🎻

"I understand. Can you just let me go?"

I said with coldness even I shiver in the sound of my voice. Kaya ko pa lang magsalita ng ganito. Nah! I just don't care anymore, I don't feel anything. I feel so numb.

I close my eyes to get a grip. I hear a sound of horse coming from our direction. Lumingon ako sa tunog ng yabag ng kabayo at nakita ko si Kuya Hans na nakasakay doon. Hinatak niya ang renda ng kabayo para patigilin ito sa pagtakbo.

"Francis pare."

Nakita ko na napatingin si kuya sa paraan ng pagyakap sa kin ni Francisco. Napapikit ito ng mariin, ng maayos ang sarili nito ay bumaba ito sa kabayo.

"Pwede ko na bang makuwa ang kapatid ko?"

Francisco release his hug at bumaba na din ng kabayo nito. Inalalayan siyang bumaba nito while I look into his eyes, the same way he looks at me. But I just ignore this feeling of mine, yun naman ang lagi kong ginagawa eh.

"You can take her, Hans." Bago niya pakawalan ang kamay ko ay hinatak ako nito at hinalikan ang aking noo. "Sorry, let's continue our talk later after my party."

I hear him sigh big time ng pakawalan niya ang kamay ko. Inalalayan ako ni kuya at sinakay sa spotted brown nitong orange na kabayo.

"Sorry pre at tinangay ko ang kapatid mo dito. I didn't mean anything bad masyado lang maingay sa open restaurant."
"It's fine Francis, I know that you will not hurt my sister physically."

Nakita ko ang pagkunot ng noo ni Francis sa sinabi ng kapatid ko. He looks really annoyed.

"What do you mean with that? Are you implying something, Hans?" Before may mangyari pang masama tinawag ko na si kuya.
"Kuya, let's go. I'm really tired."

Hinde na sinagot ni kuya ang tanong ni Francisco at sumakay na ito sa kabayo. Nagpaalam rin naman si kuya kahit mukhang may away na mangyayari sana kanina.

Tumingin ako ng diretso sa dinadaanan ng kabayo.

Francisco... I'm sure we will not talk to each other after your party because I will leave immediately. I don't plan to get near you especially you have said I was nothing. Wala akong balak makipag-usap sa taong di man lang ako linagay sa kahit anong status kahit kapatid lang. He is really worst.

🎻

Yinakap ako ni Olivia pagkapasok na pagkapasok ko ng bahay. She was so silly lagi na lang siya umiiyak kapag nag-aalala sa kin.

"I'm fine, Olivia." I pat her back to make sure to her I'm fine.
"Magkasama kayo ni Francis kanina... I'm just worried about you." Nakatingin nitong sabi. "And..." Pinigilan ko siya sa pagsasalita.
"I'm really fine, see?"

I just shrug my shoulder and look at Dereck over her shoulder. I nod at him and he understands what I mean.

Inakbayan ni Dereck si Olivia. "Hayaan na muna natin si darling at Kuya Hans dito. I will tour you around my house and prepare you wonderful dishes, my dear."
"Dereck naman, I'm worried about Hannah!" He removes the arm of the guy. "Ano ba!"

Hinawakan nito ang bewang ni Olivia at napasinghap ang huli.

"Hayaan na muna natin si Hannah, okay?" Dereck looks at Olivia's eyes. "She need some time alone to prepare for the party later. And also the both of us need to practice. We are included to the performers, right?" Olivia sigh and Dereck scratch Olivia's head. "That's my girl."

Kumawala muna ito kay Olivia and he pats my shoulder. Totally his way of comforting me. Bago niya tinangay palayo si Olivia.

Lumingon ako. "Kuya, gutom na ko." At napangiti ang kuya ko sa sinabi ko kahit nag-aalala pa ito.

🎻

I was sitting in a stone while playing my violin. I just random play some piece for practice. The actual real deal will be later. I just don't want to even play that piece for Pete's sake. I sighed and play again another random piece.

Nandito ako sa malapit sa paggaganapan ng venue.

"Hinde ka pa ba tapos dyan?"
Lumingon ako sa nagsalita. "O kuya nandyan ka pala." Ngumiti ito.
"You look great holding that Violin. It's really a good thing that you push for your passion."
Humagikgik ako. "Ikaw kuya, you are getting sweeter habang tumatagal ah." Ginulo nito ang aking buhok pagkalapit nito sa akin. "Kuya naman tutugtog ako mamaya, ang pangit ko na." Inayos ko ang buhok ko.
"Wala ka namang pagpapagandahan dun."

I just wave my fingers para sabihin na hinde. Syempre pag nagperform ako dapat maganda ako kahit simpleng birthday party lang ng lalakeng nanakit sa puso ko. Be classy kung baga.

"Meron ah, madaming pogi dito."

Nanliit ang mata ni kuya na nakatingin sa kin. Natawa ako sa ginawa nito.

"So kaya ka nandito is para magpa-cute sa mga lalake?" Bingo!
"Of course, kuya. Sa tanda kong ito naghahanap na din naman ako ng makakasama ko hangga't nabubuhay ako sa mundong ito."

Lumapit ako kay kuya at bumulong dito. Kinurot ako sa mukha nito dahil sa sinabi ko at tatawa tawa ang naman ako. Well totoo rin naman ang sinabi ko.

"Tumigil ka na nga sa kalokohan mo. Di ka na nag matured." Sermon nito.

Sinabi ko lang naman na gusto na magka- apo ni mama kaya kinukulit ako. Ano masama dun at di na rin naman ako bumabata. I'm realistic.

"Oo na po." Lumingon lingon ako sa paligid. "Eh ikaw ba't wala ka pang girlfriend? 30 years old ka na, tanda mo na." I scratch my nose.

Kinurot ulit nito ang kabilang mukha ko naman. Pinangigilan na naman ako nito. Napahawak tuloy ako sa parehas kong mukha. My cheek sobrang pula na siguro.

"Makakahanap din ako, di lang talaga ako nagmamadali."
"Ganda talaga maging lalake noh? Kahit maging matandang gurang ka pwedeng pwede pa rin magpakasal di katulad naming mga babae."
"Tumigil ka na nga, Hannah."

Tinaas ko ang dalawang kamay ko habang hawak ko ang Violin at bow ko.

"Fine, fine. So meron ka na ba nakilala na babae?"

Pag matagal sumagot si kuya for sure meron na pero nasa realization stage pa to for sure. Tumingin ito sa kin and he just pats my head.

"Tama na ang pang iintriga mo sa kin."
"So meron na nga? Siguro basted ka."
"Hinde ah!" Napasinghap ako.
"Totoo nga? Hina diskarte mo kuya, gusto mo turuan kita?"

Binaba ko muna ang Violin ko at lumapit kay kuya.

"Ganito dapat..." Linagay ko ang kamay ni kuya at linagay sa bewang ko. "Pagkatapos nun, ilapit mo yung bibig mo sa tenga niya at pabulong mo sabihin na... " Na ginawa ko. "I love you..." Humagikgik akong lumayo. "Simple as that at di mo magawa."

Dinampot ko na ang Violin ko and I pat my brother's shoulder. Ngumiti din ako, in love na nga si kuya I'm happy for him.

"Pero diskarte mo naman yun kung paano mo sasabihin yung nararamdaman mo. Basta pag sinabi sa kin ng taong mahal ko na mahal niya ako. Any way around, baka himatayin ako sa kilig." Binatukan ako nito ng malakas. "Aray, kuya! Ba't mo naman ginawa yun."
"At kailan ka pa natuto ng mga ganyan?"
"Sa City of Love, France!"

Napailing ang kuya ko sa sobrang kunsimisyon. Well I wish for his happiness sana magustuhan na siya ng taong mahal niya.

"Hinde ka pa ba magpprepare?"

Pag-iiba ko ng topic. Kahit naman gustong gusto ko asarin si kuya sa love life nito. Eh baka mapikon ito sa kin at sipain ako sa ranchong ito.

"Oo kasama ako sa preparation pero tapos ko na rin kanina pa. Sa may regalo lang naman ako na assign. Nailagay ko na yung mga regalo na binigay na in advance ng mga ka business partner ni Francis."

What can I say? Wala naman ako ibang masasabi eh.

"That sounds nice." I said boringly.
"Yung regalo mo rin nailagay ko na din dun." Tumango ako. "Will you go back after the party?" Ngumiti ako dito.

Ayaw ko rin naman magtagal lalo na't di to siya nakatira. Just seeing him hurts me more, kahit na sinabi ng doctor ko na I will be healed if I face my fear. It's just too much, I better run than to face it. And I was already slap at my face awhile ago, dadagdagan ko pa ba?

"Babalik kaagad ako pagkatugtog ko. Kailangan ko na siguro maghanap ng trabaho. Lalo na I will stay here for good." I smile. "Pero iniisip ko rin magpagawa ng workshop but it will takes a lot of time so maybe I will just play for now."
"That's a good plan. Kaya rin kita pondohan for that workshop." I shake my head.

Hinde sa ayaw ko magpatulong kay kuya. Hihinge ako ng tulong kung di ko na talaga kaya, pero as for now I have enough money to build a workshop on my own.

"Alam kong mayaman ka na kuya but I can manage. May pera pa ko, hihinge na lang ako pag wala na talaga."
"Basta pag hinde mo na kaya lumapit ka sa kin." Yinakap ko si kuya.
"Of course sa dami mong pera hihinge na lang ako."
"Baliw ka talaga." Bumitaw na ko sa pagkayakap. "Babalik na ko dun and also promise that you will be alright on your performance later."
"I will try." I kiss my brother's cheek. "Go, baka hinahanap ka na dun."
He nods. "Okay."

Nag-aalala pa rin siya, I know. But I will try to cover my feelings just to pass this performance.

🎻

Bumalik na rin ako sa may backstage. Kailangan din kasi namin tumugtog ng ilang kanta bago ang last performance which is 12nn. May nadaanan akong babae, tinitignan ako ng masama habang inaayos nito yung kurtina ng stage. Kung looks can be killed baka nakalupasay na ko.

Fan girl ba to ni Francisco?

Tinarayan ako nung umalis na ito ng stage, dahil naayos na nito ang kurtina. Natawa lang ako sa ginawa nito.

"Mukhang masaya ka?" Nakita kong palapit si Dereck dala dala nito ang Cello ni my friend.
"May nakita kasi akong babae, tinignan ako ng masama at tinarayan ng bongga." umupo ito sa harap ng piano.
"Ano itsura?"
"Ano nga ba itsura, hmm.... Meron siyang shoulder length na buhok. Medyo chinita siya na mamula mula ang balat. And yes I remember, nakasuot siya ng uniform kagaya nung nasa open restaurant at medyo cute size siya." Napangiti siya. "That girl is pretty cute dahil mababa ang height niya siguro mga 5'2 yun."

Tumango ito at nag-isip makalipas ng ilang minuto. Mukhang alam na nito kung sino sinasabi ko. At ngumiti rin ito ng malawak.

"Baka si Misca yun, isa sa mga visor ng open restaurant." Ngumisi sa akin ito. "Ayun yata yung nalilink sa kuya mo."

Yung cute na nilalang na yun magkakagusto sa kuya niya. Pero masyado yatang iba sa type ni kuya yung babae. Ang gusto kasi ni kuya yung parang klase ng beauty ni my friend. Sexy and classy. Yung Misca parang cute na palaban.

Tumawa ako ng malakas, napalingon yung ibang nasa loob ng stage. Huminge ako na paumanhin.

"Sus, kaya naman pala di mapasagot ni kuya eh." Pinunasan ko yung luha ko sa mata dahil sa kakatawa. "Eh mukhang palaban at baka sakalin pa siya pag nagselos yung si cute girl. Mukhang under siya nun kung sakaling maging sila." Tumawa ulit ako. "And maganda yun for me, pwede ko asarin si kuya dahil dun."
"Grabe ka sa kuya mo."
"That is how I show my love for my brother." I hum afterwards.

Kala ko fan girl ni Francisco, yun pala love interest ni kuya. Baka nagselos sa kin hmm... Akala siguro nung babae gf ako ni kuya. Bahala si kuya malusutan yun. Kuya needs challenge sometimes and that's a good distraction.

Kumaway ako sa parating. Yes, my sexy friend is here wearing her signature slit dress. So classy. Ako rin naman classy din ang suot ko pero di ko talaga matalbugan kahit kailan ito.

"Pretty talaga." Napatingin ako sa mata nito. "Ba't namamaga ang mata mo?"
"Sa kakaiyak yan, nagaalala daw siya sayo."

Napatawa ako ng mahina at tinignan ako ng masama nito. Yinakap ko lang ito.

"Thank you for worrying, my pretty friend. Wag ka na malungkot dyan, papangit ka." Kumawala ito sa yakap niya.
"Basta aalis na tayo dito after the final performance. Understand?" Tumawa ako. "I said do you understand?"
"Oo na, ihahatid mo ba kami Dereck?" Lingon ko dito.
"Syempre I can't ignore the both of you."

Sabay kindat dahilan para mag-blush si my friend. Mukhang nagkakamabutihan na itong dalawang ito.

"Paano nga pala yung kotse ni Tita Margarette?"

Syempre kung ihahatid kami ni Dereck maiiwan yung kotse ni tita ang ganda pa naman.

"I will just let one of my closest friend to drive the car from Tita Margarette."
"Pogi ba yan?" Tanong ko kaagad at tumawa ito.
"Yes, he is handsome. His name is Zeus."

Oh is that the guy who interrupts our conversation? Francisco's speech I mean. And I don't know kung siya nga baka naman may iba pang Zeus dito.

"Zeus? Yung tall, lean and darkly handsome guy na long hair? Tama ba ako?"
Nagulat ito sa description ko. "Nakita mo na siya?"
"Madami ako nakilalang pogi dito." Sabay tawa ng mahina.

Yung organizer ng party sign us na malapit ng magstart ang party. Pinaupo ko na si Olivia sa inuupuan ko at tumayo na ko. They provided the music we will played just awhile ago. Something the three of us are familiar.

We will play some few songs before we end it with the final piece which Francisco especially requested. As his cousin said awhile ago in the meeting house.

They open the curtain and we are on the other side. This party is too much, there's a catering inside the garden. The tables are well arranged at both side while the center was intentionally made like this. I think it's for the dancing at the last part. The center stage was design for the MC for the day. These party looks like came from a fairy tale.

We started to play the music as they sign us. I still played our music, while I'm looking around.

The MC went upstage, oh it's the flirting guy.

"Welcome everyone I'm Blake Olivares, your very handsome and wonderful MC for today." He winks towards the audience." This is a special birthday party for one of our well multi billionaire businessman Mr. Francisco Charles Klopton. You heard it right!"

So mayaman na din pala siya, di pala mayaman, mayaman na mayaman parang si kuya. He did achieve a lot as I expected.

"Kindly give a round of applause for the birthday celebrant." Blake whispers fakely. "We actually force him on this kind of theme party."

Tumawa ang mga tao sa paligid. Nakita ko si Francisco na nakasakay sa puting kabayo nito and he looks like someone from fairy tale. He looks astonishing in his white and gold princely suit. Kahit busangot na busangot ito sa nangyayari.

"Give him a round of applause." Nagpalakpakan ang mga tao sa paligid.

I saw him look at me and he suddenly smiles making the people around looks shock. My heart beat faster, I didn't expect him to do that. Why is he making this hard for me. He walks toward the center stage and get the microphone from Blake.

Looking at me for the last time before turning to his guest.

"I'm thanking you all for coming on this party. It means a lot to me." He clear his throat. "As you all know, I'm not really good at words. And I'm sure of myself that I'm not attending this party at all. This is not my kind of thing." He close his eyes for a second. "The girl who captured my heart is here..." I hear how the people gasp with joy. "So even though I don't like to attend this party which my cousin created. I still went because I can see her in this party of mine. I even force her to come here. And I didn't regret anything."

What a lucky girl... While I'm here desperately want to get out of here. Gusto ko na lang umalis dito at bumalik sa dati kong buhay tahimik. Yung hinde ganito na nasasaktan ako. Hearing him say his undying love to that girl, who has a special meaning to his life.

The people around clap while I don't hear anything. Only the sound of music which we provided.

I saw someone who walk towards on the stage wearing a red dress. She is still the same as ever. I even hear how Dereck gasp and stop his music.

"Ate..."