Third Person's POV

"Hangal!" dumagundong ang malakas na sigaw na iyon sa isang tagong parte ng palasyo. Isang babaeng naka-suot ng balabal na tumatakip sa kaniyang mukha ang nag-angat ng tingin sa emperador ng Imperyong Astaria.

"I thought you were supposed to be good at this, capable of handling everything. But why did you fail?" hinagis nito ang basong alak at galit na itinutok ang mga mata sa dalaga. "How is that possible now? That foolish girl already has two magic stones! You failed to retrieve them, you worthless thing-" natigilan ang Emperor nang dahan-dahang alisin ng dalaga ang kaniyang talukbong sa ulo at walang buhay na ibinaling ang paningin sa kaniya.

For some inexplicable reason, he suddenly couldn't move. His whole body felt locked, and his heart hammered in his chest. The way she was looking at him-it was like she was seeing right through him, into the very core of his being. He felt a chilling dread, as if facing his own mortality. He swallowed hard, unable to shake the overwhelming fear that had gripped him. Lumapit ang dalaga sa kaniya't inikutan siya. Nang huminto sa tapat nito ay walang pag-aalinlangan siyang sinakal ng dalaga hanggang sa inangat na siya sa ere.

A few seconds passed, filled with tense silence, before she abruptly let go. He tumbled to the cold floor with a thud, and the impact sent a jolt of pain through him. Tumalikod ito. "Have you completely forgotten who you're speaking to? Or have you forgotten what I'm capable of doing to you and your plans if you keep using that tone with me?" Humarap ito at pinanlisikan siya ng mga mata dahilan para mahigit niya ang kaniyang hininga.

"I-I beg your pardon, My Liege. I know my behavior was unacceptable, and I apologize. I acted out of anger when I realized that the child was holding two pieces of the magic stone. You know how important that is to me-I've dedicated my entire life to finding them. I won't let this child ruin my plans."

She chuckled. "Kumalma ka lang, I know what I'm doing." Tugon nito.

"What exactly are you doing? What's your plan? Why did you let that child get that useful thing?"

Magsasalita na sana ang dalaga upang sagutin ang katanungan ng Emperor ngunit biglang may kumatok at binuksan ang pinto, iniluwa nito ang isang binatilyong kawal. Dumilim ang mukha ng Emperor at agad namang ibinalik ng dalaga ang talukbong sa kaniyang mukha.

"What are you doing here? Isn't it strictly forbidden for everyone to go here?" napalunok ang binata at yumuko.

"Paumanhin, Kamahalan, ngunit kasalukuyang nagkakagulo sa kastilyo ng tagapagmanang prinsipe."

"Nagkakagulo? Ano'ng ibig mong sabihin? Is the Crown Prince's condition serious again?" agad na umiling ang binata.

"Tumakas ang tagapagmanang prinsipe at kasalukuyang hinahabol ng mga guwardiya sibil ngunit bumalik sila ng hindi kasama ang prinsipe, mukhang sila'y natakasan nito, Kamahalan." Napapitlag ang binata sa biglaang pagsigaw ng Emperor.

"Mga inutil! Utusan mo ang lahat na hanapin at ibalik dito ang walang silbing prinsipeng iyon sa lalong madaling panahon!" pagkasabi n'on ng Emperor ay agad na sumunod ang binata't lumabas ng silid.

"Argh! Those siblings are pain in my ass! They are too destructive to my plans, if only I had known this would happen I would have killed them when they were young!" patuloy na sigaw ng Emperor.

"Your temper will ruin your plans." Dahil do'n ay natigilan ito at pilit na kinalma ang sarili. "Why waste time searching for and collecting the remaining magic stones when they'll eventually find their way to us?" Kumunot ang noo ng Emperor sa sinabi ng dalaga.

"Ang ibig mo bang sabihin ay-"

"Yes, let the bird come to its cage." Ngumisi ito at gano'n din ang Emperor habang nagkakatitigan sila. "Things are getting interesting..." kumawala ang nakakalokong halakhak sa mga labi nito.

Sa kabilang dako naman ay isang lalaki ang pumasok sa opisina ng isang matandang lalaki. "Greetings, my Lord, young Lord." Yumuko ito't hinintay na magsalita ang matandang lalaki.

"Ano na ang balita sa kaniya?" tumayo ng tuwid ang lalaki ng marinig iyon saka tumugon.

"Nahanap na namin ang kasalukuyang lokasyon na kinaroroonan ng Imperial Princess, my Lord."

"Magaling. Tunay ngang ika'y maasahan." Puri nito. Ang tahimik na apo nito ay nagsalita.

"Grandfather, isn't it time to-" pinutol ng matanda ang sasabihin nito sa pamamagitan ng pagtaas nito ng kamay habang nakapikit.

"This isn't the right time to introduce ourselves to the princess," nagmulat ito ng mga mata saka tumingin sa isang maliit na puno na nakalagay sa kaniyang mesa, "hindi pa siya handa sa kaniyang matutuklasan."

"Ngunit kailan pa, Grandpa? Hind natin alam kung ano ang tumatakbo sa isip ng Emperor." Napabuntong-hininga ang binata, naiinip.

"Give her a little more time; she will find all the missing pieces of the magic stone." Tugon nito saka bumaling sa binatang manglalakbay. "Don't ever take your eyes off that Princess, every step, every move, I need to know it all."

Lumuhod ang binata at inilagay ang kanang kamay sa kaniyang dibdib. "Yes, my Lord."

Sa kabilang banda naman ay gulat na nakatingin ang prinsesang si Harmony sa nakaratay na si Velther.

"Hindi ko alam kung anong klaseng nilalang ang ginoong ito ngunit hindi siya ordinaryong tao sapagka't kusang inaalis ng katawan niya ang natitirang lason na nasa loob niya at nakasisiguro akong immune siya sa kakaibang uri ng lason na nakita namin sa kaniya." Napalunok ang Prinsesa at agad na tumingin sa punong manggagamot.

"Sa nakikita ko ay mukhang aware ka na sa pagkakakilanlan ng ginoong ito." Napabuntong-hininga siya at dahan-dahang tumango.

"Please, promise me you'll never tell anyone. It's a secret we have to keep between us." Ngumiti ang manggagamot at tumango.

"Makakaasa ka, Prinsesa." Biglang nangunot ang noo niya nang marinig iyon sa manggagamot.

"How did you know I'm a Princess?" naguguluhang tanong niya.

"Not just a Princess but an Imperial Princess," yumuko ito ng bahagya upang magbigay pugay. "I remember when I was a child, and my mother was still the head healer of this kingdom...sumugod dito ang iyong ina sapagka't ika'y hindi na humihinga." Mas lalong nangunot ang noo ng dalaga.

What?

"Sa katunayan ay dito nalagutan ng hininga ang iyong ina-hindi ko malaman kung bakit hindi na iyon maalala ng mga taga rito't maging ang aking ina ngunit malinaw pa sa aking alaala nang makita kong malalim ang mga sugat na tinamo ng iyong ina at ikaw ay pilit na ginagamot ng aking ina sapagka't nababalutan ka ng isang maitim na awra." Tila binabalikan ng manggagamot ang alaalang iyon.

Nawindang naman ang prinsesa sa kaniyang nalaman sapagka't hindi niya maalala ang tungkol dito o nabasa man lang sa libro.

"Hold on-" natigilan parehas ang dalawa nang bumukas ang pinto at humahangos na pumasok ang isang babae.

"Marianne? Ano't ika'y humahangos?" yumuko ang babae at hinihingal na tumingin sa aming dalawa.

"Paumanhin sa aking kapangahasan ngunit kinakailangan mong sumama sa amin ngayon din mismo." Nangunot ang noo ni Lumi at bumaling ng tingin sa binatang nakaratay at sa prinsesa.

Tumango si Harmony. "Ayos lang, mukhang malayo na sa piligro ang buhay niya." Dahil do'n ay tumango si Lumi at nagpaalam. Pagkalabas nila ay hindi sinasadyang marinig ng prinsesa ang pinag-uusapan ng mga ito.

"Nakabalik na ang mga inutusan mo upang kumuha ng mga halamang gamot ngunit bumalik silang sugatan." ika ng babaeng nagngangalang Marianne.

Nanlaki ang mga mata ni Lumi.
"Si Grielda?" kinakabahang tanong niya, pakiramdam niya'y may hindi magandang nangyari rito.

Napalunok ang babae at sinalubong ang nangangambang mga tingin ni Lumi. "Hindi siya kasama sa mga nakabalik. Ipagpatawad mo ngunit ayon sa mga nakabalik ay may mga kalalakihang dumakip sa kaniya..." natulos mula sa kinatatayuan si Lumi at napahawak sa kaniyang dibdib.

"Oh, mahabaging dyosa! Kasalanan ko ito, alam ko kung ano ang kakayanang meron si Grielda ngunit hindi ko siya napangalagaan and now, she's in the hands of people who might exploit her abilities for their own selfish purposes. Hindi ito maari!" matapos iyong sabihin ni Lumi ay agad na silang umalis upang tipunin ang lahat ng mga kasamahan niya.

Nanlalaking mata namang isinara ni Harmony ang nakaawang na pinto at hindi makapaniwala sa kaniyang narinig.

She can't forget that character, even though Grielda Azucena, if she remembers correctly, was only briefly mentioned in BHW. She was introduced as a fairy with the ability to resurrect the dead, but she could only revive those who died within thirty seconds.

Who could possibly have kidnapped Grielda? Whoever it is, I'm sure they want to revive something...

Saad ng prinsesa sa kaniyang isipan at nagpakawala ng malalim na buntong-hininga.

After that, she sat on the edge of the bed where Velther lay. His sudden grab of her wrist, pulling her close, surprised her. But what he did next startled her even more. Her lips parted in shock and her eyes widening as he held her in a tight hug.

"V-Velther?" pagtawag niya rito ngunit hindi ito umimik at nanatiling tulog. Sinubukan naman niyang kumawala rito ngunit mas lalong humigpit ang kapit nito sa kaniya, bahagya pang ibinaon ang mukha sa kaniyang leeg dailan upang mapasinghap siya ng husto.

Her heart pounded so rapidly that she felt like she was riding a roller coaster. She almost held her breath, biting her lower lip.

"Damn! In all my life I have never felt this. Ikaw ang kauna-unahang nagparamdam sa akin ng ganito..."

Ngunit hind ito maari.

Dagdag ng prinsesa sa kaniyang isipan. Despite the conflict raging within her, she just let herself into the man's arms and slowly drifted off to sleep.

Ilang oras ang lumipas ay nagmulat ng mga mata ang binata at napangiti ng hindi niya namamalayan habang nakatitig sa natutulog na Prinsesa. He gently caressed the girl's cheek while holding her tightly. But after a while, his brow furrowed as he realized what he had done. His eyes widened, and confusion clouded his face. He was confused as to why he was hugging and caressing her cheek so tenderly.

"Is this troublesome girl important to me?" umiling siya at dahan-dahang lumayo rito. Napabuntong-hininga siya at tumingin sa kisame, mula roon ay naalala niya ang mukha ng babaeng pinakamamahal niya, ang babaeng una niyang inibig at sa tingin niya'y huli na rin.

Muli niyang ibinalik ang tingin sa dalaga at napansin ang malaking pagkakapareho nito sa babaeng pinakamamahal niya. He suddenly engulfed by a great sadness.

"I'm sorry..."

Kinabukasan ay bigong naabutan ni Harmony si Fiona sapagkat ito'y pinasundo ng Hari dahil sa mahalagang pag-uusapan.

"Sa tingin ko'y iyon na nga ang huli naming pagkikita," ika ng Prinsesa. Mahina naman siyang tinapik-tapik ng punong manggagamot sa balikat at ngumiti. "Can you give this letter to her?" agad na tumango si Lumi at tinanggap ang sulat.

"Makakaasa kang makakarating kay Fiona ang sulat na ito." Tumango sila sa isa't isa.

"Alright, we need to leave now. Thank you so much for your help. We will never forget your kindness. Haggang sa muli." After saying that, they started walking away.

Ngunit natigilan si Harmony nang maalala ang mga sinabi ni Lumi. Lumingon siya sa kanila ngunit nakatalikod na agad mga ito. Hindi niya malaman ang gagawin, kung itatanong ba ang tungkol doon o hahayaan na lamang.

"Your Highness?" nabalik lamang sa huwisyo ang dalaga nang tawagin siya ni Kaitlin. Bumuntong-hininga siya at umiling-iling.

"Wala ito, tara na." Pagkasabi niya n'on ay tuluyan na silang lumisan kahit pa binabagabag pa rin siya ng mga natuklasan mula sa punong manggagamot.

Naisip na lamang niyang balikan ito kapag nakumpleto na niya ang mga piraso ng magic stone, sa ngayon ay iyon lamang ang mahalaga higit sa ano pa man.

༻༺ ༻✧༺ ༻༺

Harmony, aboard the ship, gazes intently at the Tomb Robber's Bag. Lumi, the head healer, had given it to her before their departure. And according to Lumi, it was a gift from Fiona, a token of gratitude for Harmony's help and an apology for not being able to say goodbye in person. The Tomb Robber's Bag is a remarkable item, containing a subspace that is over 1,000 square feet in size. It's capable of holding bulky items, and because it connects to a subspace, the weight is virtually nonexistent. Inilagay na nila rito ang lahat ng kagamitang dala nila upang mapadali ang kanilang paglalakbay.

Nag-angat naman ng tingin ang dalagang si Kaitlin nang huminto sa kaniyang harapan ang isang binatang fairy, inabot nito ang isang tinapay at tubig habang may nahihiyang eskpresyon sa mukha. This young man was Sebastian, one of Fiona's close friends, whom she had sent to escort Harmony and her companions safely out of the Kingdom.

Napangiti si Harmony dahil sa kabutihan ni Fiona at hinihiling na sana ay muli pa silang magkita. Napatingin naman siya kay Velther na nakatingin lamang mula sa malayo at mukhang may malalim na iniisip. Mula nang magising ito ay tila ba hindi nila ito kasama dahil hindi nila maramdaman ang presensya nito, nagmistulang anino na nakasunod lamang sa kanila maliban pa ro'n ay para bang napakabigat ng dinadala nito.

The Princess sighed. "We need to discuss which Kingdom we will go to next," saad niya kaya napatingin sa kaniya ang dalawa at lumapit, habang ang binatang si Sebastie naman ay lumabas sa silid na kinaroroonan nila.

"Which Kingdom are we going to, Your Highness?" tanong ni Kaitlin, saglit na natahimik si Harmony.

"What is the current state of the Sheodica Kingdom? Wasn't there an epidemic there?" lumingon si Harmony sa dalawa bago itinutok ang paningin kay Kaitlin nang magsalita ito.

"According to my source that obtained information in that Kingdom, the epidemic there is currently solved and the last information I gathered is that there is a war in the palace of Sheodica."

"Kung mayroong gyera sa palasyo, maaring makagalaw tayo ng malaya dahil paniguradong abala sila sa suliraning kinahaharap nila ngayon kaysa pagtuunan ng pansin ang ating presensya sa Kahariang iyon." Napatangu-tango ang tatlo.

"Then we will go to Sheodica Kingdom?" hindi naman inaasahan ni Harmony ang pagsalita ni Velther kaya napatingin siya rito ngunit ikinakunot ng kaniyang noo nang mag-iwas ito ng tingin sa kaniya.

What? What's wrong with this one?

Sabi niya sa kaniyang isipan ngunit hindi na binigyang pansin dahil baka wala lamang iyong ibig sabihin.

Velther whistled and an eagle appeared from the sky. "Examine possible safe zones throughout the Sheodica Kingdom and report back to me." Utos niya sa ibon, humuni ito tanda na pagsunod sa kaniyang kautusan at lumipad palayo sa kanila.

"That's a good move-" papuri ni Harmony ngunit natigilan siya nang biglang tumalikod si Velther at nagtungo sa isang sulok upang umidlip.

Harmony was stunned. She hadn't expected Velther's actions.

"Is he blatantly ignoring me?"

Napakipit-balikat naman si Kaitlin kaya napangiwi si Harmony at pinasadahan ng tingin si Velther na mukhang kasalukuyan ng natutulog.

What's wrong with that geezer?

✧˖*°࿐✧˖*°࿐✧˖*°࿐✧˖*°࿐✧˖*°࿐✧˖*°࿐✧˖*°࿐✧˖*°࿐

Author's Note:

Hello, my dear Warriors!
How are you? Hope you're doing well.

Sorry if my update took so long, I got author's block, but thankfully, I've finally finished this chapter.

Are you still with me? If so, thank you very much for patiently waiting for my update!