Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

3. YOU'RE HER SON...!!!

Hey guys...

Enjoy this part...

Aur votes dene me kanjusai mat dikhav yaar varna mujhe lagega ke ye mera worst creation hai jo kuch logo ko chhodkar kisiko pasand nahi aa raha...!!!
.............................................................

Monami was shocked beyond anything. She never expected anything like this. She was just staring at Karan open mouthed in a shocked state. She almost shouted...

Monami (almost shouting) - YOU'RE HER SON...???!!!

Karan (Irritatingly) - Can you just tone your voice down, mera sar dard ho raha hai?

Monami (Biting her lips) - Sorry... But I was too suprised... (Confusingly) Wait... Tumne kaha... She was your mother... What's going on exactly?

Karan (Confusingly) - Tumhe nahi pata hai? Unki dead body mili thi two weeks pehle. (Angrily) Kisine unhe jaan se maar diya.

Monami (Shockingly) - WHAT...???!!! Magar ye kaise ho sakta hai? Meri unse pichhle week hi phone pe baat hui hai aur to aur uske ek din baad video call pe bhi... To vo do hafte pehle kaise mar sakti hai?

Karan got really very shocked after listening this. He wasn't able to say anything out of shock so, Monami thought that he wasn't believing her. So, she said...

Monami (Sitting in front of him near the sofa) - I can proov that meri unse baat hui hai. Mere profession ki wajah se maine apne phone me ek recording facility pehle se hi active kar rakhi thi, to jab bhi meri kisise baat hoti to vo sari baatein record ho jati, video calls bhi. Tum ruko, main batati hu.

She took out her phone and searched for the conversation with Simran. After finding the recording, she gave the phone to Karan. He took it hurriedly and started to listen the recording...
___________________________________

6 days back...

On the call,

Monami (Excitedly) - Hey Simmo Darling...!!! Aaj aapne mujhe kaise yaad kar liya?

Simran (In a little tired tone) - Tu thik hai, bache?

Monami (A little confusingly) - Main to thik hu but aapko kya hua? Aap thik to ho na?

Simran (In an indicative tone) - Tujhe main phone pe kuch nahi bata sakti... Bas itna samajh le ke abse kuch dino me, tujhe mere baare me kuch bhi sunne ko mile to bache, uspe bharosa mat karna.

Main kahi fasi hui hu. Mere pariwaar ko kuch nahi pata aur unhe kuch pata bhi nahi chalna chahiye, Gudiya.

Monami (Confusingly) - Par kyu?... Aur aap to apne bete se bhi kuch nahi chhipati na, to ab kyu?

Simran (Worriedly) - Kyuki agar use kuch bhi bataya to uski jaan ko khatra hoga. Main tujhe bhi isiliye kuch bhi nahi bata rahi. Bas itna jaan le ke kuch hai jo meri company me bahot galat ho raha hai, mujhe kuch pata chala hai. Main kisiko kuch nahi bata sakti kyuki mere pass abhi us insaan ke khilaaf koi pukhta subut nahi hai ke jispe mujhe shaq hai.

Mujhe kuch waqt ke liye logo ki nazro se gayab hona hoga, sirf tabhi main apna kaam thik se kar paugi. Tu chinta mat karna, main tujhe bahot jald contact karugi aur ha, mera beta tere hi apartment building ke kisi apartment me rehta hai. Waqt aane par, tujhe uski madad leni hogi. Sirf vahi hai ke jise company ke baare me ache se sari details pata hai aur mujhe ye bhi pata hai ke tu mujhe dhundhna kabhi nahi chhodegi to, mera beta hi hai, jo tujhe in sabse bachaye rakhega.

Monami (Hurriedly) - But aap...

Simran (Cutting her in the middle) - Mujhe ab jaana hoga, varna agar in logo ko mujhpe shaq ho gya to acha nahi hoga. Agar kabhi tera, mere bete se milna ho to usse kehna ke humara dushman, humare hi ghar ka bhedi hai. Uske baad vo sab samajh jayega ke use aage kya karna hai. Apna dhyan rakhna meri Gudiya aur ho sake to... mere bete ka bhi.

And she ended the call.
___________________________________

Karan was in a shock after listening his mother's voice after two weeks. He was also feeling very overwhelmed because he has a hope of finding his mother alive some day. He turned towards her and asked...

Karan (Holding her forearms) - Tumne kaha tha ke tumne unse video call pe baat ki thi. To tum kitni sure ho ke vo meri maa hi thi, unki koi imposter nahi?

Monami - Kyuki Karan, humari jab baat hui to vo lagbhag, vo sari baatein mere baare me janti thi jo na to mere parents ko pata hai, na to mere doston ko pata hai aur na hi mere associates ko pata hai. Vo baatein sirf aur sirf mere aur unke bich hi hui thi, jab hum mere case ke duaran ek dusre se milkar baatein kiya karte the.

(Holding his left hand) Karan, I'm damn sure ke vo zinda hai, lekin problem me hai. Hume unhe dhundhna hoga aur vo bhi bahot jaldi dhundhna hoga varna kahi hum unhe...

Karan (Cutting her in the middle) - Kuch nahi hoga unhe... (In a cold tone) Tumhe jo batana tha, tum bata chuki ho. Ab mujhe apni maa ko kaise dhundhna hai, vo main dekh luga. Tumhe bich me padne ki koi zaroorat nahi hai kyuki maa ki baat sunke lagta hai ke mamla bada serious hai.

Monami (Hurriedly) - Nahi... Tumhe meri zaroorat padegi... (Looking at her phone) Aur agar na bhi pade to bhi, I want to help. Tumhari maa meri bhi dost thi, Karan. Unhone apne pariwaar se ye baat na share karke mere sath ki. Unhone mujhe tumhara dhyan rakhne ko bhi kaha tha, agar tumne na suna ho to...!!!

Karan (Straightaway) - Maine kaha na ke tum isme involve nahi hogi. Tumhara kaam karne ka tarika alag hai aur mera alag hai. Hum sath me kaam nahi kar sakte hai aur rahi mera dhyan rakhne ki baat to, vo main khud rakh sakta hu, mujhe kisiki koi zaroorat nahi hai. Tumhe ab jaana chahiye yaha se kyuki mujhe nahi lagta ke vo log ab vapas aayege, to tum ab ja sakti ho.

Monami (Looking at him open mouthed) - Kya tum mujhe apne ghar se bahar nikal rahe ho?

Karan (Pushing her towards the door) - Jo tum samjho. Kuch pata chalega to main tumhe bata duga but hum sath kaam nahi kar sakte so, kindly get out...!!!

He pushed her out of his house. She banged his door angrily and stomped her leg out of frustration. She said...

Monami (Angrily) - Khadoosh Shergill kahi ka...!!! (After a second, smirking at his door) Koi baat nahi, tumhe kabhi to meri zaroorat padegi hi...!!!

And she left towards her apartment but she knew that she has to speed up her investigation regarding Simran Shergill.
.............................................................

Here's the next part guys...

How was it???

Please vote and comment and share your opinions and ideas...😊😊😊

Take care, be happy, be healthy & bye - bye dear readers...❤️❤️❤️

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro