zagadka ✓
Mam nadzieję, że ogłuchę,
By nie słyszeć więcej głosów,
Które wciąż mi każą krzyczeć.
W każdej chwili chcą chaosu!
Zamknę się w umysłu klatce,
Pomyśl o mnie, jak o zagadce,
Słowach do rozszyfrowania,
Gestach nie do rozpoznania.
– Madziola
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro