Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Chapter 7

Hindi pa man ako tuluyang nalilingon ni Third ay huminto na ito, kaya ang kalahating mukha lang nito ang nakikita ko dahilan para mangunot ang noo ko. He looks quiet familiar. Nakasuot ito ng black tuxedo and white polo base na rin sa nakita kong kwelyo nito.

Matangkad siya at natitiyak kong walang-wala ang height ko sa kaniya. Malaki ang pangangatawan, well-built at kita ko pa ang maumbok nitong pwetan. Mabilis kong pinilig ang ulo dahil sa mga naglalarong imahe sa utak ko.

"Come here..." baritonong utos niya dahilan para mapapitlag ako sa gulat.

Doon ko natantong hindi naman pala siya ganoon katanda, tantya ko ay nasa mid-twenties lang ito na siyang kaedaran ko lang din. And I was hoping na sana hindi siya ganoon ka-sex addict dahil mukhang hindi ko yata kakayanin. Although yes, may anak na ako kaya anong karapatan kong mag-inarte? But no, hindi porket nagkaanak na ako ay wala na akong pagpipilian.

Napahinga ako nang malalim bago sundin ang sinabi niya. Mabibigat ang mga paang nagtungo ako sa kinatatayuan nito na hanggang ngayon ay ganoon pa rin ang pwesto. Ilang segundo lang din nang marating ko ang likuran niya, roon ako huminto at doon ay totoong napakatangkad nga nito, na halos hanggang dibdib niya lang yata ako.

Fuck! Baka hindi ko talaga 'to kayanin.

"You're Esperanza, right?" Pukaw nito sa akin na siyang tinanguan ko kahit nakatalikod pa ito sa gawi ko.

"Yes..." sagot ko habang nakatitig lang sa maskulado nitong likod.

Matapos kong magsalita ay walang sali-salitang hinablot ako nito at dinala sa harapan niya dahilan para panandaliang tumigil ang paghinga ko at nanlalaki ang matang nakatingin sa kawalan. Naitukod ko ang isang kamay ko sa glass window sa sobrang panghihina. Sa isang iglap ay naroon na siya ngayon sa likuran ko.

Hawak ang magkabilaan kong balikat habang ramdam na ramdam ko ang init ng palad niya pati ng kaniyang hininga na siyang tumatama sa batok ko. Ang kaninang lamig na nagmumula sa aircon ay biglang naglaho. Tila na-estatwa naman ako nang patakan niya ng maliliit na halik ang balikat ko pababa sa naka-expose kong likod. Kagat ang labing napapikit ako.

Hindi ko na rin namalayang nakakuyom na ang dalawang kamao ko habang dinadama ang maiinit nitong hininga sa likod ko. The last time na naramdaman ko ang ganito ay six year ago pa, iyon ang una at naging huli ko. Ngayong nararamdaman ko ulit ang kakaibang init sa katawan ay halos santuhin ko na lahat ng santo.

Wala pa sa sariling nanginig ang katawan ko dahilan para bumaba ang malaki at magaspang niyang kamay sa baywang ko. Mas lalo akong nangilabot, hindi na mawari kung ano pang gagawin. Kung tama bang lingunin ko ito na siyang hindi ko naman magawa dahil tinakasan ako ng lakas ko.

"I wanna fuck you so hard, you smell so good, Esperanza," paos nitong sambit at saka dinilaan ang earlobe ko.

Bago pa man ako makapag-react ay mabilis na niya akong iniharap sa kaniya, hindi ko pa man nakikita ng buo ang mukha nito ay napapikit na lamang ako nang dumampi ang labi niya sa akin, kahit suot ko pa rin ang mask. Marahas niya akong hinahalikan na para bang wala ng bukas, akala mo ay ngayon lang nakahalik.

Sa ginawa nito ay halos kapusin na naman ako ng hininga habang ang mga nanghihina kong kamay ay nakapatong na sa kaniyang dibdib. Wala sa sariling napamulat ako nang maramdaman ko ang parehong kamay nitong humihimas sa pang-upo ko. I'm actually trying my best not to moan, but fuck! I don't want to say this, but he's so damn fucking hot and sexy as hell!

Nakalimutan ko na lahat ng kahihiyan ko sa katawan and I instantly grab his shoulder as a support to prevent myself from falling. He kissed me and bit my lower lip, it was hot enough to make me gone crazy and... wet. Later on, he touched my under boob, up to my leg and jawline, tracing every little corner of my face.

"Fuck," he cussed as if he was so lost with ultimacy and lustful desire.

"Third..." impit kong hinaing habang panay ang kapit sa kaniyang leeg.

"You... you are so sweet and—" sambit niya, sandali pang huminto at humiwalay para titigan ang mukha ko.

Kahit kinakapos pa nang hininga ay nagawa kong tumindig nang matuwid at hindi pa man niya natatapos ang sasabihin ay walang pasabing itinulak ko siya. Sa lakas no'n ay ilang hakbang paatras ang nagawa niya.

"What the hell, woman?" gulat na sigaw nito na siyang umalingawngaw sa apat na sulok ng kwartong iyon.

Nakita ko ang galit sa parehong mata nito dahilan para matawa ako. Kahit ako rin ay gulat na gulat. After how many fucking years, dito ko lang pala siya matatagpuan? Marahas kong pinunasan ang labi at walang sali-salitang tinanggal ang maskara, itinapon ko iyon sa kung saan habang naniningkit ang matang pinakatitigan si Third, ang long lost father ni Reece.

Mas kilala sa tawag na “Renz”, doon ay natanto ko kung bakit “Third” ang codename niya.

Terrence Miller III...

Malaki man ang nagbago sa pangangatawan nito, mas lumalim man ang boses niya ay alam kong siya 'yon, dahil sa pagtibok pa lang ng puso ko ngayon ay masasabi kong siya iyong lalaking dati kong minahal. Sa pagtawa ko ay maang ako nitong pinagmasdan, kunot ang noo at hindi na maipinta ang mukha sa sobrang galit sa akin.

"Long time no see..." asik ko saka pa ngumisi.

Mula sa galit niyang expression ay napalitan iyon at rumehistro ang gulat at pagtataka sa sinabi ko. Ako naman ngayon ang nagkunot ng noo.

"Did we met before? You know me?" naguguluhan niyang tanong at itinuro pa ang sarili.

Sa ginawa at narinig mula sa kaniya ay malakas akong tumawa kahit pa ramdam ko na ang nagbabadyang luha sa parehong mata ko. Mas pinili kong titigan siya na purong galit at hinanakit ang makikita sa akin.

"Why are you laughing? I'm asking you, you little woman!" Tangkang lalapitan ako nito nang dinuro ko siya.

"You don't know me, really, huh? Ang kapal ng mukha mong magpakita ngayon at umaktong hindi ako kilala?" nanggagalaiti kong pahayag at ako na ang sumugod sa kaniya.

Mabibigat ang kamay kong pinaghahampas ang dibdib nito na siyang iniilagan naman niya. Nang mahuli ang dalawang kamay ay mahigpit nito iyong hinawakan.

"Stop it!" sigaw niya at mariing tinitigan ang mukha ko. "Fuck! Who the hell are you to treat me like this, huh? I'm your client for christ's sake!"

"Wo—wow..." tanging bulalas ko at tuluyan na ngang umalpas ang luha ko.

Tama ba ako nang narinig? Hindi niya ako kilala? Tangina, totoo? Sa loob ng anim na taon ay kinalimutan na kaagad niya ako?

"I just fucking bought you, worth of five million pesos to give me pleasure, woman. And who do you think you are? You were just a slut, a fucking slut—"

Bago pa man niya matapos ang sasabihin ay malakas na lumapat ang kanang kamay ko sa pisngi niya dahilan para tumagilid ang kaniyang mukha. Doon ay narinig ko ang pagngisi nito at taas ang isang kilay niyang nilingon ako.

"Ang kapal ng mukha mo..." nanghihina kong turan habang patuloy pa rin sa pag-iyak.

"You have the guts to slap me, huh? Let me ask you, do you have money—"

Isa pang sampal ang pinakawalan ko sa kabila nitong pisngi at doon ay tumahimik siya. Sandali kaming nagtitigan, walang umiimik na para bang nagpapatayan na kami sa uri ng pagtitig namin sa isa't-isa. Taas-baba ang dibdib ko sa sobrang lakas ng kabog ng puso ko, habol pa rin ang hininga habang pilit na pinapatahan ang sarili mula sa pag-iyak.

"Hindi ko alam kung anong nangyari sa 'yo. Kung anong klaseng laro ba itong ginagawa mo, pero sige... ito ang gusto mo, hindi ba?" mahinang pahayag ko at tinanggal ang isang strap ng gown ko.

Dahil sleeveless at backless naman ito ay mas madali ko iyong natanggal. Hinayaan kong bumagsak sa sahig ang gown ko at dahil wala akong suot na brassiere ay naging visible sa kaniya ang hinaharap ko. Nakita kong bumaba ang parehong mata nito sa dibdib ko, hindi rin nagtagal iyon dahil muli niyang ibinalik sa mukha ko ang nanunuya niyang tingin. Paunti-unti ay lumapit ako sa kaniya.

"You want this, right? Come here, let me show you—"

"Leave," ma-awtoridad niyang utos kaya napatigil ako sa paglalakad.

Halos pumutok na ang mga ugat sa leeg at noo ko sa sobrang pagpipigil sa sariling huwag siyang sugurin at saktan ulit. Nag-isang linya ang labi ko at mariing kinagat iyon.

"After you get the fucking money, don't you ever dare to show me your face again. I don't want to see you anymore," matigas niyang pahayag na mas lalong nagpababa sa akin.

Matapos ako nitong bigyan ng isang ngisi ay tumalikod siya saka mabilis na nakalabas ng unit. Naiwan ako roong nakatulala sa pintong pinaglabasan niya. Ilang beses akong napalunok sa sariling laway at pilit na pinupunasan ang pisngi kong basang-basa na. Lumuhod ako upang abutin ang gown ko ngunit masyado na akong nanghihina kaya napasalampak na lamang ako sa sahig.

And with that, I cried so hard like a fucking idiot.

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro