ΝΤΙΜΊΤΡΙ

«Ντιμιτρι τι νομίζεις πως κάνεις;» αναφώνησε η μητέρα μου την στιγμή που μετέφερα την Λάιλα μέσα στο αρχοντικό, αναίσθητη στην αγκαλιά μου.

«Νόα φώναξε τον γιατρό» ζήτησα από τον φίλο μου αγνοώντας την τελείως.

Ο Νόα έτρεξε αμέσως να κάνει αυτό που ζήτησα, μαζί του πήγε και ο Ξαβιέ, κάτι το οποίο δεν με ξάφνιασε. Ο Χένρι είχε τις ίδιες αντιλήψεις με τους γονείς μου όσο αφορά τους omega και ο Νόα θα χρειαζόταν βοήθεια.

Ανέβηκα δύο δύο τα σκαλιά και κατευθύνθηκα στο δωμάτιο της αδερφής μου. Η Μία με προσπέρασε βιαστικά και μου άνοιξε την πόρτα, έτρεξε προς το κρεβάτι της και παραμέρισε τα μαξιλάρια και το λευκό πάπλωμα με τα μεγάλα τριαντάφυλλα που στόλιζαν το κρεβάτι.

«Ψήνεται στον πυρετό» είπε με ανησυχία η Μία μόλις ξάπλωσα την Λάιλα προσεκτικά στο κρεβάτι. Είχε δίκιο, η Λάιλα καιγόταν ολόκληρη και έπρεπε οπωσδήποτε να πέσει ο πυρετός της.

«Πρέπει να ρίξουμε τον πυρετό» είπα και πριν προλάβω να ολοκληρώσω την πρόταση μου η Μία είχε μεταφερθεί ήδη στο μπάνιο για να φέρει μια μικρή κοκαλιάρα λεκάνη με νερό και μια πετσέτα.

Προσπάθησα να την δροσίσω με χιλιάδες απορίες και αμέτρητα ερωτήματα να ξεπηδούν μέσα στο μυαλό μου.

Η Λάιλα αποτελούσε ένα πραγματικό μυστήριο για εμένα, κάθε φορά που νόμιζα πως τη είχα καταλάβει και πως τίποτα δεν μπορούσε να με εκπλήξει, τόσο απροετοίμαστος γινόμουν όταν ερχόμουν αντιμέτωπος με μια νέα ανακάλυψη. Μου ήταν αδύνατον να συνειδητοποιήσω πως είχε καταφέρει και είχε μεταμορφωθεί, δεν θα έπρεπε να είναι σε θέση να αλλάζει μορφή κι όμως το έκανε• αυτό σήμαινε πως δεν ήταν omega, την ίδια στιγμή όμως η κατάσταση στην οποία βρισκόταν τώρα μου έδειχνε ακριβώς αυτό, πως ήταν μια omega. Ένας alpha και ένας beta θα είχε αρχίσει ήδη να γιατρεύεται από μόνος του, όμως η Λάιλα χειροτέρευε με κάθε λεπτό που περνούσε.

«Δεν υπάρχει περίπτωση να επιτρέψω να συνεχιστεί αυτό» βροντοφώναξε η μητέρα μου και μπήκε μέσα χτυπώντας με δύναμη την πόρτα. Ο πατέρας μου βρισκόταν και αυτός μαζί της.

«Λυπάμαι αλλά δεν αποφασίζεις εσυ» της αντιγύρισα αλλά κράτησα την φωνή μου ήρεμη και σταθερή.

«Απαιτώ να μάθω ποιος την ελευθέρωσε. Αυτή η omega είναι μια εγκληματίας».

«Αυτή Αυτή omega είναι φίλη μου και μόλις μου έσωσε την ζωή» είπε η Μία και ήταν η πρώτη φορά που άκουσα την αδερφή μου να υψώνει την φωνή της. Φούσκωσα από υπερηφάνεια για εκείνη.

«Τι εννοείς κοριτσάκι μου;» ρώτησε την Μία ο πατέρας μας με απαλή χροιά. Πάντα ήταν πιο τρυφερός μαζί της και με κάθε ευκαιρία της έδειχνε πόσο μεγάλη αδυναμία της είχε.

«Με προστάτεψε, μπήκε ανάμεσα σε εμένα και τον Κάρλος, δέχτηκε τα χτυπήματα πουπροορίζονταν για εμένα. Έπρεπε εγώ να είμαι στην θέση της κανόνια».

Οι γονείς μας παρέμειναν σιωπηλοί. Κανένας από τους δυο δεν τόλμησε να πει το παραμικρό. Ας τολμούσαν και θα τους έπαιρνε ο διάολος.

Η πόρτα του δωματίου άνοιξε και ο Νόα με τον Ξαβιέ σχεδόν έσυραν με το ζόρι τον Χένρι μέσα από δωμάτιο.

«Βοήθησε την» του ζήτησε ο Ξαβιέ.

«Δεν παίρνω διαταγές από εσένα».

«Παίρνεις όμως από εμένα». Μπήκα στην μέση θυμίζοντας στον Χένρι ποια ήταν η θέση του «Βοήθησε την».

Έδωσα την διαταγή αλλά δίστασε!

«Υπάκουσε τον alpha σου και κάνε αυτό που σου λέει» επενέβη ο πατέρας μου γλιτώνοντας κυριολεκτικά τον Χένρι από τα χέρια μου.

Η διαταγή του πατέρα μου ήταν αρκετή για να τον κάνει να υπακούσει και χωρίς καμία καθυστέρηση βρέθηκε στο πλευρό της Λάιλα και άρχισε να εξετάζει τις πληγές της. Αυτό ήταν ακομα μια απόδειξη πως τα μέλη της αγέλης έδιναν περισσότερη σημασία στον λόγο του παρά στον δικό μου. Ήμουν ο alpha όμως ο πατέρας μου ήταν αυτός που είχε ακόμα την εξουσία.

***

Πέρασα την επόμενη ώρα κλεισμένος στο δωμάτιο μου να περιμένω κάποιο νέο για την υγεία της Λάιλα. Δεν είχα την δύναμη να την βλέπω να υποφέρει, κάθε φορά που ο Χένρι έπρεπε να της σπάσει ξανά κάποιο κόκαλο για να το βάλει πάλι στην θέση του ένιωθα πως κάποιος έβαζε το χέρι του μέσα στο στήθος μου και μου ξερίζωνε την καρδιά. Ο πόνος της επηρέαζε και εμένα. Υπέφερε και υπέφερα και εγώ μαζί της.

Έτσι αισθάνεται κάποιος όταν το ταίρι του υποφέρει ή βρίσκεται σε κίνδυνο; Αυτή ήταν η πρώτη φορά που ενδιαφερόμουν να μάθω οτιδήποτε είχε σχέση με τον δεσμό που μοιράζονται οι λύκοι που ενώνουν την ζωή τους με το ταίρι τους. Μέχρι τώρα δεν με ένοιαζε, θεωρούσα ανούσιο το να μοιράζομαι με κάποιον το οτιδήποτε, μια ακόμα αδυναμία την οποία δεν χρειαζόμουν. Αυτός ήταν ο λόγος που διάλεξα την Ιρένε για luna της αγέλης. Η ένωση μας ήταν σαν μια εταιρική συμφωνία, κάτι το οποίο η Ιρένε δέχτηκε με ευχαρίστηση αφού λατρεύει την εξουσία και την προσοχή που της παρέχει αυτή η θέση. Δεν ένιωθα τίποτα για εκείνη και η Ιρένε δεν περίμενε τίποτα περισσότερο από εμένα.

«Θες παρέα;» Έφτασε η φωνή της Μία στα αυτιά μου μαζί με τον ρυθμικό ήχο πάνω στην πόρτα.

«Πέρασε μέσα».

«Θες παρέα;»

«Την δική σου πάντα και το ξέρεις» είπα και της χαμογέλασα. Η Μία μου ανταπέδωσε το χαμόγελο και κάθισε δίπλα μου.

«Πως είναι;» Δεν άντεξα να μην ρωτήσω.

«Ο Χένρι λέει πως είναι σκληρό καρύδι για omega. Θα τα καταφέρει».

«Δεν νομίζω πως είναι omega» είπα και έβγαλα από μέσα μου αυτό το βάρος που με έτρωγε από την στιγμή που την είδα να αλλάζει.

Η Μία γέλασε «Νομίζω πως παραλογίζεσαι».

«Πως εξηγείς τότε το ότι μεταμορφώθηκε;» Σηκώθηκα όρθιος και  άρχισα να βηματίζω μέσα στο δωματιο προβληματισμένος «Αν ήταν omega δεν θα έπρεπε να είναι σε θέση να αλλάζει μορφή».

Η Μία δεν απάντησε αμέσως, συμμερίστηκε τον προβληματισμό μου και το σκέφτηκε με προσοχή.

«Μα η μητέρα της ήταν omega. Η Λάιλα γεννήθηκε στον καταυλισμό, έμεναν μαζί μέχρι τον θάνατο της όπου και την ανέλαβε ο Ξαβιέ με την Νατάλια».

«Ναι αλλά δεν γνωρίζουμε τίποτα για τον πατέρα της, ποτέ δεν ενδιαφερθήκαμε να μάθουμε» είπα και ένιωσα αμέσως απαίσια.

«Λες δηλαδή πως ο πατέρας της Λάιλα μπορεί να είναι κάποιος beta...»

«...μπορεί και alpha» την διέκοψα.

Η περίοδος εκείνη ήταν πολύ διαφορετική για τους omega απ' ότι είναι τώρα. Τότε ο πατέρας μου ήταν ο  alpha χωρίς να έχει λάβει ακόμα το χρίσμα του γηραιού, επικρατούσε ένα είδος μοναρχίας, με τους omega να μην έχουν κανένα δικαίωμα σε τίποτα, ο καταβλησμός που τώρα έχει γίνει το σπίτι τους τότε δεν υπήρχε και κανένας δεν τους έδινε την παραμικρή σημασία. Ήταν απλά για να υπηρετούν και τίποτα άλλο.

Μια από αυτές τις περιπτώσεις ήταν η μητέρα της Λάιλα. Την έλεγαν Μαριλούζ και εργαζόταν στο αρχοντικό ως οικιακή βοηθός. Ήμουν μικρός τότε αλλά θυμάμαι πως ήταν πολύ όμορφη γυναίκα, μάλιστα η Λάιλα της μοιάζει αρκετά. Ήταν πάντα καλή με εμένα και την Μία, απαγορευόταν να μας πλησιάσει αλλά έβρισκε πάντα τρόπο να τρυπώνει στα δωμάτια μας για να μας φέρει ένα μπισκότο ή ένα κομμάτι κέικ που είχε μόλις βγει απο το φούρνο. Το χαμόγελο της ήταν πάντα ζωγραφισμένο στο πρόσωπο της και ήταν αδύνατον να περάσει απαρατήρητη. Θυμάμαι να ρωτάω τον Ξαβιέ να μου πει τι γνώριζε για τον πατέρα της Λάιλα αλλά και εκείνος ζούσε στο σκοτάδι. Η εγκυμοσύνη της Μαριλούζ ήταν τεράστια έκπληξη και για εκείνον και την γυναίκα του, ειδικά αν σκεφτεί κανείς πως η Νατάλια ήταν φίλη με την Μαριλούζ. Έλεγαν τα πάντα μεταξύ τους, όμως η Νατάλια δεν έμαθε ποτέ ποιος ήταν ο πατέρας της Λάιλα. Δεν ήθελε να τους πει την αλήθεια, μια αλήθεια που πήρε μαζί της στον θάνατο της.

«Τι θα κάνουμε;» με ρώτησε η Μία.

«Χρειαζόμαστε χρόνο και ένα τρόπο για να μην φύγει η Λάιλα από την αγέλη μόλις γίνει καλά».

«Γιατί να φύγει;»

«Σοβαρά τώρα έκανες αυτή την ερώτηση;»

«Ηλίθια ερώτηση» παραδέχτηκε η Μία.

«Πάλι καλά που το κατάλαβες».

«Πάντως έχουμε λίγο χρόνο μέχρι να γίνει καλά. Θα χρειαστεί σίγουρα ένα μήνα μέχρι να κλείσουν τελείως οι πληγές της».

Αυτά ήταν πολύ καλά νέα αλλά ήμουν σίγουρος πως ένας μήνας δεν ήταν αρκετός για να ανακαλυφθεί μια αλήθεια που είχε ξεχαστεί στον χρόνο.

«Όπως και να έχει πρέπει να σκεφτούμε κάτι δραστικό, κάτι το οποίο θα την αναγκάσει να μείνει και ταυτόχρονα θα την προστατέψει από την οργή της μητέρας».

Η Μία πετάχτηκε όρθια από από κρεβάτι σαν ελατήριο «Μπορεί να γίνει φύλακας μου».

Όλο το σώμα μου τσιτώθηκε στο άκουσμα αυτών των λέξεων. Ήταν η δευτερη φορά που η Μία αναφέρει αυτόν τον τίτλο, στην τρίτη δεν θα είχα άλλη επιλογή από το να το δεχτώ.

«Καλύτερα όχι Μία».

«Γιατί όχι. Κάνοντας την...»

«Μην το πεις» αναφώνησα προλαβαίνοντας την από το να κάνει το μεγαλύτερο λάθος που θα μπορούσε να κάνει.

«Γιατί;»

«Αν το πεις δεν θα έχω επιλογή από το να το δεχτώ».

«Αυτό δεν θέλουμε; Αυτή δεν είναι η λύση που χρειαζόμαστε για να κερδίσουμε χρόνο και ταυτόχρονα να προστατέψουμε την Λάιλα».

«Με τίμημα την ελευθερία της».

Η Μία με κοίταξε με απορία «Τι εννοείς;»

«Αν γίνει επίσημο τότε δένεις την Λάιλα για πάντα μαζί σου. Της αφαιρείς χωρίς να την ρωτήσεις την ελευθερία της επιλογής. Την κάνεις υπηρέτη σου για όλη της την ζωή».

Η Μία άφησε το σώμα της να καθίσει ξανά στο στρώμα, κατάλαβα το σοκ της και την απογοήτευση της. Γνώριζε τα βασικά αλλά δεν είχε ιδέα για τους νόμους και τους κανόνες με τους οποίους λειτουργεί η αγέλη. Ήμασταν  τυχεροί που κάνεις δεν είχε ακούσει αυτήν την συζήτηση επειδή τότε δεν θα υπήρχε επιστροφή.

***

Καλησπέρα σε όλους και όλες
Νέο κεφαλαιο, μικρό με βάση τα υπόλοιπα αλλά είχε μια μεγάλη αποκάλυψη.

1600 Λέξεις

Η Μαμά της Λάιλα είναι omega.
Ποιος είναι όμως ο μπαμπάς της
🤫🤫🤔🤔

Ο Ντιμίτρι και η Μία είναι αποφασισμένοι να μάθουν όλη την αλήθεια.
Θα τα καταφέρουν; 🤷‍♀️🤷‍♀️

Μην ξεχνάτε να μου δείχνετε την στήριξη σας πατώντας το αστεράκι και φυσικά ανυπομονώ να διαβάσω τα σχόλια σας.

Stay tuned for more.