Hello here I am Angels to deliver the update 😘💖 Thank you very much for all your supports. Mas nagaganahan akong mag update dahil sa inyo.

Ang pinakaabangang Part 2 ay narito na. Wag kayong madisappoint uh? 😆

THIS WILL BE A VERY LONG UPDATE KASI MEDYO NATAGALAN AKO SA UD KO. SO THIS IS MY COMPENSATION.

WORDS: 3,427

ENJOY! 😆💖

🔯🔯🔯

THYRIAN SERAPHINE TOMOYAMA

Ramdam ko ang kakaibang hapdi ng lamig habang nasa loob ako ng aking protective shell. Ang paghamog ng aking isipan at ang mga bagay na pilit pumapasok dito.

Mga pangyayari... Ang mga sakit na diranas ng lahat ng mga past royalties, ang kanilang hinanakit tila pinupunit ang aking laman at nanunuot ito hanggang sa aking mga buto. Ang kanilang galit na sumasaboy sa kanilang esensiya, ang mga pagsisisi at mga pag asa, tila lahat ay itinatapon sa akin.

Gusto kong sumigaw ngunit hindi ko magawa, gusto kong lumaban ngunit hindi ko man lang magalaw kahit ang mga daliri ko. Gusto kong umiyak ngunit wala ni isang patak ng luhang ulan ang gustong kumawala sa aking mga mata.

"Ang galit ang nagpapalakas ngunit ang sobrang galit ay nakakasira."

Isang boses ang dumagundong sa kanyang isipan. Unlike kanina ay hindi na malamig at malupit ang kanyang boses.

"Sa pag daan ng panahon, Nakakalimutan na nang inyong lahi ang totoong esensiya at totoong kahulugan ng aking kapangyarihan. Binalot niyo ang inyong sarili sa sobrang galit, you've let your overflowing anger ruin you at dahil diyan hinding hindi kayo lalakas. "

Pagpapatuloy nang boses, ngayon ko lamang napagtanto that this voice belongs to Glacier Seraphimy. Ramdam ko na tila bumabalik na ang aking boses.

"N-Ngunit hindi ba ang kapangyarihan mo ay ang cold fury?" tanong ko kahit na medyo hirap akong magsalita.

"Hindi ibig sabihin na Cold Fury ang aking kapangyarihan ay babalutan niyo na ang inyong sarili sa galit. Ayan ang problema sa inyo mapa lahi niyo o ang iba. Inaakala niyo ang galit ang magpapalabas sa inyong lakas ngunit lubha kayong nagkakamali sapagkat ang galit ang napakahina sa lahat. Naiintindihan mo ba Thyrian? Ano sa tingin mo ang mas nagpapalakas sayo bukod sa galit? Ang emosyon na yun ang ipairal mo at yun ang magiging cold fury sa tuwing lumalaban ka. Hindi mo maproprotektahan ang mga importante sa'yo pag galit ipairal mo at maaring ikasama mo iyon. "

Dumagundong ang boses niya at lubhang nakaka-bingi.  

Sa pagkasabi niyang iyon ay naramdaman ko na naigagalaw ko na ang aking katawan. Unti unting nawala ang nakanunuot na sakit sa aking katawan.

"Naiintindihan mo ba Thyrian? Pag hindi iyon ang namutawi sa iyo habang ginagamit mo ang kapangyarihan ko then I'm sorry sa ataul ka na makikita and you're weak and you don't deserve me. "

Ngayon ang boses niya ay nang iinsulto. Hindi ko matanto kung gago ba itong dating kilalang Emperador at ang kasalukuyang elemental crystal ng yelo.

"Alam ko ang nasa isip mo, kung gago ako ay ganoon ka rin. Pinili kita dahil nakikita ko ang aking sarili sa'yo, pinili kita dahil alam kong kaya mo, pinili kita hindi lang sa lakas mo ngunit dahil sa kalooban mo. Sana 'wag mo kong biguin Thyrian Seraphine."

Nawala  na ang kanyiang boses, naramdaman ko ang isang asul na liwanag na bumabalot sa akin at ang bugso ng kapangyarihang pinakamalamig sa lahat ng yelo at ang mga alaala ni Glacier Seraphimy.

Naramdaman ko ang unti unting pagkabasag ng protective shell na kinapapalooban ko. Narinig ko ang mga boses sa labas ang sigawan nina Shinri...

"RED!"

Red? Ano nanamang nangyari kay Red? Bumugso ang kakaibang sensasyon sa aking katawan at yun ang nagbigay ng lakas upang itulak ko ang natirirang shell at tuluyang nakabasag dito.

Nadatnan ko si Red na nakapikit habang inihahanda ang sarili upang matamaan ng dark needles ni Kiriko. Mabilis pa sa alas singko ay narating ko kung asan sila at mabilis na winasiwas ang dark needle na naging purong yelo at pagkatapos ay naging snowflakes at lumipad sa hangin.

"Hindi pa naman ako huli sa main event diba, Red?" Pinigilan kong hindi ngumisi.

Lumaki naman ang kanyang mata nang makita niya ako. Nakaring din ako ng mga boses na halatang nagulat din.

"Rian..." tanging nasambit ni Red at nakatutok pa rin ang mga mata sa akin.

Saka ko lang napansin ang itsura ko. Medyo may kahawig ito sa suot ko bago ako na encased sa ice shell. I felt my scales had grown in the sides of my face, my ears had elongate and transformed into a dragon ears, my head grow a horn sa aking noo ay nag appear ang amethyst like gem na simbolo ng Elemental Crystal of Ice, Dragon scales appear in my hands too and claws formed, blue dragon armor and scales encased my breast and the both side of my stomach and down below like a leotard, ang ipinagkaiba lang ang scales ay mas matigas at mas appealing ang leotard kesa nung sa una, at sa both side ng tiyan ko ay may nakayakap na tig iisang kulay asul na serpenteng dragon. Dragon runes appeared in the both side of my legs down to my foot, dragon armor and scales formed a boots with frozen roses as a decor in my foot. My dragon tail had sprang from my back as well as my wings both are blue and frozen like with frozen roses decorating it. I felt incredible amount of power too surging deep inside me like I felt before ang kaibahan lang mas malakas ang nararamdaman ko ngayon na sa bawat pagramdam ko sa kapangyarihan ay napapangiwi ako.

"Hindi maari! Hindi maaring nakaya mo! Dapat ay mamatay ka na!" hindi makapaniwalang saad ni Kiriko her brows crumpled at mas lalong umitim ang kaniyang mukha.

"You have suceeded, Thyrian..." mahinang sambit ni Shinri.

Tumango lang ako. Biglang sumigaw si Kiriko at mas lalo siyang binalutan ng kanyang itim na anino. "Papatayin ko kayo!! Hindi maaring pinili ka ng Glacier Seraphimy kaysa sa akin! Inagaw na ng Ina mo si Airei! Pati ba naman ikaw! Pareho kayong mang aagaw! Parehas kayo!" sigaw nito bawat letra na sinasambit ni Kiriko ay nakakapagyanig ng kwarto.

Sa ngayo'y ay parang kami lamang dalawa ang lumalaban sa silid. Ang attensyon namin ay nasa isa't isa lang. Ni hindi ko marinig ang mga sinasabi nina Red. Ni hindi ko napansin na pinalipad ni Kiriko si Red papunta sa iba kong mga kasama gamit ang dark ball

Masama kong tiningnan si Kiriko, "Naririnig mo ba ang sinasabi mo?! Hinayaan mong lamunin ka nang galit at inggit dahil sa mga magulang ko? Sagad na ang kahibangan mo kahit kailan kahit ano mang pilit mo hindi mo mababago ang tadhana! Ang katotohanan na hindi ikaw ang mahal ng ama ko, sinayang mo ang lahat ng pagmamahal na binuhos sayo ng iba, ng kapatid mo! Nang kaibigan mo na pinatay mo! Nang mga iba mong kasamahang royalties na iyong pinatay dahil sa kasakiman mo! Kasakiman sa pag hangad ng pagmamahal ng isa kahit na marami nang lugod na nagmamahal sayo! Pero ano ang ginawa mo? Sinayang mo! Sinisisi mo ako, kami, kaya naging ganyan ka! Kung sino sino ang sinisisi mo at gusto mong tapusin pero simula't sapul, Ikaw 'yon Kiriko! Ikaw 'yon!" galit kong wika sa kaniya ang emosyon ko ay umaagos.

"Wala kang alam! Ang alam mo lang at nang iyong ina ay agawin ang lahat ng para sa akin!" sigaw ni Kiriko at sinimulan na akong atakihin.

Napakaitim ng anino na sumasayaw sa kanyang katawan,purong galit. Tama si Glacier, ang matinding galit ay nakakasama. Ang totoo mong sarili ay mawawala kung paiigtingin ang matinding galit. Ang matinding galit ang magtatawag sa kasamaan kahit hindi mo naman bukal na tinawag.

Kasalukuyan kaming nagsusuntukan sa ere ngayon, mas bumilis ang galaw ni Kiriko at bahagya niya akong natatamaan. Her fist is covered in dark shadows because of that her fist become tougher than before. 'Di rin ako nagpapatalo and covered my fist with granite like ice, this time natamaan ko siya nang suntok straight sa mukha niya na kinalipad niya papunta sa dingding.

'Di pa ko nakuntento and shot her with Glacier's signature technique, the Infinite Snowflake, a series of ice crystal like spikes that grows back and continuosly hitting the targetted prey. Once it spotted its target there's no way it will stop hitting until the caster says so.

I'll kill her.

Nagkaroon ng usok ang lugar kung saan naroon si Kiriko na hindi ko alam kung tuluyan na nga bang natuluyan sa aking ginawa.

"Hangal ka, Thyrian. Sige magalit ka sa akin! Ako ang pumatay sa mga magulang mo. Naalala ko pa kung paano ko pugutan ng ulo ang iyong ina. Napakasaya sa pakiramdam nung napatay ko ang malanding iyon," rinig kong boses ni Kiriko sa direksyong hindi ko matukoy.

Sa sinabi niya ay sumibol ang galit sa isip at puso ko. I know it's bizzare na dapat 'di ako magalit pero nagagalit ako pero parang may nagtutulak sa akin na magalit. Tanging boses lang ni Kiriko ang naririnig ko.

Sinugod ko siyang muli, hindi ko na alam ang mga ginagawa ko, ang alam ko ay galit na galit ako. I shot her with multiple of blast.

"Sige Thyrian! Magalit ka! Kill me if you can young girl! I have killed your parents!" taunt Kiriko once again.

Mas lalong sumibol ang galit ko... Sa ginawa kong iyon ay nakaramdam ako ng matinding kirot sa aking puso. Nandidilim ang paligid at napaluhod ako.

"You don't deserve me."

"You're weak."

"You're nothing."

"Salot ka Thyrian."

"You will not be loved by anyone. "

"Embrace darkness... Embrace loneliness... Embrace me..."

Sambit ng mga boses sa aking isipan. Monotone ang lahat ng iyon. Napaluhod ako sa sakit ng dibdib ko pati na rin ng ulo ko. I felt my soul is tearing apart. My blood is draining, my strenght is slowly fading.

"I killed your mother little Thyrian... I drank her blood and ripped her skin before beheading her."

"You're weak. You deserved to die... So die Thyrian, die!"

Rinig kong muli, this time nakisali na sa monotone na boses ang boses ni Kiriko, my tears rained in my eyes. Ramdam kong unti untingay kung anong elemento ang pumapasok sa isip ko. I felt pain... Pain na nagtutulak sa aking sumama na lang.

"Die... Thyrian! Die!"  the voice spoke once again.

Sumigaw ako... I'm sorry I failed you all. I'm sorry, I'm sorry I'm weak! 

"Pinili kita dahil nakikita ko ang aking sarili sa'yo, pinili kita dahil alam kong kaya mo, pinili kita hindi lang sa lakas mo ngunit dahil sa kalooban mo. Sana 'wag mo kong biguin Thyrian Seraphine."

I'm sorry Glacier. I'm sorry, I don't deserve you.

"Thyrian... Please bring back Aoi."

I'm sorry Shinri... I'm sorry.

Aphrodite, I'm sorry and Red-- I loved you since we where kids... I'm sorry--

"Fuck, Thyrian! Hang in there! Don't you say you're sorry! Hang in there! You'll stay with us--with me! I had swear I will protect you!"

I heard Red's voice. Siguro naghahalucinate lang ako. I can't see anything anymore but darkness. I only felt pain and my weakness. I only heard Red voice cause I want to.

"Hang in there, Rian... Fuck. Stay," I heard his voice once again.

I'm sorry Red...

I was about to close my system and face my death when I felt like all the darkness was being sucked out from me. Unti unting nawala ang sakit. The monotone voices began to ceased at ang ibang boses ay klaro na.

"I'll protect you, Rian. "

"I'll protect you. "

"I'll protect you. "

Protect... I wan't to protect him too and the others but I'm weak... I'm...

Remember Thyrian, remember the feelings that will unleashed my powers... Remember...

Protect...

"P-Protect...the...people...I...love..." I weakly muttered as my sight started to came back welcoming the sight of Red and his tears flowing in his cheeks as he held me.

"That's right Thyrian, " he said while smilling even if his face was still wet from tears.

"I--need to fight, to protect all of you.  I— where is everyone? Did Kiriko harm them?"

Binaling niya ang ulo niya sa kaliwa at napatingin ako and I saw Shinri, Yuki and Ryoku fighting Kiriko. Shinri, already achieved her Celestial Helios Form as her bright armor shone with brilliance and power she is currently fighting with Kiriko with her Heaven's Scales Spear. Yuki ia firing dimension power balls to Kiriko and Ryoku shots his Midnight Arrows.

"How long am I out? What happened to me?" I asked Red.

"Almost an hour. I thought I—we would lose you. Hindi mo kami naririnig back then dahil sa galit mo hindi mo napansin na Kiriko infected you with her dark needles. I rushed onto your side habang sila Shinri,dahil sa nangyari sayo their powers awoken. My outer powers is not enough to erase the darkness within you... So I sucked out your darkness and let my inner powers kill it. "

Sucked? Did he just mean he just kissed me to suck away the darkness within me?

I dismissed away the thought at tumayo. Ang lakas ko ay bumalik na and muli nararamdaman ko ang kapangyarihan ni Glacier Seraphimy sa aking katawan.

This time... I will push my anger away and prioritize to protect the people I cherished.

Nag-aalalang inaalayan ako ni Red, "Are you sure, you can now fight?"

I nod."The power to protect... I understand it now fully. Thanks for saving me Red, thank you for protecting me, " I softly whispered to him and hugged him before I slowly broke away.

Pagkatapos ay pumunta na kami sa kinaroroonan ng laban. Kiriko looked at me with shocked expression. Shinri, Yuki and Ryoku was teary eyed while looking at me.

"Thyrian! You're back! Thank the Dragon God you're back!" exclaimed Shinri while she wiped her tears away.

"Y-You! Dapat ay namatay ka na! Your anger is absurb that it let me fed to your soul, but... The power I've got from you, It's gone! You thief!" sigaw niya and shot me with dark power balls.

I summoned my Infinite Snowflakes again and Kiriko's dark power balls exploded. Habang si Red ay may hawak na Red with blue specks ng apoy at hinihintay lang ang pagdating nito sa kanya pagkatapos ay hinahawakan niya ito at ang power balls ni Kiriko ay nagiging bahagi ng apoy ni Red.

"Ako pa talaga ang magnanakaw ngayon?" malumanay kong sabi sa kaniya.

Sa aking kaliwang kamay ay lumabas ang Legendary Sword of Ice ni Glacier, nagniningning ang hilt nito na may ulo ng isang dragon sa noo ng dragon ay ang crystal ng yelo. Ang talim nito ay may mga nakaukit na sinaunang rune ng mga dragon at sa bawat tama ng sikat ng araw galing sa basag na bintana ay nagniningning ito.

"Dragon sword of frozen fury, Seraphine Chaos," sambit ko at mas lalong nag ningning ang espada na hawak ko.

Sa tabi ko nakita kong literal na nagliliyab si Red at unti unting lumabas sa kanyang kamay ay isang scythe na gawa sa kanyang pula na apoy, ang talim nito ay gawa sa apoy at ang handle nito ay gawa sa metal na kung tawagin ay Pyra na matatagpuan lamang sa kaharian ng apoy. Makaraa'y lumabas ang ispirito at alab ng kanyang Ate at sumanib sa sycthe mas lalong lumiyab ang sycthe at ang talim nito ay pinalilibutan ng asul na apoy.

"Hell's Blazing Nightmare: Spirit Fire, " sabi niya at bahagyang ngumisi na hindi ikinatuwa ni Kiriko bagkus ay mas lalong nandilim ang aura.

"Don't forget we're also here!" sabi ni Shinri and proceed to slap away Kiriko with her Light Beam.

Nagsimula na kaming tumakbo ni Red para atakihin si Kiriko. Kasama nina Ryoku si Shinri na kasalakuyang pinapaulanan ng kapangyarihan si Kiriko.

At makaraa'y nasalubungan na namin ang ngayo'y twin swords ni Kiriko na sumasayaw sa aming talim ni Red. Gumawa ng ibang puppet si Kiriko na siyang lumalaban kina Shinri.

Nagawang pagsabayan ni Kiriko ang dalawang talim namin ni Red at para bang kumpyansa pa siya na kaya niya.

"Not so fast with that grin, Kiriko, not so fast, " anas ni Red and as fast as lighting he cut Kiriko's hair with his sycthe.

"Your hair is the source of your cheating needles. So it is needed to be eliminated," he concluded as he meaningfully looked at me at na gets ko agad ang gusto niyang iparating.

Habang nakatingin pa sa direksyon ni Red si Kiriko ay sinipa ko si Kiriko and pierced her with my sword. Her body started to froze at nagiging blue na ito. Pero 'di ako dapat makampante. Hindi siya madaling mapupuruhan. In my other hand lumabas ang simbolo ng Frozen Rose and I slammed it to her while Red swing his sycthe and decapitated both of Kiriko's arm. Blackish blood started to drip from the cut at unti unting nahulog sa sahig ang dalawa niyang mga kamay and kinain ito ng apoy ni Red.

"You! Kahit kailan, Ice and Fire can't never be! You two can't beat me while with one another! One will die!" Kahit na putol na ang dalawa niyang kamay ay nagawa pa niyang humalakhak at mas lalong sinamaan ang tingin niya.

Lumabas sa kaniyang likod ang kanyang mga puppet at unti unti naging isa itong malaking puppet na walang mata. Mas malaki pa kay Kiriko. Sumasayaw ang dark miasma dito at ilang sandali pa ay lumabas ang parang spider arms sa puppet at kinuha si Kiriko upang idikit siya sa puppet.

"Sinabi mong Ice and Fire can't be. Pero napatunayan na namin ni Thyrian na pwede naming ipagsama ang kapangyarihan namin so you're wrong, " sabi ni Red and he looked at me at muli nagets ko nanaman ang sinabi niya.

I can't do these alone. Konti pa lang ang nagagamit kong kapangyarihan ni Glacier and I won't waste my power alone, ipagsasama ko with Red.

The two Elements that can't be joined... Will create a lost and forbidden art.

"How well can you stand cold fire, Kiriko?" I asked Kiriko.

Hindi ko na hinintay ang sagot ni Kiriko and I clasped my hands with Red's. Umapaw ang aura namin and we glowed. Lumabas sa aming likod ang dalawang imahe ng serpent type dragon, parang nagsasayawan ang dalawang ito at unti unti ay nagdikit ang dalawang ito, dumagdag pa ang nightmare fire na yumakap sa mga ito.

"Forbidden Dragon Art #1! Twin serpent dragon Nightmared Frozen Catastrophe!" sabay naming sigaw ni Red.

Lumabas naman sa puppet ni Kiriko ang spider arms nito na handang saluhin ang pag atake. Nang itatapon na namin ang aming pinagsabay na kapangyarihan ay biglang yumanig ang paligid. Lumabas sa tabi ni Kiriko ang isang pamilyar na pigura na pinalilibutan ng aura ng teknolohiya.

"Aoi..." mahinang sambit ni Shinri at tumulo ang kanyang luha.

"Kiriko, kailangan mo ng umalis dito. May kailangan ka pang asikasuhin, " walang emosyon na sabi ni Aoi kay Kiriko.

Tumango naman si Kiriko mapanglason kaming tiningnan, "Mukhang naudlot ang ating pagtutuos mga royalties. Paalam na ngunit asahan niyong mamatay pa rin kayo!" halakhak niya at sa isang iglap nawala sila ni Aoi at itim na anino na lamang ang natira.

"Aoi!" sambit uli ni Shinri at napatakbo sa aming direksyon ngunit wala na sila wala na lamang siyang ginawa kundi umiyak at napasubsob kay Ryoku.

Yumanig muli ang paligid at nagsihulugan ang mga muwebles. Mukhang masisira na ang kwartong ito.

"Kailangan na nating umalis dito. I'll use my dimension, " seryosong sabi ni Yuki.

"But how about the 666th Door? Will it be destroyed too?" tanong ni Red.

Umiling si Ryoku while he is patting Shinri's back, "No. The dragon will protect it. Let's go, " he said at biglaang kinarga ang umiiyak na si Shinri.

We started to ran hanggang sa tumapat kami sa isang puno ng laurel.

"Dimension door!" usal ni Yuki and the tree began to open up a portal.

"Let's go, " sabi ko at pumasok sa loob ng portal.

Sumunod sila at purong liwanag ang aming nakita.
🔯🔯🔯

Saan ba sila napunta?

Note: Sorry for disappointing you sa mga umasa sa so intense scenes ni Thyrian. Thyrian still had her weakness. Hindi siya perfect and she too can succumb to darkness kung nagkamali siya and she is still a girl kahit hindi halata.

See you in my next update Angels! 💖 Please press the star and comment if you like this chapter. 💖