NAGPATULOY ang pagkukuwento ni Walter kay Jared.

Simula noon, lagi na siyang umuuwi sa bahay tuwing lunch break. Just to see that...

Just to watch that...

Just to... hide himself out of Joanne and Jake's sight and... watch them.

Watch them silently.

Everyday. Almost every day.

Those horny bastards.

They could not get enough of each other could they?

At tuwing kasama naman si Howard, kaliwa't kanan ang paroon at parito niya para alalayan ang matanda sa paglalakad-lakad tuwing umaga gamit ang saklay nito. Kahit na dalawa pa rin ang mga paa at binti nito, sa sobrang katandaan ay hirap na itong makalakad ng maayos.

Inaatake pa rin ito ng pagkamasungit at pagiging malilimutin. Pero pagsapit ng hapon mula sa pagla-lunch out niya ay tila nahimasmasan na ang matanda. Tulog kasi ito tuwing tanghali. At habang nagmemerienda ay pinapagamit siya nito ng laptop para tulungan ito na asikasuhin ang mga stocks na pinagi-invest-an nito.

He persevered. Anumang bigat at pait ang dinaranas niya, naniniwala pa rin si Walter na makakaahon siyang muli.

He would rise again. Joanne would see... she would see..

Kadalasan ay nagtitiyaga na lang si Walter na maglakad pauwi ng bahay. Iniisip niya na baka kulang pa ang oras ni Joanne para mag-enjoy kaya medyo tatagalan niya ang pag-uwi.

Somewhere in his heart was thinking that maybe she would miss him if he comes home a little too late. Umaasa siya na ganoon nga. Pero malamig lagi ang bungad sa kanya ni Joanne habang nagtitiklop ng mga bed sheets na bagong laba.

Sometimes he hungered to make love to her. Pero pagod daw ito. Inaantok daw ito.

Walter knew the truth, so he kept silent and just tried to understand her.

But all good things come to their end...

Naunahan siya nila Joanne sa apartment. Saktong pagbukas niya ng pinto, nahuli niyang nagkukumahog ang babae sa pagsusuot nito ng damit. Si Jake naman ay pinupulot pa ang mga nakakalat na damit sa sahig.

Napako si Walter sa kinatatayuan. Pakiramdam niya ay nakaistorbo siya sa dalawa.

He collected himself.

"I... I'll go..." atras niya para umalis.

"No, Walter," pigil sa kanya ni Joanne, takip ang dibdib ng shirt na hindi na nagawang suotin pa. "P-Please, Walter, let me explain, Walter!"

Natagpuan na lang ni Walter ang sarili na nakaupo sa gilid ng kama.

Naitaboy na noon ni Joanne si Jake at heto ang kanyang asawa. She paced back and forth in front of him. Gulong-gulo. Kita sa mukha nito ang takot. Pero kahit anong hintay ang gawin ng babae ay wala itong mapapala sa kanya.

Walter would not give her any slap in the face. He would not also scream at her.

For him it was not weakness, but it was strength not to mistreat those who hurt him.

Dahil walang ordinaryong tao ang kayang gawin iyon.

"Walter," maluha-luha nitong hinto. Lumuhod ito para magtama ang paningin nila. Joanne placed her hands over his knees. "Please talk to me."

"I just..." he lowly spoke, "have nothing to say, Jo," he lifted his eyes on him.

"I'm... I'm sorry..." gagap nito sa kanyang mga kamay. "I am really sorry..."

"You don't have to be sorry," patong niya ng mga kamay sa kamay nito. "If you're sorry, you won't do that to me over and over again, would you?"

Nanlaki sa gulat ang mga mata nito.

"I was here on our anniversary, when that Jake fucked you on the dining table," pagak niyang tawa. "I was here when he slapped your ass on the living room. I was here when..." tutok niya ng mga mata rito, "...when you were banging on this bed."

Gimbal na nanigas ang babae.

"It's okay with me, Jo," he smiled. "At least, someone can fill the role I can't satisfy you with."

Napailing-iling ito. "N-No... No..."

Pagkapahiya ang nagpaluha sa babae. Nanginginig na umatras ito, lumayo sa kanya. Gulong-gulo na nasabunutan ang sarili.

"We can still keep this set-up," Walter shrugged. "I think it's fun... Sometimes I jack off while watching you two..."

"Why are yout telling this to me?" disgust engulfed her.

"You're my wife, Jo," he smiled painfully. "I know you'll never judge me."

"No... No, Walter," nahilamos nito ng kamay ang sariling mukha. "This is insane! This is..." hiyang-hiya na tumayo ang babae at iniwan siya sa silid na iyon.

Nung sumunod na araw, sa sobrang kahihiyan ay halos magmakaawa ito na mag-divorce na sila.

"You're going to be with Jake now?" kalmante niyang tanong.

Nakatalikod siya sa asawa na nakaupo sa kabilang side ng kama.

"We have to. I won't have my peace, being here with you knowing that you have already found out everything."

"At least... you'll be happy," lingon niya sa babae na lumuluha na. "You're going to be with Jake from now on. And you'll be happy."

"And you're not even hurt," she hissed at him. "You're not even angry."

"Because I love you."

"That's bullshit!" at tumalikod na muli ang babae sa kanya.

"So," interupsyon ni Doc Jared, "you finally divorced."

Tila ngayon lang muling huminga si Walter. Natigilan siya at pinakiramdaman ang sarili. Nagtataka siya kung bakit parang normal ang pakiramdam niya ngayong binabalikan ang mga alaala nila ni Joanne.

"Yes," naguguluhan pa rin na sulyap niya kay Jared.

Naguguluhan man pero sinikap ni Walter na huwag iyon ipahalata sa doktor.

"And you seem okay with it."

Doon siya natigilan. Kinapa niya ang sarili. Hindi basa ang kanyang mga mata. Walang mabigat na emosyon ang nasa kanyang dibdib. Para siyang nasa isang... isang simpleng living room at nakikipagkwentuhan.

I'm okay?

He lifted his eyes back to Doc Jared.

"Now, imagine that Joanne is Beta," hilig nito ng ulo.

His face darkened. Pigil ang emosyon na sinilip niya ang suot na relo bago tinapunan ng tingin si Doc Jared na nag-aabang.

"I only asked for an hour of appointment, Doc," tayo niya. "I have to go."

Hindi na niya hinintay pa ang isasagot nito. Tinungo na ni Walter ang pinto at iniwanan ang doktor sa silid na iyon.

***

NAKAUWI na si Walter nang makatanggap ng phone call.

Hinigpitan niya ang tali ng maroon na roba sa bewang pagkalabas ng banyo at dinampot ang cellphone sa night table.

Clint Calling...

He checked the time. Late na. Bakit tinatawagan pa siya nito?

Humugot siya ng malalim na paghinga bago sinagot ang tawag ng kaibigan.

"Hi, Clint," he spoke in his natural tone. "I'm about to sleep, I hope this will be just quick."

Well, bro, gusto lang kita i-inform na nakausap ko na si Beta.

Walter felt a thick lump on his throat. Namayani ang katahimikan sa pagitan nila ni Clint. Sa hinaba-haba ng katahimikan, at saka lang niya napagtanto na baka hinihintay lang nito ang kanyang reaksyon o isasagot sa sinabi nito.

"S-Sure," upo niya sa gilid ng kama.

He had to. He didn't know what to expect and he was already getting weak in the knees.

Well, Clint sighed, she finally agreed.

Tila nabingi na si Walter para maunawaan pa ang mga sumunod na sinabi ni Clint tungkol sa magiging set-up. Kung saan ang lugar na napag-usapan nito at ni Beta, kung anong araw at anong oras. Wala sa loob na nakatulala na lamang siya sa kawalan.

And Beta agreed in one condition.

His heart skipped. Akala niya ay magiging maganda ang kondisyon na iyon.

She said she'll be uncomfortable to have you in the very same room, to see you watching us. Maybe you can hide some camera in the room and watch us somewhere else.

His heart completely crushed.    

***

AN

Last 2 chapters coming + author's note! ;)

Love,

ANAxoxo