5/10

Data: 12.04.2024

Wrażliwy chłopak i krucha, a zarazem niezwykle silna dziewczyna, życiowe traumy i niewyjaśnione demony przeszłości. Harper zaplanowała swoje życie w najmniejszym detalu. Niebawem ma skończyć studia literackie i dostać wymarzoną pracę — wszystko, czego pragnęła jest zaledwie na wyciągnięcie ręki. Los bywa jednak przewrotny i dziewczyna niespodziewanie traci bliską osobę, idealny plan zaczyna się walić, a trudne wybory przyniosą wątpliwości. Czy właśnie takiego życia chce? Siostra Harper chcąc jej pomóc, wysyła ją na Wyspę Księcia Edwarda, gdzie z dala od codzienności nabierze dystansu i podejmie właściwe decyzje. Nie będzie to takie proste, bo na miejscu dziewczyna znajdzie się blisko Treya, najlepszego przyjaciela swojego brata, który lata temu odcisnął na niej piętro. Czy jego obecność ułatwi jej zadanie, a może spowoduje jedynie chaos jak podczas letniej burzy? Ty i inne katastrofy naturalne to kumulacja emocji, wrażeń i przeżyć. Opowieść o tym, co w życiu jest najważniejsze, o podejmowaniu decyzji i głębokiej miłości.

***

Czytanie tej książki przypominało parabole i to taką o malejącej amplitudzie. Moja ocena malała z każdym kolejnym rozdziałem, wątkiem, ale sama nie wiedziałam, czy powinna być wyższa, czy niższa. Przede wszystkim ta książka była przegadana i miejscami wręcz nudna, szczególnie niekończące się wewnętrzne rozterki bohaterki na każdy temat. Bardzo podobał się mi wątek miłosny Harper i Treya. Mieliśmy tu takie kombo: przyjaciel brata, enemys to lovers, solw burn. Intrygujący był powód, dla którego Harper tak bardzo nienawidziła Treya, a sama jego postać przypadła mi mocno do gustu. Również sposób rozwinięcia uczucia między nimi. Z kolei wątek ojca Harper i powodu, dla którego ja tak traktował, był zdecydowanie przerysowany, aczkolwiek było mi żal dziewczyny i był to jakiś powód jej charakteru i motyw jej zachowań. Gdyby wyciąć różne poboczne wątki i ckliwe opisy, to może ta książka spodobałaby się mi bardziej. Dużym minusem był też wątek pisarski, związany z zamiłowaniem Harper do pisania i jej marzeniem o zastaniu pisarką - bądźmy szczerzy, to było zbyt cukierkowe.