~SAVED~

Agad na nagtago si Mitch sa malapit na poste habang nagpapaputok ng baril ang mga pulis.

"Fuck! Bakit may pulis?!" Sigaw niya sa mga tauhan niyang kasabay niyang nagtatago.

"Hindi rin po namin alam!" Sigaw ng isa at nagbas ng baril at nakipagbarilan na sa mga pulis.

"Move! Puta! Ang babagal niyo!" Sigaw ni Mitch at tiningnan ginawang kabaong na metal. Napangisi siya.

'Siguradong hindi na siya nakakahinga sa loob.'

Tumakbo siya paalis sa lugar at nagtatago kapag may nagpapaputok ngbaril. Nilabas niya ang baril niya at nakipagbarilan na rin. Papunta na sana siya sa kotse niya nang may mabunggo siyang katawan.

"Fuck." Bulong niya at tumingala.

"Where do you think you're going?" Tinutukan siya nito ng baril sa ulo at tinaasan ng kilay.

"I tracked her!" Gamit ang cellphone ni Yasmin na pinapanooran nila ng live na video na galing kay Mitch ay natrace na siya ni Vince,ang tracker na kaibigan ni Ivan.

"Damn. That's an hour away from here. Paano kung-"

Hindi na natapos ni Tyler ang sasabihin nang mabilis na tumakbo si Ivan palabas ng bahay. Kinuha niya ang susi ng kotse niya sa bulsa niya at agad na pumasok dito at pinaandar.

He frustratedly driving. Clenching his jaw,and his hand is maneuvering the steering wheel tightly. He can't think normally, knowing that her wife is in danger. He can kill,he will kill,if something bad happens.

Hindi na niya pinansin ang mga bumubusina sa kaniya sa daan. Pati pag ang hindi pagsunod sa trapiko ay ginawa na niya makarating lang ng mabilis sa lugar kung nasaan si Riel.

Habang abala sa pagmamaneho ay kinuha niya ang cellphone sa bulsa at dinial ang number ni Bradley.

"Bring the police." Sambit niya.

Narinig niyang nagkakagulo sa kabilang linya.

"Wait lang! Puta! Tyler dahan dahan sa pagmamaneho mamamatay tayo!" Inalis niya ang cellphone sa tenga dahil sa sigaw ni Bradley.

"Ivan! Please,mag-ingat ka! Oo magdadala kami ng pulis! Nakasunod na sila sa amin." Rinig niyang si Lesley na ang sumagot sa sinabi niya.

"If something bad happens to me,please...take care of my wife...and my baby." Huling sambit niya at binaba ang tawag.

Dahil sa sobrang bilis ng pagpapatakbo niya,agad siyang nakarating sa abandonadong piyer kung saan dinala si Riel. Bumaba siya sa kotse niya ilang kilometro ang layo sa mismong lugar. Naglakad siya at tiningnan ang lugar. Pinakiramdaman niya kung anong nangyayari.

Hanggang sa makarating siya sa pinakadulo ng piyer. May iilang nakaharang doon na parang tangke o ano. Lumapit siya doon dahil may nakita siyang mga tao.

"Say hello to your new bed." She heard Mitch's voice and laughed devilishly. "A fucking coffin." Doon na siya kinabahan at nagmadaling lumapit.

Nagtago siya sa malapit na poste at sinilip ang ginagawa ng mga ito. Then,he saw Riel,held by the two guy and forcing to went in the coffin. He saw how tired Riel was. He saw she suffered a lot in this situation. He saw how Mitch torturing and hurting Riel. He want to stopped them,but if he will do that...they will shoot him.

Galit niyang hinawakan sa kanang kamay ang baril at handa nang barilin si Mitch,nang biglang may nagpaputok.

Agad siyang kumilos at minanmanan ang kilos ni Mitch. Sinundan niya ito kung saan man magsuot. Hanggang sa ma-corner niya ito.

"Do you think you'll escape here? Alive?" Walang emosyong tanong ni Ivan kay Mitch.

Ngumisi nang nakakaloko si Mitch. Biglang may nagtapat ng baril sa ulo ni Ivan,pero wala doon ang atensyon niya.

"Good,you're back,Aaron. Akala ko iiwan mo 'ko sa ere,e." Umirap pa ito at humalukipkip.

Tiningnan ni Ivan ng masama si Arron na nasa kaniya rin ang atensyon. Kinunutan niya ito ng noo ng may isenyas gamit ng kilay. Nang ma-gets ay agad na tinapatan ni Aaron si Mitch ng baril. Ngayon,dalawang baril na ang nakatapat kay Mitch.

"Oh? The traitor. This is a fucking betrayal. Why? What did I do? I just...get some fun? You know?" Inosenteng sambit ni Mitch na halatang nang-iinis at nang-aasar lang.

"Damn you." Gigil na usal ni Ivan.

"May usapan tayo...hindi mo sinunod. Sana hindi mo 'ko kinalaban,Mitch." Naiiling na sambit ni Aaron.

"I don't fucking care,Aaron. Wala ka namang kuwenta. Gusto mong makuha si Riel,pero wala kang ginagawang plano. Mas gusto mong nakikinabang ka lang sa mga plano ko." Napairap ito at tiningnan si Ivan. "And you,babe. Isa lang naman ang gusto ko,e. Ang bumalik ka sa akin. Pero ano? Mas pinili mo parin si Riel! Ano bang meron sa impaktang 'yan?!"

"She's not desperate like you. She's an ideal woman. She's loving. She's everything. And she's not fucking like you!" Lumapit si Ivan kay Mitch at hinawakan ang panga nito. "Pagbabayaran mo lahat ng ginawa mong pananakit kay Riel. You'll taste a hell in my arms."

"I don't fucking care!" He slapped her. He slapped her hard. Agad na dumugo ang gilid ng labi ni Mitch dahil sa ginawa ni Ivan. "Ganyan ka na ba?! Nananakit ka na ng babae-"

"Oo! Dahil hindi mo kailangan ng alaga! Tangina! Yung babaeng iniingatan ko sinaktan mo lang ng gano'n?! Ang kapal ng mukha mo mag-demand! Napakawalang hiya mo,Mitch! Hindi na ikaw yung Mitch na nakilala ko!" Sigaw ni Ivan at sobrang pagpipigil na saktan ang babaeng nasa harapan niya.

"Then...I will show you the hell." Pagkabunot ni Mitch ng baril ay siyang pagputok ng isa pang baril at agad na tumama sa braso ni Mitch. "Fuck you,Aaron!" Sigaw ni Mitch at tinapatan naman si Aaron ng baril at binaril ito sa balikat.

Iyon ang ginawang pagkakataon ni Ivan upang mapuntahan ang kinaroroonan ni Riel. Nakipagbarilan pa siya sa mga tauhan ni Riel na nagtatago. Ang iba ay nahuli na at ang iba ay patay na. Papalapit palang siya sa kinaroroonan ni Riel nang bigla siyang matumba dahil sa tama ng baril.

"Fuck!" Napadaing siya sa sakit na nararamdaman sa tagiliran. Napatingin siya sa bumaril sa kaniya at nakita niya si Mitch na nakatutok sa kaniya ang baril.

"Kung hindi ka mapupunta sa akin...mabuti nang mamatay ka nalang kaysa si Riel ang makinabang sayo." Nakangising anito. Handa nang tanggapin ni Ivan ang bala na tatama sa kung ano mang parte ng katawan niya nang biglang may humarang para saluhin ang balang para sa kaniya.

"Aaron..." he whisper. Tumingin sa kaniya si Aaron at ngumiti.

"Sorry,Ivan...tell Riel,my apology. Tell to her...I loved her...I'm sorry for my...recklessness. I'm sorry." Pagkabagsak ng katawan ni Aaron sa semento ay siya ring pagputok ng isa pang baril kasabay ng pagbagsak ni Mitch na iniinda ang sakit ng hitang tinamaan ng bala.

Lumapit sa kaniya ang mga pulis at hinuli. Nilapitan rin si Aaron na hindi alam kung may buhay pa. Si Ivan naman ay nilapitan rin ng rescuer pero hindi siya sumama sa mga ito,bagkus,inuna pa niyang puntahan sa kabaong na pinaglagyan kay Riel.

"Luv..." naluluhang sambit ni Ivan habang binubuksan ang kabaong na gawa sa metal,hindi alintana ang sakit sa tagiliran.

Nang makita niya ang maputlang si Riel na duguan ay doon na siya nanghina. Hindi niya kayang tingnan si Riel sa ganitong sitwasyon. Naghihina siya at parang mas lalong nawalan ng lakas sa nakikita.

"Luv...w-wake up. Please." Umiiyak na sambit ni Ivan at hinawakan ang kamay ni Riel.

"Ivan...y-yung mga...res-cuer...na ang...bahala." Lumapit si Bradley kay Ivan at hinawakan ang balikat. At nanghina rin nang makita ang sitwasyon ni Riel.

"Riel!" Sigaw ni Yasmin nang makita ang hitsura ng kaibigan.

Humagulgol rin si Lesley nang makalapit. Kinuha na si ang katawan ni Riel na walang malay at nilagay sa stretcher.

"Is she...still..."

"Yes!" Pagpuputol ni Ivan sa sasabihin ni Gab. "Tangina! Bakit?! Sana ako nalang...sana..." mas lalong napaiyak si Ivan sa mga sinasabi niya.

Pinilit na rin siyang isakay sa ambulansya upang gamutin ang sugat. Hindi niya maiwasang manghina habang patuloy niyang naaalala ang hitsura ni Riel. Maputla. Walang malay. At puno ng dugo.

"She'll be okay." Pagpapagaan ng loob ni Tyler kay Yasmin na kanina pa umiiyak dahil sa kalagayan ng kaibigan.

Nakasunod na ang sasakyan nila sa ambulansya kung nasaan si Riel. Nasa kabila naman si Ivan.

"'Wag tayong panghinaan ng loob,makakaya 'yan ni Riel. Si Riel pa ba?" Pampalubag loob rin ni Stephen.

"Mitch will rot in jail. I swear." Sambit ni Lesley na kakatigil lang sa pag-iyak at yakap ni Bradley.

Si Gab naman ay nakatulala at hindi parin makapaniwala sa nangyari. Kararating lang niya ng bansa gano'n na agad ang pangyayaring madadatnan niya. Wala siyang kaalam alam na ganito na ang nangyayari sa mga kaibigan niya. Though,he knows that Mitch wants a revenge,but not like this. Bloody.

Isang oras mahigit nang naghihintay sina Ivan sa labas ng emergency room at hinihintay na lumabas ang doctor na gumagamot kay Riel. Hanggang ngayon ay wala parin silang balita. Habang lumilipas ang oras ay pinaghihinaan ng loob si Ivan.

He saw how pale her wife was. He saw her body with blood. He saw how tired she was after what happened.

"Okay na ba raw ang sugat mo? Baka bumuka 'yan,ah?" Nag-aalalang tanong ni Tyler kay Ivan na kanina pa pabalik balik sa paglalakad.

"I don't care about my wound. I just want to know my wife's condition." Determinadong sagot ni Ivan. Napabuntong hininga naman sina Stephen sa sinabi nito.

"You should at least rest first,Ivan. Alam mong hindi magugustuhan ni Riel ang ginagawa mo sa sarili mo. Hindi ka rin kumain simula nang mawala siya." Pagsermon ni Lesley sa kaniya. Siya naman ngayon ang napabuntong hininga at umupo na muna habang naghihintay sa paglabas ng doktor.

Ilang minuto pa ang lumipas nang lumabas na ang doktor. Agad na nagsitayuan ang mga ito at lumapit sa doktor.

"Who's the relatives?" The doctor asked.

"I'm his husband,doc." Ivan said with a worried tone.

"She's stable now,but still unconcious. Just wait for at least a day of rest. Magigising rin siya." May roon pang ibang bilin sa kaniya ang doktor at agad niyang tinandaan upang hindi makalimutan. Nakikinig lang rin ang mga kaibigan nito sa sinasabi ng doktor.

Sabay sabay silang napabuntong hininga at nabunutan ng tinik dahil sa balita ng doktor.

"Ililipat na siya ng room maya maya." Sambit nito at umalis sa harapan nila.

"I told you,kaya ni Riel 'yan. Just pray." Stephen said.

Nang mailipat na ng room si Riel ay agad na bumisita ang daddy nito at mga magulang ni Ivan. Pare-parehong nag-aalala at hindi makapaniwalang nangyari ang gano'n sa kanila.

"Sabi na,e! Kaya ayoko sa bruhang 'yon! Sana kasi hindi mo na pinatulan kuya!" Inis na bulyaw ni Mawie kay Ivan. Nasa labas sila at nag-uusap usap.

"I'm sorry..." nakayukong sambit ni Ivan. "Kung hindi dahil sa akin...hindi mangyayari 'to,sorry." He sighed.

Lumapit sa kaniya at mommy niya at tinapik ang balikat niya. "Don't blame yourself,hindi ikaw ang may kasalanan. Wala kang ginawang masama. Yes,she's your ex. And that's all. Kung nag-iisip ng matino si Mitch,hindi niya gagawin ang bagay na 'yon. Siya ang sumira sa buhay niya. At dinamay pa niya kayo." Naiiling na sambit ng mommy niya.

Napabuntong hininga si Ivan at sumandal sa dingding at tumingal. "It's okay,Kuya. Please,rest. Kami na muna ang bahala kay Baby,you should rest,hindi magugustuhan ni Ate Riel,'yang pagpapabaya mo sa sarili mo." Bumaba ang tingin niya kay Mawie at nginitian ito.

"Thank you,lil sis." Niyakap siya ni Mawie kaya medyo naibsan ang bigat na nararamdaman niya. Parang nayakap na rin niya si Riel.

Apat na araw na ang nakakalipas nang mangyari ang trahedya. At nagising na rin si Riel na medyo na naghihilom na ang mga sugat. Tumingin siya sa paligid at nakita niya si Ivan na nakadukdok ang ulo sa gilid ng kama at hawak ng kamay niya.

"Luvs..." she called,whispering.

Agad na umangat ang ulo ni Ivan at gulat na napatingin sa kaniya. Agad na nawala ang antok at pagod sa mukha nito nang makitang gising na ang asawa.

"You're...awake. Thanks God." Agad na tumawag ng doctor na titingin sa asawa niya si Ivan.

"She's fine now. Pero kailangan pa niyang obserbahan ng ilang araw para tuluyan na siyang makauwi. Wala namang nabaling buto o kung ano sa katawan niya,just some wounds only,kaya oobserbahan nalang siya at puwede na siyang umuwi. We'll make some test,too." Anang doktor at umalis na sa kuwarto.

Lumapit si Ivan kay Riel ag umupo sa gilid ng kama at hinawakan ang kamay nitong may dextrose.

"You okay?" He asked.

"Yeah. Medyo...nanghihina lang. Nagugutom ako." Pagkasabi ni Riel ng gano'ng salita ay agad na kumuha ng prutas si Ivan para ipakin kay Riel. Tinawagan na rin niya ang mga kaibigan nito na naghihintay sa balita. Nagpabili na rin siya ng pagkain para kay Riel.

Nang matapos kumain ng prutas ay tumingin si Riel sa mga mata ng asawa. Naghahanap ng puwedeng emosyon o impormasyon.

"Where's Mitch?" She immediately asked. Ivan avoided her gaze. "Luvs,where's she?" She repeated the question.

"She's..." he sighed and looked at her wife's eyes. "In jail. No bail." Napahinga ng maluwang si Riel nang marinig ang balitang 'yon.

"Where's...Aaron? I know he's there. Sangkot siya,right?" Nagtatakang tanong ni Riel. Ivan looked down,avoiding her gaze,again. "Why?"

"He's...dead." Napatakip ng bibig si Riel sa sinabi ni Ivan. "Siya ang...tumanggap ng balang dapat na para sa akin. And he also aplogize on what he'd done. He said,sorry for everthing." Ivan sincerely said.

Tumango naman si Riel. "I forgive him,if ever. Pero...hindi ko inaasahan na...gano'n ang mangyayari sa kaniya." Naiiling na sambit ni Riel. Tumingin siya sa asawa. "Nabaril ka ba? Na-"

"Yes." Agad na sagot ni Ivan.

Nanlaki ang mga mata nito. "Saan? Sino bumaril sayo?" Nag-aalalang tanong nito at sinuri ang asawa.

"Sa tagiliran. Si Mitch ang bumaril. Babarilin niya ulit sana kaso humarang si Aaron at tinamaan siya sa dibdib na ikinamatay niya." Paliwanag ni Ivan.

"I hope,this is the last. I hope this is the end of all the tragedy we have." Riel smiled sadly.

Ilang minuto pa silang nag-usap at may maya pa ay dumating na ang mga kaibigan niya isa isa. At huling dumating ay ang mga magulang nila. Sabik na mayakap si Riel,pero hindi pa puwede dahil hindi pa magaling lahat ng sugat sa katawan niya.

They're all hoping for the happy ending of their lives...

------------------------------------------

5 more chapters left before the epilogue.