ΛΑΙΛΑ

Δύο μέρες αργότερα βρισκόμουν καθισμένη στο πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου χωμένη στην αγκαλιά του Ντιμίτρι με εκείνον να μου κρατάει το χέρι με τα δάχτυλα του μπλεγμένα με τα δικά μου και με τον αντίχειρα του να μου δίνει μικρά ασταμάτητα χάδια στο πάνω μέρος της παλάμης μου αρνούμενος να μες αφήσει να φύγω από κοντά του για τον οποιοδήποτε λόγο.

Αυτός ήταν και ο λόγος που είχε ζητήσει από τον Άξελ να οδηγήσει εκείνος το αυτοκίνητο.

Κατευθυνόμασταν στο αρχοντικό που βρισκόταν βαθιά μέσα στο δάσος  σε ουδέτερο έδαφος. Δεν άνηκε σε καμία αγέλη και σε κανέναν alpha, είχε δημιουργηθεί από τους γηραιούς  με μόνο σκοπό να στεγάζει τις κρίσιμες και σημαντικές  συναντήσεις των αγελών.

Αυτή και μόνο η σκέψη με έκανε να αγχώνομαι. Ένιωσα την καρδιά μου να χτυπάει τόσο δυνατά και γρήγορα που νόμιζα πως θα πεταγόταν έξω από το στήθος μου.

Περίμενα να αντικρίσω ένα καλά προστατευμένο οίκημα με φράχτη και φρουρούς να το προστατεύουν αλλά βρέθηκα να κοιτάζω μέσα από το παράθυρο ένα εντυπωσιακό διώροφο αρχοντικό χωρίς τείχη ή φρουρούς. Στο κέντρο μπροστά από την κεντρική είσοδο ήταν κατασκευασμένος ένα στρογγυλός κήπος γεμάτος με πολύχρωμα λουλούδια που ξεπερνούσαν σε ύψος αυτό ενός κανονικού ατόμου.

Το αυτοκίνητο έκανε τον κύκλο και σταμάτησε μπροστά από την εξώπορτα μεγάλη, ξύλινη και βαριά. Ο Άξελ βγήκε από το αυτοκίνητο και βρέθηκε στην δική μου πλευρά για να μου ανοίξει την πόρτα. Μια επίσημη κίνηση που δεν την περίμενα αλλά δεν διαμαρτυρήθηκα όταν άπλωσε το χέρι του για να με βοηθήσει να βγω από το αυτοκίνητο.

Βγήκα από το αυτοκίνητο με τα πόδια μου να τρέμουν τόσο που φοβήθηκα πως στο πρώτο βήμα που θα έκανα θα έπεφτα κάτω.

Ο Ντιμίτρι βρέθηκε αμέσως στο πλευρό μου και μου πρόσφερε το μπράτσο του το οποίο δέχτηκα με μεγάλη ευχαρίστηση.

Ανεβήκαμε τα τρία σκαλιά και ως δια μαγείας η πόρτα άνοιξε από μόνη της. Δεν προλάβαμε καν να χτυπήσουμε τους μεγάλους χρυσούς κρίκους που υπήρχαν στην επιφάνεια της πόρτας.

Μπήκαμε μέσα και ο θάλαμος δεν ήταν για κανένα λόγο αυτό που περίμενα. Το αρχοντικό δεν ήταν διώροφο, ήταν ένας ενιαίος χώρος με ψηλά ταβάνια που σου έδιναν την εντύπωση του διώροφου κτηρίου. Ακριβώς στο κέντρο υπήρχαν μεγάλες μαρμάρινες καρέκλες που σχημάτιζαν ένα μισοφέγγαρο. Όλες ίδιες έμοιαζαν με θρόνους με χρυσές λεπτομέρειες που ταίριαζαν υπέροχα με τα χρυσά μαξιλάρια τους. Έξι καρέκλες μια για κάθε γηραιό. Όλες ήταν γεμάτες εκτός από μία η οποία μπορούσα να πω με βεβαιότητα πως ανήκε στην Εμίλια. Ήταν η μόνη που δεν  βρισκόταν στον χώρο μαζί μας, μια κίνηση εσκεμμένη και καλά οργανωμένη. Ήταν η μοναδική γυναίκα γηραιός, όλες οι υπόλοιπες θέσεις είχαν καταληφθεί από άντρες που είχαν ήδη πάρει την θέση τους με τις συζύγους τους να στέκονται δίπλα τους μερικά βήματα πιο πίσω. Είχαν το δικαίωμα να είναι παρούσες αλλά δεν είχαν δικαίωμα να εκφέρουν καμία γνώμη. Η παρουσία τους σε αυτού του είδους των συναντήσεων – όπως με είχε ενημερώσει ο Ντιμίτρι - ήταν απλά και μόνο για να παρατηρούν σαν μάρτυρες. Καμία σύζυγος δεν θα τολμούσε να πάει κόντρα στον άντρα και γηραιό της. Αυτός ήταν και ο λόγος που είχαν εκείνη την συγκεκριμένη θέση, ήταν ένας ακόμα τρόπος για να δείξουν πως η θέση της γυναίκας ήταν πάντα πίσω από τον άντρα και ποτέ δίπλα ως ίση.

Ο Λούσιους και ο Αντρές καθόντουσαν δεξιά και αριστερά -αντίστοιχα- από την κεντρική καρέκλα. Εκεί καθόταν ο μόνος που δεν είχε μια σύζυγο στο πλευρό του και ο μόνος που τα σημάδια του χρόνου είχαν αποτυπωθεί για τα καλά στο αρχοντικό πρόσωπο του. Οι γραμμές των ρυτίδων ήταν έντονες, τα μαλλιά του λευκά σαν το χιόνι ενώ μια ελαφριά αραίωση είχε αρχίσει να κάνει την εμφάνιση της στην κορυφή του κεφαλιού του. Αυτός ήταν ο Βλαντιμίρ, ηλικιακά ήταν ο μεγαλύτερος και κατά κάποιο τρόπο ήταν ο αρχηγός ανάμεσα τους. Δίπλα στον Λούσιους ήταν καθισμένος ο Στεφάν, ένας άντρας που ηλικιακά δεν φαινόταν να ξεπερνούσε την ηλικία των σαράντα ετών. Το σώμα του ήταν τόσο γυμνασμένο που μπορούσες να διακρίνεις τις φλέβες του κάθε φορά που έσφιγγε τους μυς του. Ήταν κατάξανθος με κοντά μαλλιά και με τα πιο λαμπερά μπλε μάτια που είχα δει ποτέ. Στην θέση ακριβώς απέναντι βρισκόταν ο Χάρισον. Η περιγραφή 'Ανθρώπινη αρκούδα' ήταν παραπάνω από αρκετή για να τον περιγράψει. Η διάπλαση του ήταν τεράστια λες και ήταν δύο άνθρωποι ενωμένοι σε έναν.  Τα μαλλιά του καφέ και μακριά έπεφταν στο μπροστά στο πρόσωπο που έτσι όπως τα είχε λυτά, ένα πρόσωπο που ήταν ήδη καλυμμένο με τα έντονα γένια του.

Ο Ντιμίτρι είχε φροντίσει να με ενημερώσει για κάθε έναν τους, τον τρόπο που διοικούσαν, τον τρόπο που σκέφτονταν. Έκανε τα πάντα για να με προετοιμάσει όσο καλύτερα μπορούσε γι' αυτή την στιγμή και θα έκανα τα πάντα για να μην τον απογοητεύσω.

Τότε η προσοχή μου στράφηκε πάνω στον Κάρλος που στεκόταν  μπροστά τους στο κέντρο του κύκλου που σχημάτιζαν οι καρέκλες. Μας κοιτούσε με το αυτάρεσκο και γεμάτο ειρωνεία χαμόγελο που υπήρχε πάντα στο πρόσωπο του. Ήταν τόσο σίγουρος πως αυτή την φορά θα κατάφερνε να καταστρέψει τον Ντιμίτρι μια και καλή. Δεν έβλεπα την ώρα να σβήσω αυτό το χαμόγελο από το πρόσωπο του.

«Καλωσορίσατε» είπε ο Βλαντιμίρ με την φωνή του να βγαίνει ήρεμη και δυνατή.

«Καλώς σας βρήκαμε» απάντησε ο Ντιμίτρι αλλά η προσοχή όλων ήταν στραμμένη πάνω μου. Με κοιτούσαν από πάνω κάτω λες και προσπαθούσαν να καταλάβουν αν άξιζα τον κόπο για όλη αυτή την αναστάτωση. Το βλέμμα τους μου προκάλεσε αμηχανία 'Μην τους αφήσεις να σε σπάσουν' με είχε προειδοποιήσει ο Ντιμίτρι και παρόλο που ένιωθα τρομοκρατημένη κράτησα το κεφάλι ψηλά. Δεν ντρεπόμουν γι' αυτό που ήμουν ούτε σκόπευα να απολογηθώ για τον έρωτα μου.

«Κάρλος τώρα που είμαστε όλοι εδώ θα ήθελες να μας εξηγήσεις τον λόγο που συγκάλεσες αυτό το συμβούλιο» είπε ο Χάρισον.

«Θα ήταν χαρά μου» είπε και ήρθε και στάθηκε μπροστά μας λες και βρισκόμασταν στο ειδώλιο και εκείνος ήταν έτοιμος να μας καταδικάσει για το έγκλημα μας.

«Πρόσφατα ανακάλυψα πως ο Ντιμίτρι μας έλεγε ψέματα όλα αυτά τα χρόνια παρουσιάζοντας για luna μην γυναίκα που δεν είναι καν το ταίρι του».

«Γιατί πρέπει να μας νοιάζει αυτό;» ρώτησε ο Βλαντιμίρ

«Μας νοιάζει επειδή το πραγματικό του ταίρι...» είπε και έστρεψε την παλάμη του προς το μέρος μου για να με δείξει «.. Είναι μια omega, μια σκλάβα που εξακολουθεί να πλαγιάζει μαζί της».

«Εξακολουθώ να μην καταλαβαίνω πιο είναι το πρόβλημα» επέμεινε ο Βλαντιμίρ.

«Είναι ντροπή για έναν alpha king να έχει για ταίρι του μια omega, πόσο μάλλον να της δώσει την εξουσία μιας luna. Οι omega ήταν και θα είναι πάντα σκλάβοι μας. Τι θα γίνει αν αρχίσουμε και τους δίνουμε εξουσία;»

«Κανένας δεν σε ανάγκασε να δώσεις εξουσία σε κανέναν omega» μίλησε ο Ντιμίτρι και αφού μου χάρισε ένα τελευταίο χάδι με τον αντίχειρα του έκανε ένα βήμα μπροστά έτοιμος να με υπερασπιστεί, έτοιμος να υπερασπιστεί την αγάπη μας.

«Γηραίοι είναι τιμή μου να βρίσκομαι μπροστά σας και για να είμαι απόλυτα ειλικρινής σκόπευα και εγώ να καλέσω το συμβούλιο, ίσως όχι τόσο απότομα και για τελείως άλλο λόγο αλλά με πρόλαβε ο Κάρλος του οποίου οι κατηγορίες είναι αληθές. Η Λάιλα είναι το ταίρι μου και την απέρριψα επειδή ήταν μια omega. Ήμουν κολλημένος με την εικόνα και το τι θα πει ο κόσμος αν μαθευόταν η αλήθεια γι' αυτό και πήρα μια τελείως λανθασμένη απόφαση την οποία μετανιώνω. Λανθασμένη και άσκοπη όπως αποδείχτηκε».

«Τι εννοείς;» ρώτησε ο Στεφάν.

«Μετά την απόρριψη μου η Λάιλα έφυγε από την αγέλη και βάση κανόνων ξέρουμε καλά τι σημαίνει αυτό. Την φυλάκισα αλλά μετά από μια εισβολή του Κάρλος στην αγέλη μου και αφού προσπάθησε να επιτεθεί στην αδερφή μου η Λάιλα της έσωσε την ζωή. Αν δεν ήταν η Λάιλα η Μία θα ήταν νεκρή, για εμένα αυτό ήταν αρκετό για να της δώσω χάρη και να την απαλλάξω. Όμως ο γηραιός Αντρές είχε διαφορετική άποψη και πρότεινε να γίνει φύλακας παρόλο που είχε ενημερωθεί για την πραγματική φύση της Λάιλα».

«Τι εννοείς;» επανέλαβε ο Χάρισον την ερώτηση που είχε κάνει πριν λίγο ο Στεφάν.

«Προκειμένου να προστατέψει την αδερφή μου η Λάιλα μεταμορφώθηκε, κανένας καθαρόαιμος omega δεν θα ήταν ικανός να πάρει για κανένα λόγο την μορφή του λύκου του».

«Λες δηλαδή πως είναι μισή beta» είπε ο Βλαντιμίρ.

«Για την ακρίβεια είναι μισή alpha» απάντησε ο Ντιμίτρι και το βλέμμα του καρφώθηκε πάνω στον Αντρές, μια κίνηση που δεν πέρασε απαρατήρητη από κανέναν.

«Μήπως υπάρχει και κάτι άλλο που πρέπει να μάθουμε;» ρώτησε ο Βλαντιμίρ που φαινόταν λες και βαριόταν και περίμενε κάτι που θα τον ενθουσίαζε.

Ο Ντιμίτρι δεν απάντησε έδωσε στον Αντρές την ευκαιρία να αποκαλύψει αυτό που γνώριζε εδώ και κάμποσες μέρες. Πως ήταν ο πατέρας μου!

Ήταν το τελευταίο πράγμα που περίμενα να ακούσω και παρόλο που ο Ντιμίτρι μου το είχε κρατήσει κρυφό, αυτή την φορά μπορούσα να καταλάβω το γιατί. Ήθελε να είναι σίγουρος - απολύτως σίγουρος – πως η Ιρένε και εγώ ήμασταν ετεροθαλής αδερφές. Έμοιαζε με ένα κακόγουστο αστείο της μοίρας με το οποίο όμως δεν γέλασα καθόλου.

«Τι γελοιότητες είναι αυτές;» ούρλιαξε ο Κάρλος πριν προλάβει να μιλήσει κάποιος άλλος «Δεν μπορεί να πιστεύετε πως θα μπορούσε αυτό το τσουλάκι να είναι μια alpha».

«Πρόσεχε τα λόγια σου Κάρλος» φώναξε ο Βλαντιμίρ «Δεν θα ανεχτώ για κανένα λόγο τέτοιες εκφράσεις για τον οποιοδήποτε».

«Λυπάμαι που εκφράστηκα με αυτόν τον τρόπο αλλά δεν γίνεται να μείνω σιωπηλός σε μια τόσο καλά σχεδιασμένη σκευωρία. Είναι φανερό πως ο Ντιμίτρι έχει χάσει τον έλεγχο και αφήνει αυτή την...» σταμάτησε για να μην πετάξει ακόμα μια βρισιά αντί για το όνομα μου «...αυτή την Λάιλα να κάνει κουμάντο. Είναι προφανές πως κάνει τα πάντα για να πάρει αυτό που θέλει, το προσπάθησε και μαζί μου όταν μου ρίχτηκε».

«Πότε έγινε αυτό πριν η μετά την προσπάθεια σου να με βιάσεις» είπα και ήταν η πρώτη φορά που μίλησα από την στιγμή που μπήκαμε στον χώρο.

«Ορίστε το βλέπετε ακόμα μια κατηγορία εναντίον μας, μια την οποία δεν μπορεί να αποδείξει παρεμπιπτόντως».

«Είσαι σίγουρος γι' αυτό;» τον προκάλεσα και την ίδια στιγμή η κεντρική πόρτα άνοιξε ξανά.

Η εμφάνιση της Εμίλια έγινε ακριβώς την ώρα που είχαμε υπολογίσει και σχεδιάσει. Όλοι μέσα στον χώρο- εκτός από εμένα και τον Ντιμίτρι- ξαφνιάστηκαν με την εμφάνιση της, θα ορκιζόμουν μάλιστα πως είδα τα μάτια της Νατάλια να ανοίγουν διάπλατα από την έκπληξη. Ήταν λογικό το σοκ που υπέστησαν αν σκεφτεί κανείς πως η Εμίλια δεν ήταν ποτέ παρόν σε τέτοιου είδους συναντήσεις και αυτό επειδή οι υπόλοιποι γηραιοί δεν την ήθελαν στα συμβούλια λόγο του ότι ήταν γυναίκα.

Η Εμίλια μας πλησίασε με τα τακούνια από τις μαύρες γόβες της να ηχούν πάνω στο ξύλινο δάπεδο. Αυτό το ρυθμικό "τακ" "τακ" ήταν ο μοναδικό ήχος που ακουγόταν αυτή την στιγμή μέσα στον χώρο. Την κοιτούσα και δεν μπορούσα να μην εντυπωσιαστώ από το πόσο όμορφη ήταν. Ήταν ντυμένη απλά και κομψά, το μαύρο φόρεμα που φορούσε ήταν απλό και έφτανε μέχρι το γόνατο της με μία εντυπωσιακή πλάτη την οποία διέκρινα όταν με προσπέρασε χαρίζοντας μου ένα χαμόγελο.

Χαιρέτησε τον Ντιμίτρι φιλώντας τον σταυρωτά, μια ακόμα εσκεμμένη κίνηση που είχε σκοπό να δείξει σε όλους ποιος ήταν αυτός που είχε επικοινωνήσει μαζί της.

Τα μάτια του Λούσιους άστραψαν από οργή αλλά παρέμεινε στην θέση του.

«Συγγνώμη για την καθυστέρηση αλλά είχα κάποια μικρά θέματα που έπρεπε να διευθετήσω» είπε και κάθισε στην άδεια θέση - την θέση της.

«Χαιρόμαστε πολύ που είσαι εδώ» είπε με δέος ο Στεφάν στον οποίο μόνο που δεν άρχισαν να του τρέχουν τα σάλια από την παρουσία της Εμίλια.

«Αλήθεια; Γι' αυτό κανένας σας δεν μπήκε στον κόπο να με ενημερώσει για την συνάντηση;» πέταξε το πρώτο καρφί της «Φυσικά δεν μου κάνει εντύπωση, δεν θα ήταν άλλωστε και η πρώτη φορά που με αποκλείεται από μια συνάντηση του συμβουλίου» ακολούθησε το δεύτερο καρφί της πριν στρέψει το βλέμμα και την προσοχή της πάνω στον Κάρλος. Δεν τον είχε κοιτάξει ούτε μια φορά από την στιγμή που είχε μπει στον χώρο. Ήταν ο τρόπος της Εμίλια να του δείξει πόσο ασήμαντος ήταν στα μάτια της.

Δάγκωσα το εσωτερικό των χειλιών μου για να συγκρατήσω το μικρό γέλιο που άρχισε να σχηματίζεται στα χείλη μου. Ο Κάρλος ο πιο μισογύνης άντρας που υπήρχε σε ολόκληρο τον κόσμο τώρα έπρεπε να δώσει αναφορά σε μια γυναίκα.

Όμως δεν ήταν ο Κάρλος αυτός που μίλησε αλλά ο Ντιμίτρι, ο οποίος δεν απευθύνθηκε συγκεκριμένα στην Εμίλια αλλά σε όλο το συμβούλιο.

«Όπως σας έχω ήδη ενημερώσει σκόπευα να συγκαλέσω και εγώ ο ίδιος το συμβούλιο, αυτό που δεν σας ανέφερα ήταν πως είχα ήδη επικοινωνήσει με την Εμίλια όπου και της εξήγησα ακριβώς την κατάσταση. Ζήτησα την βοήθεια της για να μην έχουμε καμία αμφιβολία πως η Λάιλα είναι μια alpha γι' αυτό και την προσκάλεσα στην αγέλη για να την γνωρίσει».

«Πότε έγινε αυτό;» ρώτησε ο Λούσιους με την ιδιότητα του πατέρα και όχι του γηραιού. Ένα στραβό βλέμμα από τον Βλαντιμίρ τον έκανε να σωπάσει και να ρίξει τον κορμό του πίσω στην καρέκλα.

Παρόλα αυτά ο Ντιμίτρι απάντησε στην ερώτηση του.

«Πριν από δυο μέρες. Η Εμίλια αποδέχτηκε με χαρά την πρόσκληση και το ίδιο κιόλας βράδυ βρισκόταν μέσα στα σύνορα της αγέλης μου και έγινε μάρτυρας της επίθεσης του Κάρλος εναντίον της Λάιλα».

«Είναι αλήθεια αυτό;» ρώτησε ο Βλαντιμίρ, ο οποίος εκ πρώτης όψεως φαινόταν να έχει ουδέτερη στάση αλλά φαινόταν στο βλέμμα του αυτή η αντρική αλληλεγγύη που έψαχνε να δώσει ελαφρυντικά στον Κάρλος.

Γέμισα με οργή και θυμό. Προσπαθούσαν να πιαστούν από τις λέξεις με σκοπό να δικαιολογήσουν τις πράξεις του Κάρλος και αυτό με έκανε έξαλλη. Λες και ήταν εκείνος το θύμα και εγώ η ένοχη που προσπαθούσα να ρίξω λάσπη στην υπόληψη ενός alpha.

Ήταν όλοι τους μισογύνηδες και πίστευαν πως οι γυναίκες ήταν κατώτερες τους και δεν έπρεπε να έχουν λόγο για το οποιοδήποτε θέμα - και ο Ντιμίτρι το γνώριζε αυτό - όπως γνώριζε πως χωρίς την Εμίλια δεν θα είχα καμία ελπίδα να τους πείσω για το οτιδήποτε κι ας είχα εκείνον στο πλευρό μου.

«Έτσι ακριβώς έχουν τα πράγματα» πήρε τον λόγο η Εμίλια «Τον άκουσα εγώ η ίδια να την απειλεί πως αργά ή γρήγορα όλοι θα μάθαιναν την αλήθεια και πως κανένας δεν θα την δεχόταν για luna. Ήταν σίγουρος πως η σχέση της με τον Ντιμίτρι θα ήταν το τέλος του και πως όταν συνέβαινε αυτό εκείνος θα ήταν εκεί για να απολαύσει το θέαμα» είπε η Εμίλια επαναλαμβάνοντας κατά γράμμα όλα όσα είχε πει σε εμένα ο Κάρλος εκείνο το βράδυ – και το έκανε κοιτάζοντας τον κατευθείαν στα μάτια.

Ο Κάρλος σάστισε, είχε γίνει λευκός σαν το πανί. Δεν υπήρχε τίποτα που να μπορούσε να πει ή να κάνει που θα τον βοηθούσε να δικαιολογήσει τις κατηγορίες που εξαπέλυσαν τώρα εναντίον του. Δεν περίμενε πως θα συνέβαινε κάτι τέτοιο, είχε χάσει τον έλεγχο και βρισκόταν τώρα κολλημένος με την πλάτη στον τοίχο να προσπαθεί να εξηγήσει τις δικές του πράξεις και τα δικά του λόγια όταν υπήρχε μια omega στο δωμάτιο. Ο Ντιμίτρι είχε βρεθεί για ακόμα μια φορά ένα βήμα μπροστά από εκείνον και με ύπουλο τρόπο είχε καταφέρει να βγει από πάνω.

Είχε τελειώσει με όλους τους. Έκανε μεταβολή και έφυγε χωρίς να μπει στον κόπο να εξηγήσει τις πράξεις του. Είχαν κερδίσει την μάχη αλλά όχι τον πόλεμο και αυτή δεν ήταν η τελευταία του κουβέντα, σύντομα θα έκανε όλους να γονατίσουν μέχρι να πάρει αυτό που του αξίζει και να γίνει αυτός ο alpha king.

«Λοιπόν αυτό απαντάει στο ποιος είχε δίκιο σε αυτή την υπόθεση» αρκέστηκε να σχολιάσει η Εμιλία. Κανένας από το συμβούλιο δεν απάντησε, δεν είχαν τα κότσια να παραδεχτούν πως συμφωνούσαν με τον Κάρλος.

Ο Ντιμίτρι δεν έχασε χρόνο και το αμέσως επόμενο λεπτό έφερε μπροστά το θέμα του φύλακα ζητώντας την απαλλαγή μου. Μαζί με την Εμίλια ανάφεραν όλους τους λόγους που μας έκαναν να είμαστε σίγουροι πως δεν ήμουν καθαρόαιμη Omega, από την μεταμόρφωση μου μέχρι τις πληγές στην πλάτη μου που γιατρεύτηκαν γρηγορότερα από όσο θα έπαιρνε σε έναν καθαρόαιμο omega. Κανένας από τους δύο δεν ανέφερε την ικανότητα μου να βλέπω τον λύκο μου -μια χάρη την οποία ζήτησα εγώ η ίδια. Δεν ήθελα κανένας να μάθει ποιος ήταν ο πραγματικός μου πατέρας. Ήθελα να απαλλαγώ από το να γίνω φύλακας αλλά χωρίς να μαθευτεί η αλήθεια και αυτό επειδή δεν θα έκανε καμία διαφορά για εμένα.

Είχα γονείς, ο Ξαβιέ και η Μάγια ήταν δίπλα μου από την αρχή και είχαν κάνει τα πάντα για εμένα από τότε που πέθανε η μητέρα μου, δεν χρειαζόμουν κανέναν Αντρές να παραδεχτεί μια αλήθεια που δεν ήταν έτοιμος να παραδεχτεί ούτε στον ίδιο του τον εαυτό.

***

Καλησπέρα σας νέο κεφάλαιο σήμερα μετά από δύο εβδομάδες και ήταν ένα κεφάλαιο που τα είχε όλα. Καθυστέρησα λιγάκι αλλά ήθελα να ανεβάσω την σκηνή του συμβουλίου όλη σε ένα κεφάλαιο και να μην την σπάσω στα δυο.

2860 Λέξεις

Το συμβούλιο είναι πλέον γεγονός και ο Κάρλος έφαγε κυριολεκτικά τα μούτρα του αφού καμία από τις κατηγορίες του δεν έστεκαν.  Το θέμα είναι τι θα κάνει από εδώ και πέρα.

Η Λάιλα απαλλάχτηκε μια και καλή από το βάρος του να γίνει φύλακας της Μία. Τελικά το συμβούλιο δεν ήταν τόσο κακό.

Επίσης μην ξεχνάτε πως αν θέλετε μπορείτε να κάνατε ένα follow στην σελίδα μου στο Instagram και στο Tik Tok.
Instagram: vasiavipphoenixTik Tok: vasiavipphoenix