-Poszłabyś ze mną jutro na jakieś zakupy? - poprosiłam Vii.

-A co, mało ubrań w szafie?

-W obecnym stanie? Tak trochę - mruknęłam. - W te spodnie, co mam na sobie, to ledwo się dzisiaj dopięłam. Ale jest tego jeden plus.

-Jaki?

-W końcu nie jestem płaską deską - odparłam. - To jak?

Przyjaciółka zastanowiła się chwilę.

-Zgoda. Poszukamy ci jakieś seksownej sukienki na najbliższą osiemnastkę. Widziałam ostatnio kilka fajnych. Większy rozmiar i powinnaś wejść.

-Nie wierzyłam, że kiedykolwiek będę szukała rozmiaru większego niż S.

-Otooo, ten dzień, który dał nam pan... - zanuciła Vii. - Ale co, czerwona?

-No jeszcze się głupio pytasz.

-Cal też będzie?

Pokręciłam głową, sadowiąc się wygodniej na łóżku.

-Chociaż bardzo by chciał tu być cały czas, żeby się mną opiekować, nie może. Wiesz jak to jest, premiera płyty i trzeba nakręcić promocję.

-Oj tak, wiem. Moje rozmowy z Luke'iem skracają się do pięciu minut, bo albo ma wywiad, albo pada na twarz tak samo jak ty na początku ciąży.

-Ja usypiałam na lekcjach. A nigdy tak nie miałam. Dobrze, że już to przeszło. Strasznie mi ich szkoda, że tyle pracują, bo się naharują równo.

-Też się o nich martwisz?

Pokiwałam głową.

-Tak samo, jak Calum o mnie. Ale muszą przez to przejść. I my również. Chcesz jeszcze herbaty?

Blondynka zastanowiła się chwilę, patrząc w kubek.

-A w sumie... skoro proponujesz.

Powoli się podniosłam.

-Doceniam to, że jeszcze nie jestem kulką, która nie może wstać.

-Ale brzuszek masz już ładny. Jeszcze mały, ale już widoczny.

-Co nie zmienia faktu, że część spodni jest albo na styk, albo przyciasna. Spódnice mam przeważnie na takiej gumce, to o to się martwić nie muszę.

-Nie mogę się doczekać, jak dowiem się, czy to będzie chłopiec czy dziewczynka. Zwłaszcza, że się założyliśmy z chłopakami.

Zaśmiałam się, idąc do kuchni. Vii poszła za mną.

-Lepiej, żeby ta fasolka mnie nie zawiodła - oświadczyła.

-Za trzy tygodnie się dowiesz. Cally twierdzi, że to będzie dziewczynka.

-Za trzy tygodnie dopiero?

Pokiwałam głową.

-W szesnastym tygodniu już widać dokładnie płeć dziecka. Ale przyznam, sama chciałabym już wiedzieć, bo zarówno mi, jak i mojej mamie włącza się tryb kupowania dziecięcych ubranek. I innych dodatków.

-Nic mi nie mów o ubrankach, bo sama się nie będę mogła powstrzymać. One wszystkie są takie urocze!

-I o jaką ekscytację przyprawia szykowanie kącika dla dziecka.

-Ale chyba nie o to w tym wszystkim chodzi, co? Mam na myśli, że owszem, ekscytujesz się tym, ale najbardziej jesteś podekscytowana i poddenerwowana samym posiadaniem dziecka.

-Masz rację. To dopiero trzynasty tydzień, ale już chciałabym przytulić to maleństwo - odparłam, mimowolnie dotykając brzucha.

Vii westchnęła z rozmarzeniem.

-Jeśli ktokolwiek nie będzie uważał was za dobrych rodziców, będzie w wielkim błędzie.

-Jesteśmy młodzi i przed nami jeszcze mnóstwo do nauczenia się, ale najważniejsza jest miłość. Mając miłość ma się wszystko.