man's like made of steel!

Pumasok siya sa kitchen at sa pagbalik niya'y may dala na siyang bowl na puno ng cherries. Binalikan rin niya ang naiwan na wine sa balcony.

Tumungo siya sa stereo sa ibaba ng tv at doon may kinakalikot. Sumunod ang pagdagundong ng mababa at mabagal na musika. Nanindig ang balahibo ko sa mala-seductive nitong tono.

Tinukod ko ang aking siko sa headrest ng sofa at sinandal ang ulo ko sa'king kamay. Magkaharap kami. Kumuha siya ng isang cherry at isinubo sa'kin.

Medyo napahiya ako sa sarili ko. Iba ang naging assumption ko sa ipinapahiwatig niya kanina. Nevertheless, I'm content by these simple things. It was never the extravagance, it's with the person you wanted to spend your day with.

Dumapo ang atensyon ko sa bibig niyang nakanguso habang gumagalaw. Kalaunay pinakita niya sa'kin ang sanga ng cherry na nakabuhol.

Napaloob ko ang aking bibig. I'm not that innocent not to know what it means when you were able to knot the cherry's branch through your tongue. Umangat ang isang kilay ni Rouge, parang naghahamon.

"I don't think I can do it." sabi ko.

"Just try." he encouraged.

Kumuha ako ng cherry, kinain ang bunga saka sinimulang pagbuhulin ang sanga. Wala pa ako sa kalahating minuto ay nanakit na ang panga ko. Hindi ko tinitignan si Rouge dahil nai-intimidate ako.

Iling akong natawa at muntik nang sumuko. Nagawa ko siya ngunit hindi kasing bilis ni Rouge. Oh well, what can I say? It's one of his know-hows.

"I need practice." sabi ko, kumuha ulit ng cherry sa bowl.

Napawi ang aking ngiti sa intensidad ng kanyang tingin. Hinihila ako ng malalim niyang mga mata na balak akong lunurin sa walang hanggang lalim. Malapit na sa bibig ko ang prutas ngunit nahinto ito sa ere.

Umusog siya at hinawakan ang kamay ko. Binalik niya ang cherry'ng hawak ko sa bowl. Nagsalin siya ng wine at inilapit ang kopita sa'king bibig.

Nagtataka man, sumimsim ako ng kaunti ngunit balak yatang ipaubos sa'kin ni Rouge ang isang shot.

Hindi lagpas tatlong segundo pagkatapos kong lumunok ay binaon niya ang kanyang kamay sa buhok ko sabay tanim ng labi niya sa labi ko. Pinadaan niya ang dila sa ibabang labi ko, like it's a password for me to open my mouth. And so I did. It was a conscientious act.

Simmer down and pucker up

I'm sorry to interrupt it's just I'm constantly

On the cusp of trying to kiss you

I don't know if you feel the same as I do

But we could be together, if you wanted to...

Walang segundong sinayang si Rouge. His tongue explored my mouth and I can't help but moan. Pinapakain lang nito ang apoy na sumisibol sa sistema ko. The heat of the wine's effect and his touches collide.

Bago pa ako tuluyang mahiga ay mahigpit na niyang hinawakan ang aking baywang saka ako dinala sa kanyang kandungan. Malugod akong sumampa.

His kisses became more desperate and seeking. It's like we're hungrily feeding each other, dahil sumisingaw ang pinaghalong lasa ng wine at cherry sa mga bibig namin. We couldn't get enough.

I've never been kissed like this. I have never kissed like this. Ngayon lang. And I must admit, I like it.

Hindi na ako magtataka kung bakit marami ang nahuhumaling kay Rouge. His kisses alone could drive you crazy.

I leaned closer pressing myself down on him, mas nararamdaman ko ang matigas niyang dibdib. His aggressive hand roamed underneath my dress while his other warm hand was palming my breast. I couldn't help but let the moan escape as his mouth trailed down my neck.

I'm cooperating with my instinct and rocked hard against the pressure below. Humigpit ang kapit niya sa'king balakang upang igiya ang aking paggalaw. He grunted and kissed me harder than the last time. I'm not sure but I think I felt his teeth biting my skin. Ganon siya kagigil.

Tumingala ako habang kinakalasan siya ng butones. Kasabay nito ang pag akyat ng haplos niya sa likod ko. My skin became hyperaware of his touches. I don't know where is this going but I don't care. I can't seem to stop, and so as Rouge.

"Lory..." mabigat na ang kanyang paghinga. I could feel him thrusting against my swollen heat. Diniin niya ako sa kanya, causing me to whimper.

Inabot niya ang labi ko sa aking pag-awang. Hindi ko maintindihan pero parang may kailangan akong abutin. Kakaibang kaba ang nararamdaman ko. At kung saan man 'tong aabutin ko, I don't think I'll ever want to let go of it.

One flick of his thumb on my sensitive part, my scream was muffled by his deep kiss. Mahigpit akong napasabunot sa kanyang buhok as I trembled above him, relishing the wave of foreign pleasure. Panay ang paghalik ni Rouge hanggang sa naging ungol ang sigaw ko, na parang pinapaamo ng mga halik niya ang aking pagwawala.

Malakas akong nagpakawala ng hangin at hingal na hingal na isinandal ang ulo ko sa kanyang balikat. I could feel Rouge's racing heartbeat. Para nagpaligsahan kaming dalawa at pareho naming nasungkit ang premyo.

Sinabay ako sa pag akyat baba ng dibdib niya sa mabilis rin niyang paghingal. He's got a death grip around me.

I can't believe I just had my release without going in commando. This is yet the half experience of Rouge's effect.

"Was that your first?" tanong niya nang bumagal na aming paghinga.

Matamlay akong tumango. I don't have to ask him the same question. I'm sure this isn't his first time. Come on! We're talking about Rouge Verduzco here.

Hinawakan niya ang baba ko upang maangat ang tingin ko sa kanya. Namumungay ang kanyang mga mata. And his face is a little red, siguro dahil sa wine.

He leaned in to give me another deep kiss. Sa kaunting galaw ay napasinghap ako. Binaba ko ang aking tingin doon. His hardness is straining beneath the denim. Tinignan ko siya, painosente siyang nagtaas ng kilay.

I was about to unzip him ngunit pinigilan niya ang kamay ko.

Aliw niya akong tinignan. Umiling siya.

"I'll take a shower." aniya.

Ngumuso ako. "Are you sure? You don't want me to..."

Tumawa siya na umani ng sapak galing sa'kin. Ako ang nasaktan dahil sa tigas ng kanyang dibdib.

Bukas ang kanyang button downs kaya kita ko ang hulma ng kanyang abs. I'm right. His six packs were like made of stone including that indention along his hips that faded on his jeans.

Hinaplos ko 'yon, sinuri kung totoo ba o photoshop lang. And damn it to hell it is so real! Damang dama ko!

"Lory..." may banta at parang nahihirapan ang kanyang tono. Mariin siyang pumikit at nagkagat labi. Binagsak niya ang kanyang ulo sa noo ko. Muling bumilis ang kanyang paghinga.

Right. He's still as hard as a rock and in need of a cold shower.

Kinagat ko ang labi ko sabay alis ng aking kamay. "Sorry."

Ngumiti siya at hinalikan ako sa noo. Binaba niya ako sa sofa saka tumayo at umakyat sa taas.

Inayos ko ang aking damit at pinagdikit ang aking mga binti. Nasa kandungan ko ang namimilipit kong mga kamay habang iniisip kung paano nangyari 'yon. What did just happen? At ngayon ko pa nagawang itanong? Of course I know what just happened. Hindi ko lang alam kung ano ang nag-trigger.

I ran away from all of my resolve and got stuck into my hook to Rouge. At mas lalo pa akong nakulong ngayon dahil sa nangyari kanina.

There's no stain of regret. Yun ang ikinabahala ko. But should I even regret it? I'm taking my risk here and see if it is really worth the fall.

Umakyat ako sa kwarto at sumampa sa malambot niyang kama. Di nagtagal ay lumabas si Rouge na nakatapis ang tuwalya sa baywang.

Nag iwas ako ng tingin. Come on Lory, ngayon ka pa magpapaka-demure? He has just given you your first release! Not sure if that would be the best yet out of who knows how many to come.

"Let's have dinner at your house." bigla niyang sabi.

Nilingon ko siya. He's already in his boxers. Sinabit niya ang puting tuwalya sa sandalan ng upuan malapit sa walk in closet.

"Dinner at our house? Sa bahay namin?" ulit ko, di sigurado kung tama ang pagkakarinig ko.

"Yeah."

Kumunot ang noo ko. "Why?"

Sandali niya akong nilingon bago pumasok sa walk in closet.

"Is that how it works here? The guy meets the girl's family?"

I guess it doesn't just work here. Di ba ganon din naman sa ibang bansa? Or maybe he's not used to meeting other women's folks dahil puro flings lang siya.

But then I'm glad he suggested. That means seryoso ang intensyon niya. A man willing to meet the folks of the woman he's dating is something.

"Okay. Kailan mo gusto?"

Lumabas siya sa walk in closet at sumandal sa pintuan nito. Humalukiphip siya. The thick muscles in his biceps bulge. Kita ko pa ang pagtulo ng tubig sa kanyang pectorals.

"You decide." aniya.

"This Saturday?" di ako sigurado.

"Sounds like a plan." walang pag-aalinlangan niyang sabi.

Nakakailang na katahimikan ang nanaig maliban sa patuloy na pagtugtog ng kanta sa stereo sa baba. He's fresh and ready to hit the sack. Does that mean na tapos na ang date namin? So why am I still here?

Sa pananahimik niya siguro ay senyales na 'yon para umuwi ako.

Tatayo na sana ako ngunit nagsimula na siyang humakbang papalapit. Bahagyang lumundag ang kama sa pag upo niya sa tabi ko. He has this oozing hotness even with wet and messy hair. Naghalo ang bango ng shampoo at body wash niya.

"Can you stay...tonight?" parang baging na pumulupot ang braso niya sa baywang ko.

"Sa Vedra ako bukas."

"I bought you clothes, then hatid kita bukas sa Vedra."

Bahagya akong napaatras, taka siyang tinignan. "Bakit mo ako binilhan ng damit? You have already planned for this?"

Nahihiya siyang ngumiti. "Some plans fail sometimes. So I was just kinda' hoping that you'll agree and stay."

"Why?" tanong ko.

"Why not?" ganti niya.

Oo nga naman. Why not? Nagtabi na rin naman kami noong nilagnat ako. He took care of me. Pinagkatiwalaan ko siya simula ng gabing 'yon. So yung mga sinabi niya sa bar tatlong gabi na ang nakakaraan, siguro dapat ko rin yung paniwalaan.

Tumango ako. "Okay."

Napangiti ko siya doon. I guess I don't have to care anymore if this is way too fast as long as we have our crystal clear intentions. Alam naman siguro niyang gusto ko siya kahit hindi ko ipahalata. And it's not like we're getting married, so bakit pa ako mag-aalinlangan?

Siguro dahil sa unang pagkakataon, I started to develop serious feelings. Like real serious. At ayaw kong mag back out o huminto sa kung saan man kami patungo.