Chciałam wziąć walizkę, jednak Calum szybko mnie uprzedził.

-Ani mi się waż - ostrzegł.

Założyłam ręce na piersi.

-Nie jestem niepełnosprawna.

-Ale jesteś w ciąży. Nie kłóć się ze mną, jesteś moją przyszłą żoną.

Spojrzałam na niego ze zdziwieniem.

-A kto ci tak powiedział?

-Ja. Sam sobie. Gotowa? - Hood zręcznie zmienił temat.

Rozejrzałam się po pokoju.

-Tak mi się wydaje - mruknęłam. - Chyba możemy jechać.

Wzięłam torebkę i, po pożegnaniu się z moją mamą, wyszliśmy z domu.

Lot minął na tyle szybko, że nim się obejrzeliśmy, byliśmy w LA, gdzie na lotnisku czekała już cała grupa.

-Aż się boję ciebie mocniej ścisnąć - zaśmiał się Mike.

-Nie ma czego - odparłam, jednak Cal od razu zaprotestował.

-Jak nie ma?! - obruszył się.

Przewróciłam oczami.

-Zrobiłeś się strasznie opiekuńczy - stwierdziłam. - Przecież słyszałeś, co lekarz mówił. Wszystko jest w porządku.

-Ja wolę nie wiedzieć, co będzie przed porodem. Przecież on będzie miał ciagle telefon przy dupie - stwierdził Ashton.

-Jak będziesz miał dzieci, to zobaczysz jak to jest - żachnął się Hood i, zabrawszy walizki, ruszył do samochodu nie czekając na nikogo.

-On tak cały czas? - wyszeptała Vii.

Pokiwałam głową.

-Calusi. Zwariował kompletnie. Wolę nie wiedzieć, co będzie, jak się urodzi maleństwo.

-Nie będziesz miała dziecka.

-Jak będzie wstawał w nocy, to nie będzie mi to przeszkadzać - zaśmiałam się. - Mógł stać się taki nerwowy przez to, że fajki rzucił.

-Rzucił? Naprawdę?

Pokiwałam głową.

Odkąd do mnie przyleciał ani razu nie widziałam go palącego albo kupującego papierosy. A widzę, jak go kusi za każdym razem w sklepie.

-Dotrzymał swojego słowa. Słowny ten twój chłopak, wiesz?

-Wiem. I strasznie kochany.

                       ☀️☀️☀️

GRATULACJE WIKA ❤️❤️