~NERVOUS~

-IVAN'S POV-

"Where the fuck is she?!" I shout at the two bodyguards who assigned to looked after Riel. "Damn!" Gusto kong manapak ngayon.

Where is she? Where the hell is she?

"Pasensya na,Sir. Bigla nalang may naghampas ng matigas na bagay sa batok namin kaya nawalan kami ng malay." Paliwanag ng isa habang nakayuko.

"Mayroon din pong pumasok sa kotse kaya akala ko po si ma'am Riel na 'yon,pero bigla akong tinakpan ng panyo kaya nakatulog ako."

I went home immediately when Yasmin suddenly called me. I'm in the middle of that fucking meeting when Riel is missing.

Kagabi pa kami naghahanap sa kaniya,pero wala talaga. Kinaumagahan ay gano'n parin ang ginagawa namin para lang mahanap kung nasaan siya.

"Dude,I can't trace her." Sambit ng isa kong kaibigan na magaling mang-trace. He's an investigator also.

I muttered a countless curse and massage my head. Kapag may nangyaring masama kay Riel,I swear,blood will flow,and the devil inside me will show.

"Bro,calm down," tinapil ni Bradley ang balikat ko. Huminga ako ng malalim. "Nagpapatulong na rin kami sa pulis. Pero ang sabi kasi kapag wala pang 24hours nawawala,hindi pa daw yun pwedeng sabihing missing." Mas lalo akong napasabunot sa buhok.

"I can't fucking wait until it reach 24hours! Hindi natin alam kung ano nang ginagawa ni Mitch kay Riel! Paano kung sinasaktan na niya si Riel?! O kung pinapahirapan?! Fuck it!" Aakyat na sana ako sa taas para puntahan ang anak namin nang biglang tumunog ang cellphone ko.

From:Unknown Number

Open your e-mail. I got something for you,babe.

I immediately open my e-mail then I saw a new message. I clicked it and saw a video from Mitch.

"See her?" Tinapat niya ang camera kay Riel na nakatali sa isang upuan,duguan at parang walang malay. "This is you lovely girl,Ivan. Look at her now. Oh boy,I pity her." She laughed devilishly.

Damn you,Mitch!

"Hey,bitch!" Hinawakan niya ang panga ni Riel at pilit pinapatingin sa camera.

"Ano 'yan?" Biglang tumingin sina Tyler sa cellphone ko.

"Oh! Shit! Riel!" Sigaw ni Lesley at parang nanghina sa nakita. Inalalayan siya ni Bradley para hindi tuluyang mabuwal.

"Akala ko pa naman napakalakas mo,ang tapang tapang mo pa tapos ganyan ang kalagayan mo ngayon?"

"Fuck…you! You can't…have him…never."

Please,Luv. Please fight. Ililigtas kita. I promise.

"I will have him. Soon. You know,Riel,masyadong mataas ang tingin mo sa sarili mo na sa tingin mo,hindi na kita pwedeng lampasan,duh! Kahit gaano ka pa kataas ngayon,makakaya kitang abutin at ibagsak!" Sabay sampal niya kay Riel ng malakas.

I clenched my first at sight. Seeing my wife suffering like that. Hindi ko kayang tingnan siya ng ganyan. Naghihirap.

"You're full of yourself,too,Mitch,na hindi mo nakikitang pwede kitang traydurin o kaya dayain,'wag ka lang makarating sa kung nasaan man ako ngayon. You fucking bitch!" Malakas na sampal ang narinig namin. Kasunod ng pagkamatay ng video.

"Tangina!" Sigaw ko at hindi na maiwasang masuntok ang pader na malapit sa akin. Wala akong pakialam kahit nagdudugo na ang kamao ko. Dahil kung hindi ko mailalabas 'to ngayon,kapag nakaharap ko si Mitch,hindi na agad siya masikatan ng araw.

"Akin na ang cellphone mo,I'll track the place where they are." Kinuha sa akin ang cellphone at ako naman ay napaluhod at hindi alam ang gagawin.

Ang alam ko lang ay handa akong pumatay kung may mangyari mang masama sa asawa ko. Wala akong patatawarin sa mangyayari.

Lintik lang ang walang ganti.

"Papatayin ko siya!" Umiiyak na sigaw ni Lesley habang pinapakalma siya ni Bradley.

"Hindi ko siya palalampasin sa mga kamay ko,once na makita ko siya." Yasmin greeted her teeth while clenching her fist.

"Bakit ba humantong sa ganito? Ano bang nangyayari sa babaeng 'yon?" Naiiling na sambit ni Tyler.

"I'll make her pay for this." Bulong ko at tumayo saka pumunta sa kuwarto namin ni Riel.

"I'm sorry…" bulong ko sa sarili habang pinagmamasdan ang picture naming dalawa ni Riel,at ang picture rin namin kasama ang anak naming dalawa. "I'll make her pay for hurting you,Luv,I'm sorry."

Kinuha ko ang baril ko na nakatago sa ilalim ng kama namin saka iniligay sa likuran ko. Saka ako pumunta sa kuwarto ng baby namin. Binabantayan siya ngayon ni Ate Len. Lumapit ako doon at umupo sa gilid ng kama.

"Ibabalik ko ang mommy mo,baby." Bulong ko saka hinalikan ang noo niya. Mahimbing siyang natutulog gaya ng mga anghel. I smiled,seeing his angelic face,makes me forget what happened. "Ililigtas ko ang mommy mo." Hinalikan ko ulit siya sa pisngi saka ako tumayo.

Humarap ako kay ate Len na nakatayo lang sa gilid at halatang nalulungkot sa nangyari.

"Pakibantayan ang anak ko. 'Wag na 'wag mong ibibigay sa kahit kanino. 'Wag mong iiwan. Magpadala ka nalang ng makakain mo rito para hindi mo na kailangang iwan si Baby Gray." Tumango siya kaya lumabas na ako ng kuwarto.

Pagkababa ko ay naroon parin sila at nag-uusap usap. Nagplano na rin kami ng puwedeng gawin para makuha namin si Riel kay Mitch. Seryoso kaming nag-uusap usap nang biglang bumukas ang pintuan.

"Hello! I'm back!" Masayang balita ni Gab. Naka-spread pa ang mga braso na handang mangyakap. Pero tiningnan lang namin siya ng seryoso.

"Gab…" Lesley whisper. Gab looked at us,brows furrowed.

"What…happened? What's with that face?" Takang tanong niya sa amin.

I sighed. Damn. Hindi ko pala nasabi sa kaniya.

"Kailan ka pa nakauwi?" Tanong ni Stephen ng nakakunot ang noo.

"Kaninang madaling araw. My dear friend said,'fly back to Philippines.' Hindi ko kayang lumipad kaya nag-eroplano ako." Napasapo ako sa noo ko dahil sa sobrang talino ng gagong 'to,nalilimutan na kung nasaan ang common sense niya.

"Gago ka talaga,Gab!" Inis na sigaw ni Tyler.

"What? Totoo naman,e." Inosenteng sambit niya. "Nasaan nga pala si Baby Gray? I want to hug him. My cute little godson." Nakangiting sambit nito.

Walang umimik sa amin at napabuntong hininga lang ako dahil sa stress. Hindi ko na alam ang gagawin ko. Paano ko mahahanap si Riel. Paano ko matutunton kung nasaan ang pinagtataguan ni Mitch. Fuck her! I will bury her to hell.

"Where's…ahm…Riel?" Gab asked again. He looked so innocent and clueless on what's happening.

"Riel's missing." Si Yasmin na ang sumagot.

"Ano?! Nasaan siya? Ang tanda tanda na no'n hindi pa alam kung saan ang daan pabalik sa bahay nila? Dapat pinagdadala niyo lagi ng cellphone tas i-GPS niya. O kaya pagdalahin niyo lagi ng mapa." Binato siya ng unan ni Bradley.

"Gago! Manahimik ka nga. Nai-stress na kami rito ta's ikaw 'yan ang iniisip mo?" Inis na sambit ni Bradley. Natahimik naman si Gab.

"I just want to lighten your moods. I just want to lessen your stress. Hindi lang kayo marunong sumakay,tss." Inis na umupo si Gab sa tabi ko at nakisali sa usapan.

Nagplano kami ng gagawin sa pagkuha kay Riel mula kay Mitch. Vince's still doing his job on tracking Mitch's place. Hindi pa rin siya tumitigil,kahit alam naming may trabaho siya.

"Woah! The Bad boy is back!" Natatawang sambit ni Gab. "Poging Gab added Ivan the Bad boy to the group,Mitch the Bitch left the group!" At tumawa pa siya ng pang-demonyo.

Care to tell me why I called him last night to come back? Nakakainis pala ang bibig nito. Buwiset.

"You know,Gab,ang seryoso namin dito,tapos gaganyan ka! Nakakainis!" Binato siya ngayon ni Lesley ng unan.

"Alam niyo,kayong dalawang mag-jowa,ang hilig mang bato ng unan! Mahilig siguro kayo mag-pillow fight,'no?" Natatawang anito. Nang-aasar pa.

"Alam mo,Gab,hindi naman alam kung anong pinakain sayo ng nililigawan mo at naging ganyan ugali mo. O mas lumala ka pa." Naiiling na sabi ni Stephen.

Si Vhianca, ay wala rito dahil nasa bahay nila at nagpapahinga,mas sakit kasi. Si Yasmin, ay pinapakalma ni Tyler dahil mas nagiging emosyonal ito habang tumatagal ang oras na wala si Riel. Si Lesley,naman ay nakikipag-usap kina Gab kahit alam ko na nag-aalala na rin siya dahil kaibigan niya si Riel.

"Oh fuck!" Sigaw ni Yasmin habang nakatingin sa cellphone niya at napatakip sa bibig. Tiningnan namin siya ng nagtataka.

"What happened?" Nag-aalalang tanong ko. Tumingin siya sa cellphone,sa paligid,bago sa akin sabay patak ng luha sa mga mata. Mas lalo akong kinabahan.

"Min,anong…nangyari?" Kinakabahang tanong ni Lesley habang naghihintay sa reaksyon ni Yasmin.

"Si…si…Riel…" hindi na siya makabuo ng isang pangungusap dahil nag-uunahan na ang mga luha niya.

-AUTHOR'S POV-

Patuloy paring pinahihirapan si Riel ng mga tauhan ni Mitch. Duguan at wala nang malay.

"Kumusta?" Nakangising tanong ni Mitch habang naglalakad papunta sa gawi ni Riel.

Nang makalapit siya dito ay hinawakan niya ang baba ni Riel at iniangat. Walang malay,kaya hindi makaresponde sa ginagawa ni Mitch sa kaniya.

"There's a worse thing I can do,Riel. Hindi pa ito ang malala. You should be thankful,you're not dead…yet." Nakangising sambit nito at marahas na binitawan ang baba nito. "Bantayan ng maigi." Paalala niya sa mga tauhan at lumabas ng kuwarto.

Naglakad siya papunta sa isang kuwarto na tinutuluyan niya upang magpahinga. Nagulat siya nang makita roon si Aaron na prenteng nakaupo sa swivel chair niya.

"What are you fucking doing here?" Gigil na tanong ni Mitch habang naglalakad papunta sa isang lamesa na may alak. Nagsalin siya doon at uminom saka humarap ulit kay Aaron na walang emosyon ang mga mata.

"Ikaw? Anong ginagawa mo?" Marahas itong tumayo mula sa pagkakaupo at tiningnan ng masamang tingin si Mitch. "Ang sabi ko 'wag mo siyang sasaktan!" He burst out,clenching his jaw and fist avoiding to hurt her.

Tumawa si Mitch ng malademonyo at mataray na tiningnan si Aaron at tinaasan ng kilay. "Don't worry,your love isn't dead,yet. Siguro…soon?" Nakakalokong sagot ni Mitch. She smirked at Aaron's reaction.

"Hayop ka! May usapan tayo dito,Mitch! Hindi mo siya sasaktan at hindi ko rin sasaktan si Ivan!" Naglakad ito papunta kay Mitch at marahas na hinawakan ang braso. "Wala kang isang salita,magsisisi ka." Saka niya marahas na binitawan ang braso nito saka tumalikod at naglakad,pero nagsalita si Mitch.

"Don't you ever do a shit,Aaron!" Sigaw nito at ibinato ang baso.

Humarap siya kay Mitch at ngumisi. "Sana hindi mo 'ko sinubukan." Sambit niya at lumabas ng kuwarto.

Nagpupuyos sa galit na hinagis ni Mitch ang vase na malapit sa kaniya.

"Fuck this!" She shout,frustratedly.

Sa ilang oras na pagkawalang malay ni Riel ay nagising siya dahil sa pagbuhos sa kaniya ng tubig.

"Aba buti gising ka na,my Princess." Sinamaan niya ng tingin si Mitch na nakangisi na ngayon sa kaniya.

"Fuck you." Mahinang sambit ni Riel dahil sa panghihina.

"Oh,sorry girl,I don't give a shit for you,bitch." Anito at naglakad palapit sa kaniya.

"Kapag nakaalis ako rito,tatapusin ko buhay mo." Banta nito sa nanghihinang boses.

"You should. Paara hindi kita maunahan. Oh,honey,baka hindi ka na sikatan ng araw." Tumingin pa ito sa orasan. "3:30am. Goodluck to you,then." She leaned to her ear to whisper. "Makukuha ko na si Ivan." Ngumisi ito at umayos ng tayo.

"Dalhin niyo na 'yan sa labas." Sambit ni Mitch at pinagmasdan si Riel na tanggalan ng tali.

Sinubukan niyang magpumiglas pero sinikmuraan lang siya ng isa kaya nanghina ulit siya.

"Say hello to your new bed." She laughed devilishly. "A fucking coffin."

Iginiya na siya sa kabaong na gawa sa metal. Kahit anong gawin niyang pagbangon ay napapabalik siya sa paghiga dahil sa sakit ng katawan. Narinig pa niya ang mga demonyong tawa nina Mitch at ng tauhan nito habang may hawak si Mitch na cellphone para videohan ang nangyayari. Kasabay ng pagsara ng ginawang kabaong ay siya ring pagsara ng talukap niya.

Pero bago pa siya mawalan ng malay,narinig na niya ang putukan.

Pero hindi na niya 'yon pinagtuunan ng pansin dahil nawalan na siya ng malay.

————————————————————

Patayin si Mitch! HAHAHA

6 chapters left. Alabyow.