KIEDY CHCESZ ZWRÓCIĆ NA SIEBIE UWAGĘ

HYUNJIN

Hyunjin usłyszał, jak zbliżasz się, a twoje stopy wydawały głośne dźwięki po chodniku, po którym szliście. Odszedł od ciebie po tym, jak powiedziałaś żart, by zwrócić na siebie uwagę. Chciałaś jej całej, ponieważ chłopak miał dzisiaj dzień wolny. Grymas na twojej twarzy był wyraźny dla przechodniów, jak i dla niego, który nawet na ciebie nie patrzył. Kiedy przyspieszył, musiałaś delikatnie za nim biec. Po chwili zmęczyłaś się. Zatrzymałaś się, ponieważ miałaś dosyć uganiania się za nim. Hwang odwrócił się, podbiegł do ciebie i otoczył cię swoim ciepłym uściskiem, wciąż chichocząc. 

-Wiedziałem kochanie, że się poddasz. Nie próbuj znowu być taka zabawna, to tak nie działa. Prawda, kochanie?

SEUNGMIN

Seungmin nie jest typem osoby, która pokazywała PDA*. Jeśli tak, to tylko wokół chłopców, ponieważ wtedy nie obchodzi go, czy się z nim drażnią, tak długo, jak ma ciebie. Weszłaś do ich studia tanecznego, kiedy wszyscy rozmawiali. Większość chłopców zauważyła cię, z wyjątkiem jego. Nawet nie spojrzał, kiedy drzwi się zatrzasnęły. Zauważył cię jednak, kiedy rozmawiał z Hyunjinem, a ty owinęłaś ręce wokół niego. Uśmiechnął się nieśmiało do przyjaciela, sprawiając, że chłopak sam się uśmiechnął. Wyższy odszedł, zostawiając was samych. Seungmin odwrócił się i pocałował cię w czoło, powodując tym czerwone policzki u was obu. Kiedy odsunęliście się od siebie, wszyscy patrzyli na was z rozczuleniem. Zawstydzony to nie było odpowiednie słowo. Przynajmniej przyciągnęłaś jego uwagę. Przytuliłaś się do niego, a on podniósł cię.

-Zgadza się. Wiem i widzę, że jesteście zazdrośni.

I.N

Nauczyciele w szkole Jeongina rzadko zadawali mu prace domowe, wiedząc, że ma napięty harmonogram, ale dzisiaj nie skończył jakiejś ważnej pracy, więc nauczyciel powiedział mu, żeby skończył ją w domu, kiedy tylko będzie mógł. Praca była dużym projektem. Musiał stworzyć pięć wzorców węglowodorów, ale ponieważ nie było go na większości lekcji, nie wiedział czym jest węglowodór. Nie wiedząc co zrobić, zapytał się ciebie, czy mogłabyś mu pomóc i przyjść do dormu, na co się zgodziłaś. Kiedy tam dotarłaś, była godzina dziewiętnasta, a praca zajęła wam dwie godziny. Miałaś dobry pomysł, ale oznaczało to włożenie więcej wysiłku w to. Yang chciał zaimponować nauczycielowi, więc wykonał go. Minęła godzina dwudziesta druga, dwudziesta trzecia. Zaczęłaś czuć zmęczenie, dlatego położyłaś głowę na jego ramieniu, a on wbił ostatni patyczek do styropianowej kulki. Twoje dąsanie było ewidentne, więc zrzucił cię ze swojego ramienia. Był z siebie dumny, że potrzebujesz jego uwagi.

-Chodźmy odpocząć, jestem pewien, że Chan hyung nie będzie miał nic przeciwko, jeśli zostaniesz.

LEE KNOW

Szef kuchni Minho był rzadkością. Nie był zły w gotowaniu ani nic w tym stylu, po prostu nigdy nie miał czasu na gotowanie solidnych posiłków. W dzień wolny wstał wcześnie i zaczął gotować wam śniadanie. Kiedy zauważyłaś, że znajome ciało obok ciebie zniknęło, wstałaś i zobaczyłaś go w potarganych włosach, w dresach i czarnej koszulce. Nie mogłaś się powstrzymać i podbiegłaś do niego w swojej piżamie (składającej się z jego bluzki i spodenek) i luźno go przytuliłaś. Wiedział, co to znaczy. 

"Wracaj do łóżka, żebyśmy mogli się przytulać i spać więcej"

Ale nie. On chciał gotować! Obrócił się w twoich ramionach, z rękami uniesionymi do góry. Dał ci delikatnego buziaka w czoło, a potem w nos, zanim znów się odwrócił do kuchenki.

-Chcesz dziś głodować, kochanie? Nie opuszczę tej kuchni, dopóki nie zjemy. 

BANGCHAN

Imprezy nigdy nie kończyły się dobrze, ale poszłaś tam, ze względu na Chrisa. Może nie byłoby tak źle, gdyby nie zostawił cię na kilka minut, kiedy poszedł po drinki. Wydawało ci się, że dwie minuty, zamieniły się w dwa dni, więc poszłaś go szukać po domu jego przyjaciół. Kuchnia? Nie. Salon? Nie, ale słodki kociak, lepiej zapamiętaj to na później. Taras? Cel został zauważony. Czekał w kolejce po szklanki z ponczem, nikogo z nim nie było. Po prostu rzuciłaś się na jego plecy, ale na szczęście dla innych wyglądało to jak zwykły uścisk. Odwrócił się, zdziwiony. Powiedziałaś mu, żeby cię nie zostawiał, a on posłał ci swój uśmiech, gdy się a niego nadąsałaś. Chwycił cię za rękę i odciągnął na bok.

-Chodźmy do domu kochanie. I tak nie jest tutaj fajnie. Mam w dormie scrabble, chodź!

FELIX

Nie mogłaś uwierzyć własnym oczom. Felix. Przytulanie od tyłu. Minho. Żaden sposób nie był tak odpowiedni, kiedy tu byłaś. To był twój uścisk, który teraz daje Minho. Jak on śmie. Lee zobaczył, jak się dąsasz i wydostał się z jego uścisku, pozostawiając go zdezorientowanego. Wtedy zobaczył ciebie i twojego największego focha wszechczasów. Zmarszczone brwi, oczy przeszywające jego idealną skórę. Powtórzył chyba 1000 razy słowo "kurwa" w głowie, zanim do ciebie podszedł. Chwycił cię za dłoń i splótł palce z twoimi, sprawiając, że twój wyraz twarzy nieco złagodniał, ale dalej znajdował się na niej grymas. Jego serce rozczuliło się na ten widok. Wyglądałaś tak niewinnie, że nie mógł nic na to poradzić. Odwróciłaś go i objęłaś go ramionami. Uznał to za zabawne, ponieważ wiedział, że spełni twoje potrzeby, nawet jeśli nie jest to to, czego początkowo chciałaś.

-Po prostu za dobrze cię znam.

HAN

Han. Był. Bezradny. Kiedy otoczyłaś go ramionami w studiu i wtuliłaś brodę w jego szyję, myśli chłopaka oszalały. 

-Jesteś chora? Jesteś smutna? Jesteś zmęczona?-w końcu zdecydował się na otwarte. 

-Co tam słodziaku?

Jego przezwiska zawsze były wątpliwe, ale za każdym razem, gdy je wypowiadał, rozpierało cię z radości. Kiedy powiedziałaś mu, że potrzebujesz jego uwagi, ponieważ pracował cały dzień, poluzowałaś uścisk, oczekując, że się odwróci, ale nie. Odsunął się od ciebie i żartobliwie przeniósł cię z krzesła na drugi koniec pokoju. Wyciągnął ramiona i pomachał do ciebie, wchodząc go kabiny nagraniowej.

-Nie tęsknij za mną bardzo. 

CHANGBIN

Praca, praca, praca. To wszystko czym kiedykolwiek była. Czasami nawet na łóżku, tak jak dzisiaj. Kiedy poprosiłaś go o odłożenie laptopa, odwrócił się do ciebie plecami, mówiąc, że musi się skoncentrować. Szanujesz jego pracę i wspierasz go, oczywiście, że tak, ale chciałaś mieć swojego Changbina. Więc zamiast go męczyć, przysunęłaś się bliżej jego sylwetki, przerzucając nogę na jego nogi i ramieniem wokół jego talii, z ręką w idealnej pozycji do łaskotania go po brzuchu. Gdy to zrobiłaś, położył laptopa na wyłożonej wykładziną podłodze i odwrócił się twarzą do ciebie. Skonfrontował się z twoim nieodpartym grymasem. Wyglądał na nieco wściekłego, ale jego wyraz zmienił się, gdy tylko zobaczył, jak zaczynasz ciuchutko chichotać.

-Naprawdę wiesz, jak sprawić, żebym krzyczał, prawda? 

--------------------------

*PDA (public display of affection)-To typ pary, która okazuje sobie miłość, np. przytula się, całuje lub trzyma za ręce w miejscach publicznych.